กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 753
น่าหลานหลิงลั่วกล่าวว่า “อย่างไรก็ตามยังท่านหัวหน้าเผ่าอยู่ไม่ใช่หรือ? ท่านหัวหน้าเผ่าเป็นถึงระดับเจ็ด หากว่าพวกเขาทั้งสองคนเริ่มโจมตีพร้อมกันและทุกๆคนก็วิ่งไปจัดการกับซ่งหยวนแล้วผู้ใดจะคอย “คุ้มครองท่านหัวหน้าเผ่า? ”
ซือคงรู้สึกอึดอัดใจ
ท่านหัวหน้าเผ่าโกรธจนเป็นบ้าจนตอนนี้ก็ยังไม่คืนสติแล้วจะมีสิ่งใดน่าวิตกกังวล
ไม่เช่นนั้นก็ร่วมมือร่วมใจกันกำจัดซ่งหยวนตาเฒ่าอมตะก่อนยังดีเสียกว่า
เขาก็เป็นระดับหกแต่ว่าเขายังไม่ถึงชั้นสูงสุด รวมทั้งตอนนี้ซ่งหยวนเต็มไปด้วยกลิ่นไอสังหารเช่นนี้ซึ่งแข็งแกร่งยิ่งกว่าก่อนหน้านี้เป็นครึ่ง
ไม่ว่าเขาจะโง่เขลาเพียงใดก็ไม่สามารถปะทะกับเขาซึ่งๆหน้าโดยตรงได้
“พรึ่บๆๆ……”
ผู้คนจำนวนมากเสียชีวิตเป็นก่ายเป็นกอง
แม้ว่าผู้คนเหล่านี้จะเป็นลูกน้องของเผ่าซือคงแต่เหวินเส่าอี๋ก็ยังคงรู้สึกปวดใจเช่นดังเดิม
หลังจากเกิดหายนะไม่คาดคิดต่อเนื่องนานหลายวัน น้ำตาประกายแวววาวของเหวินเส่าอี๋ก็ไหลลงมาอย่างไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ท้ายที่สุดดวงตาอันอบอุ่นก็ได้มองไปยังการสังหารทั้งสี่ทิศและผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนผู้ซึ่งพูดจาสกปรก
“เจ้าซือคงน้อยหากเจ้ามีความสามารถก็ไปสังหารด้วยตนเอง เจ้าคิดว่าลากผู้คนจำนวนมากเช่นนี้มาเป็นตัวตายแทนเจ้าแล้วเจ้าจะสามารถหนีไปได้หรือ? ถุย”
“น่าหลานเจ้าลูกเต่าไม่ใช่ว่าเจ้านั้นช่างหยิ่งยโสนักหรอกหรือ? เหตุใดตอนนี้ถึงได้หดหัวเหมือนเต่าในกระดองเสียหล่ะ?”
“เจ้าเศษสวะตงหลิงเจ้าสารเลวเสียจนไม่แม้แต่จะถือเป็นไข่มุก เจ้าเป็นดังเศษสวะสิ่งปฏิกูลในหลุมส้วมทั้งเหม็นเน่าและน่าขยะแขยงนัก”
น่าหลานหลิงลั่วมองไปยังสนามรบอย่างเย็นชาโดยไม่รู้สึกรู้สาใดๆ
สีหน้าของซีคงซีดเผือด
ผู้อาวุโสสูงสุดตงหลิงทนไม่ไหวอีกต่อไป ฝ่ามือฟ้าร้องกึกก้องสะท้านฝ่ามือหนึ่งฟาดเป็นแนวนอนออกไปเลยโดยตรง
เช่นไรเขาก็เป็นผู้อาวุโสสูงสุดผู้หนึ่งแต่กลับถูกซ่งหยวนดุด่าท่ามกลางผู้คนมากมายราวกับหมูกับหมา หากว่าเขาไม่ลงมือภายหน้าจะยังสามารถเงยหน้าอยู่ในเผ่าได้หรือ?
