ตอนที่ 903 ปากเสีย
“ ฉันเคยถ่ายทำมากว่า 30 ครั้ง ตอนนั้นฉันเหนื่อยมากจนอยากจะร้องไห้ ฉันเคยโดนปีเตอร์หักหลัง ตอนนั้นฉันคิดแค่จะฆ่าตัวตาย แต่ฉันก็ผ่านเรื่องราวพวกนี้มาได้ ” แองเจลินามองหน้า
หยวนเฉิงเฟยและกล่าวว่า ” บางทีในยามที่คุณลำบากที่สุด อาจจะมองเห็นความหวังก็ได้ ! “
หยวนเฉิงเฟยพยักหน้า เขามองไปรอบๆ และพยายามมองหาหยางโป กระบี่หยกสำคัญสำหรับเขามาก หากสามารถนำกระบี่หยกมาได้ เขาก็จะสามารถฝึกฝนตบะและเข้าสำนักได้
ภายภาคหน้าถ้าได้เจอกับหยางโปอีกครั้ง เขาจะได้ไม่ต้องทำเป็นถ่อมตัวอีกต่อไป !
” สวัสดีค่ะ พูดกันมามากมายตั้งนานแล้ว ฉันยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย ? ” แองเจลินาถาม
หยวนเฉิงเฟยรีบตอบกลับไปว่า ” ผมชื่อหยวนเฉิงเฟย คุณสามารถเรียกผมว่า อาเฟย ก็ได้ “
” อาเฟย ชื่อนี้ฟังดูดีมาก ดูท่าทางของคุณเหมือนจะกังวลใจ ? คุณกำลังรอใครอยู่หรือเปล่า ? ” แองเจลินาถาม
หยวนเฉิงเฟยเงียบขรึมลงทันที เขามองไปที่แองเจลินา จ้องมองใบหน้าขาวของเธอ
” ผมกำลังรอใครบางคนอยู่ “
“ เธอไม่มาอีกแล้ว ” แองเจลินาตอบ
การออกเสียงภาษาอังกฤษของ ” เขา ” และ ” เธอ ” ไม่เหมือนกัน ดังนั้นเมื่อแองเจลินาพูดคำว่า ” เธอ ” ออกมา หยวนเฉิงเฟยก็รู้สึกตัวทันที ” ผมกำลังรอผู้ชายคนหนึ่งอยู่ “
แองเจลินารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่แปลกใจจนเกินงามเช่นกันในสหรัฐอเมริกาพวกรักร่วมเพศในบางรัฐเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย ” โอ้ ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง แต่คุณไม่ต้องรอต่อไปแล้ว
ในเมื่อเขาหักอกคุณ คงไม่กลับมาอีกแล้วแน่ๆ “
หยวนเฉิงเฟยไม่ได้คิดอะไรมาก เขาคิดว่าแองเจลินาคงจะไม่รู้อะไร จึงอธิบายไปว่า
” เขาน่าจะยังอยู่ที่นี่ เขาซื้อของที่ผมชอบที่สุดไป เขาจะต้องอยู่แถวๆนี้แน่ๆ “
แองเจลินามองหยวนเฉิงเฟยด้วยความเห็นใจ มองผู้ชายที่ถูกแฟนผู้ชายทิ้ง แลดูใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ” เรื่องบางเรื่อง ถ้าถึงเวลาที่ควรปล่อยวางก็ปล่อยวางมันไปซะ “
……
ในขณะที่แองเจลินาและหยวนเฉิงเฟยกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น หยางโปทั้งสามคนก็เดินออกจากห้องโถงด้านข้างไปแล้ว พวกเขาขึ้นรถและรีบเดินทางมุ่งหน้าไปยังสนามบินทันที
ในขณะที่นั่งอยู่บนรถ ลัวย่าวหัวก็ชายตามองหยางโป ” นายคิดว่า แองเจลิจะสามารถช่วยเราถ่วงเวลาได้นานแค่ไหน ? “
หยางโปค่อยข้างลังเล อันที่จริงเขาไม่ค่อยเชื่อใจแองเจลินา แต่ในงานมีเพียงเธอคนเดียวที่เหมาะสมที่สุด ความงามและฐานะของเธอถูกกำหนดให้หยุดหยวนเฉิงเฟยเอาไว้ได้
หยางโปแค่ใช้กลอุบายเล็กๆน้อยๆ ก็สามารถทำได้แล้ว
