บทที่ 847 ฉันขอขายของดีหน่อย / บทที่ 848 ดังเป็นพลุแตก

แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี

บทที่ 847 ฉันขอขายของดีหน่อย

วันถัดมา ดวงอาทิตย์ขึ้นอย่างช้าๆ วันใหม่ของเมืองหลวงเริ่มต้นขึ้นแล้ว

บนตึกสำนักงานสูงแห่งหนึ่ง ในห้องน้ำชา

หญิงสาวสองคนกำลังสุมหัวกันอย่างลับๆ ในมือถือโทรศัพท์ไว้แน่นพลางส่งเสียงกรีดร้องตื่นเต้นที่ยากบรรยายเป็นช่วงๆ

“กรี๊ดดด! หล่อเกินไปแล้วๆ! ทำไมถึงหล่อขนาดนี้! ฉันจะเป็นลมตายแล้ว!”

“พวกสามีเข้ากันสุดๆ ไปเลยว่าไหม!”

หญิงสาวสองคนกอดคอซบไหล่ร้องไห้อย่างตื่นเต้น คนหนึ่งคือแฟนลับเดนตายของกงซวี่ อีกคนคือแฟนคลับเดนตายของลั่วเฉิน เพราะกงซวี่กับลั่วเฉินมีความสัมพันธ์เลวร้ายต่อกัน แฟนคลับทั้งสองฝ่ายจึงไม่ถูกกันเหมือนน้ำกับไฟ

หญิงสาวหลายคนเดินมาจากข้างหลัง เห็นสองคนนี้ถึงกับกอดกันอย่างแน่นแฟ้น ก็เหมือนเห็นดาวอังคารชนโลก

“เอ่อ จูดี้ อลิซ เกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอน่ะ”

“ฮ่าๆ จริงด้วย ไม่ใช่ว่าพวกเธอเจอหน้ากันก็ทะเลาะกันแล้วเหรอ วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

พอทั้งสองคนเห็นเพื่อนร่วมงานที่ด้านหลัง ดวงตาก็พลันส่องประกายราวหมาป่า ลากตัวเพื่อนสาวเข้ามาไม่ต่างจากโจร จากนั้นก็ให้พวกเธอดูโพสต์เวยป๋อหนึ่งบนโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น…

“สาวๆ ทั้งหลาย! ฉันขอขายของดีหน่อย!”

“ใช่ๆๆ ฉันรับประกันว่าอร่อยมากๆ เชียวละ!”

“ดูอะไรเหรอ” หญิงสาวหลายคนเข้าไปใกล้

หลังจากเห็นภาพหน้าปกนิตยสารรวมถึงภาพหน้าแทรกอื่นๆ ในตารางเก้าช่องของโพสต์เวยป๋อบนโทรศัพท์นั้น แรกเริ่มเป็นความเงียบหนึ่งวินาที จากนั้นก็พลันเกิดเสียงกรี๊ดประสานเสียงกัน

“กรี๊ดดด! สวรรค์ๆ! หล่อมาก! ทำไมถึงหล่อขนาดนี้! นี่คือแวมไพร์กับนักล่าแวมไพร์เหรอ ได้อารมณ์เกินไปแล้ว!”

“กงซวี่สวมชุดนอนการ์ตูนขนสัตว์ภาพนี้น่ารักมากๆ โมเอะสุดๆ ลั่วเฉินสวมแว่นตาก็หล่อมากไปแล้ว! แงๆๆ มิน่าพวกเธอวันๆ ถึงหลงสองคนนี้ ฉันจะย้ายด้อมๆๆ! นี่คือนิตยสารอะไร? ฉันจะไปซื้อ!”

“มาๆๆ! ยินดีต้อนรับเข้าด้อมพวกเรา! ฉันสั่งจองไปแล้ว!”

“จะว่าไปทำไมเมื่อก่อนฉันไม่รู้สึกนะว่ากงซวี่กับลั่วเฉินเคมีเข้ากันขนาดนี้? โดยเฉพาะรูปใช้ชีวิตประจำวันในบ้านพวกนี้ ฉันถูกยัดอาหารหมาแล้วชัดๆ!”

“ฮ่าๆๆ ใช่ไหมล่ะๆ เมื่อก่อนพวกเราคิดมาตลอดว่ากงซวี่กับลั่วเฉินไม่ถูกกัน แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าทั้งสองเป็นไทป์ทั้งรักทั้งชังกันพวกเธอว่าไหม!”

เหล่าหญิงสาวกำลังโดนขายของอย่างตื่นเต้น ฉับพลันนั้นด้านหลังก็มีเสียง ‘ตุบ’ ดังขึ้นมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ด้านข้างพลันกอดโทรศัพท์ล้มลงไปแล้ว!

