ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 533
นี่เป็นย่านธุรกิจของเมืองบัควู็ด ซึ่งเป็นศูนย์กลางท่องเที่ยว
นี่เป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจของวัควู้ด ซึ่งเป็นศูนย์นักท่องเที่ยว
บัควู้ดทาวเวอร์ เป็นแลนด์มาร์คของบัควู้ด
มีศูนย์การค้าตั้งอยู่ที่ชั้นล่างของบัควู้ดทาวเวอร์ ซึ่งขายสินค้าหรูหราแบรนด์ดังระดับโลก
เมื่อพวกเขาขึ้นลิฟต์ไปชั้นที่หนึ่งร้อย มันคือชั้นบนสุด มีภัตตาคารหมุนลอยฟ้าที่สูงที่สุดในบัควู้ด
ผนังรอบ ๆ ภัตตาคารเป็นกระจกใส ทุกคนสามารถมองอาณาเขตอันกว้างใหญ่ของบัควู้ดได้เพียงแค่นั่งอยู่ที่นี่
นอกจากนี้ เชฟทุกคนที่นี่ได้รับดาวมิชลินสามดวง พวกเขามีค่าตัวที่สูง ทักษะการทำอาหารของพวกเขานั้นยอดเยี่ยมมาก
ค่าอาหารที่นี่ราคาสูงถึงพันดอลลาร์
ที่สำคัญต้องทำการจองล่วงหน้า คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถจองโต๊ะได้
เว็บไซต์ของภัตตาคารจะเปิดให้ทำการจอง โต๊ะที่นั่งจะถูกจองเต็มภายในหนึ่งนาที
คนที่ทานอาหารที่นี่ล้วนเป็นนักธุรกิจหรือคนดังที่ร่ำรวยที่สุด
บอกได้เลยว่าถ้าคนที่มากินนี่ได้นั้นแสดงว่าคนคนนั้นมีสถานะสูงในบัควู้ด
คนที่จองโต๊ะได้จะต้องมีบัตรทองที่เป็นบัตรสมาชิกที่สั่งทำพิเศษ
บัตรสมาชิกนั้นขั้นตอนยุ่งยากมาก พวกดาราและบุคคลสำคัญต่างพากันโอ้อวดที่ได้ครอบครอง
“พี่เขย ฉันไม่คิดว่าตระกูลอย่างเราจะมาเดินซื้อของที่นี่ได้”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด แม้แต่กระเป๋าใบเล็กใบเดียวก็ยังมีราคาหลายพันดอลลาร์ ใช่ไหม?
“นี่พี่ตั้งใจจะซื้อของที่นี่ให้พี่สาวฉันจริง ๆ เหรอ?” ซีนเธียร์ถามขึ้นขณะมองร้านค้ารอบ ๆ ตัวเธอ
“คุณคิดว่าอะไรเหมาะกับพี่สาวคุณ?” ฮาร์วีย์ถามพร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“พี่สาวของฉันเป็นนางฟ้า ของพวกนี้ไม่เหมาะกับเธอเลย!
“แต่ถ้าเธอได้มาทานอาหารบนดาดฟ้าในวันเกิดของเธอ ฉันคิดว่าเธอคงจะดีใจมาก” ซีนเธียร์เกลี้ยกล่อมเขา
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“เอาล่ะ งั้นเราไปจองภัตตาคารหมุนลอยฟ้าในบัควู้ดทาวเวอร์กันเถอะ”
ซีนเธียร์พยักหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดูอะไรบางอย่าง เธอตกใจมาก
“พี่เขย ในเว็บไซต์บอกว่าพี่ต้องจองล่วงหน้าหนึ่งเดือน มันมีที่นั่งว่างอยู่จำกัด ถ้าเราไม่ได้จองไว้ เราจะเข้าไปไม่ได้!”
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “จริงเหรอ? มันระบุไว้แบบนั้นจริงเหรอ? ผมไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง”
สถานที่แห่งนี้ได้ดำเนินการภายใต้ชื่อ สกาย คอร์ปอเรชั่น ธุรกิจที่นี่ค่อนข้างดี
มีหลายธุรกิจดำเนินการภายใต้ชื่อ สกาย คอร์ปอเรชั่น คงเป็นไปไม่ได้ที่ฮาร์วีย์จะต้องสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับพวกเขาทีละราย
เขารู้ว่าที่นี่เป็นที่รู้จักกันดี แต่เขาไม่รู้เกี่ยวกับกฎเกณฑ์อะไรเลย
แต่ลองคิดดูแล้ว ดูเหมือนกลยุทธ์ทางธุรกิจจะมีประสิทธิภาพมากเลยทีเดียว ไม่มีอะไรต้องตำหนิเลย
มันจะดูมีค่ามากถ้าผู้คนไม่เพียงแค่เข้าไปเพื่อรับประทานอาหาร และสำหรับคนที่มาก็บ่งบอกถึงสถานะของพวกเขาได้
ถ้ามีใครเข้ามาในที่แบบนี้ได้ มันต้องเป็นอะไรที่พิเศษแน่นอน
“ถ้าฉันจำไม่ผิด ฉันรู้จักพ่อของรุ่นพี่ที่สนิท เขาหนึ่งในคนที่ก่อตั้งร้านอาหารนี้ รุ่นพี่บอกว่าถ้าฉันอยากมาทานที่นี่ ฉันสามารถจองได้ไม่มีค่าใช้จ่าย”
ซีนเธียร์มองฮาร์วีย์อย่างภาคภูมิใจ เธอต้องการให้ฮาร์วีย์ขอร้องเธอ
“อือ”
ฮาร์วีย์พยักหน้าอย่างสนใจ
ซีนเธียร์กัดฟันกรอดอย่างโมโห
ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอนึกถึงอะไรออกและรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า “พี่เขย อย่าเข้าใจผิด! ฉันไม่เคยไปเที่ยวกับรุ่นพี่คนนี้มาก่อน!”
“ฉันยังเป็นสาวบริสุทธิ์!”
“ฉันยังไม่ได้เสียจูบแรกเลย!”
ซีนเธียร์รู้สึกประหม่าหลังจากพูดแบบนี้
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว
“ทำไมคุณถึงต้องอธิบายเรื่องนี้ให้ผมฟังด้วย?”
“งั้นเราขึ้นไปดูชั้นบนกัน”
ทั้งคู่เดินเข้าไปในลิฟต์เฉพาะ ผ่านไปหนึ่งนาทีพวกเขาก็มาถึงชั้นบนสุดของบัควู้ด ทาวเวอร์
ทางเข้าร้านอาหาร พวกเขาได้รับการต้อนรับด้วยรอยยิ้มจากบริกรสองสามค
“คุณผู้หญิง คุณผู้ชาย ท่านได้จองไว้หรือไม่? รบกวนแสดงบัตรสมาชิกด้วยครับ”