ตอนที่ 804 : เถ้าแก่หอบันหลง
ตี้หมิงรุ่นไม่เชื่อ ว่าฉินหยุนจะจับหลักการเล่นจนชนะได้จริง เพราะวิญญาณยุทธ์ของเขารวมถึงความจริงที่ว่าเขาคือผู้มีประสบการณ์ เชี่ยวชาญวิธีการโกงในการละเล่นนี้
ตามปกติไม่ใช่เขาคิดโกงตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นจะเกิดเป็นข้อสงสัยจนผู้คนต่างครหา โดยเฉพาะกับผู้ฝึกตนจักรพรรดิยุทธ์ที่เก่งกาจ มันจะต้องมีการชนะบ้างและแพ้บ้าง และฉินหยุนผู้นี้อยู่เพียงขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ําระดับสูง สําหรับตี้หมิงจั่นแล้ว คิดสร้างปัญหาแก่อีกฝ่ายย่อมไม่มีบัญหาใดต่อตัวเขา ดังนั้นเขาจึงคิดอยากให้ฉินหยุนต้องเสียทรัพย์จนหมดตัว
รอบถัดมา ฉินหยุนยิ่งลงหนักมือ เป็นอุปกรณ์ลึกล้ําชั้นเลิศและเงินสดอีกสองร้อยล้าน รวมแล้ววางเดิมพันถึงสีร้อยล้านตีหมิงรุ่นมีเหรียญม่วงในครอบครองมหาศาล ดังนั้นเขาจึงกล้ารับพนัน
ก็เหมือนดังเช่นก่อนหน้า รอบนี้ผู้เล่นจะเลือกหินคนละห้าก้อน ไม่นานก้อนหินจึงถูกหยิบขึ้นมาครบชั่งน้ําหนักเสร็จเรียบร้อย ฉินหยุนชนะอีกครั้งหนึ่งแล้ว!
ฝูงชนที่รับชมล้วนโห่ร้องตะโกน
ฉินหยุนชนะได้รับสี่ร้อยล้าน และยังไม่ต้องจ่ายค่าตั้งให้แก่หอบันหลง ตอนนี้เขา มีในมือหกร้อยล้านผู้คนล้วนได้เห็นว่าฉินหยุนยังไม่คิดจากไปไหน อย่างไรแล้วชัยชนะย่อมชวนให้อิ่มเอมตราบเท่าที่ยังไม่แพ้ การพนันย่อมต้องดําเนินต่อไป และหากดําเนินต่อไปโชคย่อมต้องหมดหรือไม่ใช่?
ตี้หมิงวุ่นยังไม่มั่นใจ ว่าเป็นฉินหยุนเชี่ยวชาญเล่ห์กลการเล่นหยกทองคําหรืออื่นใด เพราะเรื่องราวตอนนี้ออกจะเป็นปัญหาแล้ว เป็นที่ทราบกันว่าเมื่อครู่ฉินหยุนไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับการละเล่นเช่นนี้ จึงเป็นผลกระจ่างชัดที่เขาพ่ายแพ้ในรอบแรก กระนั้นตอนนี้ เขาชนะถึงสองรอบติด นี่ย่อมเป็นโชคดีมหาศาลในสายตาผู้อื่น
มันมีความเป็นไปได้ว่าหยกทองคําสองก้อนที่ขนาดเท่ากันอาจมีน้ําหนักไม่เท่า หมิงรุ่นได้เพิ่มขีดจํากัดของน้ําหนักนั้นไปสองเหลี่ยงแล้ว แต่หากต้องพบเจอบุคคลโชคดีเป็นล้นพ้น หยิบเงินได้ทอง หยิบดินได้ทอง เช่นนั้นอีกฝ่ายชนะแม้เขาใช้เล่ห์กลย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก
แน่นอนว่าเรื่องไม่ใช่โชคของฉินหยุนดีแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะพลังอันเหนือล้ําของตะวันทมิสที่ช่วยเพิ่มน้ําหนักแก่หยกทองคํา ยิ่งไปกว่านั้น ฉินหยุนกระทั่งเพิ่มน้ําหนักก้อนหยกทองคําถึงหนึ่งหรือสองจินอย่างไร้ซึ่งปัญหาใดด้วยซ้ํา กระนั้นหากเกินเลยไปย่อมไม่ดี กระบวนการเพิ่มน้ําหนักจะเป็นไปโดยหลิงหยุนเอ๋อควบคุมอย่างแม่นยํา น้ําหนักจะมากกว่าตี้หมิงรุ่นเพียงหนึ่งหรือสองเหลี่ยงในมวลรวม ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางถูกสงสัยแต่อย่างใด
“ยังคิดอยากไปต่อหรือไม่?” หมิงรุ่นไม่คิดว่าเรื่องราวแปลก เขายังคิดอยากเล่นต่อ
“แน่นอน ข้ายังไม่คิดไปจากบ่อนแห่งนี้จนกว่าจะเสียเงินทั้งหมดที่มี!” ฉินหยุนยิ้มกล่าว
ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้ชมหัวเราะพร้อมเอ่ยคํา “เหมือนว่าหากน้องชายผู้นี้ไม่เสียเงินจนหมดผู้ที่อาจเสียจนหมดคงเป็นบ่อนแห่งนี้แล้ว!”
“ก่อนหน้าตี้หมิงวุ่นโชคดีมากหรือไม่ใช่? เหตุใดครานี้จึงแพ้หลายครั้งยิ่งนัก?”
“โชคคงแข็งไม่พอเท่าชายคนนั้นกระมัง!”
ผู้ชมหลายคนต่างต้องพ่ายแพ้กันไปจนสิ้นสภาพ แต่บางคนก็เพียงมารับชมเรื่องสนุก หลายคนที่นี้ต่างให้ความสนใจ ยิ่งมายิ่งกลายเป็นการพนันครั้งใหญ่
รอบนี้ฉินหยุนวางเดิมพันแปดร้อยล้าน รวมถึงอุปกรณ์ลึกล้ํา ตี้หมิงรุ่นย่อมรับเดิมพัน เพราะหากครั้งนี้เขาชนะที่รอคอยอยู่คือผลกําไรมหาศาล!
ฉินหยุนมีเพียงสิบล้านตอนมาถึง ตอนนี้มีแปดร้อยล้าน หากเป็นหลายคนคงพึงใจและ จากไปแล้วกระนั้นฉินหยุนไม่คิดพอ เขาต้องการขูดเอาเลือดของหอบันหลงออกมาจนอีกฝ่ายแทบไม่อาจดําเนินกิจการต่อได้
หลังจากที่ทั้งฉินหยุนและหมิงรุ่นเลือกหินทั้งห้าก้อนขึ้นมาได้ ก้อนหยกทองคําจึงเริ่มถูกนําชั่งน้ําหนัก ฉินหยุนชนะโดยส่วนต่างเพียงแค่หนึ่งเหลี่ยง!
“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าชนะอีกครั้งแล้ว!” ฉินหยุนเมื่อครูร้อนรนไม่น้อย เหงื่อกาศที่เขาไหลหลั่งออกมาเป็นของจริง
ตี้หมิงรุ่นพ่ายแพ้ครานี้ เขารู้สึกปวดร้าวที่หัวใจ ก้นต้องนั่งลงกับเก้าอี้รุนแรงด้วยสีหน้าน่าเกลียด
“ต่อแล้วต่อแล้ว!” ฉินหยุนคล้ายเสพติดจนคึกคักขึ้นมา
“ข้าเหลือแค่ห้าสิบล้านแล้ว!” ตี้หมิงวุ่นกล่าว
“ห้าสิบล้านย่อมได้เช่นกัน ข้าเองก่อนหน้าก็เดิมพันหมดหน้าตัก จนกระทั่งนําเอา อุปกรณ์ลึกล้ําออกมาจนเรียกเงินกลับคืนมาได้! เจ้ามีตั้งห้าสิบล้าน บางทีอาจได้อะไรกลับไปบ้าง!” ฉินหยุนยิ้มกล่าว
แม้ว่าตี้หมิงรุ่นไม่มั่นใจเรื่องฉินหยุนคดโกงเป็นเช่นไรกันแน่ ทว่าเขาก็ยังรู้สึกว่าเรื่อง ราวแปลกเกินไปดังนั้นจึงไม่คิดเล่นพนันต่อ ไม่อย่างนั้น เขาคงต้องสูญสิ้นจนหมดตัวเป็นแน่
ถึงตอนนี้เอง ชายชราผู้หนึ่งได้กล่าวขึ้น “นายท่านแห่งหอบันหลงมาถึงแล้ว!”