“ตายแล้ว! อันอัน อันอันเธอเป็นอะไรไปแล้วเนี่ย”

หญิงสาวกอดโทรศัพท์ฟื้นขึ้นมาช้าๆ ใบหน้ามีน้ำตาสองสายไหลพราก “ชีวิตนี้ของยายแก่คุ้มค่าแล้ว…”

“อุ๊บ อย่ากังวลไปๆ อันอันเป็นสาววายรุ่นเก๋าน่ะ จะรับการกระตุ้นอย่างนี้ไหวที่ไหน…คงจะตื่นเต้นนั่นแหละ…”

“ฮ่าๆ…ไม่แปลกที่อันอันทนไม่ไหว! ฉันไม่ใช่สาววายยังถูกความน่ารักทำใจละลายแล้วเนี่ย!”

บริษัท โรงเรียน กองถ่าย ทั่วทุกถนนใหญ่น้อย…ตั้งแต่เช้าตรู่ก็เกิดภาพอย่างนี้ขึ้น แถมยังเกิดซ้ำๆ ไม่หยุด

ภายใต้การขายของอย่างบ้าคลั่งของหน้าม้าฟรี แค่เพียงเวลาเช้าสั้นๆ ภาพปกนิตยสาร ‘VIVI’ ฉบับใหม่ของลั่วเฉินกับกงซวี่ก็กระจายไปทั่วทั้งเวยป๋อและกลุ่มเพื่อนฝูง ลั่วเฉินกงซวี่ทั้งคู่ไต่ขึ้นอันดับการค้นหายอดฮิต ลั่วซวี่CP ยอดอ่านหัวข้อทะลุหนึ่งร้อยล้าน ยอดสั่งจองล่วงหน้าของนิตยสาร ‘VIVI’ ฉบับใหม่ทะยานขึ้นอย่างบ้าคลั่งด้วยแนวโน้มที่น่ากลัว…

‘ซิ่วเซ่อ’ ขายออกได้สองหมื่นเล่มในหนึ่งสัปดาห์ ส่วน ‘VIVI’ แค่เวลาช่วงเช้าสั้นๆ ร้านค้าตัวแทนก็ได้รับยอดสั่งจองแล้วห้าหมื่นเล่ม อีกทั้งจำนวนยังไต่เพิ่มขึ้นไม่หยุด…

——————————————————

บทที่ 848 ดังเป็นพลุแตก

เวยป๋อยอดฮิตในปัจจุบันนี้ส่วนใหญ่มียอดแชร์ประมาณหมื่นครั้ง ทว่าเวยป๋อโปรโมตปกของ ‘VIVI’ แค่ชั่วข้ามคืนก็มียอดแชร์ทะลุล้านแล้ว ยอดกดไลก์ปาไปสี่แสนกว่า ข้างล่างยังมีคอมเมนต์ตื่นเต้นของชาวเน็ตนับไม่ถ้วน

บนเวยป๋อส่วนตัวของเซียวอวี่ถง เบื้องหลังการถ่ายภาพที่แต่เดิมไม่มีคนสนใจก็ถูกแชร์อย่างบ้าคลั่งแล้วเช่นกัน

[เชี่ยๆๆ! ฉันเห็นอะไรเข้าเนี่ย! ไม่น่าเชื่อ! ไม่นึกว่ากงซวี่กับลั่วเฉินจะมาอยู่เฟรมเดียวกันแล้ว!]

[เบื้องหลังนี่น่ารักชะมัดเลย! ชอบเห็นพวกเขาทะเลาะกันจัง! ออฟฟิเชียลแจกโมเมนต์หวานแล้ว!]

[พระเจ้าๆๆ! ใจสาววายของฉันระเบิดแล้ว! ขอร้องไปล่ะแต่งงานกันเถอะ! ขอร้องพวกคุณล่ะ!]

[สุดยอดคู่จิ้นเฉินซวี่จงเจริญ!]

[ใครว่ามิตรภาพต้องแสดงความปรองดองเกรงใจกัน กงซวี่กับลั่วเฉินตั้งแต่รู้จักกันมาก็ทะเลาะกันตลอด แต่ก็เหมือนฝ่าลมฝนร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน นี่ต่างหากคือความรักระหว่างพี่น้องของจริง! เทียบกับความรักจอมปลอมในวงการบันเทิงแล้วดีกว่าเป็นไหนๆ!]

[ที่แท้ก็ ‘VIVI’ นิตยสารแฟชั่นเก่าแก่นี่เอง ตอนฉันอยู่ม. ปลายต้องสั่งจองทุกฉบับเลย…] …

ในตึกสำนักงานบริษัท

กงซวี่ที่เพิ่งตื่นนอนนวดดวงตา มองยอดแชร์ยอดไลก์และยอดคอมเมนต์แสนน่ากลัวนั้นด้วยสีหน้าตกใจ “เอ่อ ผมเพิ่งตื่นมามันเกิดอะไรขึ้นแล้ว พี่เยี่ย พี่ซื้อตัวหน้าม้าให้ผมเหรอ?”

