กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 643
เมื่อโดนัลด์เห็นว่าฌอนเริ่มลงมือแล้ว เขาพยักหน้าอย่างพึงพอใจและเชยชมเขาว่า “ทำได้ดีมาก ฌอน! ลูกได้เรียนรู้ที่จะสังเกตรายละเอียดดี ๆ แล้ว ดังนั้นลูกจะได้ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อก้าวไปข้างหน้าต่อ!”
ฌอนยิ้มก่อนจะพูดว่า “พ่อครับ ผมติดตามพ่อมาตลอด ดังนั้น ผมจึงได้เรียนรู้และได้ทักษะบางอย่างของพ่อ อย่างไรก็ตาม ผมยังต้องเรียนรู้จากพ่ออีกมาก เพราะผมก็ยังตามหลังพ่อไม่ทัน”
“ไม่เลย” โดนัลด์พูดอย่างจริงจัง “ดีแล้วที่ลูกสังเกตเห็นว่าสร้อยข้อมือของจัสมินค่อนข้างเก่าและไร้ค่า นั่นเป็นการปรับปรุงที่ยิ่งใหญ่มากแล้ว มากไปกว่านั้น ลูกยังใช้ความคิดริเริ่มเพื่อซื้อสร้อยข้อมือเส้นที่สวยกว่าและแพงกว่าให้เธอ นั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าลูกกำลังเรียนรู้ที่จะดำเนินการอยู่แล้วเพราะตอนนี้ลูกเป็นผู้ใหญ่และมั่นคงขึ้นมาก! ไม่เลวเลย ลูกทำได้ดีมาก!”
ฌอนดีใจมากเมื่อพ่อชื่นชมเขา แต่เมื่อเขาเห็นเคนมองมาที่เขาด้วยสีหน้าสิ้นหวัง เขาจึงยิ้มก่อนจะพูดอย่างพอใจ “เคน สร้อยข้อมือนี้สวยงามมากจริง ๆ ครั้งนี้ นายทำได้ดีมาก หากนายยังคงทำเรื่องดี ๆ ให้ฉันต่อไปอีกในอนาคต ฉันจะไม่ปฏิบัติต่อนายแย่ ๆ เลย”
เคนตอบด้วยความเคารพว่า “ได้ครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุด เพื่อคุณครับ!”
หลังจากนั้น เคนก็รีบส่งเงินอีก 2 ล้านดอลลาร์ที่เหลือให้กับฌอน และพูดว่า “นี่คือสองล้านดอลลาร์ที่เหลือหลังจากซื้อสร้อยข้อมือครับ”
เมื่อฌอนเห็นว่าเคนจริงใจมากเพียงใด เขาพอใจมากและพูดว่า “นายสามารถเก็บเงิน 2 ล้านคอลลาร์ไว้สำหรับตัวนายได้”
แม้ว่าเคนจะไม่สนใจเงินจำนวนสองล้านดอลลาร์เลย แต่เขารู้ว่านี่เป็นรางวัลและแรงจูงใจที่ฌอนมอบให้เขา ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าด้วยความตื่นเต้นก่อนจะกล่าวอย่างซึ้งใจ “ขอบคุณครับ!”
ในเวลานี้ โดนัลด์ก็มองเคนด้วยสีหน้าพึงพอใจอย่างมาก
เขาไม่ได้คาดคิดว่าเคนจะไม่ได้มีแค่เพียงแต่มีทัศนคติที่ใจบุญเท่านั้น แต่ยังทำงานของเขาได้อย่างเรียบร้อยและสมบูรณ์แบบอีกด้วย
นอกจากนี้ เคนยังเป็นคนแรกที่ให้คำมั่นว่าจะจงรักภักดีและตกลงที่จะเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเว็บบ์ หลังจากที่พวกเขามาที่โอลรัส ฮิลล์
ดังนั้นโดนัลด์จึงรู้สึกว่าเขาควรให้รางวัลแก่เคน สำหรับความภักดีของเขา
ในเวลานี้ จู่ ๆ โดนัลด์ก็ถามขึ้นว่า “เคน นายท่านมัวร์ได้เชิญนายไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเขาในวันนี้หรือเปล่า?”
