เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 419
จากนั้นทุกคนก็ลุกขึ้นยืน

ตู้ม!

แค่ได้ยินเสียงดัง

โซฟาที่หยางเฟิงนั่งอยู่ก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ก็เหลือเพียงแค่เศษขยะไร้ประโยชน์ที่แตกเป็นชิ้น ๆ

นัยน์ตาของหยางเฟิงเต็มไปด้วยความคมของปลายดาบ!

สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิต คือ ยาเสพติด!

ต้าเซี่ยเคยเสื่อมสภาพนับร้อยปีและได้รับความเจ็บปวดเพราะยาเสพติด!

และตอนนี้

ตระกูลหลันกลับกล้าเกี่ยวข้องกับยาเสพติด!

เพียงแค่ข้อนี้เท่านั้น ตระกูลหลันถึงตายก็มิอาจลบล้างความผิด!

นัยน์ตาทั้งคู่ของหยางเฟิงราวกับใบมีดแหลมคมที่ฆ่าหม่าตงและหนิวต้าลี่: “ทำไมเรื่องที่ตระกูลหลันถึงเกี่ยวข้องกับยาเสพติด เจ้าถึงไม่รู้? ไม่รายงานข้า?”

ช่วงที่หยางเฟิงไม่อยู่ หม่าตงเป็นคนดูแลตงไห่

เมื่อมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้น เขาจึงต้องแบกรับความผิด!

ถ้าหากไม่ใช่เขา

ตระกูลหลันคงไม่อาจพัฒนามาถึงตอนนี้จนกลายเป็นเนื้องอกชิ้นโตเช่นนี้หรอก!

เผชิญหน้ากับคำถามของหยางเฟิง

หม่าตงพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ: “ท่านแม่ทัพ โปรดอภัยให้ข้าเถอะ! ไม่ใช่ว่าข้าไม่ตรวจสอบ แต่……ตระกูลหลันนั้นพึ่งพาอิทธิพลของตระกูลเย่ มันกำลังบ้าคลั่งในตงไห่ แม้แต่ข้าเองก็กังวลใจกับมัน!”

ตระกูลหลันเป็นญาติของหยางเฟิง

ไม่มีคำสั่งของหยางเฟิง

หม่าตงจะกล้าไปตรวจสอบได้อย่างไร?

ในกรณีที่ทำให้หยางเฟิงโกรธเคือง

เขาจะตายแบบไร้ที่ฝังศพไหม!

สุดท้ายแล้ว

ก็ไม่มีใครรู้ว่าตระกูลหลันทำเรื่องเหล่านี้ แล้วหยางเฟิงรู้หรือไม่รู้กันแน่?

หากหยางเฟิงช่วยฝั่งตระกูลหลัน

หม่าตงก็คงหมดสิ้นหนทาง!

“ไอ้ลูกหมา!”

เผียะ!

ทันทีที่เสียงพูดหาย เสียงตบก็ดังขึ้นอย่างชัดเจน

เมื่อความรู้ปวดแสบปวดร้อนแล่นเข้ามา หม่าตงจึงตอบสนอง

บนหน้าผากของเขามีเหงื่อเย็นไหลลงมา สองขาสั่นระริกโดยไม่รู้ตัว สักพักก็คุกเข่าลงกับพื้น

แค่ฟังเสียงของหยางเฟิงที่ราวกับเสียงตีกลองครรลองที่ดังขึ้น:

“หม่าตง จำคำข้าไว้! แค่ทำร้ายประชาชน ไม่ว่าจะตระกูลหลันหรือตระกูลเย่ ข้าก็จะไม่ปล่อยพวกมันไป!”

“ในสายตาของข้า มีเพียงประเทศ ไม่มีความรู้สึกส่วนตัว! หากกล้าที่จะฝ่าฝืนกฎหมาย แม้ว่าเขาจะเป็นราชาแก่งสวรรค์ ข้าก็จะลงโทษโดยไร้ความปราณี!”

หยางเฟิง คือ เทพสงครามพิทักษ์โลกของต้าเซี่ย!

คือ ผู้พิทักษ์ของต้าเซี่ย!

เขาต้องปกป้องผลประโยชน์ของประชาชนต้าเซี่ย!

ไม่ใช่แค่ตระกูลใดตระกูลหนึ่ง หรือ ผลประโยชน์ของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง!

ถ้าหากวันหนึ่ง

เย่เมิ่งเหยียนเกี่ยวข้องกับการก่ออาชญากรรม

หยางเฟิงไม่มีทางเข้าข้างใด ๆ อย่างแน่นอน

เขาจะลงโทษเธอด้วยมือของเขาเอง!

ถ้าหากตัวเขาหยางเฟิงไม่สามารถทำตัวเป็นแบบอย่างได้

แล้วเขายังจะเอาหน้าที่ไหนไปบังคับคนอื่น?

แล้วเขายังจะมีคุณสมบัติอะไรถึงถูกเรียกว่าหินหลักนคร! สมบัติของนคร!

เมื่อได้ฟังคำพูดของหยางเฟิง

หม่าตงเงยหน้าขึ้นอย่างเข้าใจพลางมองเขาด้วยสายตาเร่าร้อน

นี่แหละ คือ ท่านแม่ทัพของต้าเซี่ยของข้า!

นี่แหละ คือ เทพสงครามที่เสียเลือดเพื่อต้าเซี่ยของข้า!

นี่ คือ ชายผู้ทำเพื่อประเทศและประชาชน

คุ้มค่าแล้ว เขา หม่าตงจะขอติดตามทั้งชีวิต!

คิดถึงตรงนี้

แม้ว่าหม่าตงจะคุกเข่าอยู่ที่พื้น แต่กลับยืดหลังตรงและพูดด้วยใบหน้าแน่วแน่: “ขอรับ ท่านแม่ทัพ! หลังจากนี้ข้า หม่าตง ยินดีสละชีวิตเพื่อท่าน! คนเลิกฆ่าคน พระเลิกฆ่าพระ!”

ในตอนนี้ หม่าตงเพิ่งตระหนักถึงเสน่ห์ของหยางเฟิงอย่างแท้จริง!

ในตอนนี้ เขาเพิ่งรู้ว่าทำไมกองทัพเสือและหมาป่าหลายล้านตัวถึงถือหยางเฟิงเป็นศรัทธา!

ในตอนนี้ เขาเพิ่งเข้าใจว่าหยางเฟิงจริง ๆ แล้วเป็นคนยังไง!

“อืม!” หยางเฟิงพยักหน้าและพูด: “เจ้าลุกขึ้นเถอะ!”

“ขอรับ!”

หม่าตงลุกขึ้น

นัยน์ตาทั้งคู่ของหยางเฟิงจ้องเขม็งมองมาที่เขาราวกับตาเหยี่ยวและพูดหนึ่งประโยค: “เรื่องเมื่อก่อน ข้าให้อภัย! ตอนนี้ข้าให้โอกาสเจ้าชดใช้ความผิด! ข้าต้องการให้เจ้าพาคนไปกวาดล้างอุตสาหกรรมสีเทาของตระกูลหลันทั้งหมด ในขณะเดียวกันก็เก็บรวบรวมหลักฐานการก่ออาชญากรรมทั้งหมดของตระกูลหลัน เจ้าเข้าใจไหม?”

หม่าตงกัดฟันและพูดเสียงดัง: “ขอรับ ข้าจะไม่ทำให้ความต้องการท่านแม่ทัพผิดหวังแน่นอน!”

ไม่มีเรื่องไร้สาระใดๆ