ผู้อาวุโสสูงสุดสองคนต่อสู้กันอยู่ซึ่งฉากนั้นก็ยิ่งตกตะลึง เศษหินปรักหักพังถูกง้างขึ้นเป็นชิ้นๆและในตำหนักสวรรค์ก็ได้ปรากฏเสียงระเบิดดังกึกก้องพร้อมกับเสียงดุด่าไปมาของทั้งสองคนเป็นครั้งคราว
เนื่องจากซ่งหยวนด้านหนึ่งสังหารคนมากมายด้วยความโมโห ด้านหนึ่งช่วยซ่งอวี้และคนอื่นๆกวาดล้างสู้รบเป็นครั้งคราว รวมถึงน่าหลานหลิงลั่วที่ฆ่าสังหารอยู่อย่างเหี้ยมโหดโดยตลอดซึ่งในเวลานี้ก็ได้เป็นผู้ที่กุมเอาไว้ในมือไปแล้ว ด้วยเหตุนี้ซ่งอวี้และคนอื่นๆจึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขาให้ลูกน้องนำท่านหัวหน้าเผ่าที่ไร้สติจากไปก่อนและตนเองก็สังหารไปจนถึงข้างกายเหวินเส่าอี๋ด้วยตนเองและต้องการนำเหวินเส่าอี๋จากไปพร้อมกัน
ซือคงจะปล่อยเหวินเส่าอี้ไปได้อย่างไร
จึงได้สังหารเข้าไปด้วยตนเอง
เหวินเส่าอี๋ผลักมือของซ่งหยวนออกและกล่าวขึ้นว่า “ไป พาท่านพ่อของข้าออกไปจากที่นี่ก่อน”
“นายน้อยหัวหน้าเผ่า……”
“ไป……”
เป้าหมายของซือคงอยู่ที่เขา
รวมถึงเหวินเส่าอี๋ยังมีปัจจัยเสมอเท่ากับซือคงและซ่งหยวนก็ไม่สามารถทนรับมือได้นานนัก
ซ่งอวี้ทำได้เพียงกัดฟันยอมแพ้ที่จะช่วยเหลือเหวินเส่าอี๋อีกครั้งและตัดกำลังคนการคุ้มกันของท่านหัวหน้าเผ่า
น่าหลานหลิงลั่วซึ่งเดิมทีนั่งอยู่ดูอยู่บนบ่อน้ำในเวลานี้ก็ได้ส่งคนมาขววางพวกเขาเอาไว้และสังหารโดยไม่สอบถามใดๆ
เหวินเส่าอี๋กล่าวอย่างโกรธเคือง “รองหัวหน้าเผ่า ข้าจะเตือนเจ้าเป็นครั้งสุดท้ายให้หยุดลงเดี๋ยวนี้ไม่เช่นนั้นข้าจะให้คนทำลายเผ่าเพลิงฟ้าในทันที”
“น่าหลานหลิงลั่วเจ้าได้ยินหรือเปล่า? รีบหยุดเร็วเข้า”
การต่อสู้ในครั้งนี้ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็จะต้องเป็นผู้ชนะเหตุใดจึงจำต้องรีบเร่งในชั่วขณะด้วย
น่าหลานหลิงลั่วกล่าวว่า “ท่านรองหัวหน้าเผ่า เหวินเส่าอี๋ใจจดจ่อที่จะเป็นหัวหน้าเผ่าแล้วเขาจะไม่อาลัยอาวรณ์ที่จะทำลายเผ่าเพลิงฟ้าทั้งเผ่าได้อย่างไร?”
ความหมายของน่าหลานหลิงลั่วคือในใจเหวินเส่าอี๋อยู่ที่เผ่าเพลิงฟ้าซึ่งหนึ่งในนั้นยังเป็นพ่อของเขาด้วย จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำลายเผ่าเพลิงฟ้าเป็นเพียงแค่การข่มขู่ก็เท่านั้น
“แล้วหากว่าเขาทำลายจริงๆหล่ะ?”
