คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 666
ไอรีนหน้าแดงก่ำ ในพระราชวังฟูเหยา พวกผู้ชายคือทาส เธอไม่เคยคิดเลยว่า เธอจะต้องอ้อนวอนขอความเมตตาจากผู้ชาย
หลังจากที่ไอรีนแสดงท่าทียอมแพ้ แดร์ริลก็หยุดและพูดด้วยรอยยิ้ม “บอกฉันมาได้แล้วว่าเธอเป็นใคร?”
ใบหน้าของไอรีนยังคงแดงก่ำ เธอรู้สึกละอายใจและโกรธแค้น “ฉัน…ฉันคือเทพธิดาจากพระราชวังฟูเหยา” เธอกล่าว
พระราชวังฟูเหยา?
แดร์ริลตกตะลึง
‘อะไรคือพระราชวังฟูเหยา? ฉันไปทำอะไรให้พวกเธอโกรธแค้นเหรอ?’
ในขณะที่กำลังประมวลผลความคิดในใจ แดร์ริลก็จ้องไปที่ไอรีน “เธอมาจากพระราชวังฟูเหยาเพื่อต้องการที่จะฆ่าฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกเธอ?”
“เป็นเพราะ ลีรอย เฮนเดอร์สัน… ลีรอยขอร้องให้เราฆ่านาย” เทพธิดาตัวน้อยไม่มีทางเลือก เธอไม่สามารถเก็บความลับได้อีกต่อไป เธอรู้ว่าเธอจะต้องโดนทำร้ายอีกครั้งถ้าหากว่าเธอไม่พูดความจริง
แดร์ริลอ้าปากค้าง ดูเหมือนว่าลีรอยจะหนีไปได้
“นาย…ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!” เทพธิดาตัวน้อยตะโกนด้วยท่าทางเป็นกังวล ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เพราะความมืดที่ปกคลุมอยู่รอบ ๆ แดร์ริลจึงไม่สังเกตุเห็นใบหน้าของเธอ
“เธอมาที่นี่เพื่อฆ่าฉัน! เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?” แดร์ริลหัวเราะและกลั่นแกล้งเธอ “อ้อนวอนฉันสิ แล้วฉันจะปล่อยเธอไป”
“นาย! นายมันไร้ยางอาย!” เทพธิดาตัวน้อยสั่นเทา ‘เขาทำแบบนั้นได้ยังไง? เขาจั๊กจี้เท้าของฉันและยังบอกให้ฉันอ้อนวอนเขาอีก!’
“ใช่ ฉันไร้ยางอาย แล้วเธอจะทำยังไงกับมันดีล่ะ” แดร์ริลยักไหล่และพูดด้วยรอยยิ้ม
มือของเขาจับไปที่เท้าของเทพธิดาตัวน้อยอีกครั้ง
“นาย…อย่าทำอะไรบ้า ๆ อีกนะ นาย…” เทพธิดาตัวน้อยเกลียดเขา เธอสาปแช่งเขาด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา
“เธอจะต้องชดใช้ในการที่เธอพยายามจะฆ่าฉัน!” แดร์ริลเยาะเย้ย ในขณะที่เขากำลังจะทรมานเธออีกครั้ง ทันใดนั้นเอง พวกเขาก็ได้ยินเสียงคลื่นกระทบและน้ำทะเลที่กำลังไหลทะลัก
มันเป็นเสียงที่แปลกประหลาดจนทำให้แดร์ริลมองไปยังทะเลโดยไม่รู้ตัว
เขาตัวสั่นเมื่อจ้องมองไปที่ทะเล เขาสูดหายใจเข้ายาว สิ่งที่เขาเห็นมันทำให้เขาตกตะลึงอย่างชัดเจน!
นี่มัน…
ปากของแดร์ริลเปิดกว้าง เขาขยี้ตาอย่างไม่เชื่อสายตา!
เขามองเห็นได้ชัดว่ามีเรือใบหลายพันลำกำลังลอยอยู่กลางทะเลไม่ไกลมากนัก กองทัพเรือกำลังมุ่งหน้าเข้าฝั่งอย่างน่าหวาดระแวง!
ไม่! นั่นเป็นความจริง! เวรแล้วไง มีเรือใบหลายพันลำกำลังแล่นเข้ามาจอดที่ชายฝั่ง!
เขาไม่สามารถลืมฉากนี้ได้ มันเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัว!
เรือใบเหล่านี้มีขนาดใหญ่และแต่ละลำก็อัดแน่นไปด้วยผู้คน เขาสามารถมองเห็นได้ว่า คนเหล่านั้นสวมชุดเกราะและถือดาบยาว คนเหล่านั้นปล่อยรัศมีอันน่าเกรงขามออกมา!
เรือลำที่อยู่แถวหน้ามีห้าชั้น! มีธงขนาดใหญ่ที่มีคำว่า ‘แม่ทัพ’ ถูกเขียนไว้และอยู่สูงอย่างน้อยสิบเมตร
เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นเรือของแม่ทัพ
เวรแล้ว…
อย่าบอกนะว่าพวกเขาคือกองกำลังจากโลกใหม่?
ทั้งแดร์ริลและไอรีนต่างก็ตกตะลึง! ไอรีนสั่นเทาด้วยความกลัว
เธอสามารถมองเห็นเรือใบเหล่านั้นที่ถูกสร้างจากโครงสร้างไม้และมีกองกำลังทหารที่อยู่ในชุดเกราะโบราณ แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้มาจากจักรวาลโลก
เมื่อพิจารณาจากขนาดของกองทัพเรือก็คาดเดาได้ว่า ความแข็งแกร่งของกองทัพน่าจะมีกำลังพลนับแสนนาย! จากระยะไกลพวกเขามองเห็นมวลมืดที่เกิดจากฝูงชนที่หนาแน่น! ดาบในมือของทหารกำลังกระพริบอย่างน่ากลัวอยู่ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องประกาย!
“นี่นาย…คลายจุดสะกดให้ฉัน เร็วเข้า!” ไอรีนตะโกนสั่งแดร์ริล