SPH: บทที่ 163 คลี่คลาย
เมื่อเย่หยู ใกล้เข้ามายิ่งขึ้น แมงมุมดําบนร่างของลู่ซิงซินก็ขยับเข้าหาหัวใจอย่างบ้าคลัง
ศึกๆ!
เข็มที่ถูกฝังที่อยู่เหนือหัวใจของลูซิงซิน ปล่อยเสียงครวญครางออกมาเป็นเสียงของดาบปราณสายฟ้า
ถูกปล่อยออกมา แมงมุมดํา ที่วิ่งไปข้างหน้าก็หยุดลงทันที
เอี้ยด!
ทุกคนในปัจจุบัน รู้สึกงุนงง อยู่ครู่หนึ่ง ในเวลาเดียวกันพวกเขาได้ยินเสียงร้องดังขึ้นในใจ
สีหน้าของจ้าวซึ่งกัว เปลี่ยนไป เมื่อเขาพูดด้วยความตกใจสุดขีด “คุณได้ยินเสียงร้องโหยหวนมั้ย?”
แพทย์ที่เหลือมองหน้ากัน ด้วยความตกใจใบหน้าเผยให้ เห็นถึงความตกใจ “ฉันได้ยินมัน!”
“มีบางอย่างร้องตะโกนเ” เป็นไปได้หรือไม่ที่จะเป็นเสียงร้องของแมงมุม? ”
“เป็นไปได้เหรอ? แมงมุมตัวนี้มีชีวิตอยู่จริงหรือ?”
“โอ้ๆ!” มันเป็นไปไม่ได้! คําสาปพิษนี้ ไม่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาๆเลย!
ทุกคนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาเย็นเฉียบ หลั่งเหงื่อเย็นๆปรากฏขึ้นที่หลังของพวกเขา
“สิ่งนี้อยู่ระหว่างชีวิตกับสิ่งที่ไม่ใช่ชีวิต คุณสามารถพูดได้ว่ามันมีชีวิตอยู่หรือว่าว่ามันตายแล้วก็ได้!”
เย่หยมองดู ที่ แมงมุมดํา บนร่างของลูซิงซิน และพูดอย่างเยือกเย็น
ในขณะนี้แมงมุมมรณะ ถูกขังอยู่ห่างจากหัวใจของ ลู่ซิง ซินสามนิ้วขึ้นไป เหนือกระดูกไหปลาร้าของเธอ
แมงมุมดํา ถูกเข็มที่ฝังเข็มจํานวนหนึ่ง ในร่างกายของลู่ซิงซินก่อให้เกิดสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น และไม่สา มารถข้ามไปได้
แมงมุมมรณะที่ถูกขังอยู่นั้น มีความวิตกกังวลมากยิ่งขึ้นและดุร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ
ก๊ก ๆ ๆๆ!
แมงมุมดํา ไม่เต็มใจที่จะถูกปิดล้อม และต่อสู้อย่างต่อเนื่องในร่างกายของลู่ซิงซิน ทําให้แมงมุมตัวนั้น มีพฤติกรรมว่าเดิม!
เย่หยู มองไปที่แมงมุมดํา ที่กําลังดิ้นรนอยู่เรื่อย ๆ แสงเย็นชาส่องเข้ามาในดวงตาของเขา และมือของเขาจับมีดผ่าตัดอย่างเงียบ ๆ
ได้เวลา!”
ดวงตาของเย่หยู ส่องประกาบ มือของเขากระชับมีดผ่า ตัดในมือส่องประกายด้วยแสงเย็น และหายวับ ไปต่อหน้าต่ อตาของทุกคน!
ฉีก!
มีดผ่าตัดที่แหลมคม เปิดบาดแผลบนไหปลาร้าของ ลู่ซิง ซินและเลือดสาดกระเซ็น
ก่อนที่ใคร ๆ ก็สามารถส่งเสียงออกมามีบางสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น!
