มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 550
บอดี้การ์ดไม่มีความปราณีเลย แม้มิเชลจะอายุมากกว่าคนอื่น ๆ เล็กน้อย แต่เธอก็หวาดกลัวเหมือนกัน ขณะที่เธอเฝ้ามองความวุ่นวายที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอนี้
เจอรัลด์ในทางตรงกันข้าม เพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เขาไม่ใช่นักบุญและเขาก็ไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือทุกคนด้วยเรื่องทุกอย่าง เขารู้ว่าเบลก วาดฟอร์ดฟังดูคุ้น ๆ หูและถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถพูดเกลี้ยกล่อมให้เขาเปลี่ยนใจได้ แต่เจอรัลด์ไม่ต้องการ เขาไม่ได้มีความจำเป็นที่จะช่วยเหลือโยลันดาและจาวิส พวกเขาทั้งสองคนเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าสำหรับเขาเท่านั้น
นอกจากนี้ โยลันดาก็ดูถูกเขามาอยู่เรื่อย ๆ เธอสมควรได้รับการทุบตีแบบนี้แล้วสำหรับทำการทำตัวดื้อดึงและบุ่มบ่ามขนาดนั้นอยู่เสมอมา ดูเหมือนว่าควีนนี่และคนอื่น ๆ ก็จะเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน
ทันทีทันใดนั้น ทีมพนักงานก็รีบวิ่งเข้ามาในร้านอาหารกัน
“ค คุณวาดฟอร์ด! หยุด! โปรดหยุดด้วยค่ะ!” คำอ้อนวอนนี้ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าทีม พนักงานทั้งหลายรีบเข้ามาอยู่ข้างหลังเธอกันมากขึ้น
หัวหน้าทีมคือหญิงสาวตรงเคาน์เตอร์ขายตั๋วก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเธอก็รับผิดชอบสำหรับพื้นที่แห่งนี้เช่นกัน
“ห๋า? โอ้ เป็นเธอเบคกี้ มีอะไรเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่ควรทุบตีพวกเขาล่ะ?” เบลกหน้าบึ้ง
เบคกี้ยืนอยู่ข้างเขาก่อนจะกระซิบข้างหูเขาทันที ทันทีทันใดนั้น ใบหน้าของเบลกก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียว
‘…อะไรนะ? พวกเขาถูกพาเข้ามาโดยคุณไลล์งั้นเหรอ?’ เบลกคิดกับตัวเอง
“ทีมรักษาความปลอดภัยแจ้งดิฉันว่า พวกเขาได้ก่อเรื่องกันที่นี่ดังนั้นดิฉันจึงวิ่งมาที่นี่โดยเร็วที่สุด คุณวาดฟอร์ด!” เบคกี้อุทานออกมา
เบลกถึงกับเงียบไปชั่วขณะก่อนเขาจะสูดหายใจเขาลึก ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคนเหล่านี้เป็นใคร พวกเขาไม่ควรจะอยู่ที่นี่กันในตอนแรกด้วยซ้ำ แต่อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าจาวิสคนนี้จะโทรหาพ่อของเขาซึ่งทำให้พวกเขาเข้ามากันได้ในท้ายที่สุด
เบคกี้ไม่อยากจะให้พวกเขาเข้ามา แต่ผู้จัดการได้บอกเธอว่าให้ปล่อยพวกเขาเข้ามาและปฏิบัติกับพวกเขาเหมือนแขกวีไอพี คุณไลล์เป็นคนอนุญาตให้พวกเขาเข้ามา ญาติคนหนึ่งของเขาโทรหาคุณวิล ซึ่งนำมาสู่เหตุการณ์ปัจจุบันนี้ แม้แต่ผู้จัดการสองคน ที่ควรจะซื้อหุ้นอยู่ ตอนนี้ก็รีบร้อนกลับมาที่นี่กันแล้ว
เบลกตอนนี้กำลังประหม่าและวิตกกังวล เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน เขาหันไปมองจาวิสทันที ที่ยังคงนอนเหยียดอยู่บนพื้น ด้วยสายตาขออภัย
“อ่า คุณผู้ชาย ทำไมคุณไม่พูดว่าคุณได้เข้ามาที่นี่เพราะคุณไลล์ล่ะ? จริง ๆ แล้ว นี่เป็นการเข้าใจผิดกันจริง ๆ!” เบลกกล่าวด้วยความกังวลมาก ความแตกต่างในอำนาจระหว่างคุณดีนและคุณไลล์นั้นมหาศาลมากทีเดียว! แน่นอนว่าเบลกจะรู้สึกกลัวขึ้นมา!
บอดี้การ์ดเข้าใจสถานการณ์ทันทีและพวกเขาแต่ละคนต่างก็ถอยหลังกลับกันอย่างประหม่า ราวกับว่าพวกเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยทีเดียว ด้วยทัศนคติที่ชาญฉลาด นี่เพียงทำให้มิเชลยิ่งประทับใจมากขึ้นไปอีก
“ให้ตายเถอะ! พูดตรง ๆ นะ เขาเป็นใครเนี่ย? คน ๆ หนึ่งจะมีอำนาจมากขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?” มิเชลกล่าวขณะที่เธอจ้องไปที่จาวิส สายตาของเธอเต็มไปด้วยความชื่นชม
โยลันดาในทางตรงกันข้าม ถลึงตามองไปที่พวกเขา จากนั้นเธอก็หัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะตะโกนขึ้น “ฮ่าฮ่าฮ่า! ไอ้บ้าเอ้ย! ฉันจะทำให้แน่ใจเลยว่าพวกแกทุกคนจะไม่ตายดีแน่ที่มาตบฉัน!”
เสียงตบดังก้องไปทั่วร้านอาหารขณะที่โยลันดายังคงตบบอดี้การ์ดแต่ละคนต่อไปอยู่หลายครั้ง แม้ว่าเธอจะถูกตบไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนก็ตาม ความทะนงตนของเธอก็เพิ่มมากขึ้นแล้วในตอนนี้จนเธอสามารถสู้กลับได้โดยไม่มีผลกระทบใด ๆ เธอรู้ว่าจาวิสจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง
“คุณจาวิส…ผมขอทราบได้ไหมครับว่าพ่อของคุณคือใคร?” เบลกถามอย่างเหนียมอาย
“ฮ่ะ พ่อของผมคือโทมัส ฟิช พ่อแม่ของผมทั้งคู่อยู่ในองค์กรเงียบสงบ และแม้แต่คุณเอ็ดเวิร์ดที่นี่ก็รู้จักพวกเขา!” จาวิสกล่าวอย่างอวดดี
‘โทมัส ฟิช…? ฉันรู้จักเส้นสายของคุณไลล์หลายคนแต่ไม่ใช่เขา…คุณไลล์ยื่นมือเข้ามายุ่งเพราะเขางั้นเหรอ? นั่น…ฟังดูไม่ค่อยถูกต้องเท่าไหร่…?’ เบลกคิดกับตัวเอง
“ฮึ่ม! รู้ที่ของแกซะ ไอ้แก่! ฉันจะตบแกเป็นสองเท่าของที่บอดี้การ์ดของแกทำกับฉัน!” โยลันดากล่าวขณะที่เธอเดินเข้าไปหาเบลก อย่างอวดดี
“เบลก! ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฮะ!” จู่ ๆ เจอรัลด์ก็พูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้ม จากนั้นเขาก็ลุกจากที่นั่งของเขาและยืนอยู่ที่นั่น เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงไว้