ตอนที่ 285 เป็นคนรวยนี่มันแตกต่างกันจริงๆ โดย Ink Stone_Fantasy
“โครงสร้างเหมือนกรงแบบไม่สมมาตรสามารถถอดประกอบเป็นโครงสร้างทรงท่อและโครงสร้างเหมือนกรงแบบสมมาตร โครงสร้างเหมือนกรงมีจุดกลุ่มสมมาตร และพื้นผิวของโครงสร้างทรงท่อประกอบด้วยข้อบกพร่องของสโตน-ไวลส์สองจุด…”
“…การทับซ้อนกันของระดับพลังงาน π และ π* เกิดจากปรากฏการณ์ทอพอโลยีของสโตน-ไวลส์ ปัญหานี้ทำให้เกิดช่องว่างของแถบพลังงาน 0.06eV และ 0.04eV ที่สร้างขึ้นบนพื้นผิว ดังนั้นมันจึงอธิบายได้ว่า…”
“…ซึ่งมันกล่าวได้ว่าคาร์บอนนาโนทิวป์ช่วยเพิ่มคุณสมบัติของนาโนคาร์บอนสเฟียร์”
“ฉันเป็นอัจฉริยะจริงๆ!”
ลู่โจวเดินไปพูดกับตัวเองไป แววตาเขาเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น
นักศึกษาและแม้แต่ศาสตราจารย์ที่เดินอยู่บนโถงทางเดินต่างก็หลีกทางให้เขา
พวกเขาไม่ได้กลัวชนลู่โจว แต่พวกเขากลัวรบกวนสมาธิของเขา
นี่เป็นเหตุการณ์ปกติในสถาบันขั้นสูงพรินซ์ตัน ใครจะไม่ตื่นเต้นไปกับแรงบันดาลใจฉับพลันล่ะ?
เนื่องจากทุกคนในพรินซ์ตันจะเป็นคนประเภทเดียวกัน พวกเขาจึงรู้ว่าลู่โจวรู้สึกอย่างไร
…
หลังลู่โจวกลับบ้าน เขาก็เริ่มขังตัวเองอีกครั้ง
แม้ว่าเวร่าจะไม่ได้แก้ปัญหาจนเสร็จสมบูรณ์ แต่แนวคิดของเธอก็ทำให้ลู่โจวได้แรงบันดาลใจ
ถ้าแนวคิดนี้เป็นไปได้ มันก็อาจแก้ปัญหาการสร้างคาร์บอนนาโนสเฟียร์ในห้องแล็บได้
ทั้งคาร์บอนนาโนทิวป์และวัสดุฟูลเลอรีนสามารถเตรียมได้ด้วยวิธีการปัจจุบัน ความยากของมันก็คือทำยังไงถึงจะสร้างพันธะเคมีขึ้นมาใหม่ได้ และรวมมาโครโมเลกุลสองตัวที่มีโครงสร้างต่างกันให้เป็นโมเลกุลที่ซับซ้อนมากขึ้นและใหญ่ขึ้น
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
ลู่โจวใช้เวลาเกือบทั้งหมดในการนอน ทานข้าวหรือสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์
ในที่สุด วันจันทร์ที่สองหลังวันส่งท้ายปีเก่า เขาก็สร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เบื้องต้นสำเร็จ
“เหลืออย่างเดียวก็คือทำแบบจำลองนี้ให้สมบูรณ์ จากนั้นฉันต้องให้ทีมวิจัยตรวจสอบความเป็นไปได้พวกนี้ผ่านการทดลองซ้ำๆ”
ลู่โจวบิดขี้เกียจและเอนตัวพิงเก้าอี้ เขามองดูผลการวิจัยที่ทำมาทั้งสัปดาห์แล้วเผยรอยยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้
เป็นคนรวยนี่มันแตกต่างกันจริงๆ
แต่ก่อนเขาต้องยืมอุปกรณ์จากคนอื่น ตอนนี้ถ้าเขาอยากทดลอง เขาไม่ต้องทดลองเองด้วยซ้ำ เขาซื้ออุปกรณ์มาแล้วจ้างนักศึกษาปริญญาเอกมาทำแทนได้เลย
แน่นอน ลู่โจวมีตัวเลือกอื่นที่ประหยัดเงินตนเองได้ ยกตัวอย่างเขาสามารถตีพิมพ์แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในวิทยานิพนธ์ และให้ทีมวิจัยอื่นทำงานให้เขา
ด้วยความสำเร็จในสาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณของเขา ควรมีทีมวิจัยจำนวนมากที่สนใจวิทยานิพนธ์ของเขารวมถึงคนที่ยินดีทำการทดลองในวิทยานิพนธ์
อย่างไรก็ตามถ้าเขาทำแบบนั้น สิทธิ์ในสิทธิบัตรก็จะอยู่ในมือของทีมวิจัยอื่น
แม้ว่าลู่โจวจะไม่มั่นใจว่าสิ่งนี้มีค่ามากเท่าฟิล์มพีดีเอ็มเอสดัดแปลงไหม แต่สิ่งนี้ก็ยังมาจากระบบไฮเทคอยู่ดี ลู่โจวอยากให้มันอยู่ในมือของตนเอง
ถ้าเกิดสักวันหนึ่งมันมีประโยชน์ล่ะ?