“หรือว่าข้าน่าหลานหลิงลั่วไม่ต้องการชีวิตแล้วหรอกหรือ? สาวกนับหมื่นที่ข้านำมาก็ไม่ต้องการชีวิตแล้วด้วยหรือ? ท่านรองหัวหน้าเผ่าพวกเราหุบเขาตันหุยทำทุกอย่างเพื่อช่วยท่าน คิดไม่ถึงว่าท่านจะขี้ขลาดเช่นนั้นช่างทำให้ข้าปวดใจยิ่งนัก”
“หากว่าท่านต้องการให้ข้าหยุดก็ได้ แต่ความวุ่นวายภายในของเผ่าเพลิงฟ้าพวกเราจะไม่เข้าไปร่วมด้วยอีกต่อไป”
“เจ้า……”
รองหัวหน้าเผ่าซือคงทนไม่ไหวที่จะฟาดฝ่ามือหนึ่งเพื่อเอาน่าหลานหลิงลั่วให้ตาย
ในช่วงขณะร่วมมือกันนั้นเหตุใดถึงดูไม่ออกว่าเขานั้นทรยศเช่นนั้น
“ข้านับถึงสามหากว่าพวกเจ้ายังไม่หยุด พวกเราก็จะถือรวมไปด้วยกัน” เหวินเส่าอี๋กล่าวข่มขู่
ซือคงกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ในขณะที่เขาเลือกได้ยากลำบากผู้อาวุโสสูงสุดตงหลิงก็ถูกผู้อาวุโสสูงสุดซ่งหยวนซัดตายทั้งที่ยังมีชีวิต เลือดสดๆและลำไส้ก็ได้ไหลทะลักไปทั่วพื้นดินอย่างน่าตกใจ
นอกจากตงหลิงแล้วยังมีผู้อาวุโสสูงสุดอีกผู้หนึ่งสิ้นใจอยู่ข้างๆซือคง
แม้ว่าจะสังหารผู้อาวุโสสูงสุดสองคนไปได้ซ่งหยวนก็ไม่ได้ดีกว่าไปเท่าใดนัก ร่างกายของเขานยิ่งอยู่ก็ยิ่งโปร่งใสมากขึ้นเรื่อยๆ คิดว่าน่าจะเกือบถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตแล้ว
ดังนั้นเขาจึงมุ่งเป้าไปที่รองหัวหน้าเผ่าซือคง
“พรึ่บๆๆ……”
ฝ่ามือใหญ่ซัดไปยังผู้คนที่อยู่เบื้องหน้าของซือคงจนกลายเป็นหมอกโลหิตไปหมด ส่วนซือคงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรับมือกับฝ่ามือนั้น
เขาไม่เชื่อว่าเขาผู้เป็นขั้นต้นระดับหกจะไม่สามารถเอาชนะซ่งหยวนที่กำลังจะตายซึ่งยังคงเหลืออยู่เพียงลมหายใจเดียวเท่านั้น
ยอดฝีมือทั้งสองต่อสู้กันด้วยกระบวนท่าความเคลื่อนไหวอันหนักหน่วงและรวดเร็วเสียจนผู้คนไม่สามารถรับมือได้
ที่นี่ต่อสู่กันอยู่ อีกด้านหนึ่งก็ต่อสู้กันอยู่
น่าหลานหลิงลั่วเหลือบมองและตั้งเป้าไปยังเหวินเส่าอี๋ เขาเดินไปข้างกายเหวินเส่าอี๋ทีละก้าวๆและชักดาบพุ่งเข้าไปตรงหัวใจของเหวินเส่าอี๋อย่างโหดเหี้ยม
เกือบในเวลาเดียวกันคนของน่าหลานหลิงลั่วได้ลงมือจัดการเอามือไขว้หลังสาวกเผ่าเพลิงฟ้าของเหวินเส่าอี๋ทีละคนๆ
คนของซือคงกล่าวอย่างร้อนรนว่า “นายน้อยแห่งหุบเขาน่าหลานท่านทำสิ่งใด อย่าลืมข้อตกลงระหว่างท่านกับรองหัวหน้าเผ่าของเรา”
“ก็เพราะมีข้อตกลงกับรองหัวหน้าเผ่าดังนั้นข้าจึงต้องสังหารเหวินเส่าอี๋และช่วยท่านหัวหน้าเผ่าออกมา”
“เขาตายไปพวกเราทุกคนก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ เผ่าเพลิงฟ้าทั้งหมดก็จะต้องถูกทำลายไป”
“ถูกทำลายก็ถูกทำลาย ผู้คนในใต้หล้าที่ไม่สมควรถูกทำลายก็ได้ถูกทำลายไปหมดแล้วไม่ใช่หรือ?”
