Ep.597 - กับดักอันตราย
“ดูเหมือนว่าจะมีบางคนคิดทำลายแผนการของเรา สถานการณ์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด ยังมีคนอีกเยอะคงสติเอาไว้ได้”
“ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้คนเยอะแล้วไง? พวกเขาจะทำอะไรได้ สภาพของพวกเขาในตอนนี้ ไม่ต่างไปจากลูกแกะรอวันถูกเชือด!”
“เตรียมผงดึงดูดสัตว์ร้ายให้พร้อม ยัดมันใส่กระสุนปืนใหญ่”
“จะลงมือทันที”
“นายรอให้พวกเขาล่าถอยกลับมาอีกสักหน่อย ไม่อย่างนั้นผีเสื้อผงหอมจากที่ต่างๆจะมากันไม่หมด พวกเราอุตส่าห์เตรียมการมาตั้งหลายวัน จะยอมให้เสียของในตอนท้ายได้ยังไง”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถูกต้อง คราวนี้มีเหยื่อเป็นเลเวล B พวกเรารวยแล้ว!”
“ฉันตรวจสอบข้อมูลของคงโบะมาแล้ว ต่อให้อีกฝ่ายขว้างมีดบินออกมา แต่ก็ไม่สามารถทำร้ายฉันได้”
“ใช่แล้วติหรัง เพราะยังไงซะ คุณก็เป็นการดำรงอยู่ระดับราชันย์ ต่อให้มีดบินของคงโบะร้ายกาจแค่ไหน ยังไม่ทันถึงตัว มีดพวกนั้นก็ถูกพลังสมาธิของคุณควบคุมหมดแล้ว!”
“ช่างเป็นแผนการที่สมบูรณ์แบบ!”
คนเหล่านี้รอคอยคงโบะกลับออกมาอย่างเงียบๆ ในขณะที่ฉินเฟิงและคนอื่นๆ มุ่งหน้าลึกต่อไป
“โอบกอดทมิฬ!”
พลังสมาธิของฉินเฟิงขยับไหว ทันใดนั้นแสงแห่งความมิดปรากฏออกมา ปกคลุมทั้งสามคนไว้ด้วยกัน สภาพแวดล้อมโดยรอบคล้ายกลายเป็นหมอกควัน กระทั่งผีเสื้อผงหอม ที่มีสัมผัสการรับรู้ดีเยี่ยม ยังไม่อาจตระหนักถึงการดำรงอยู่ของพวกเขา
“ที่แท้นายก็สามารถใช้อบิลิตี้ได้ด้วยเหมือนกัน!” หยวนเสี่ยวกวงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เพราะการลงมืออันเหี้ยมหาญของฉินเฟิงก่อนหน้านี้ มันสะดุดตามาก หยวนเสี่ยวกวงเลยคิดว่าฉินเฟิงคงเป็นผู้ใช้วรยุทธโบราณ แต่ตอนนี้อีกฝ่ายกลับใช้ออกด้วยอบิลิตี้ อีกทั้งยังเป็นอบิลิตี้ที่สามารถปิดกั้นการรับรู้ของผีเสื้อผงหอมได้ แสดงให้เห็นว่าพลังของฉินเฟิง ไม่ด้อยไปกว่าผู้ใช้อบิลิตี้มืดคนอื่นๆเลย
ฉินเฟิงอธิบาย “คนเรามันก็ต้องเก็บงำไพ่ในมือเอาไว้บ้าง แต่รีบไปเหอะ สถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างแปลก ฉันกลัวว่ายิ่งช้า คงโบะจะยิ่งตกอยู่ในอันตราย”
หยวนเสี่ยวกวงยิ้มขม “ถ้าท่านผู้ใหญ่คงยังตกอยู่ในอันตราย ถึงมีพวกเราเพิ่มเข้าไปก็ช่วยเขาไม่ได้หรอก”
ฉินเฟิงไม่ได้ปฏิเสธ หรือหักล้างคำพูดของหยวนเสี่ยวกวง เดินมุ่งหน้าต่อไป
หลังจากที่ผู้ใช้อบิลิตี้สามารถมาถึงเลเวล C นั่นหมายความว่าความเร็วในการบินของพวกเขาไม่เชื่องช้า พลังสมาธิของหยวนเสี่ยวกวงแข็งแกร่ง ยังคงสามารถไล่ติดตามเทคนิคก้าวมังกรของฉินเฟิงได้ทัน
“มีตรงนั้นอีกหนึ่ง!”