แมงมุมดําเปิดเผยตัวออกมา!
แมงมุมดําแห่งความตาย นั้นซ่อนตัวอยู่ภายในร่างกาย ของลูซิงซินแต่เมื่อมันอยู่ในภาวะอับจน และวิตกกังวลอ ย่างยิ่ง
เย่หยู บังเอิญตัดบาดแผลบนร่างของลูซิงซินโดยบังเอิญ
และแมงมุมมรณะดํา ติดตามรอยแผล และออกมาจากร่างกายของลู่ซิงซินจนหมด
“มันออกมาแล้ว!”
“ช่วยด้วย! แมงมุมตัวนี้ออกมาแล้ว!”
“วิ่ง!” และอย่าปล่อยให้มันครอบครองร่างของเรา! ”
“เราจะทําอย่างไรดี?” คิดอย่างรวดเร็ว! ”
เมื่อทุกคนเห็น แมงมุมมรณะ พลันจากร่างของลูซิงซินพวกเขาก็แตกกระเจิงพวกเขามองไปที่แมงมุมมรณะ
ด้วยความหวาดกลัว และร่างกายของพวกเขาเริ่มเคลื่อนไหวไปข้างหลังโดยไม่ได้ตั้งใจ
ก๊กๆๆๆ!
แมงมุมมรณะ แผดเสียงออกมาดังขึ้นเรื่อย ๆ ทําให้ทุกคนรู้สึกเวียนศีรษะเล็กน้อย
“สิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้าย!” หากยังกล้าที่จะยั่วยุ ก็จงตายไปซะ!
เมื่อเห็นแมงมุมดําแห่งความตาย ดวงตาของเหยู ส่องแสงเย็นยะเยือกด้วยการตะโกนเขาชีนิวของเขา เหมือน ดาบ และดาบพลังปราณสายฟ้าก็ระเบิดขึ้นมาทันที!
ก๊ก
ดาบแผดเสียงดังก้องในวอร์ด และดาบปราณสาบฟ้าระเบิด และคมของมันฉีกผ่านอากาศพุ่งตรงไปยังแมงมุมมรณะทันที
ฉีก!
เสียงของผ้า ที่ถูกฉีกขาดดังขึ้น
แมงมุมมรณะ ที่กําลังโหยหวนอย่างดุเดือด เมื่อครู่ ถูกฟันโดยดาบปราณสายฟ้า เหมือนที่หิมะละลายอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์
หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็ฟื้นจากอาการช็อก พวกเขามองไปที่แมงมุมมรณะที่หายไป และรู้สึกถึงความโล่งใจ หลัง จากรอดชีวิตจากภัยพิบัติ
ในทางตรงกันข้ามหัวใจของลูไฮหยวน ก็เต็มไปด้วยความตกใจ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เมื่อเขามองเย่หยู อย่างไม่ น่าไม่เชื่อ
“จริงๆแล้วมันเป็นดาบคล้ายกับดวงดาว!” เป็นไปได้ ไหมว่า เย่หยูได้ก้าวเข้าสู่อาณาจักรแห่งการชําระไขกระดูก ระดับที่ห้าแล้ว? ”
สู่ไฮหยวน เข้าใจผิดว่าดาบปราณสายฟ้าของเหยู คือดาบแห่งดวงดาวของศิลปะการต่อสู้ในขั้นชําระไขกระดูก
อย่างไรก็ตามเขาไม่ทราบว่าดาบปราณสายฟ้าที่แข็งแกร่งกว่า นั้นจะเปรียบเทียบกับออร่าดาบได้อย่างไร!
