ตอนที่ 415

Crazy Leveling System

CLS ตอนที่ 415: รางวัล 2 เท่า

 

“ยันต์เคลื่อนเทวะ…..”

 

อี้เทียนหยุนเห็นราชครูหลุดไปได้ สีหน้าของเขาก็จมลง ไม่คิดเลยว่าเจ้าหมอนี่จะมียันต์เคลื่อนเทวะด้วย นี่เป็นสิ่งของที่มีแต่นักสลักอาคมระดับจงซือที่จะสร้างขึ้นมาได้ ผลของมันคือช่วยเพิ่มความเร็วขึ้นหลายเท่าในพริบตา แม้ว่าจะให้ผลแค่เพียงไม่นาน แต่ก็เพียงพอที่จะช่วยให้หลบหนีออกไปได้

 

ของสิ่งนี้ออกฤทธิ์สั้นมากๆ หากว่าพาคนหนีไปด้วย ก็จะทำให้ความเร็วตกลงช่วงใหญ่ ทำให้ผลที่ด้อยอยู่แล้วของมันด้อยลงไปใหญ่ ต่อให้ราชครูจะไม่ทิ้งอัครเสนาบดีหลงแล้วอยู่ที่นี่ต่อ เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ บางทีอาจจะต้องทิ้งชีวิตไว้ด้วยซ้ำ แล้วอย่างนี้เขาจะอยู่ไปทำไม?

 

“พี่หลง แล้วข้าจะแก้แค้นให้ท่าน!” ราชครูร้องออกมาคำหนึ่ง จากนั้นก็หายไปกับเส้นขอบฟ้าอย่างรวดเร็ว

 

แต่ว่าก่อนจะหนีไป เขาก็ยังไม่วายที่จะทิ้งคำพูดเอาไว้ ดูเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเขาจะดีมาก ในช่วงเวลาวิกฤตอย่างนี้ ยังอุตส่าห์ทิ้งคำพูดเอาไว้ แต่ยังไงแล้ว พวกเขาก็ไม่สามารถหนีไปด้วยกันได้อยู่ดี

 

หลังจากที่ราชครูหนีไปไกลแล้ว ธวัชสายโลหิตมังกรที่ที่ล้อมอยู่รอบๆ อี้เทียนหยุนก็ได้ขาดการควบคุมไป จากนั้นก็ได้ร่วงหล่นลงจากฟ้า ตกลงพื้น ในช่วงเป็นตายนี้ ตัวราชครูได้หนีไปโดยที่ยังคงทิ้งสมบัติเอาไว้ ไม่มีเวลาแม้แต่เรียกกลับคืน ทำได้เพียงหนีไปโดยไว

 

ในตอนนี้ อัครเสนาบดีกำลังนอนอยู่ในหลุมขนาดใหญ่ ทั้งร่างของเขาตอนนี้ถูกกัดกร่อนด้วยพลังของมังกรมาร รวมถึงพิษสังหารมังกรที่กำลังกัดกินร่างของเขาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาไม่มีทางหนีไปไหนได้

 

“แค่ก….” อัครเสนาบดีหลงไออย่างแรง มองดูอี้เทียนหยุนที่กำลังร่อนลงพื้น ในสายตาเต็มไปด้วยสิ้นหวัง “นี่ข้าแพ้ ข้าแพ้แล้วอย่างงั้นเหรอ…..”

 

เขาแพ้อย่างราบคาบ แม้จะมีผู้ช่วยมากมาย แต่ส่วนใหญ่ล้วนแต่ตายลงที่นี่ ตอนนี้แม้แต่เขาก็ไม่สามารถหนีไปไหนได้ ทำให้ในใจของเขารู้สึกสิ้นหวังโดยสมบูรณ์

 

อี้เทียนหยุนร่อนลงมาถึงด้านข้างอัครเสนาบดีหลง พร้อมกับเดินเข้ามาหาเขาอย่างช้าๆ ขณะที่มองมาที่เขาอย่างเย็นชา จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “ความจริงข้าอยากจะสังหารเจ้าด้วยตัวเอง แต่ข้าจะให้พี่ใหญ่เริ่นเป็นคนจัดการกับเจ้า!”

 

ในตอนนี้เอง เริ่นหลงและเริ่นจื่อโหรวก็ได้บินมา ร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยคราบเลือด แยกไม่ออกว่าเป็นของพวกเขาหรือว่าพวกศัตรู พวกเขาทำการสังหารแม่ทัพศัตรูไปจำนวนมาก ไม่ใช่เอาแต่ยืนมองโดยไม่ทำอะไร

 

และเมื่อกวาดตามองดู ก็พบว่ารอบๆ ล้วนแต่เต็มไปด้วยซากศพ เลือดไหลอาบย้อมพื้นดินจนเป็นสีแดงฉาน แม้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้พวกเขาจะเป็นฝ่ายชนะ แต่ก็ไม่ได้มีความสุขอะไรมากมายนัก กลับมีแต่ความเจ็บปวดเสียมากกว่า เพราะถึงยังไงคนส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นผู้คนของอาณาจักรเทียนหลงมาแต่เดิม แม้ว่าจะเกลียด แต่นี่ก็เพราะว่าอีกฝ่ายถูกยุยง ทำให้พวกเขาไม่สามารถกำจัดอีกฝ่ายจนสิ้นซากได้

