“กรุณาให้เกียรติฉันด้วย”
โมนิก้าโกรธจัด เธอปัดแขนของดาลตันออกไปและรักษาระยะห่างระหว่างเธอกับเขาบนโซฟา
“ก็ได้ ก็ได้ ผมจะให้เกียรติ”
ดาลตันหัวเราะแล้วยกแก้วไวน์ขึ้น เขาจิบไวน์ในขณะที่เขาจ้องมองโมนิก้า
ดาลตันโบกมือเรียกเจเน็ต
เจเน็ตต์รีบเดินเข้ามาและถามว่า “ท่านประธานดาลตัน มีอะไรให้ฉันรับใช้คะ?”
ดาลตันหัวเราะและพูดว่า “เจเน็ต มันน่าเสียดายนะที่จะให้สาวสวยเช่นนี้เป็นแค่พนักงานสาวเสิร์ฟ ผมต้องการให้เธอเซ็นสัญญากับผม ผมอยากได้เธอมาเป็นศิลปินในค่ายของผม!”
เจเน็ตลังเลและยิ้มแห้ง ๆ “ท่านประธานดาลตัน ฉันเกรงว่าจะไม่เหมาะสม”
เจเน็ตต้องการให้โมนิก้าดึงดูดลูกค้าให้มาที่บาร์ของเธอมากกว่า
ดาลตันส่ายหัวพร้อมหยิบการ์ดเพชรของธนาคารอเมทิสต์ออกมาจากกระเป๋าสตางค์ของเขา “ผมจะให้คุณสิบล้าน ส่วนเธอจะไปกับผม”
อะไรนะ?!
สิบล้าน!
เจเน็ตตกตะลึง เธอยิ้มให้เขาทันที “คุณช่างเป็นคนที่มีเมตตาท่านประธานดาลตัน ฉันตกลงจะยกเธอให้กับคุณ”
เจเน็ตตื่นเต้นมากที่เธอได้รับโชคลาภก้อนโต เธออยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ
ดาลตันขยับเข้าไปใกล้โมนิก้าและยิ้ม “สาวสวย ด้วยคุณสมบัติของคุณ ผมรับประกันได้เลยว่าคุณจะต้องมีชื่อเสียงในวงการบันเทิงมากอย่างแน่นอน ไม่ต้องกังวล ผมสัญญาว่าผมจะให้ทรัพยากรที่ดีที่สุดในบริษัทของผมกับคุณ”
ศิลปินหญิงหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็โกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ท่านประธานดาลตัน มันไม่ยุติธรรมเลย แล้วพวกเราล่ะ?”
“ใช่ เธอเป็นแค่พนักงานเสิร์ฟ เธอจะมีความสามารถอะไร?”
ดาลตันพูดอย่างหมดความอดทน “พวกเธอทุกคน หุบปาก!”
ไม่มีใครเทียบเท่ากับโมนิก้าได้อีกแล้ว
ดาลตันยิ้มและมองโมนิก้าด้วยความเป็นห่วง “สาวสวย ตื่นเต้นไหม ไม่ต้องกังวลนะ ฉันรับรองว่าอีกไม่นานเธอจะต้องโด่งดังอย่างแน่นอน เร็ว ๆ นี้จะมีรายการเรียลลิตี้ที่ชื่อว่า กำเนิดใหม่ดวงดาว ฉันจะมอบงานนั้นให้แก่เธอ ทำไมเราไม่ไปคุยรายละเอียดกันต่อที่ห้องนอนล่ะ?”
ดาลตันโอบรอบเอวของโมนิก้า
ในความคิดของเขา ไม่ว่าผู้หญิงจะสวยงามแค่ไหนก็สามารถถูกล่อลวงให้เป็นดาราได้อยู่ดี
มันเป็นความใฝ่ฝันของผู้หญิงส่วนใหญ่
เขามั่นใจว่าโมนิก้าแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์เท่านั้น แต่เธอคงรู้สึกยินดีอยู่ภายใน และนั่นคือเหตุผลที่เขาเริ่มใช้ประโยชน์จากเธอ
“คุณ…”
โมนิก้าเริ่มหมดความอดทน เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอปัดแขนของเขาออกและตะโกนใส่เขาว่า
“กรุณาให้เกียรติฉันด้วย!”
ว้าว!
ทุกคนในห้องสูทตกตะลึง
เธอบ้าไปแล้วเหรอ?