เมื่อนึกถึงความตายอันน่าสลดของพี่น้องและคนอื่นๆของตน ความเกลียดชังของน่าหลานหลิงลั่วก็ปรากฏออกมาและยิ่งลงมือรวดเร็วแม่นยำมากยิ่งขึ้น
แม้ว่าคนของเหวินเส่าอี๋ต้องการช่วยเขาก็ไม่ทันการเสียแล้ว
เมื่อกู้ชูหน่วนเห็นเช่นนี้ก็รีบยิงอาวุธลับในมือเสียงดังชู่ว์ออกไปจนดาบในมือของน่าหลานหลิงลั่วบิดออกไป
น่าหลานหลิงลั่วจ้องไปยังอาวุธลับที่คุ้นเคยมากเสียจนไม่สามารถคุ้นเคยมากกว่านี้ได้อีกแล้ว
กู้ชูหน่วน
เป็นนาง……
นางก็อยู่ที่นี่ด้วยหรือ?
เขามองไปโดยรอบทิศโดยที่ความโกลาหลเต็มไปทั่วตำหนักสวรรค์ซึ่งมองไม่เห็นว่ากู้ชูหน่วนนั้นอยู่ที่ใด
แต่ว่าเขามั่นใจว่านางอยู่ในเผ่าเพลิงฟ้า
จวนท่านแม่ทัพถูกฆ่าล้างสังหารทั้งจวนซึ่งนางเลือกที่จะช่วยเหลือลั่วอิ่ง
ตอนนี้เขามายังเผ่าเพลิงฟ้าตามหาเจ้าโจรเฒ่าซือคงเพื่อแก้แค้นและสังหารเหวินเส่าอี๋ นางก็จะช่วยเหลือหรือ?
“พวกเจ้า ฆ่า ฆ่าคนของเหวินเส่าอี๋ให้หมดห้ามเหลือแม้แต่คนเดียว” น่าหลานหลิงลั่วกล่าวอย่างโกรธเคือง
“ขอรับ”
คำสั่งๆหนึ่ง คนของน่าหลานหลิงลั่วแทบทั้งหมดเคลื่อนกำลังไปหมดโดยไม่เหลือกำลังใดๆไว้ ผู้คนหลายคนสร้างรูปแบบล้อมรอบเผ่าเทียนฟ้าเพียงหนึ่งคนและง้างดาบขึ้นก็หมายชีวิตหนึ่งชีวิต
“น่าหลานหลิงลั่วเจ้ามีสิ่งใดก็พุ่งมาที่ข้า อย่าได้สังหารผู้บริสุทธิ์” เหวินเส่าอี๋โมโหจัด
น่าหลานหลิงลั่วระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งน่าสะพรึงกลัว
“ข้าสังหารผู้บริสุทธิ์? หากพวกเจ้าไม่ได้กำจัดข้าจนสิ้นซาก ฆ่าล้างสังหารข้าทั้งตระกูล ฆ่าล้างพี่น้องของข้าแล้วข้าจะมาแก้แค้นพวกเจ้าหรือ?”
“เจ้าว่าอะไรนะ?” พวกเขาล้างสังหารเขาทั้งตระกูลเมื่อใดกัน?
“อย่าได้เสแสร้งทำท่าทางไร้เดียงสาไม่รู้ เผ่าเพลิงฟ้าของพวกเจ้าทำสิ่งใดเจ้าในฐานะนายน้อยน่าจะรู้ชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่หรือ? แม้ว่าเจ้าจะไม่เข้าใจเพียงแค่เจ้าเป็นคนของเผ่าเพลิงฟ้าเจ้าจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย”
กู้ชูหน่วนตัวสั่นไปทั้งร่าง
นางคาดเดาถูกต้อง
น่าหลานหลิงลั่วก็คือเซี่ยวอวี่เซวียน
ดวงตาของกู้ชูหน่วนแดงขึ้น ร่างทั้งร่างก็อดที่จะตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้