 

“หลงหุนเทียน พวกเราปฏิบัติต่อเจ้าดั่งเช่นลุงในสายเลือด แต่ไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นสายลับจริงๆ! ทั้งยังสร้างความเสียหายใหญ่หลวงให้กับอาณาจักรเทียนหลงของพวกเรา” เริ่นหลงพูดอย่างเย็นชา “วันนี้เป็นวันตายของเจ้า! ข้าต้องเซ่นสังเวยเจ้าต่อฟ้า ไม่อย่างนั้น มันคงจะไม่ยุติธรรมต่อคนของอาณาจักรเทียนหลงที่ตายไป!”

 

“ฮ่าๆ…. เจ้ามันโง่….. แค่ก…. ฆ่าข้าซะ แม้ครั้งนี้ข้าจะแพ้….. แต่ไม่ว่ายังไงอาณาจักรใต้พิภพก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป” อัครเสนาบดีหลงกระอักเลือดออกมา แต่ว่าเขายังคงมีรอยยิ้มอยู่ “ข้าทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง ดูถูกเจ้าเกินไป ไม่คิดว่าเจ้าจะมีผู้ช่วยที่แข็งแกร่งอย่างเขาอยู่….. แค่ก….. การพ่ายแพ้ของข้าในคราวนี้ ข้าไม่ยอม!!”

 

พูดจบเขาก็กระอักเลือดออกมา อาณาจักรใต้พิภพแข็งแกร่งทรงพลังกว่ามาก แต่คนที่อัครเสนาบดีหลงพามาทั้งหมดกลับถูกจัดการจนสิ้นซากจริงๆ ตามปกติแล้ว การที่ราชครูลงมือด้วยตนเองนั้น ถือว่าให้เกียรติกับพวกเขาเกินไปแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าจะมีอี้เทียนหยุนอยู่ด้วย

 

รู้เขารู้เรารบร้อยชนะร้อย แต่อัครเสนาบดีหลงกลับไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอี้เทียนหยุนเลย ใครจะไปคิดว่าอีกฝ่ายจะมีผู้แข็งแกร่งที่ท้าทายสวรรค์ขนาดนี้อยู่? พวกเขาวางแผนการมาอย่างดี เพียงแค่คนๆ เดียว กลับทำให้ทุกอย่างนี้พังพินาศไป

 

“วางใจเถอะ แม้ว่าจักรพรรดิใต้พิภพจะไม่ปล่อยพวกเรา แต่ข้าเองก็จะไม่ปล่อยเขาไปเหมือนกัน!” เริ่นหลงพูดอย่างเย็นชา “ข้าเริ่นหลงขอสาบานต่อฟ้า หากว่าเห็นคนอาณาจักรใต้พิภพที่ไหน ข้าก็จะสังหารทิ้งอย่างไม่ลังเล ไม่ว่าจะมามากแค่ไหนก็จะสังหารทิ้งเท่านั้น! จะไม่มีการยอมจำนนอย่างเด็ดขาด ต่อให้จะต้องตายก็ตาม!”

 

เริ่นหลงโกรธเกรี้ยวถึงขีดสุด ความแข็งแกร่งของอาณาจักรใต้พิภพทำให้ในใจของพวกเขาสั่นสะท้าน แต่ถึงอย่างนั้น อีกฝ่ายก็ยังส่งสายลับเข้ามาแฝงตัวหลอกลวงพวกเขา หลังจากดำเนินแผนการอย่างรอบคอบ ก็ทำการหลอกล่อพวกเขาจนตายใจ จนก่อให้เกิดผลลัพธ์แบบนี้ขึ้น ทำให้อาณาจักรเทียนหลงต้องเข้าสู่กลียุค พร้อมกับตกต่ำลง

 

ก็อย่างที่อัครเสนาบดีหลงพูด พวกเขามันโง่! เรื่องนี้เริ่นหลงก็ดูออก แต่ว่าเริ่มตั้งแต่วันนี้ไป เขาจะเพิ่มความแข็งแกร่ง เพื่อที่จะรับมือกับอาณาจักรใต้พิภพ!

 

“ฮ่าๆๆ….. มาเท่าไหร่ฆ่าเท่านั้น ช่างปากเก่งจริงๆ….. แค่ก….. พลังอำนาจของอาณาจักรใต้พิภพ เหนือกว่าที่เจ้าคิดเยอะ!” อัครเสนาบดีหลงหัวเราะอย่างดูถูก เผชิญหน้ากับความตายที่ใกล้เข้ามา เขาปล่อยวางเรื่องความพ่ายแพ้ได้แล้ว เป็นหรือตายเขาล้วนไม่ใส่ใจ

 

“ฉึก…..”