“ ผมคิดว่าเธอทำได้ ” จู่ๆหยวนเต๋อเชิงก็พูดขึ้นมา ” แองเจลินาเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมากคนหนึ่ง
เธอรู้เรื่องมากมาย และเธอก็คงพอจะเดาจุดประสงค์ของคุณออกได้อย่างแน่นอน
หากเธอพยายามอีกหน่อย จะต้องช่วยเราหยุดหยวนเฉิงเฟยไว้ได้แน่ๆ ! “
” คุณรู้จักเธอ ? ” ลัวย่าวหัวหันกลับไปมองหน้า
หยางเต๋อเชิงส่ายหน้า ” ผมไม่รู้จักเธอ แต่ผมเป็นแฟนหนังตัวยงของเธอ แต่ก่อนผมเก็บรวบรวมข้อมูลของเธอไว้เฉพาะเลย ! “
ตอนนี้หยางโปถึงได้รู้สึกโล่งใจลงบ้าง เพราะเขากังวลมากว่าแองเจลินาจะไม่สามารถรั้ง
หยวนเฉิงเฟยเอาไว้ได้
แองเจลินาและหยวนเฉิงเฟยพูดคุยกันอยู่นานมาก เธอรู้สึกว่าก็เป็นเวลาพอสมควรแล้ว
จึงหันไปมองหยวนเฉิงเฟย “ คุณผู้ชาย ฉันเห็นว่าคุณดูกังวลมากจริงๆ คุณไม่ได้อกหักจริงๆใช่ไหม ? ”
หยวนเฉิงเฟยตกตะลึง “ อกหัก ? ผมจะอกหักได้ยังไง ในเมื่อผมไม่ได้มีความรัก ! ”
แองเจลินาทำหน้าแปลกใจ “ เมื่อสักครู่คุณไม่ได้รอคนรักอยู่หรอกเหรอ ? ”
หยวนเฉิงเฟยนิ่งไปสักพัก เมื่อนึกถึงท่าทีและการแสดงออกของแองเจลินาเมื่อสักครู่ และรวมทั้งสิ่งที่เธอพูดเห็นได้ชัดว่าแองเจลินามองว่าเขาเป็นพวกรักร่วมเพศ เขาจึงทำตัวไม่ถูก
“ ใครเป็นคนบอกคุณว่าผมอกหัก ? ”
แองเจลินาถอนหายใจอย่างโล่งอก ” ก็คนที่ประมูลเอาสร้อยไปเมื่อกี้เขาบอกกับฉันว่าคุณอกหัก ขอฉันช่วยมาปลอบใจคุณหน่อย ! “
หยวนเฉิงเฟยตะลึงนิ่งอึ้งไปเลย ” หยางโป ! “
ตอนนี้แม้แต่คำที่เรียกอาจารย์ลุงก็ไม่เอ่ยถึงอีกแล้ว สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
มือทั้งสองข้างจับไหล่ของแองเจลินาไว้แน่น ” บอกผมมาเร็ว ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนแล้ว ?
เขาไปไหนแล้วตอนนี้ ? “
แองเจลินาทำอะไรไม่ถูก “ คุณผู้ชาย คุณทำฉันเจ็บ ! ”
หยวนเฉิงเฟยถึงรู้ตัวว่าการกระทำของเขานั้นดูไม่เหมาะสม หลายคนในงานต่างจ้องมองมาที่เขา เขาจึงคลายมือออก “ คุณแองเจลินาช่วยบอกผมที ตอนนี้หยางโปไปไหนแล้ว ? ”
แองเจลินาส่ายหน้า ” ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปไหน แต่ฉันอยากจะเชิญเขาไปทานอาหารกลางวันด้วยกันในวันพรุ่งนี้ แต่เขากลับปฏิเสธฉัน เขาบอกว่าเขาต้องไปจากที่นี่แล้ว “
แองเจลินาดูเหมือนจะไม่รู้อะไรเลย เธอดูไร้เดียงสามาก
แม้ว่าหยวนเฉิงเฟยจะโมโหแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าอาละวาดกับแองเจลินาในเวลานี้ที่นี่มีผู้สื่อข่าวอยู่ทั่วทุกที่ การกระทำของเขาเมื่อสักครู่ก็ทำให้ผู้คนไม่พอใจแล้ว หากทำอะไรอีก
ผู้สื่อข่าวจะต้องพุ่งเป้ามาทางเขาอย่างแน่นอน และหากพรุ่งนี้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผย
มันก็จะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ !
