อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 420 งานประมูล
บนถนนที่เจริญรุ่งเรือง ชายหญิงคู่หนึ่งเดินเคียงคู่กัน พวกเขาต่างสวมหน้ากากไว้ มองไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริง แต่ท่าทีของพวกเขาแตกต่างจากคนอื่น รูปร่างสูงโปร่ง ทั่วทั้งร่างกายแลดูสูงส่งอย่างไม่อาจล่วงเกินได้

พวกชาวบ้านที่เดินผ่าน แต่ละคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองดู

จู่ๆ บนถนนที่เจริญรุ่งเรืองก็มีเสียงซุบซิบนินทากันอย่างตกตะลึง ดังเข้าหูชายหญิงทั้งสองอย่างชัดเจน

“ได้ยินข่าวหรือยัง ที่จัดประมูลเฟิงเซียง วันนี้มีงานประมูลครั้งใหญ่ กำลังจะจัดขึ้นในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า”

“เป็นความจริงหรือ? ที่จัดประมูลเฟิงเซียงก่อนหน้านี้บอกว่าจะจัดงานประมูล สุดท้ายเลื่อนออกไปตั้ง 10 วัน เลื่อนออกไป 10 วันก็ช่างเถอะ จากนั้นก็มีการยกเลิกงานประมูลอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย บอกว่ารอกำหนดเวลาอีกครั้ง มีคนได้ยินข่าวเรื่องที่จะมีงานประมูลเฟิงเซียง ต่างเดินทางมาจากที่อื่น สุดท้ายกลับไม่มีงานอะไรเกิดขึ้น ครั้งนี้ งานประมูลเฟิงเซียงคงไม่เลื่อนอีกนะ”

“ข้าคิดว่าคงไม่แล้วมั้ง หน้าประตูงานประมูลเฟิงเซียงมีคนเต็มไปหมด รวมตัวกันอยู่อย่างเยอะมาก และก็มีสาวใช้ในงานประมูลคอยรับแขกเยอะมาก”

“จะว่าไปก็แปลก เมื่อก่อนหากมีการประกาศเวลาเปิดงานประมูล ก็ไม่เคยมีการยกเลิก แต่ครั้งนี้กลับซ้ำแล้วซ้ำเล่า เปลี่ยนเวลาอยู่ตลอด หรือว่าภายในงานประมูลเฟิงเซียงเกิดปัญหาขึ้น”

“เรื่องนี้พวกเราจะรู้ได้อย่างไร ยังไงสิ่งของในที่จัดประมูลเฟิงเซียง แต่ละอย่างล้วนล้ำค่า คนภายนอกต่อให้มีเงินก็ใช่ว่าจะสามารถซื้อได้ พวกเราก็ไปชมดู ถือเป็นการเปิดหูเปิดตา”

“เอาเถอะ สถานะของเจ้าเช่นนี้ ข้าเกรงว่าแม้แต่ประตูใหญ่ของงานประมูลเฟิงเซียงเจ้าก็เข้าไปไม่ได้”

กู้ชูหน่วนลูบคาง ในใจอดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัย

ครั้งก่อนตอนที่นางออกมาจากที่จัดประมูลเฟิงเซียง เสี่ยวลู่ดูแลนางเป็นอย่างดี ยังบอกให้นางมาร่วมงานประมูลครั้งหน้าให้ได้ นางพูดเหมือนมีความนัยแอบแฝง แต่นางก็ไม่รู้ว่าเสี่ยวลู่ต้องการที่จะสื่อถึงอะไร

ต่อมาก็เกิดเรื่องอย่างต่อเนื่อง เรื่องแล้วเรื่องเล่า จนนางไม่มีเวลามางานประมูลเฟิงเซียง

ดังนั้นจึงเลื่อนมาถึงตอนนี้

แต่เรื่องราวก็บังเอิญขนาดนี้

งานประมูลไม่จัดขึ้นตั้งแต่แรก กลับจะจัดขึ้นตอนที่นางจะไป ราวกับเป็นการจัดเตรียมไว้เพื่อนาง

ไม่เพียงกู้ชูหน่วนที่สงสัย

เย่จิ่งหานก็สงสัย

เกี่ยวกับเมียของตนเอง มีสถานะเป็นที่น่าสงสัยอย่างมาก แต่ก็ไม่มีหลักฐานที่สามารถแสดงสถานะของนาง

กิจการงานประมูลเฟิงเซียง เป็นกิจการที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง กระทั่งทั่วทั้งใต้หล้า พวกเขามีความเกี่ยวข้องอะไรกับกู้ชูหน่วนกันแน่?

เดินไปเรื่อยๆ แล้วก็เดินมาถึงตรงหน้าประตูกิจการงานประมูลอย่างไม่รู้ตัว

ข้างในที่นี่มีสามชั้น ด้านนอกก็โอบล้อมสามชั้นอย่างนับไม่ถ้วน เหลือไว้เพียงถนนเส้นเล็กเส้นหนึ่งสามารถเดินเข้าไป

และถนนเส้นเล็กนั้น ตอนนี้ก็มีพวกคุณชายหลายคนกำลังต่อยตีกันอยู่พอดี กำลังแย่งกันเข้าไป

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วแล้วนี่จะเข้าไปยังไง?

จู่ๆก็มีคนใช้คนหนึ่งมาทำความเคารพ พร้อมถามขึ้นว่า “ทั้งสองท่านใช่อ๋องหาน พระชายาหานหรือไม่”

“มีอะไรหรือ?

  

“พี่เสี่ยวลู่สั่งไว้ว่า หากท่านทั้งสองมาถึงแล้ว ก็ให้เชิญท่านไปยังห้องส่วนตัว”

คนใช้แสดงท่าทีเชื้อเชิญ แล้วพาพวกเขาเข้าไปยังประตูแขกพิเศษ

ผู้คนรอบข้างต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

สามารถให้ที่จัดประมูลเฟิงเซียงมาเชื้อเชิญ ถือว่าไม่ใช่คนธรรมดา สองคนนี้เป็นใครกันแน่?

ต้องรู้ว่าแม้แต่ท่านอ๋อง ก็ไม่มีสิทธิ์ได้รับเกียรติให้ที่จัดประมูลเฟิงเซียงเชื้อเชิญ และเพิ่งเข้าไป เสี่ยวลู่ก็มารับด้วยตนเอง

“แม่นางกู้ ท่านให้ข้ารอตั้งนาน ครั้งก่อนบอกว่าจะมา กลับให้ข้ารอถึงตอนนี้”

เสี่ยวลู่พูดขึ้นมาอย่างอ่อนช้อยและโถมตัวเข้าหา