เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 416
บางคนบีบเท้า
บางคนนวด
……
หลันจื่อหลับตาทั้งสองข้างด้วยใบหน้าแสดงที่ถึงความเพลิดเพลิน
ตอนนี้เธอเป็นถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลหลันผู้สูงศักดิ์
ทั้งตงไห่เรียกได้ว่าเป็นการดำรงอยู่ของการเรียกลมเรียกฝน
ใครกล้าขัดใจเธอ?
ก็ต้องตายแบบไร้ที่ฝังร่าง!
ในขณะที่หลันจื่อกำลังพึงพอใจอยู่นั้น
ร่างของเย่เมิ่งเหยียนก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอทันที
ในชั่วขณะหนึ่ง
สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นดุร้ายขึ้นมา
ช่างน่าเสียดาย แม้ว่าเธอจะเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลหลัน
แต่ว่าสำหรับเย่เมิ่งเหยียน ต่อหน้าคุณหนูใหญ่ตระกูลเย่คนนี้ เธอยังคงเป็นแค่ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวหนึ่ง!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ บนใบหน้าของหลันจื่อก็ปรากฏสีหน้าขุ่นเคืองขึ้นมาเล็กน้อย
เธอสาบานในใจ
สักวันนึง ตัวเธอจะก้าวข้ามเย่เมิ่งเหยียน
ให้เย่เมิ่งเหยียนคุกเข่าต่อหน้าเธอเหมือนกับหมาปั๊ก!
ขณะนั้นโจวห้าวที่อยู่ข้าง ๆ ก็สูบซิการ์ราคาแพงที่นำเข้าจากอเมริกาจนควันลอยฟุ้ง
ตอนนี้ตระกูลโจวเองก็สุดยอดเช่นกัน
มีความสัมพันธ์ของตระกูลหลัน
ตระกูลโจวเองก็กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของตงไห่
เป็นรองแค่ตระกูลหลันเท่านั้น
ส่วนตระกูลเย่——
จริง ๆ แล้ว คือ อยู่เหนือกว่าตระกูลอันดับหนึ่ง
ตระกูลที่อยู่บนยอดของตงไห่!
ไม่มีใครเทียบได้!
โจวห้าวมองหลันจื่อที่อยู่ข้าง ๆ ยิ้มและพูดเอาใจ: “ที่รัก ล่าสุด ธุรกิจของพวกเราไปได้ดีมาก ๆ ประมาณอย่างระมัดระวัง รายรับของเดือนนี้อาจจะเกินหนึ่งร้อยล้านเลย!”
แต่ก่อน ตระกูลโจวแข็งแกร่งกว่าตระกูลหลัน
ดังนั้นโจวห้าวจึงมักจะทำตัวเหนือกว่าตอนเผชิญหน้ากับหลันจื่อ
แต่ตอนนี้——
ตระกูลโจวต้องพึ่งพาตระกูลหลัน
โจวห้าวเมื่อยู่ต่อหน้าหลันจื่อจึงไม่กล้าทำตัวกร่างเหมือนเมื่อก่อน
ในทางตรงกันข้าม เขาต้องระมัดระวังแทน
กลัวว่าหากไม่ระวังจะทำให้หลันจื่อไม่พอใจ!
หลันจื่อหันหน้ามองโจวห้าวอย่างไม่แยแสพลางพูด: “แค่หนึ่งร้อยล้านก็เพอที่จะทำให้คุณมีความสุขขนาดนี้แล้ว? ดูเหมือนว่าคุณนี่มันไร้ค่าจริง ๆ !”
สำหรับโจวห้าว
หลันจื่อไม่เห็นเขาในสายตาตั้งแต่แรกแล้ว
เพียงแค่เธอยินยอม
ไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนที่จะยอมศิโรราบอยู่ใต้ชายกระโปรงของเธอ
“ใช่ ใช่ ใช่!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลันจื่อ
โจวห้าวไม่กล้าโต้เถียงเลยแม้แต่น้อยด้วยใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มประจบ
“อย่างไรก็ตาม ล่าสุดมีบางคนไม่ยอมจ่ายหนี้ส่งผลให้มีหนี้ค้างชําระเป็นจำนวนมาก!”
ใบหน้าของโจวห้าวเปลี่ยนสีพลางพูดอย่างไม่พอใจนิดหน่อย
สิ่งที่เรียกว่าธุรกิจของตระกูลหลัน
แน่นอนว่าไม่ใช่ธุรกิจทางการอะไร
การปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง เปิดบ่อน เก็บค่าคุ้มครอง……
สรุป คือ อะไรที่ทำเงินได้ก็ทำอันนั้น
“ฮึ!”
หลันจื่อหัวเราะเสียงเย็นและพูดด้วยใบหน้าโหดเหี้ยม: “ถ้าไม่คืนเงินก็โทรหาฉันจนกว่าพวกมันคืนเงิน! กล้าที่จะติดเงินตระกูลหลันของฉัน ช่างกล้ามาก!”
“นอกจากนี้ คุณแจ้งหลันฮ๋าวด้วยว่าอย่าสุภาพกับพวกชนชั้นต่ำพวกนั้น มีตระกูลหลันของฉันสนับสนุนเขาอยู่ ในตงไห่ไม่มีใครกล้าหือด้วยหรอก!”
การปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง คือ ธุรกิจหนึ่งที่สำคัญของธุรกิจตระกูลหลัน
หนึ่งหมื่นเป็นหนึ่งแสน!
หนึ่งแสนเป็นหนึ่งล้าน!
นี่มันเร็วกว่าการปล้นเสียอีก!
พึ่งพาเงินกู้ดอกเบี้ยสูง
ภายในช่วงเวลาสั้น ๆ ตระกูลหลันทำกำไรก็ได้มากกว่าหนึ่งพันล้าน!
เค้กชิ้นใหญ่ขนาดนี้
หลันจื่อไม่มีทางให้มีข้อผิดพลาดอะไรอย่างแน่นอน!
ได้ยินดังนั้น
ในใจโจวห้าวก็ไม่เห็นด้วยนิดหน่อย
ในตงไห่ไม่มีใครกล้าหือกับตระกูลหลันจริง ๆ งั้นหรือ?
เมื่อคิดถึงตรงนี้
ภายในใจของโจวห้าวก็ปรากฏภาพของหยางเฟิงอย่างอธิบายไม่ได้
ทันใดนั้น ร่างกายของโจวห้าวก็สั่นระริก
ภายในใจของเขากลัวขึ้นมาอยู่ลึก ๆ
ถ้าหากถามว่าในตงไห่ ตระกูลหลันยังมีศัตรูคนไหนที่น่ากลัวอยู่อีก
นั่นคงเป็น หยางเฟิง ศัตรูตัวฉกาจของตระกูลหลัน!
ชายผู้มีอำนาจจนทำให้ผู้คนหวาดกลัว
พูดง่าย ๆ คือ ฝันร้ายของทุกคน
ดังนั้น
ไม่ว่า โจวห้าว หรือ หลันจื่อ ล้วนหลีกเลี่ยงการพูดชื่อ หยางเฟิง!
เพราะทุกครั้งที่พูดถึงชื่อนี้
มักจะทำให้ความทรงจำที่เลวร้ายของพวกเขาปรากฏขึ้นมาเสมอ!