หลังจากที่แมงมุมมรณะ ถูกทําลายด้วยดาบของเหยู ความรู้สึกอึดอัดของการอาเจียนในใจก็หายไปเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากลูไฮหยวน พวกเขาเห็นไม่ ชัดเจนว่าเย่หยูฆ่าแมงมุมมรณะได้อย่างไร
ทุกคนมองดูลู่ซิงซินอีกครั้ง ในขณะนี้ ไม่มีเส้นไหมสีดําบนร่างกายของเธออีกต่อไป
“นี่ “ ทุกคนมองหน้ากันด้วยความกลัว ”ผู้ปวยรายนี้หายแล้วหรือไม่?”
น่าจะเป็นไปได้ แมงมุมชั่วนั่นก็หายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“แมงมุมตัวนั้น ทําให้ฉันกลัว เมื่อมันกระโจนออกมา!”
” ชายหนุ่มคนนี้มีพลังจริงๆ! คําสาปพิษอันชั่วร้ายนั้นถูกทําลายโดยเขา
“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคําสาปในตํานาน เช่นคาถาพิษคู่!” ชายหนุ่มคนนี้สามารถปัดเป่าความชั่วร้ายด้วยมือเดียวและมีพลังมาก! ”
แพทย์ทุกคนในปัจจุบัน มองดูเย่หยู ด้วยความเคารพในสายตาของพวกเขา
เย่หยู ใช้ผ้าเช็ดกระดูกไหปลาร้าของลูซิงซินและเช็ดเลือดบริเวณใกล้บาดแผล
ผิวที่ไหปลาร้าของอู่ซิงซิน นั้นบางมากหลังจากเลือด ไหลออกมาเล็กน้อยเลือดก็หยุดไหลจึงเหลือเพียงแผลมี ดผ่าตัด
“ปั๊บ” ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ในการทําลายคําสาปรางวัลเป็นการจับรางวัลหนึ่งครั้ง!”
เย่หยู ยกคิ้วของเขา ที่ได้รับรางวัลการจับสลาก แปลกใจ โดยไม่คาดคิด!
“เอ่อ… “
เสียงตะโกนที่อ่อนแอ ปลุกเย่หยุให้ตื่น
เย่หยู มองดูที่ลู่ซิงซิน ผู้ซึ่งนอนอยู่บนเตียงผู้ปวย และสังเกตเห็นว่าดวงตาของเธอสั่นเทาเล็กน้อย เธอตื่นขึ้น มาแล้ว
เย่หยู ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และใช้ชุดคลุม ที่ปลอดเชื้อโรคเพื่อปิดบาดแผลบนกระดูกไหปลาร้า ของลู่ ซิงซิน
กลัวว่าเธอจะลุกขึ้น และปล่อยให้แผลปริอีกครั้ง
” ที่ไหน…ฉันอยู่ไหน?”
ล่ซิงซินพยายามเปิดตาของเธออย่าง และมองไปรอบ ๆ ฝูงชนความสับสนเกิดขึ้นในสายตาของเธอ ขณะที่ถามอ ย่างอ่อนแรง
” พี่สาวซิงซิน ฟื้นแล้ว!”
ชุยอิง กรีดร้องด้วยความประหลาดใจ ผลักทุกคนออกไปและนั่งอยู่บนเตียงมองลูซิงซิน “พี่สาวซิงซิน คุณได้รับผลก ระทบจากคําสาปพิษ
คุณหมดสติไป 3 วัน ต้องขอบคุณเย่หยู ไม่เช่นนั้น เราคงไม่ได้พบกันอีก! ”
อู่ซิงซิน เงยหน้าขึ้น และอยากจะลุกขึ้น แต่ร่างกาย ที่อ่อนแอของเธอทําให้เธอยอมแพ้
เย่หยู เป็นคนช่วยฉันหรือ? “คาถาสาปแช่ง?