“ตรงนี้ก็ด้วย”
“เอ่อ .. พวกเราเข้ามาลึกเกินไปรึเปล่า ฉันรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้นแรง คล้ายมีลางสังหรณ์ว่ากำลังจะเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น!”
พวกเขาเร่งออกค้นหาอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที ก็พบกับเศษผ้าชุดรบสองชิ้น แต่ยังไม่พบแม้แต่วี่แววของลูกสาวคงโบะ
และตอนนี้ แม้จะทราบว่ามีกับดักอยู่ข้างหน้า แต่ก็ต้องฝืนค้นหาจนสุดทาง!
“มีนี่อีกหนึ่ง!” พลังสมาธิของหยวนเสี่ยวกวง พบเศษผ้าอีกชิ้น ผ้าชิ้นนี้แขวนอยู่บนหนามแหลม หยวนเสี่ยวกวงควบคุมเถาวัลย์จากระยะไกล ไปดึงผ้าชิ้นนั้นออกมา
“รอก่อน!” สีหน้าของฉินเฟิงแปรเปลี่ยนกะทันหัน เขาคิดห้ามหยวนเสี่ยวกวง แต่เหมือนจะสายเกินไป
พลังสมาธิไม่มีรูปร่าง ดังนั้นรวดเร็วว่องไว เถาวัลย์ที่ถูกควบคุมโดยหยวนเสี่ยวกวง คว้าเศษผ้าชิ้นนั้นออกมา พร้อมกระตุกเส้นด้ายที่เกี่ยวพันกับผ้าตามมาด้วย
ด้ายที่เกี่ยวติดกับเศษผ้า เมื่อถูกดึงออกจากกัน พริบตานั้นห่างออกไปสิบเมตร พลันเกิดเสียงระเบิดดังขึ้น
บรึ้ม!
แรงระเบิดไม่ได้ลุกลามใหญ่โตอะไร มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณสามเมตรเท่านั้น ทั้งไม่พบร่องรอยของการระเบิดหรือสะเก็ดไฟ สิ่งเดียวที่เห็น มีแค่ฝุ่นผงสีขาวๆ
“นี่มันอะไรกัน?”
หยวนเสี่ยวกวงเพ่งมองอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
“มันคือผงดดึงดูดสัตว์ร้าย!”
ฉินเฟิงเอ่ยชื่อของผงเบื้องหน้าออกมาโดยตรง วิธีเล่นตุกติกแบบนี้ เป็นกลยุทธ์ปกติที่พวกองค์กรมืดมักใช้กัน ฉินเฟิงเคยเจอกับตัวเองอยู่บ่อยครั้งทั้งในชีวิตก่อนและชีวิตนี้
สีหน้าของหยวนเสี่ยวกวงซีดเผือดลงทันใด ถึงเขาจะไม่รู้ว่าผงดึงดูดสัตว์ร้ายนี้มีอานุภาพขนาดไหน แต่เขารู้แน่ๆ ว่าตนเองกำลังเจอปัญหาเข้าให้แล้ว และความผิดพลาดนี้ อาจถึงขั้นชักนำตนเองไปสู่ความตาย!
“หนี พวกเราต้องหนีแล้ว!” หยวนเสี่ยวกวงกล่าวอย่างร้อนรน
ฉินเฟิงกดไหล่อีกฝ่ายไว้ กล่าวอย่างสงบ “ใจเย็นก่อน อย่าลืมสิว่าฉันเป็นผู้ใช้อบิลิตี้มืด พวกเราสามารถซ่อนตัวได้ นายจะกลัวอะไร?”