เคนยิ้มแบบขมขื่นก่อนจะพูดว่า “คุณเว็บบ์ครับ ขอบอกความจริงแก่คุณว่า คนในสถานะและตัวตนแบบผมจะได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ได้อย่างไร?”
อันที่จริง มีคนจำนวนมากเช่นเคนที่ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดยังคงหวังและใฝ่ฝันว่าจะมีโอกาสได้เข้าร่วมงานเลี้ยง
นี่เป็นเพราะ บรรดาคนชั้นสูงและทรงอิทธิพลที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ ย่อมได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ ดังนั้นจึงเป็นโอกาสที่ดีเยี่ยมและสะดวกสบายสำหรับทุกคนในการขยายความสัมพันธ์และการติดต่อกันที่นี่ในวันนี้
โดนัลด์มองไปที่เคนก่อนจะยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ฉันรู้ว่านายเข้าไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดด้วยตัวเองไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้นายทำงานให้ตระกูลเว็บบ์แล้ว ฉันจะพานายไปพบปะผู้คนมากขึ้น ฉันอยากให้ผู้คนในโอลรัส ฮิลล์ ได้รู้ว่าตอนนี้นายกำลังทำงานให้กับตระกูลเว็บบ์”
เคนรู้สึกปลาบปลื้มและรีบพูดว่า “ขอบคุณครับ คุณเว็บบ์! ขอบคุณที่ให้โอกาสที่ดีเช่นนี้แก่ผม ผมจะทำให้ดีที่สุดต่อไปอย่างแน่นอนครับ เพื่อคุณและลูกชายของคุณ”
สำหรับคนอย่างเคน เขาจะไม่มีวันมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของนายท่านมัวร์ด้วยตัวเขาเอง อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ยินดีที่จะพาเขาเข้ามาเพื่อที่เขาจะได้เป็นส่วนหนึ่งของงานเลี้ยงนี้ เพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เคนรู้สึกซาบซึ้งใจต่อโดนัลด์อย่างยิ่ง
ในเวลานี้ โดนัลด์พูดเบา เราเข้าไปคุยกันต่อก็ได้ หลังจากเข้าไปข้างในกันแล้ว”
เคนรีบขึ้นไปบนที่นั่งข้างคนขับเพื่อตามโดนัลด์และลูกชายของเขาขณะที่พวกเขาขับรถเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลมัวร์
ในที่สุดพ่อและลูกชายก็หยุดรถที่ลานคฤหาสน์ตระกูลมัวร์ ทันทีที่พวกเขาก้าวลงจากรถ พวกเขาเห็นจัสมินซึ่งแต่งกายด้วยชุดสีแดงเพลิงที่สวยและสง่างามอย่างยิ่งวิ่งออกจากคฤหาสน์
จัสมินแต่งหน้าอย่างพิถีพิถันมากในวันนี้ ดังนั้นเธอจึงดูสวยขึ้นมากเมื่อเทียบกับตัวเธอปกติ
ฌอนตกตะลึงและใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะฟื้นคืนสติ เมื่อเขาเห็นจัสมินเข้าไปในรถของเธอ เขารีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนจะเปิดประตูรถของจัสมินและถามว่า “จัสมิน คุณจะไปไหน?”
จัสมินตอบอย่างเฉยเมยว่า “ฉันจะไปรับแขกผู้มีเกียรติ!”
ฌอนถามอย่างดูถูกเหยียดหยาม “แขกผู้มีเกียรติประเภทไหนที่สำคัญมากจนคุณต้องไปรับด้วยตัวคุณเอง?”
จัสมินตอบเบา ๆ “แน่นอน เขาเป็นแขกคนสำคัญ!”
จัสมินจึงพูดว่า “คุณช่วยปล่อยประตูรถของฉันได้ไหม? ฉันต้องไปแล้ว”