เถ้าแก่แห่งหอบันหลง เป็นชายวัยกลางคนนามหลงซานเหว่ย จากนามนี้ ชัดเจนแล้วว่าเป็นคนตระกูลหลง เขาคือราชันยุทธ์ ตี้หมิงจีนที่พบเห็นอีกฝ่ายมาเยือน เขา เร่งรีบลุกขึ้นยืนพร้อมก้าวเดินไปก่อนจะบอกเรื่องราวต่อหลงซานเหว่ยผ่านเสียงสื่อสาร
หลงซานเหว่ยรับหน้าที่ในบ่อนแห่งนี้มาหลายปี เขาคือผู้มากศักยภาพในการเล่นกลโกงสารพัดในการพนัน
เขาหัวเราะกล่าว “น้องชาย ดูจากท่าที่แล้ว เจ้าคงไม่จากไปจนกว่าจะหมดเงินกระมัง เป็นเจ้าชื่นชอบเล่นพนันถึงเพียงนี้”
ฉินหยุนกล่าวตอบ “พี่ชายตรงนั้นไม่คิดเล่นพนันต่อ ท่านพนันกับข้าหาความสําราญแทนเป็นไรไป?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า..” หลงซานเหวยหัวเราะเสียงดัง เขากล่าว “ข้าคือเถ้าแก่ของที่นี่ ย่อมทําให้เจ้าสําราญได้อยู่แล้ว!”
“อย่างนั้นครานี้เดิมพันสักหนึ่งพันล้าน พวกเราจะเล่นชั่งน้ําหนักก้อนหยกทองคํานั่น!” ฉินหยุนกล่าว
“ย่อมได้ ย่อมได้” หลงซานเหวยนั่งลง
ถึงตอนนี้ คนผู้หนึ่งนําถาดออกมา หลงซานเหว่ยคิดให้ฉินหยุนเลือกก้อนหินไปก่อน ฝูงชนที่รับชมต่างจับจ้องเงียบงัน
ด้วยฐานะเถ้าแก่ของที่นี่ หลงซานเหว่ยย่อมต้องปรากฏตัวด้วยตนเองเมื่อมีผู้คนคิดท้าพนั้นต่อหอบันหลง ตี้หมิงรุ่นเองก็ยังอยู่รับชมไม่จากไปไหน เขาคิดอยากพบเห็นว่าฉินหยุนคดโกงได้เช่นไร
แน่นอนว่าเขาทราบดี หลงซานเหว่ยย่อมมีวิธีการโกงเป็นของตนเอง และนั่น ไม่ใช่สิ่งที่สามารถบอกต่อผู้อื่นได้
ฉินหยุนและหลิงหยุนเอ๋อเพิ่มน้ําหนักหยกทองคําเช่นครั้งก่อน ฉินหยุนมองที่หลงซานเหว่ยพร้อมได้ตระหนักว่าอีกฝ่ายก็เล่นกลโกงต่อหยกทองคําเช่นกัน
“เสี่ยวหยุน ชายผู้นี้เป็นเถ้าแก่ของที่นี่ ดังนั้นอย่าได้เกรงใจไป!” หลิงหยุนเอ๋อกล่าว
ท้ายที่สุดถึงคราวชั่งน้ําหนัก หลงซานเหว่ยได้สี่จิน ส่วนฉินหยุนได้สี่จินกับอีกสองเหลี่ยงฉินหยุนได้รับชัยชนะอีกครั้ง
หลงซานเหว่ยเผยคิ้วกระตุก เขาตระหนักได้ตอนนี้ ว่าตนเองพบเจอนักพนันมือฉมังเข้าให้แล้วฉินหยุนรับเงินไปพร้อมหัวเราะยิ้มแย้ม ตอนนี้เขามีมากมายถึงสองพันล้าน!
