บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 563
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเจเรมี่ทำให้คาเลนและอีวอนรู้สึกสั่นสะท้าน
ทั้งคู่สำลักผลไม้และเริ่มไออย่างรุนแรงจนหน้าแดงก่ำ
เมเดลีนเงยหน้ามองสีหน้ามืดมนของเจเรมี่ สายตาเฉียบคมของเขากำลังมองตรงมาที่เธอ
ทันทีที่พวกเขาสบตา สายตาของเขาก็เปลี่ยนไปและสงบลง
“ลินนี่” เขาวางของใช้ประจำวันที่เขาเพิ่งซื้อที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตลงบนพื้น เขาหยิบไม้กวาดออกจากมือของเธอ “ทำอะไรน่ะ ยัยเด็กโง่?”
“ฉันกำลังทำความสะอาด คุณแม่กับอีวอนบอกว่าจะอยู่ที่นี่ ฉันทำความสะอาดห้องพักแขกเรียบร้อยแล้ว” เมเดลีนอธิบายด้วยรอยยิ้ม
เจเรมี่ขมวดคิ้วและมองไปที่ผู้หญิงสองคนนั้น
“ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!” เขาไล่ทั้งสองออกไป
คาเลนทำหน้ารู้สึกผิดเมื่อเห็นเจเรมี่โกรธจัด “เจเรมี่ แม่เป็นแม่ของลูกนะ พ่อของลูกก็ไปต่างประเทศ ลูกจะให้แม่อยู่คนเดียวได้ยังไง?”
“คนเดียว?” เจเรมี่มองดูอีวอนที่นั่งแข็งทื่อ “แล้วที่นี่ไม่มีคนอื่นอยู่กับคุณด้วยหรือไง?”
คาเลนพูดไม่ออกและรู้ว่าเจเรมี่กำลังจะทำอะไร เธอเหลือบมองอีวอนและถอนหายใจ “อีวอนยังเรียนไม่จบ และน้องไม่มีเพื่อนหรือครอบครัวในเกลนเดล น้องเลยตามแม่มาด้วย แต่ผู้หญิงว่างงานสองคนจะอยู่รอดได้ด้วยตัวเองได้ยังไงกันลูก?”
“พวกคุณสองคนนี่ ช่างเหลือเกินจริง ๆ” เจเรมี่เยาะเย้ยขณะที่เขาเหลือบตามองดูพื้นที่รกไปหมด
“เจเรมี่ ทำไมคุณไม่ปล่อยให้อีวอนกับคุณแม่พักอยู่ที่นี่ล่ะคะ? ที่นี่เองก็มีห้องว่างด้วย” เมเดลีนแนะนำ
เจเรมี่ไม่ต้องการขัดความต้องการของเมเดลีน เขาโยนไม้กวาดในมือให้ผู้หญิงสองคน
“ถ้าพวกคุณอยากอยู่ที่นี่ คุณก็ต้องทำความสะอาด ถ้าพวกคุณสร้างปัญหาให้ลินนี่อีก ผมจะไล่พวกคุณออกไปจากที่นี่”
“…”
“…”
คาเลนและอีวอนไม่กล้าโต้เถียงกลับเมื่อเห็นเจเรมี่คอยปกป้องเมเดลีน
คาเลนรู้สึกลำบากใจเมื่อมองดูพรมที่สกปรกไปด้วยขยะ
‘ฉันไม่คิดว่ากรรมจะตามสนองตัวเอง’
“รีบไปทำความสะอาดสิ!” คาเลนสั่งอีวอนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“หนู? ทำความสะอาดเหรอคะ?” ดวงตาของอีวอนเบิกกว้างขณะชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง
“แล้วใครจะทำความสะอาดล่ะ? ฉันเหรอ? ถ้าเธออยากอยู่ที่นี่ เธอก็ควรทำความสะอาดเดี๋ยวนี้!”
“…”
อีวอนขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ จากนั้นเธอก็เริ่มทำความสะอาดในขณะที่สาปแช่งในใจ
คืนนี้เจเรมี่มีโอกาสได้ทานอาหารของเมเดลีนอีกครั้ง
เขาชิมอาหารอย่างพิถีพิถันและตระหนักว่าชีวิตที่เงียบสงบเช่นนี้เป็นสิ่งที่ผ่อนคลายที่สุดเท่าที่เคยมีมา
เมเดลีนจับชามและป้อนอาหารให้ผู้อาวุโสพร้อมกับมองดูแจ็คสัน
คาเลนและอีวอนนั่งทานอาหารของตัวเองเงียบ ๆ พวกเขาไม่ต้องการสร้างปัญหาให้เมเดลีนต่อหน้า เจเรมี่
หลังเสร็จสิ้นอาหารเย็น เมเดลีนพาผู้อาวุโสกลับไปที่ห้องของเขาในขณะที่แจ็คสันเดินตามหลัง
เจเรมี่หันไปมองผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างหน้าเขา “ผมรู้ดีว่าพวกคุณกำลังคิดจะทำอะไร อย่ามาบอกว่าผมไม่ได้เตือนทีหลังล่ะ ลินนี่กำลังป่วยอยู่ พวกคุณห้ามไปยุ่งกับเธอ ไม่อย่างนั้นคุณทั้งสองคนจะต้องรับผลที่ตามมา”
เขาลุกขึ้นยืนและหยุดนิ่ง
“ทำความสะอาดโต๊ะด้วย ลินนี่เหนื่อยจากดูแลคุณปู่มากแล้ว ในเมื่อพวกคุณยืนกรานที่จะอยู่ที่นี่ พวกคุณก็ต้องรับผิดชอบงานบ้าน”
“…”
คาเลนเม้มริมฝีปากและมองไปที่อีวอน
อีวอนรับรู้ได้ทันทีว่าเธอต้องการจะสื่ออะไร พร้อมกับเริ่มสาปแช่งในใจ
‘อะไรวะเนี่ย?! นี่หมายความว่าฉันจะต้องมาเป็นสาวใช้ที่นี่เหรอ?!’
เมื่อเห็นเจเรมี่จากไป อีวอนก็เริ่มพูดกับคาเลนด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “โอ้ ป้าคาเลน สถานการณ์ตอนนี้มัน…”