มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 535
“หืม? มันคืออะไร ลุงวินเทอร์?”
ลุงวินเทอร์ดึงแขนเสื้อของเจอรัลด์แล้วนั่งลง
“แน่นอน มันเป็นเรื่องที่ดี! ตอนที่เธอโทรมาก่อนหน้านี้ ฉันบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว แต่ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะบอกเธอต่อหน้า มันโง่ที่สุดที่จะพูดเรื่องนี้กับลูกชายของฉัน”
“โอ้ พูดมาเถอะครับ ลุงวินเทอร์!”
“ฉันเคยทำงานในเหมืองและเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนนี้ หลังจากหลายปีที่ย้ายไปรอบ ๆ เมื่อฉันไปที่เมืองเมื่อนานมาแล้ว ฉันบังเอิญไปเจอกับเขา เราคุยกันสักพักนึง แบบว่าเพื่อจะตามเขาทัน เขาบอกฉันว่าหลานสาวเขาอายุใกล้เคียงกับเธอ และฟรานซิส!”!”
“เธอเรียนจบเร็วกว่าหนึ่งปี และตอนนี้ครอบครัวของเธอดูกังวลที่จะหาแฟนให้เธอ ครอบครัวของเธอมีฐานะร่ำรวยและมั่งคั่ง ดังนั้นจึงไม่มีเกณฑ์ใดที่จำเป็น ฉันแค่คิดจะแนะนำเธอให้รู้จัก เพราะครอบครัวนี้มีลูกสาวสองคน และเธอเป็นคนโต!” คุณลุงวินเทอร์อธิบายอย่างตื่นเต้น
เจอรัลด์เห็นสิ่งที่คุณลุงวินเทอร์คิดในใจ เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์มีปัญหาในการหางาน คุณลุงวินเทอร์จึงต้องการช่วยจับคู่เจอรัลด์
เขาทำทั้งหมดนี้เพื่อเจอรัลด์ และความตั้งใจของเขาบริสุทธิ์และซื่อสัตย์
มันเหมือนกับครั้งสุดท้ายกับเซโน่
แต่เจอรัลด์มี มิล่า สมิธอยู่แล้ว และเดทก่อนหน้านี้ที่จับคู่กับเขาก็ไม่เป็นไปด้วยดีเลย เจอรัลด์ถูกสาว ๆ ทำบอบช้ำ ดังนั้นเขาจึงเข็ดความคิดนั้นจริง ๆ
“คลุงครับไม่จำเป็นสำหรับเรื่องนั้น แต่ขอขอบคุณสำหรับความกรุณาของลุง! ผมขอโทษครับ … ”
“มีอะไรต้องกลัว? เธอสามารถสนใจธุรกิจของเธอเองได้ในภายหลัง แต่ฉันคิดว่าเธอควรจะพบกับหล่อน! มันไม่สำคัญหรอกว่ามันจะออกมาดีหรือไม่ อย่างน้อยก็ทำความรู้จักกับเธอ!” ลุงวินเทอร์สงสัยในความสับสน
สถานการณ์นี้เกือบจะเหมือนกับครั้งสุดท้ายกับเซโน่
ภายใต้สถานการณ์พิเศษนี้ เจอรัลด์ไม่สามารถบอกลุงวินเทอร์ได้ว่าเขามีฐานะดีจริง ๆ และไม่จำเป็นต้องช่วยเขาหาคู่
เขาไม่สามารถยอมรับ หรือปฏิเสธข้อเสนอนั้นได้ และเขาก็ไม่สามารถทำให้คุณวินเทอร์ไม่พอใจได้
“ก็ได้ ก็ได้ พรุ่งนี้เจอกัน” เจอรัลด์พยักหน้า
“ดีมาก ฉันจะโทรหาเธอ!”
ลุงวินเทอร์รีบคว้าโทรศัพท์เพื่อโทรออก จากนั้นเขาก็กลับมาในไม่กี่นาทีต่อมาด้วยจิตวิญญาณอันสูงส่ง
“โอเค โชคดีนะ ลูกสาวของเพื่อนฉันว่างพรุ่งนี้! ฉันบอกเขาว่า เธอทั้งคู่จะพบกันและไม่มีใครตามเรามา นี่คือเบอร์ของหล่อน พรุ่งนี้โทรหาหล่อนซะ พวกเธอจะเจอกันที่ไหนก็แล้วแต่เธอ ลองพูดจาหวาน ๆ กับหล่อน ตกลงไหม? เธอชื่อ มิเชล แวกซ์แฮม เรียกเธอว่า แอลล์ แม่ของเธอเป็นครู ดังนั้นเธอจึงเป็นคนอ่อนหวานและมีมารยาทดี” ลุงวินเทอร์กล่าวอย่างตื่นเต้น
“ก็ได้ ผมจะโทรหาเธอทีหลัง!”
หลังจากคุยกับลุงวินเทอร์เสร็จแล้ว เจอรัลด์ก็กลับบ้าน
เขาครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจโทรออก
“สวัสดีค่ะ ต้องการพูดสายกับใครคะ?”
ได้ยินเสียงผู้หญิงจากปลายอีกด้าน
“สวัสดีครับ ผมเจอรัลด์ คุณใช่แอลล์? ลุงวินเทอร์เป็นคนแนะนำให้ผมโทรหาคุณ!”
“ใช่ รู้แล้วค่ะ” แอลล์ตอบอย่างสุภาพ จากนั้นเธอก็รอให้เจอรัลด์พูดต่อ
“คุณเคยเรียนมัธยมต้นที่ไหนมาก่อน? เป็นโรงเรียนมัธยมต้น หรือมัธยมปลาย?” เจอรัลด์พยายามสร้างการสนทนาด้วยหัวข้อแบบสุ่ม
“ฉันเข้าเรียนมัธยมปลาย แล้วคุณล่ะ?”
“ผมเข้าเรียนที่มัธยมต้นก่อน! แล้วพรุ่งนี้คุณว่างไหม มีร้านโดมิโน่ที่เพิ่งเปิดใหม่ในเมือง ทำไมเราไม่เจอกันที่นั่น และไปเที่ยวกัน?”
เจอรัลด์ไม่รู้จะคุยอะไรอีก เขาจึงตรงไปยังประเด็น
“แน่นอน!”
“อืม คุณพักผ่อนก่อนเถอะ!”
“อืม คุณก็เช่นกัน!”