หยวนเฉิงเฟยรู้สึกค่อนข้างร้อนรน เขารีบหยิบโทรศัพท์โทรออกทันทีและพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดไปว่า ” ตอนนี้ รีบส่งคนไปที่สนามบิน สกัดกั้นหยางโปเอาไว้ให้ได้ ! “
แองเจลินาที่ยืนอยู่ด้านข้าง ถือสร้อยคอไว้ในมือ ด้วยสีหน้าที่อมยิ้ม
หยวนเฉิงเฟยรีบออกไปทันที ถึงขั้นที่ไม่ทันเอ่ยคำพูดที่โหดร้ายกับแองเจลินา เดิมเขาคิดว่า
หยางโปยังคงอยู่ด้านหลังเวที แต่คิดไม่ถึงจริงๆว่าหยางโปจะจ่ายเงินให้ผู้หญิงหน้าโง่และทรงอิทธิพลคนหนึ่งเพื่อมาขว้างเขาเอาไว้ และถือโอกาสออกไปจากที่นี่ !
กลางคืนข้างนอกมืดสลัว สีของท้องฟ้าค่อยๆอบอุ่นขึ้น แต่กลางคืนยังคงค่อนข้างหนาวเหน็บ หยวนเฉิงเฟยถอดเสื้อสูทออกเหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีขาวแล้วรีบเข้าไปในรถ ” เร็วเข้าไปสนามบินเดี๋ยวนี้ ! “
รถเหมือนอย่างกับวิญญาณ กระชากตัวออกเป็นเส้นสีดำหายวับไปในยามค่ำคืน มุ่งหน้าขับออกไปไกล
หยางโปและพรรคพวกขึ้นเครื่องแล้ว ถึงรู้สึกโล่งใจ การไล่ล่าตามฆ่าตามที่พวกเขากังวลใจนั้นกลับไม่เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าเงินล้านดอลลาร์ที่จ่ายไปจะคุ้มค่าเงินมาก แองเจลินาสามารถทำได้สำเร็จ !
เครื่องบินค่อยๆเคลื่อนตัวออกช้าๆ ลัวย่าวหัวถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ ช่วงที่อยู่ที่อเมริกา ทรมานมากจริงๆ ทุกวันไม่มีอะไรดีๆกินเลย ฉันผอมไปเป็นกิโลแล้ว นี่ต้องกินเท่าไหร่ถึงจะเสริมกลับมาได้กันนะ ? “
หลังจากนั้น ลัวย่าวหัวก็มองไปที่ หยางเต๋อเชิง “ ในอนาคตคุณจะไม่กลับมาที่อเมริกาแล้ว จะอยู่แต่ที่จีนตลอดไปสินะ เดี๋ยวผมช่วยหางานให้เอง คุณนอกจากจะอ้วนไปหน่อย อย่างอื่นก็ดีหมด หากคุณสามารถลดน้ำหนักลงได้อีกหน่อย ผมจะแนะนำแฟนให้คุณเอง ต่อไปคุณก็จะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอยู่ที่จีนละกัน ! “
หยางเต๋อเชิงรู้สึกซาบซึ้งใจมาก “ อันที่จริงแล้วผมก็อยากจะจากมานานแล้ว แต่แก๊งน่ะ
เข้าง่ายออกยาก ครั้งนี้กลับมา ผมคงปักหลักอยู่ที่จีนแล้วล่ะ ”
หยางโปมองสำรวจหยางเต๋อเชิง ” ได้นะ แต่ฉันคิดว่าหลังจากที่คุณกลับไปจีนแล้ว คงไม่ผอมแน่
ที่จีนมีของกินอร่อยๆมากมาย คุณต้องอ้วนขึ้นแน่ๆ “
หยางเต๋อเชิงหัวเราะฮ่าฮ่าดังออกมา ” อาหารอร่อยเยอะสิดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นผมก็มีลาภปากน่ะสิ “
ลัวย่าวหัวมองไปที่ด้านหน้าและพูดกับ หยางโปว่า ” ถ้าฉันเป็นหยางเฉิงเฟยล่ะก็ หากลงมือทำอะไรที่สนามบินไม่ได้ คงลงมือบนเครื่องบินแน่ๆ “
หยางโปกำลังจะดุเขา ทันใดนั้นก็มีคนลุกขึ้นยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาสองคน พวกเขาสวมเสื้อคลุมยาวสีดำ สวมแว่นกันแดดตรงกลางสันจมูกโด่ง กำลังเดินตรงมาทางหยางโป !