แม้ว่าลู่ซิงซิน กําลังสอบถามชุยอิง แต่ดวงตาที่มีเส น่ห์ของเธอก็ตรึงอยู่กับเหยู
ชุยอิงจับผมยุ่งเหยิงของลูซิงซิน และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ใช่แล้วเย่หยูนั้นยอดเยี่ยมมาก!” แค่ขยับไม่กี่ครั้ง ก็ทําลาย คําสาปพิษ’ ในร่างกายของพี่ได้แล้ว! ”
หลังจากชุยอิง พูดอย่างนี้ดวงตาของเธอ แสดงสัญญาณ ของความกลัวที่ยังคงอยู่พี่สาว คุณไม่รู้ด้วยซ้ํา ตั้งแต่เมื่อเรา เห็นคําสาปพิษกู่บนร่างกายของคุณ
เราทุกคนต่างหวาดกลัว!”
ร่องรอยแห่งความงดงาม เปล่งประกายผ่านดวงตาที่สว ยงามของลู่ซิงซินเธอมองเย่หยู และเปิดเผยรอยยิ้ม“ เย่หยูขอบคุณที่ช่วยฉันอีกครั้ง!”
เย่หยู โบกมือของเขา “ไม่เป็นไร มันเรื่องแค่นี้เอง”
เย่หยู อ้าปาก แต่พูดไม่ออก
“แต่อะไร?”
“อย่างไรก็ตาม เพื่อช่วยให้คุณ ผมได้ทําการผ่าตัดเกิดบาดแผลที่กระดูกไหปลาร้าด้านซ้ายของคุณ ผมกลัวว่ามัน จะทําให้เกิดแผลเป็น
หลังจากเย่หยู พูดเช่นนี้ เขาก็กลัวว่าลู่ซิง จะไม่มีพอใจ ท้ายที่สุดผู้หญิงทุกคนที่รักความงาม ไม่ต้องการให้แผลเป็นปรากฏบนร่างกายของพวกเขา
“แต่ไม่ต้องห่วง ผมจะหาวิธีกําจัดแผลเป็นในอนาคต!”
ลู่ซิง มองดูใบหน้าที่กังวลของเหยู และอดไม่ได้ที่จะยิ้ม “ไม่จําเป็น!”
“ไม่จําเป็น?” เย่หยู ตกตะลึงเขาดูลูซิงซินอย่างสงสัยว่า “คุณหมายถึงอะไรไม่จําเป็นเหรอ?”
ลู่ซิงซินกระพริบ และพูดพร้อมกับยิ้มว่า “ไม่จําเป็ นต้องลบรอยแผลเป็นนี้!”
เยความประหลาดใจว่า “ทําไม โปรด วางใจผม จะหาทาง!”
ใบหน้าของอู่ซิงซินเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย เธอลดตา ลงและพูดเบาๆว่า ” เพราะนี่เป็นแผลที่คุณสลัก บนร่าง กายของฉันด้วยมือของคุณเอง!”
ชุยอิงซึ่งอยู่ข้างๆมองดู อู่ซิงซิน ด้วยความประหลาดใจ จากนั้นหันไปมองเหยูทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้
“โอ๊ะ!” ฉันเข้าใจแล้ว! ”
ชุยอิง มองไปที่หมอโดยรอบ และลูไฮหยวนที่เกี่ยวข้อง และพูดเสียงดังว่า”เพราะพี่สาวซิงซินตื่นขึ้นแล้ว
พวกเราจะออกไปก่อน!
หลังจาก ชุยอิงพูดอย่างนี้ เธอดึงแขนของ ลูไฮหยวนไป หาหมอเพื่อตามเธอออกไป
เมื่อพวกเขามาถึงประตู ชุยอิง หันศีรษะของเธอ ยิ้มให้เย่หยูและพูดว่า “พี่เย่หยูตัวน้อยทําดีที่สุด! พี่สาวขอ บคุณ
เป็นอย่างมาก
เมื่อเห็นว่าทุกคนออกไป เย่หย รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติเขาจึงเรียกชุยอิงอย่างรวดเร็ว ” เฮ้! ทําอะไร?” รอฉันก่อน!
คําตอบที่เย่หยุได้รับ คือประตูที่ปิดตัวลง