แต่เห็นได้ชัดว่าคำปลอบใจของฉินเฟิง มันไม่ได้ผล
ผงสัตว์ร้ายถูกพัดไปตามสายลม ภายใต้แรงลมกรรโชก มันกระจายไปทั่วทั้งพื้นที่เขต 13
ช่วงเวลานั้นเอง จากตำแหน่งที่พวกเขายืนอยู่ ห่างออกไปราวๆพันเมตร รังดักแด้เริ่มขยุกขยิก ส่วนพื้นที่ต่างๆรอบๆ ปรากฏผีเสื้อผงหอมนับไม่ถ้วนกรูกันออกมา
ผีเสื้อผงหอมเหล่านี้งดงามเป็นอย่างยิ่ง มันมีสีสันสดใส ยามสยายปีกเปล่งประกาย ปลดปล่อยผงเรืองแสง
และจำนวนที่ปรากฏออกมา เพิ่มพูนขึ้นอย่างต่อเนื่อง
จาก 1,000 เป็น 2,000 …
3,000 เป็น 5,000 …
มากจนไม่กล้าคำนวนต่อ
“วิ่ง!”
ฉินกับอีกสองสับฝีเท้าวิ่งทันใด
‘กลุ่มปีศาจชินระ ช่างโหดเหี้ยมนัก’
ถ้าเป็นคงโบะและคนอื่นๆที่โดนกับดักนี้ล่ะก็ ต่อให้คงโบะสามารถหนีไปได้ แต่คนอื่นๆคงไม่รอด
“โอ้สวรรค์ พวกมันมีมากมายเหลือเกิน”
สีหน้าของหยวนเสี่ยวกวงซีดเซียว พลังสมาธิถูกระดมออกมาถึงขีดสุด ช่วงเวลานี้ บังเกิดกระแสแรงลมพัดฮือรอบตัวเขาอย่างรุนแรง ท่ามกลางฝูงผีเสื้อผงหอม ผีเสื้อผงหอมขนาดใหญ่โตถึง 5 เมตรปรากฏขึ้น!
“นั่นราชันย์ผีเสื้อ แมลงสัตว์ร้ายระดับราชันย์โผล่หัวออกมาแล้ว!”
หยวนเสี่ยวกวงแตกตื่นลนลาน
สำหรับผู้ใช้พลังเลเวล C ธรรมดาๆ แค่แมลงสัตว์ร้ายระดับเดียวกันก็ยากจะรับมือแล้ว ฉะนั้นไม่ต้องกล่าวถึงการดำรงอยู่ในระดับราชันย์แมลง
มันสามารถสังหารผู้ใช้พลังเลเวล C ระดับสามัญได้นับพันในไม่กี่ลมหายใจ หากไม่มีผู้ใช้พลังเลเวล B อยู่ที่นี่ คงไม่อาจรับมือได้
วี๊—
ภายในฝูงผีเสื้อผงหอม อีกสามราชันย์ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน
กลิ่นอายของราชันย์แมลง ท่วมท้นชั้นอากาศ หยวนเสี่ยวกวงสัมผัสได้ว่า แต่ละย่างก้าวของเขา ช่างยากลำบาก ยังไม่พอ เขายังรู้สึกได้ว่าพลังสมาธิของตนลดหลั่น เหือดหายไปอย่างรวดเร็ว
หึ่ง!
ฉินเฟิงที่วิ่งอยู่ข้างๆเขา เปิดใช้งานโล่ปราณกำลังภายใน ครอบคลุมร่างของหยวนเสี่ยวกวง
นี่ช่วยให้หยวนเสี่ยวกวงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเป็นอย่างมาก
แต่การกระทำนี้ ก็ส่งผลให้สามราชันย์ผีเสื้อตระหนักถึงการดำรงอยู่ของฉินเฟิงเช่นกัน
พวกมันกระพือปีกทันใด พายุหมุนก่อตัวในอากาศที่ว่างเปล่า และภายในพายุ ยังชักนำเอาผงหอมของผีเสื้อที่อยู่รอบๆเข้าไป ส่งผลให้ภายในฟุ้งไปด้วยพิษร้าย!