“พวกเรายังคิดเล่นต่อ รอบนี้เป็นเท่าใดดี?” หลงซานเหว่ยไม่อาจตรวจพบกลโกงใด เขาจึงได้แต่ต้องวางเดิมพันต่อไป สูญเสียหนึ่งพันล้าน เขาย่อมรู้สึกไม่ดีเป็นล้นพ้น ดังนั้นจึงคิดอยากชนะทวงพวกมันกลับคืน
“สองพันล้าน!” ฉินหยุนยิ้มกล่าว
“ได้!” หลงชานเหว่ยกลายเป็นรู้สึกกดดันหนักหนา หากเขาพ่ายแพ้ครานี้ เท่ากับต้องสูญเสียไปถึงสามพันล้าน!
ตี้หมิงรุ่นสูดลมหายใจเข้าลึก กระทั่งเขายังไม่เคยเล่นด้วยเดิมพันสูงเพียงนี้ ทุกคนต่างชื่นชมโชคดีของฉินหยุน พวกเขาล้วนทราบว่าอีกฝ่ายมาถึงด้วยเงินเพียงสิบล้าน กระนั้นตอนนี้มีสองพันล้านในครอบครอง
แน่นอนว่ามีแต่หลงซานเหว่ยและตี้หมิงรุ่นที่ทราบแน่แก่ใจถึงการคดโกงของฉินหยุน กระนั้นพวกเขาไม่อาจทราบได้ว่าอีกฝ่ายเล่นเล่ห์กลอันใดลงไป
ที่นี่ไม่ใช่อาณาเขตของตระกูลหลง ไม่เช่นนั้น ฉินหยุนที่อวดโอ่ตนเองเช่นนี้คงถูกสังหารทิ้งยามไปพ้นจากที่นี่ ด้วยเพราะเป็นนครเซียนยุทธภัณฑ์ ฉินหยุนจึงไม่หวาดเกรงสิ่งใดหาอีกฝ่ายลง มือ เช่นนั้นผู้ถูกกวาดล้างเป็นใครล้วนทราบกระจ่างชัด
รอบถัดมา ฉินหยุนชนะอีกครั้งหนึ่ง ทําให้ตอนนี้มีเงินมากถึงสี่พันล้าน แม้หลงซานเหว่ยเป็นเถ้าแก่ของที่นี่ เขาก็ยังต้องคอยส่งมอบส่วยต่อไปยังตระกูลหลง หากยังเดิมพันต่อไป เขาอาจต้องสูญเสียรายรับไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง และเมื่อนั้นคงไม่เหลือสิ่งใดให้ส่งเป็นส่วยต่อไปยังตระกูลหลงแล้ว กระนั้นเขาไม่อาจปฏิเสธฉินหยุน ไม่อย่างนั้น บ่อนของเขาได้ชื่อเสียงย่อยยับที่วันนี้เป็นแน่
“เล่นต่อ เล่นต่อแล้ว คราวนี้ข้าวางเดิมพันสีพันล้าน!” ฉินหยุนหัวเราะกล่าวยินดี
“พวกเราไม่เล่นหยกทองคําแล้ว!” หลงซานเหว่ยกล่าว “พวกเราจะเล่นด้วยวิธีอื่น หากเล่นกับข้า ข้าจะเพิ่มเงินให้เป็นสองเท่า!”
ฉินหยุนลอบสูบลมหายใจเข้าเต็มปอด หากวางเดิมพันครั้งนี้ ไม่เพียงแต่ยังรักษาสี่พันล้านเขาจะยังชนะได้มาอีกแปดพันล้าน!
