DemonSpirit รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เนื่องจากนี่เป็นเวทีสงครามคริสมาสต์ที่ยิ่งใหญ่ หลังจากสงบสติอารมณ์ของเธอแล้ว เธอก็เดินไปยังตำแหน่งของเธอ…
ThornyRose คิดถึงบางสิ่ง ‘เมื่อตัดสินจากตัวละครของคู่ต่อสู้รวมถึงเซียนดาบ คงดีกว่าถ้าเรามีตัวละครธาตุน้ำแข็งอยู่ด้วย ฉันไม่ได้หวังว่ามันจะสร้างความเสียหายได้มากมาย แต่มันจะช่วยให้พวกเขามีทรัพยากร และพื้นที่การต่อสู้มากขึ้น แต่เธอควรจะไปทางไหนดีล่ะ? เลนกลาง? หรือ… อืม… เราต้องทำตามความคาดหวังของผู้คน ทำไมเป็นเช่นนี้?’ “DemonSpirit เธอและเย่ฉางไปป่าก็แล้วกัน”
“……” DemonSpirit หลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา “ฉันไม่สามารถฆ่าสไลม์น้ำแข็งได้ที่เลเวล 1” (สไลม์น้ำแข็ง คล้ายๆบัฟฟ้าของ ROV )
“หลินหลี่จะเป็นคนคอยช่วยเธอเอง” ThornyRose คาดว่าเซียนดาบจะไปอยู่เลนบน
DemonSpirit พยักหน้า หลังเสร็จสิ้นจากการเตรียมตัว การนับเวลาก็สิ้นสุดลง เย่ฉางเข้าไปในแผนที่พร้อมกับเพื่อนร่วมทีม หลินหลี่วิ่งขึ้นไปเลนบนหลังจากที่ซื้อไอเท็มเสร็จเรียบร้อยแล้ว ส่วน DemonSpirit ก็เดินตามหลังเขาไป จางเจิ้งเฉียงไปเลนกลาง ในขณะที่ SpyingBlade และเย่เทียนกำลังไปยังเลนล่าง ส่วนเย่ฉาง เขาหายตัวเข้าไปในป่า
“DemonSpirit จะช่วยเหลือปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งในการกดเลนเซียนดาบของโอดะ ฮิโคชิงั้นเหรอ?” พี่ใหญ่เฉาเห็น DemonSpirit กำลังเดินตามหลินหลี่ อย่างไรก็ตามทั้งคู่ไม่ได้ไปหาครีปบน แต่พวกเขากลับไปในป่าที่ซึ่งมีสไลม์น้ำแข็งอยู่
“การอัพเลเวลของคนคนหนึ่งจะค่อนข้างดีหลังจากที่ฆ่าสไลม์น้ำแข็งตัวใหญ่ไป หากพวกเขาสามารถฆ่ามันได้อย่างรวดเร็ว มันก็จะเป็นทางเลือกที่ดีที่จะฆ่าสไลม์น้ำแข็งก่อน และไปที่เลนเพื่อฆ่าครีปต่อ ฉันพนันได้เลยว่าสไลม์น้ำแข็งมีไว้สำหรับ DemonSpirit” พี่ใหญ่จงวิเคราะห์
ด้วยสกิลติดตัวอย่าง [Giant Slayer] หลินหลี่จึงฟาดฟันออกไปอย่างบ้าคลั่ง และไม่นานเขาก็ฆ่าสไลม์น้ำแข็งยักษ์ และได้รับบัฟ เขายื่นนิ้วโป้งออกมาและพูด “ด้วยความยินดี” จากนั้นเขาก็หันหลังกลับ และเดินไปที่เลนบน
“แต่… ช่วยฉันฆ่า หมายความว่าฉันควรเป็นคนที่โจมตีครั้งสุดท้าย และได้รับบัฟสิ” DemonSpirit ตกตะลึง ในขณะที่เธอจ้องมองไปที่เจลสไลม์บนพื้น จากนั้นเธอก็ถอนหายใจ ‘โชคดีที่ฉันได้มาถึงเลเวล 2 แล้ว มันจึงเพียงพอที่จะสู้กับก๊อบลินได้’
“……” พี่ใหญ่เฉาพูดไม่ได้ออก เมื่อเขาเห็นหลินหลี่ไปที่เลนบนพร้อมกับบัฟ และ DemonSpirit ที่ไม่มีบัฟอะไรเลยกำลังต่อสู้กับพวกก๊อบลิน “ฉันไม่เข้าใจ…”
“ฉันก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ยิ่งถ้าเป็นคนที่ฟาร์มป่า บัฟก็ยิ่งมีความสำคัญมาก ไม่ต้องพูดถึงราชินีน้ำแข็งเลย แค่เพียงเริ่มต้นนักเวททั้งหลายก็ต้องการทรัพยากรอย่างมากแล้ว” พี่ใหญ่จงพูดไม่ออก
โอดะ ฮิโคชิมาถึงเลเวล 2 แล้ว เมื่อเห็นหลินหลี่ที่เดินมาจากทางแม่น้ำ เขาก็รู้สึกหนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลัง ‘เขาไปฆ่าสไลม์น้ำแข็งมา? จะไวเกินไปแล้ว!’ ครีปนับสิบตัวเดินไปหาหลินหลี่ และถูกเขาเชือดเฉือน เขาฆ่าครีปไปสามตัวทันที จากนั้นโอดะก็ขมวดคิ้ว ‘บัฟของเขาควรจะหายไปเมื่อฉันไปถึงเลเวล 4 ฉันต้องใช้โอกาสนั้นเพื่อจัดการเขา และส่งเขากลับบ้าน’
