มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 524
“ราวกับว่าเขาสามารถเป็นมหาเศรษฐีได้ ใครจะไปรู้ว่าเขาได้ตั๋วทั้งหมดมาได้อย่างไร? เรื่องมันจะไปกันใหญ่แล้วนะ!” เอวาพูดเสียงดังขณะที่เธอกระแทกตะเกียบบนชามของเธอ
ไม่มีสาวคนไหนแม้แต่จะใส่ใจที่จะตอบสนองต่อท่าทีของเธอ พวกเขาทั้งหมดจดจ่ออยู่กับการพยายามคิดว่าจะทำอะไรได้บ้าง เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของเจอรัลด์ ไม่ช้าพวกเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และเมื่อถึงเวลาเย็น ก็มีขนมกองอยู่บนโต๊ะทำงานของเจอรัลด์
“เฮ้ ที่รัก ผมกลับมาแล้ว!” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้า
ชายหนุ่มผู้ห้าวหาญเดินเข้าไปในสำนักงานในขณะที่เขาประกาศการมาถึงของเขาพร้อมกับกางแขนออกราวกับว่าเขากำลังรอคอยการกอดต้อนรับ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาได้ยินคือ “นี่เจอรัลด์! ได้โปรดบอกเราว่าคุณได้ตั๋วเหล่านั้นมาได้อย่างไร เร็วสิบอกเราหน่อย!”
คนอื่น ๆ ยังคงจดจ่อที่เจอรัลด์ และไม่มีใครต้อนรับชายหนุ่มคนนี้ นอกจากคน ๆ หนึ่ง
“โอ้? สจ๊วตในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว!” เอวาพูดขณะยืนขึ้นและต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น
ใครคือสจ๊วต?
สจ๊วตเป็นหัวหน้าทีมของทีมที่สอง และเขาถูกส่งไปที่เมย์เบอร์รี่เพื่อฝึกซ้อม ระหว่างการฝึก เขาได้ไปเมืองต่าง ๆ เพื่อดูว่าบริษัททำได้ดีแค่ไหนในด้านอื่น ๆ
สำหรับบุคลิกภาพของเขา เขาดูดีมากและดูเหมือนจะแก่กว่า เจอรัลด์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เขาเป็นหัวหน้าของเอวาเมื่อเธอเข้าทำงานบริษัทครั้งแรก และเธอก็ชอบเขามาก นี่ไม่ใช่ความลับ เพราะทุกคนในบริษัทรู้ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน อย่างไรก็ตาม สจ๊วตเป็นหมาป่าโดดเดี่ยว แม้ว่าเอวาพยายามจีบเขาหลายครั้ง แต่เขาก็สามารถเบี่ยงเบนความสนใจได้ทุกคน อย่างไรก็ตาม เขายังคงปฏิบัติต่อเธอ และนาธาเนลในฐานะเพื่อนที่ดีของเขาค่อนข้างดี
“หืม? นั่นใคร เอวา? หน้าใหม่?” สจ๊วตถาม เขาค่อนข้างหงุดหงิดที่สปอตไลท์ของเขาถูกลูกปลาตัวเล็กขโมยไป
“ฮึ เขาเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นมัธยมของฉัน ชื่อของเขาคือ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด แต่ไม่ต้องห่วง สจ๊วต หัวใจของฉันจะเป็นของคุณตลอดไป!” เอวาตอบ
“เจอรัลด์เหรอ? เขายังใหม่กับบริษัท แต่เขากลับล้อเลียนเพื่อนร่วมงานและไม่ได้ทำงานอย่างที่ควรจะเป็น? เขากล้าดีอย่างไร?” สจ๊วตพูดพร้อมกับพยักหน้ากับตัวเอง ดูราวกับว่าเขากำลังวางแผนจะทำอะไรบางอย่าง
ในที่สุดเจอรัลด์ก็สบายใจได้ เมื่องานของเขาใกล้จะจบลง
ขณะที่เขากำลังคิดอย่างนั้น เขาก็ตกใจกับเสียงเหยือกที่กระแทกโต๊ะของเขา
“ผมไม่คิดว่าการรับน้ำเกี่ยวข้องกับงานของผม” เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็น เจอรัลด์ไม่ใช่คนใจร้อน เขาจึงไม่ยอมถอยง่าย ๆ
“คุณเป็นแค่มือใหม่ ลงมือทำซะ!” สจ๊วตกล่าว น้ำเสียงของเขาเย็นลงกว่าเดิมในครั้งนี้
“โอ้ เจอรัลด์ คุณควรทำธุระให้สจ๊วตเป็นเกียรติสำหรับคุณ ทำตามที่เขาบอก! คุณคิดว่าคุณเป็นใคร มหาเศรษฐี?” เอวาพูดขณะเดินไปและยืนข้างสจ๊วต ดูเหมือนเธอจะรำคาญมากกว่าสจ๊วตด้วยซ้ำ เมื่อได้ยินเจอรัลด์พูดกับเขา
“ขอเหตุผลดี ๆ ว่าทำไมผมถึงต้องทำแบบนั้น” เจอรัลด์ปฏิเสธที่จะยอมแพ้
“สจ๊วตเป็นราชาแห่งธุรกิจที่นี่ แต่คุณคงไม่รู้ใช่ไหม? ประมาณหกสิบเปอร์เซ็นต์ของการลงทุนของเราทั้งหมดต้องขอบคุณ สจ๊วต! เหตุผลพอรึยัง” เอวาเยาะเย้ย
“นอกจากนี้ คุณคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตระกูลของเขามีอิทธิพลเพียงใด! ฮ่าฮ่า ฉันพนันได้เลยว่าคุณคิดว่าคุณเป็นคนพิเศษในวินาทีนั้นจริง ๆ ใช่ไหม?” เธอเสริมก่อนที่จะมองดูเจอรัลด์อย่างสกปรก ดูเหมือนเธอจะภูมิใจในตัวเองมากทุกครั้งที่พูดถึงสจ๊วต
ขณะที่มีน่าและคนอื่น ๆ กำลังจะยืนขึ้นเพื่อเจอรัลด์ โทรศัพท์ของสจ๊วตก็ดังขึ้น และเขาก็รับสายทันที
“ใช่ ผมคือสจ๊วต… เดี๋ยวก่อน อะไรนะ? มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? เป็นไปไม่ได้! คุณพูดอีกทีได้ไหม” สจ๊วตตะโกนใส่โทรศัพท์ ขณะที่สีบนใบหน้าค่อย ๆ จางหายไป