ยี่สิบปีข้างหน้า อะไรจะเกิดขึ้นก็เป็นไปได้
ลู่โจวลุกจากเก้าอี้แล้วเหยียดแขน เขากำลังจะเดินไปชงกาแฟในครัว
อย่างไรก็ตามจู่ๆ เสียงกริ่งก็ดังขึ้น
ลู่โจวพอเดาได้ว่าใครมา เขาเดินไปชั้นล่างและเปิดประตู
อย่างน่าประหลาดใจ คุณวูล์ฟยืนอยู่หน้าประตูอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสพร้อมกับถือกระเป๋าเอกสารอยู่ในมือ
“ศาสตราจารย์ลู่ ยินดีที่ได้พบท่านอีกครั้ง คริสต์มาสของท่านเป็นอย่างไรบ้าง?”
ลู่โจวส่ายหน้า จากนั้นเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา “มันก็ไม่เลว เชิญข้างในเลย…คุณอยากดื่มอะไรไหม?”
“ขอบคุณครับ แค่น้ำก็พอแล้วครับ”
ทั้งสองนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น วูล์ฟเปิดกระเป๋าเดินทางและหยิบเอาเอกสารออกมาก่อนจะมอบให้กับลู่โจว
“จากคำขอของท่าน เราได้เตรียมโครงสร้างองค์กรของบริษัทให้คุณแล้ว นอกจากนี้ยังมีลิสต์ใช้จ่ายในอนาคต ถ้าท่านคิดว่ามันโอเค เราจะเช่าสำนักงานในฟิลาเดลเฟียให้ท่าน และจ้างพนักงานตามมาตรฐานของเอกสารนี้…”
ลู่โจวหยิบเอาเอกสารมาจากวูล์ฟแล้วพลิกดูสั้นๆ
ลู่โจวขอให้ AM จดทะเบียนบริษัทสิทธิบัตรให้เขาในหมู่เกาะเคย์แมนและจดทะเบียนบริษัทสาขาในอเมริกา บริษัทสาขาหลักๆก็มีไว้จัดการกับทรัพย์สินทางปัญญา
แม้ว่าบริษัทสตาร์สกายเทคโนโลยีจะมีลูกค้าคือ ยูมิคอร์ แค่บริษัทเดียว แต่สตาร์สกายเทคโนโลยีก็ยังมีตลาดในจีนที่รอให้ไปขยับขยายอยู่
ลู่โจวไม่อยากเสียเวลาวิเคราะห์ขนาดของตลาด กำหนดราคาสิทธิบัตร และเจรจาค่าสิทธิบัตรกับบริษัทเคมี ดังนั้นตัวเลือกที่ดีที่สุดของเขาก็คือการจ้างคนมาจัดการกับทรัพย์สินทางปัญญาของเขา
แถมค่าใช้จ่ายที่เขาต้องจ่ายนั้นก็เล็กน้อยมากสำหรับเขา
“ฉันพอใจกับแผนของคุณ ทำตามแผนชุดนี้เลย นอกจากนี้จัดเวลาให้ผู้บริหารระดับสูงมาพบกับฉันที่พรินซ์ตันด้วย”
ลู่โจวพับแผนโปรเจกต์นี้ไว้ก่อน จู่ๆเขาก็จำได้ว่ามีเรื่องที่เขาต้องพูด
“อีกเรื่อง ถ้าเกิดฉันซื้อสถาบันวิจัยในอเมริกาโดยใช้บริษัทที่เกาะเคย์แมนเป็นบริษัทแม่…แล้วถ้าฉันได้ผลกำไรจากทรัพย์สินทางปัญญาจากสถาบันวิจัย ฉันต้องจ่ายภาษีสำหรับผลกำไรนี้ไหม?”