จากนั้นโอดะจึงตัดสินใจที่จะลาสครีปอย่างต่อเนื่อง และอัพเกรดอาวุธของเขาเป็นดาบยาว
ในเลนกลาง แม้ว่าจางเจิ้งเฉียงจะเป็นนักสู้ระยะไกล แต่นากาซาว่าก็ถูกกดดันอย่างนัก RoyalMoon ที่ใช้ตัวละครนักดาบพเนจรของโอดะกำลังฟาร์มป่าอยู่ เขาต้องการซุ่มโจมตีเลนกลางด้วยความช่วยเหลือของนากาซาว่า อย่างไรก็ตามสัญชาตญาณของเขาร้องเตือนว่า อย่าทำตามความรู้สึก เพราะยังมีดวงตาอีกคู่หนึ่งที่คอยสังเกตเขาจากด้านหลัง
เย่ฉางฆ่าครีปส่วนใหญ่ในป่าอย่างรวดเร็ว และปีนขึ้นไปบนเขาขนาดเล็ก จากนั้นเขาก็เห็น RoyalMoon ที่เดินทางข้ามแม่น้ำข้างเลนกลาง และเข้ามาในป่าที่เย่ฉางเพิ่งจากมา เย่ฉางเย้ยหยัน ขณะที่กระโดดลงมาจากเขา และวิ่งไปทางเลนล่าง
BigBlackLord และ SpringOnSpringTree ระมัดระวังตัว เมื่อ SpyingBlade พุ่งเข้ามา ลูกศรของ SpringOnSpringTree ส่วนใหญ่ถูกบล็อคโดยเงาของ SpyingBlade ซึ่งโผล่ออกมาโดยอัตโนมัติ พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอยกลับ และทำการลาสครีปต่อไปแทน นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาคาดหวังไว้ มากกว่า 40% ของการโจมตีถูกบล็อคโดยเงา ในขณะเดียวกัน SpyingBlade ทำการลาสครีปโดยไม่ต้องกังวล ภายใต้การคุ้มครองของ [Rainbow Fantasy] และ [Ashes of Shadow Stream] ของเย่เทียน ด้วยสิ่งนี้ทำให้ BigBlackLord ต้องไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ‘นี่ไม่ดีเลย หากเขายังคงลาสครีปในลักษณะนี้อยู่ มันอาจทำให้เกิดความไม่สมดุลครั้งใหญ่ เราต้องฆ่าอัศวินสายรุ้งให้เร็วที่สุด แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญก็คือ เราต้องจัดการกับครีปจำนวนมากที่เขาผลักดันเข้ามาหาเรา เราจะต้องลาสครีปให้ได้มากที่สุดจากครีปที่เขาดันเลนเข้ามา’
SpringOnSpringTree จ้องมองไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ไกลออกไป ในขณะที่เธอมองเห็นการเคลื่อนไหวบางอย่าง ‘RoyalMoon อยู่ที่นี่!’ จากนั้นเธอก็ส่งสัญญาณให้ BigBlackLord อย่างลับๆ
“เย่เทียน มีบางคนมาจากด้านหลัง” SpyingBlade พูดขึ้น ในขณะที่เขาทำการลาสครีป
“พ่อก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน เราจำเป็นต้องบุกอย่างจริงจังต่อไป เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่สงสัยเรา” เมื่อพูดจบ เย่เทียนและ SpyingBlade ไม่มีความตั้งใจที่จะล่าถอย แต่พวกเขาพยายามก้าวไปข้างหน้าแทน ระยะทางห่างจากป้อมของพวกเขาไม่ไกลมากเกินไป พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่มีช่องว่างสำหรับการโจมตี และถอยกลับ
ในพุ่มไม้ RoyalMoon ได้ทำการครุ่นคิด ‘หืม … พวกเขาดูเหมือนจะค่อนข้างล้ำเลนมาเยอะ แต่ในจังหวะนี้ แม้ว่าฉันจะซุ่มโจมตีพวกเขาจากด้านหลัง แต่พวกเขาก็ยังมีโอกาสหนีไปได้ เพราะ SpyingBlade นั้นแข็งแกร่ง เนื่องจาก BigBlackLord และ SpringOnSpringTree มีเลเวลที่ต่ำกว่ามาตรฐาน ดังนั้นฉันจึงต้องรอให้พวกเขาอัพเลเวลจากครีปชุดนี้ ตอนนี้ฉันจะเฝ้ารออยู่ที่นี่ก่อน’