 

แสงของกระบี่แทงเข้ามา ปักเข้าที่ร่างของเขา นี่คือการลงมือของเริ่นหลง

 

“วางใจเถอะ ต่อให้จะเหนือคาดขนาดไหน ข้าก็จะขอใช้ทั้งชีวิต ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการอาณาจักรใต้พิภพ ต่อให้ต้องเหลือทหารแค่คนเดียว ก็จะต้องต้านทานอาณาจักรใต้พิภพของเจ้าให้จงได้!” เริ่นหลงสายตาเย็นชา ปลดปล่อยบารมีของเจ้าชีวิตออกมา

 

พร้อมกับสะบัดกระบี่ออกด้านข้าง “ฉวะ” ตัดหัวของอัครเสนาบดีหลงขาดจากตัว ทำให้อีกฝ่ายต้องเบิกตาโพลง ตายไปโดยไม่ยินยอม

 

“ติ๊ง ท่านสังหารอัครเสนาบดีหลงสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 64 ล้าน, ได้รับค่าความคลั่ง 50,000, ค่าความชั่ว 5,000, ได้รับวิชายุทธ์ เคล็ดวิชาเทพใต้พิภพ, ฝ่ามือเทพได้พิภพ, ได้รับไอเทม สายเลือดเทพมังกร(ขั้นที่ 4), ชุดเกราะมังกรสวรรค์(ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง), กระบี่มังกรสวรรค์(ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง), รองเท้ามังกรสวรรค์(ระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง), คัมภีร์เทพใต้พิภพ(หายาก), บัญชีรายชื่อใต้พิภพ(หายาก)(ไม่แน่ใจนะครับ)”

 

ของรางวัลระเบิดออกมา ค่าประสบการณ์ที่ได้มากถึงขั้นสุด แต่ก็ไม่มีรางวัลสำหรับการต่อสู้ข้ามระดับ เห็นได้ชัดว่าระบบประเมินว่าระดับของอัครเสนาบดีหลงนั้นไม่ได้เหนือกว่ามาก ดังนั้นจึงไม่ให้รางวัลสำหรับการต่อสู้ข้ามระดับมา

 

ในตอนนี้ รอบๆ ล้วนแต่เงียบสงบอย่างไม่น่าเชื่อ ทหารกลุ่มใหญ่ล้วนแต่พากันมองมาที่นี่ รอคำสั่งจากพวกเขา

 

“จัดการเก็บกวาดทหารของอาณาจักรใต้พิภพให้สิ้นซาก!” เริ่นหลงพูดอย่างเย็นชา

 

“หนี!”

 

ในตอนนี้ ทหารที่เหลืออยู่ของอาณาจักรใต้พิภพต่างก็พากันวิ่งหนี ยอมจำนนแล้วจะไม่ฆ่า สำหรับพวกเขานั้นไม่นับ เขาเกลียดพวกนั้นจนถึงกระดูก ต่อให้จะไม่ใช่ตัวการใหญ่ แต่ก็จำเป็นต้องกำจัดให้สิ้นซาก คนนอกอาณาจักรจำเป็นต้องสังหาร โดยเฉพาะฝั่งตรงข้ามที่สังหารคนของพวกเขามามาก จำเป็นต้องจัดการขั้นเด็ดขาด!

 

เสียงโหยหวนดังมาไม่หยุด การสังหารโหดยังคงดำเนินการอย่างต่อเนื่อง

 

ยังไงก็ตาม มันก็ไม่ได้ดำเนินการนานนัก ทหารของอาณาจักรใต้พิภพทั้งหมดก็ได้ถูกกำจัด เหลือไว้ก็แต่ซากศพ ดูแล้วน่าสังเวชยิ่งนัก

 

“ติ๊ง ท่านทำภารกิจที่ 2 “ช่วยเสิ่นหนี่ต้านรับการรุกรานของอัครเสนาบดีหลง” สำเร็จ, ได้รับค่าประสบการณ์ 50 ล้าน, ค่าความคลั่ง 100,000, ค่าความชอบของอาณาจักรเพิ่มขึ้น 50! พิเศษ ท่านสังหารอัครเสนาบดีหลงสำเร็จ ทำให้รางวัลทั้งหมดเพิ่มขึ้นสองเท่า!”

 

“ติ๊ง ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 100 ล้าน, ค่าความคลั่ง 200,000, ค่าความชอบของอาณาจักร 100!”

 

ค่าทุกอย่างเพิ่มขึ้นอีกเท่าในทันที เมื่อรวมเข้ากับค่าประสบการณ์ที่มีอยู่ ทำให้เหลืออีกไม่กี่ล้านเขาก็จะเลเวลอัพ ช่างเป็นการเลื่อนระดับที่รวดเร็วนัก ทำให้คนต้องตาโตด้วยความตกใจ หากเป็นอย่างนี้ต่อไป การที่จะเข้าสู่ระดับวิญญาณเที่ยงแท้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

 

แค่ตอนนี้เขายังท้าทายสวรรค์ขนาดนี้ แล้วถ้าเกิดเข้าสู่ระดับวิญญาณเที่ยงแท้ได้ เขาจะร้ายกาจขนาดไหนกัน?