กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 648

หลังจากนั้น แคลร์มองที่เอเลนก่อนจะพูดว่า “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจสักทีได้ไหม? ปกติเขาไม่ค่อยใช้เงินเท่าไหร่อยู่แล้ว ทำไมแม่ถึงไปหาเรื่องกับพ่อในตอนนี้ เพียงเพราะว่าเขาต้องการพาเพื่อน ๆ ในสมาคมไปทานอาหารล่ะคะ?”

เอเลนกล่าวว่า “ฉันแค่พยายามประหยัดเงินให้กับครอบครัว! เราเป็นครอบครัวประเภทที่ใช้เงินสองหมื่นเหรียญเพื่อทานอาหารงั้นเหรอ?”

หลังจากนั้น เอเลนก็จ้องจาค็อบก่อนจะพูดว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณต้องให้เงินฉันในวันนี้ ไม่ว่าคุณจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม!”

อันที่จริง แคลร์รู้อยู่แล้วว่าแม่ของเธอกำลังทำอะไรอยู่

เธอรู้ว่าแม่ของเธอเป็นเพียงคนบ้าวัตถุนิยมที่คลั่งไคล้ในเงินทอง ถ้าพ่อของเธอปฏิเสธที่จะให้เงินกับแม่ของเธอในวันนี้ มันจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ออกจากบ้าน

ในเวลานี้ แคลร์รีบตัดบท “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจเถอะค่ะ แม่ต้องการหนึ่งหมื่นดอลลาร์ใช่ไหม? หนูจะแม่เอง”

“ตกลง!” เอเลนตอบอย่างตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้นลูกควรโอนเงินให้แม่เดี๋ยวนี้เลยนะ!”

แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโอนเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ไปให้เอเลน

เอเลนเปิดโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบว่าเธอได้รับเงินที่แคลร์โอนไปให้แล้วหรือยัง เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มให้ตัวเองเมื่อเห็นว่าเธอได้รับเงินแล้ว

หลังจากนั้น เอเลนก็ส่งข้อความหากลุ่มเพื่อนห้าคนของเธออย่างรวดเร็ว: [สาว ๆ ! ฉันจะไปกับพวกเธอทุกคนในช่วงบ่าย!]

คนในกลุ่มถามว่า: [เอ๊ะ! เธอไม่ได้บอกว่าเธอมีธุระในตอนบ่ายหรอกเหรอ?]

เอเลนรีบตอบ: [ตอนแรกฉันวางแผนที่จะไปช้อปปิ้ง แต่ขาของฉันเจ็บนิดหน่อย เลยตัดสินใจไม่ไปช้อปปิ้งแต่ไปร้านเสริมสวยเพื่อดูแลผิวหน้าและผ่อนคลายแทนดีกว่าน่ะ!]

แคลร์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าของแม่หลังจากได้รับเงินจากเธอ ท้ายที่สุด แคลร์ไม่รู้ว่าแม่ของเธอไม่เหลืออะไรแล้ว เพราะเธอสูญเสียเงินออมของครอบครัวไปหมดแล้ว

ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของชาร์ลีเริ่มสั่นบนโต๊ะอาหาร

มันเป็นสายเข้าจากจัสมิน

ชาร์ลีรีบหยิบโทรศัพท์เพื่อรับสาย เสียงที่ไพเราะและอ่อนโยนของจัสมินพลันดังขึ้นที่ปลายสาย

“ปรมาจารย์เวด ฉันจะถึงบ้านคุณภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที คุณจะสะดวกออกมาเมื่อไหร่ดีคะ?”

ชาร์ลีตอบว่า “โปรดรอผมสักครู่นะครับ ผมจะลงมาหลังจากล้างจานของมื้อเช้าเสร็จ”

“ได้ค่ะ งั้นฉันจะรอคุณอยู่ข้างหน้าบ้านคุณนะคะ”

จัสมินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อยหลังจากฟังคำตอบของชาร์ลี

ปรมาจารย์เวดเป็นคนที่สมบูรณ์แบบและมีความสามารถ ทำไมเขายังต้องล้างจานที่บ้าน? นี่มันดูถูกเขาเกินไปหรือเปล่า!

ในเวลานี้จัสมินอดคิดในใจไม่ได้ว่า ถ้าชาร์ลีเป็นผู้ชายของเธอ เธอจะไม่มีวันยอมให้เขาทำงานบ้านเลยด้วยซ้ำ!

เพราะผู้ชายควรออกไปทำงานนอกบ้านและภรรยาของเขาควรดูแลเอาใจใส่อย่างดี เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน ผู้ชายจะทำงานบ้านที่บ้านได้อย่างไร?!

ในด้านหนึ่ง จัสมินรู้สึกอึดอัดใจอย่างมากที่ชาร์ลีได้รับการปฏิบัติอย่างไร้ค่า แต่ในอีกด้านหนึ่งจัสมินก็อยากที่จะเป็นผู้หญิงที่จะดูแลชาร์ลีที่บ้านอย่างดีได้

ทันทีที่ชาร์ลีวางสาย แคลร์ก็ถามว่า “ชาร์ลี เพื่อนของคุณมารับคุณหรือเปล่าคะ?”

“ใช่ครับ” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “หลานสาวของเพื่อนผมมาที่นี่เพื่อรับผมครับ”

แคลร์พยักหน้าและโดยไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอรีบพูดอย่างรวดเร็ว “เอาล่ะ งั้นคุณก็ควรไปเดี๋ยวนี้ วันนี้ฉันจะช่วยล้างจาน อย่าปล่อยให้เธอรอนานเกินไปเลยค่ะ”

ชาร์ลีรีบตอบไปว่า “ที่รักของผม ปล่อยให้เธอรอสักครู่ก็ได้ ผมจะไปทันทีที่ผมล้างจานเสร็จ”

แคลร์รีบผลักเขาออกไปก่อนที่เธอพูดว่า “มาเถอะน่า เดี๋ยวฉันล้างจานให้นะคะวันนี้ คุณควรออกไปเพราะคุณมีธุระนี่คะ อย่าปล่อยให้คนอื่นรอคุณนานเกินไปเลย!”