“แบบนี้ไม่ดีแน่”
พลังสมาธิของหยวนเสี่ยวกวง ‘เห็น’ ถึงฉากนี้ก็ร้องโวยวายทันที
“เทคนิคจิตวิญญาณพฤกษายักษ์!”
หยวนเสี่ยวกวงระเบิดพลังสมาธิ เบื้องหลังพวกเขา ปรากฏต้นไม้สูงตระหง่านผุดขึ้นมาจากพื้นดินในพริบตาเดียว
ผู้ใช้อบิลิตี้เลเวล C ต่อให้พวกเขากำลังวิ่งหลบหนีอย่างเร่งร้อน ทว่าความแข็งแกร่งของพวกเขา อย่างไรมิใช่อ่อนแอ
ต้นไม้งอกเงยสูงใหญ่กว่า 20 เมตรในพริบตาเดียว ปะทะเข้ากับพายุผงพิษพอดิบพอดี
ตูม!
ต้นไม้ใหญ่แตกเป็นเสี่ยงๆ ทว่าอบิลิตี้นี้ กลับสามารถช่วยสกัดกั้น ชะลอพายุผงพิษที่ใกล้เข้ามาได้
แต่ผลลัพธ์ของมัน ก็เป็นการดึงดูดผีเสื้อผงหอมให้เข้ามาเช่นกัน
ความเร็วของฉินเฟิงและคนอื่นๆ อันที่จริงแล้วด้อยกว่าผีเสื้อผงหอม
หรือหากจะกล่าวให้ถูกต้อง สมควรบอกว่าความเร็วของหยวนเสี่ยวกวง ด้อยกว่าผีเสื้อผงหอม เลยพลอยฉุดทุกคนล่าช้าไปด้วย ในขณะที่ฉินเฟิงไม่ยอมให้ไป๋หลีใช้อบิลิตี้มิติเพื่อพาพวกตนหลบหนีไป
และประเด็นก็คือ ฉินเฟิงในตอนนี้ ไม่มีความคิดที่จะหลบหนีอีกแล้ว
ช่วงเวลานี้ ผีเสื้อผงหอมปกคลุมไปทั่วผืนฟ้า เหนือหัวของฉินเฟิงและคนอื่นๆ ราวกับกำลังเผชิญคลื่นสึนามิใหญ่โต ที่พร้อมโถมซัดเข้าหาชายฝั่ง กลบกลืนผู้คน
“ดูเหมือนว่า เธอต้องรอวัตถุดิบจากทางคงโบะแล้วล่ะ เพราะวัตถุดิบของเจ้าพวกนี้ คงใช้ไม่ได้แล้ว!” ฉินเฟิงถอนหายใจด้วยอารมณ์
ส่วนไป๋หลี เธอล็อคพลังสมาธิลงบนสามราชันย์แมลง เอ่ยปากว่า “ไม่เป็นไร ปีกของพวกราชันย์สวยกว่า สามตัวนั้นยกให้ฉันก็แล้วกัน”
“ไม่มีปัญหา”
สิ้นเสียง ฉินเฟิงหยุดฝีเท้ากะทันหัน ระดมพลังสมาธิอย่างบ้าคลั่ง
“เทคนิคเพลิงบรรจบ!”
บังเกิดเขตแดนทะเลเพลิงลุกไหม้แผดเผาเดือดดาล
เส้นผ่านศูนย์กลางของเขตแดนนี้กว้างกว่าร้อยเมตร โลกแห่งเปลวเพลิงถือกำเนิดขึ้น บนพื้นดินถูกหลอมเหลวกลายเป็นธารลาวา ก่อนระเบิดเป็นเสาแมกมาขึ้นไปในอากาศ และเสาลาวาดังกล่าว เต้นเร่าอยู่ในอากาศราวกับหงส์ร่อนมังกรรำ!
หากผู้ใดอยู่ในที่นี้ จะรู้สึกไม่ต่างจากโลกหล้ากำลังถูกผลาญด้วยเพลิงกาฬ!