ลั่วเฉินก็มีสีหน้ามึนงงด้วย

เยี่ยหวันหวั่นรับโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาไม่หยุดไปพลาง หัวเราะเบาๆ ไปพลาง “ฉันไม่มีเงินซื้อหน้าม้าสักหน่อย นี่เป็นหน้าม้าฟรีของพวกนายทั้งนั้น”

เยี่ยมู่ฝานเลื่อนดูข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งหมดผ่านๆ อย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าประหลาดใจ “จะเป็นหน้าม้าได้ยังไง ยอดสั่งจองนิตยสารปลอมขึ้นมาไม่ได้นะ ยอดจองทะลุห้าหมื่นแล้ว แถมยังพุ่งไม่หยุด…”

พวกเขากำลังพูดคุยกัน กงซวี่ก็พลันโดดผลุงเหมือนแมวพองขน “เชี่ย! เอาอะไรมาบอกฉันเป็นรับ! พวกแกน่ะสิเป็นรับ พวกแกทั้งบ้านแหละเป็นรับ!”

จุดสนใจของเจ้านี่…พิลึกตลอดกาลจริงๆ…

ตึกนิตยสาร ‘VIVI’ เวลานี้ทุกคนยุ่งจนหัวหมุนหมดแล้ว

“เสี่ยวหง รีบสั่งปิดการจองเร็ว ให้พวกเขาจองต่อไปไม่ได้แล้ว โกดังไม่พอ! ด่วนๆ เลย!”

“เฉียวเฉียว รีบวิ่งไปถามที่โรงพิมพ์ทีว่าพิมพ์เพิ่มได้ไหม ว่าไงนะ ได้เพิ่มแค่หมื่นเดียว? พอซะที่ไหน! งั้นรีบไปถามเจ้าอื่นดู! หาได้กี่เจ้าก็เอาเท่านั้น!”

“มิก แก้ภาพธีมเซ็ตที่สามเสร็จหรือยัง แล้วก็รูปถ่ายหมู่สี่คนเซ็ตนั้นด้วย! รีบหน่อยเร็ว!”

เซียวอวี่ถงยุ่งตั้งแต่เช้าจนแม้แต่น้ำก็ยังไม่ว่างดื่ม โทรศัพท์ทั้งบริษัทใกล้จะสายแตกอยู่รอมร่อ ในนั้นมีคนในวงการบันเทิงไม่น้อยที่ไม่ได้ไปมาหาสู่กันนานตั้งใจโทรมาแสดงความยินดีโดยเฉพาะ

ไฉหย่งหลีมองพนักงานที่ยุ่งวุ่นอยู่ในห้องทำงาน มีความรู้สึกราวกับอยู่คนละโลก…

เขานึกไม่ถึงสักนิดเลยว่าปกนิตยสารที่จำต้องใช้การถ่ายสำรองฉบับนี้ จะสร้างความเปลี่ยนแปลงใหญ่หลวงถึงขนาดนี้ให้ ‘VIVI’ ทำให้ ‘VIVI’ กระโดดกลับมาสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง…

เทียบกับ  ‘VIVI’ ที่สุขสันต์เป็นล้นพ้นแล้ว สภาพของสำนักพิมพ์นิตยสาร ‘ซิ่วเซ่อ’ เวลานี้แค่คิดดูก็รู้แล้ว

เหลียงฉงออกแรงทุบโต๊ะดัง ‘ปึง’ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ “เป็นไปไม่ได้! มันทำปลอมขึ้นมา! จำนวนทำปลอมขึ้นมาชัดๆ!”

ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างสั่นกลัว “แต่เมื่อกี้ผมเพิ่งโทรไปถามมา ฝั่ง ‘VIVI’ บอกว่าติดต่อโรงพิมพ์อีกหลายเจ้าเพื่อพิมพ์เพิ่มแล้วนะครับ คงไม่ใช่ของปลอม…”

แถมความนิยมล้นหลามบนอินเทอร์เน็ตก็ทำปลอมขึ้นไม่ได้…

“บัดซบ!” เหลียงฉงสบถเสียงเบา รีบโทรไปหาไช่หย่งเซิ่งทันที แต่ฝั่งนั้นไม่รับสายตลอด

คนที่หัวร้อนที่สุดในวันนี้ เกรงว่าจะต้องนับไช่หย่งเซิ่งเข้าไปด้วย

ไช่หย่งเซิ่งเพิ่งตื่นขึ้นบนเตียงของหยางลู่ซี โทรศัพท์เขาก็สายไหม้แล้ว

……………………