“ย่อมได้!” ฉินหยุนไร้ซึ่งความหวาดเกรง เขาย่อมชนะเอาเงินมาได้ ดังนั้นตราบเท่าที่อยู่ในบ่อนแห่งนี้ เขาย่อมต้องเอาเงินคืนกลับมาได้เสมอ
หลงซานเหว่ยนเอาถ้วยสีดําออกมาห้าถ้วย ปากถ้วยมีฝาปิดเอาไว้ หลงซานเหว่ยวางพวกมันไว้บนโต๊ะ ก่อนจะเลือกถ้วยหนึ่งมาใส่ไข่มุกไว้ด้านใน
เขากล่าว “ถ้วยเหล่านี้เป็นอุปกรณ์มิติ พวกมันสามารถเชื่อมต่อถึงกันได้! เมื่อใดข้าให้มันทํางาน ไข่มุกจะหายไปจากถ้วย และเมื่อใดข้าหยุด ไข่มุกจะไปอยู่ในถ้วยอื่น หากเจ้าคาดเดาว่าเป็นถ้วยใดถูก ก็รับเอาชัยชนะไป!”
ฉินหยุนลอบยิ้ม เพราะนี่คือ “ทายไห” ที่เขาเคยเล่นและคดโกงมาแล้วก่อนหน้านี้
“ตกลง!” ฉินหยุนมองถ้วยทั้งห้าพร้อมกล่าว
ฉินหยุนใช้งานเนตรวิญญาณสมบูรณ์ รับชมภายในถ้วยทั้งห้า พวกมันแทบจะเหมือนการทายไหที่เขาเคยเล่น ทว่านี่เป็นขนาดที่เล็กลงมา
หลงซานเหว่ยเปิดการทํางานของถ้วย ควบคุมพวกมันให้ไข่มุกหายสู่มิติ ฉินหยุนย่อมได้เห็นไข่มุกที่เคลื่อนไหวในถ้วยทั้งห้า นอกจากนี้ เขายังสามารถควบคุมพวกมันในทางลับได้อย่างง่ายดาย
ไม่นานนัก หลงซานเหว่ยจึงหยุดมือพร้อมกล่าว “ถ้วยใดที่มีไข่มุกอยู่?”
“สอง!” ฉินหยุนชี้นิ้ว
หลงซานเหว่ยเองก็ไม่อาจทราบว่าถ้วยใดมีไข่มุกคงอยู่ เขาเพียงทราบว่าฉินหยุนจะไม่มีทางช นะได้โดยง่าย
“ได้!”หลงซานเหว่ยเปิดถ้วยที่สองออกมา สีหน้าถึงกับต้องชักแปรเปลี่ยน
“ท่านแพ้แล้ว! เร่งรีบส่งเหรียญม่วงมา!” ฉินหยุนหัวเราะดัง
หลงซานเหว่ยมือไม้สั่นส่งมอบบัตรผลึกม่วงออกไป ฉินหยุนได้รับแปดพันล้าน
“เถ้าแก่ เป็นเขาคดโกง! ชายผู้นี้เชี่ยวชาญวิธีการมองเห็นผ่านถ้วยทั้งห้า! นี่ไม่ยุติธรรม!” ตี้หมิงรุ่นก้าวเดินออกมาพร้อมคว้าไหล่ฉินหยุนกล่าวคํากราดเกรี้ยว
“ว่าอะไร? เล่นไม่ไหวแล้วหรือ?” ฉินหยุนหัวเราะตอบ
“นี่ไม่ใช่เรื่องว่าพวกเราเล่นไหวหรือไม่ แต่เป็นเจ้าใช้เล่ห์กลจึงชนะมา นี่เป็นการทําลายการเสี่ยงโชค! หากเจ้าส่งเงินกลับคืน พวกเราจะทําเป็นมองข้ามความผิดพลาดของเจ้าได้สักคราหนึ่ง!” ชายชราก้าวเดินออกมาพร้อมกลุ่มคนเข้าปิดล้อมฉินหยุนเอาไว้