ทันใดนั้น RoyalMoon ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร ‘ตัวฟาร์มป่าของพวกเขาอยู่ที่ไหน? เขาน่าจะฟาร์มครีปในป่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ถ้าคิดตามหลักการ เขาควรจะแทรกซึมเข้าไปในป่าของฝ่ายเรา ดังนั้นตอนนี้เขาควรจะอยู่ที่ไหนสักแห่งในป่าใกล้ๆกับเลนกลาง ไม่สิ เดี๋ยวก่อน! ความเร็วของเขาอาจเป็นปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงได้’
เสียงกรีดร้องทำให้ความคิดของ RoyalMoon หยุดชะงัก ‘บ้าเอ๊ย!’ เมื่อเห็นดาบเจาะทะลุลำคอของ SpringOnSpringTree และการโจมตีที่ทรงพลังของ SpyingBlade เขาก็รู้ว่ามันสายเกินไปแล้ว
ด้วยความช่วยเหลือของเย่เทียน จึงทำให้ SpyingBlade สังหาร BigBlackLord ลงไปได้ ในไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็กลายเป็นหมอกสีดำหายไปจากจุดนั้น และปรากฏขึ้นอีกครั้งที่ด้านหลังของเย่เทียน เพื่อหลบการโจมตีของป้อม สำหรับเย่ฉาง เขาหลบหนี และบล็อคลูกบอลพลังงานของป้อมด้วย [Blade Edge Blink] ด้วยความเร็วที่ไม่ได้ลดลง เขาจึงรีบพุ่งไปยังพุ่มไม้ที่ RoyalMoon แอบซุ่มอยู่ ระหว่างทางที่พุ่งมา เขาก็ได้อัพเกรดอาวุธของเขาไปพร้อมกัน!
“เราไม่จำเป็นต้องไป หากแม้แต่พ่อยังไม่สามารถตามได้ทัน มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะไปที่นั่น แต่ถ้าพ่อทำเช่นนั้นได้ RoyalMoon ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพ่อที่ได้ทำการอัพเกรดอาวุธของเขาถึงสามครั้งได้หรอก ในระหว่างนี้เราควรใช้โอกาสนี้เพื่อเพิ่มค่าประสบการณ์ และทำการลาสครีปต่อไป” เย่เทียนพูดออกมาอย่างแผ่วเบา จากนั้น SpyingBlade ก็หยุดเคลื่อนไหวไปทางป่า และหันกลับมาเพื่อทำการลาสครีปต่ออย่างรวดเร็ว
เย่ฉางวิ่งผ่านพุ่มไม้ และตรงไปตามทางแยก เขาวิ่งไปยังเส้นทางที่เชื่อมต่อกับป้อมที่สองอย่างไม่มีความลังเลใดๆ RoyalMoon ตกตะลึง ‘โดยปกติแล้ว เมื่อผู้เล่นไล่ล่าศัตรู ผู้เล่นจะเลือกเส้นทางที่เชื่อมโยงไปยังเส้นทางแม่น้ำอย่างแน่นอน เขารู้ได้อย่างไรว่าฉันอยู่ที่นี่? นี่มันแย่มาก! ฉันต้องผ่านพื้นที่ป่าที่ไม่รู้ว่า HeavenShakingMight อยู่ที่ไหน เขาจะต้องมาขัดขวางเส้นทางของฉันอย่างแน่นอน การตอบโต้เป็นทางเลือกเดียวของฉัน! ฉันซ่อนตัวต่อไปในพุ่มไม้ไม่ได้อีกแล้ว นี่มันชัดเจนมากเกินไป’ จากนั้นเขาก็หันไปซ่อนตัวอยู่ด้านหลังซากปรักหักพัง และกระชับด้ามดาบอย่างรัดกุม
การตายของผู้เล่นทั้งสองที่เลนล่าง ทำให้สมาชิกของทีม Black Dragon Union ตกตะลึง RedMoon ลากนากินาตะของเธอไปยังป่าบนสุดของเลน เพื่อเตรียมพร้อมที่จะแก้งป่า! DemonSpirit รู้ว่าที่นั่นอันตราย เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจที่จะหนี RedMoon รู้สึกผิดหวังเมื่อเธอเห็นว่าตัวป่าฝั่งตรงข้ามวิ่งหนีไป ‘ถ้าฉันรีบเข้าไปแก้งตอนนี้ เธอจะต้องค้นพบฉันอย่างแน่นอน’ จากนั้นเธอก็หันไปฆ่าพวกก๊อบลินที่อยู่ใกล้ที่สุดแทน
← ตอนก่อน