วูล์ฟยิ้ม “แน่นอนว่าไม่ ท่านเคยเห็นไมโครซอฟต์กับกูเกิลจ่ายภาษีรายได้จากทรัพย์สินทางปัญญาตั้งแต่ตอนไหน? พวกเขายังเพลิดเพลินกับการลดหย่อนภาษีจากรายได้ทรัพย์สินทางปัญญาในต่างประเทศด้วยซ้ำ”
เชี่ย พวกเขาใจกล้าขนาดนั้นเลย?
ลู่โจวช็อกกับข้อมูลใหม่ชิ้นนี้
อย่างไรก็ตาม วูล์ฟ ที่นั่งอยู่ตรงข้ามไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย
วูล์ฟได้กลิ่นเงินจากการคุยกับลู่โจว เขาจึงถามอย่างกระตือรือร้น “ถ้าท่านต้องการความช่วยเหลือทางกฎหมายเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา โปรดติดต่อมาหาผม บริการด้านทรัพย์สินทางปัญญาของเราคือระดับโลก!”
ลู่โจวไม่เชื่อเขา เขาจึงแค่หัวเราะ
ตอนแรกเขาไม่ได้อยากเซ็นสัญญาข้อตกลงนี้กับวูล์ฟ แต่หลังจากนั้นลู่โจวก็จำได้ว่าลูกค้าส่วนใหญ่ของ AM อยู่ในอุตสาหกรรมวัสดุศาสตร์ ดังนั้นจึงไม่มีใครที่จัดการเรื่องนี้ได้ดีกว่าวูล์ฟจริงๆ
ดังนั้นลู่โจวจึงยอมตกลง เขาถาม “คุณมีลูกค้าที่วิจัยวัสดุศาสตร์ที่กำลังจะล้มละลายหรือขาดแคลนเงินทุนไหม? หรืออาจเป็นบริษัทที่มีความสามารถในการวิจัยและพัฒนาวัสดุศาสตร์ไหม?”
วูล์ฟอึ้งกับคำถามนี้ เขากล่าว “ขาดแคลนเงินทุน? พูดตามตรงผมไม่มั่นใจนักกับสถานการณ์การเงินของลูกค้า แต่มีลูกค้าหลายท่านที่เป็นทีมวิจัย…มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ?”
แม้ลู่โจวจะไม่มั่นใจว่า AM จะทำธุรกิจควบรวบกิจการและซื้อกิจการไหม แต่เขาก็ยังคงถาม “อันที่จริง ฉันอยากซื้อทีมวิจัยที่มีความสามารถในการวิจัยและพัฒนาวัสดุนาโนคาร์บอน”
เมื่อวูล์ฟได้ยินคำพูดของลู่โจว เขาก็ยิ้มอย่างสดใส “ง่ายมาก! ปล่อยให้ผมจัดการเอง”
จริงดิ?
ลู่โจวอึ้ง เขาอดถามไม่ได้ “คุณมีบริการควบรวบกิจการและซื้อกิจการด้วยเหรอ?”
วูล์ฟยิ้มอย่างมั่นใจ “แน่นอน แม้ว่าธุรกิจหลักของเราจะเป็นสิทธิบัตร แต่ทนายของเราให้บริการอื่นๆ อย่างหลากหลาย ถ้าท่านเคยถูกฟ้องและจำเป็นต้องขึ้นศาล ท่านก็ติดต่อผมได้ เรามีนักกฎหมายที่เก่งที่สุดในอเมริกา…”
ลู่โจว “…”
…………………………………