“ฉันไม่ใช่นักฆ่า ฉันแค่มาที่นี่เพื่อคุยกับราชินีเกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง”
หลังจากที่เขาทำทั้งหมดนี้แล้ว ไนโตะ ก็มองไปที่ราชินีและ เจ้าหญิงซาร่า ที่กำลังหวาดกลัวและพูดเบา ๆ ออกมา
ราชินีเป็นผู้นำของเมืองนี้ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างไกลจากใจกลางโลก แต่เธอก็เป็นผู้นำที่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วในสถานการณ์เช่นนี้
เธอยืนขึ้นและหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น เชิญท่านนั่งทางนี้ก่อน”
ราชินีสามารถบอกได้ว่าพลังที่ ไนโตะ ใช้ไม่ใช่สิ่งธรรมดา แม้ว่าเธอจะส่งทหารทั้งหมดในเมืองให้มาที่นี่ก็จะไม่สามารถหยุด ไนโตะ ได้ ดังนั้นเธอจึงต้องไม่ทำให้เขาโกรธ มิฉะนั้นเขาจะสามารถนำหายนะมาสู่คนทั้งเมืองได้
ยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจาก ไนโตะ มีพลังแบบนี้และเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อนำหายนะมาให้ เพราะเขาเพียงแค่ปลดอาวุธเหล่าองครักษ์เท่านั้น เขาไม่ได้ฆ่าพวกเขา มันจึงพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่ใช่มือสังหาร
เมื่อเห็นว่าราชินีดูสนใจเล็กน้อย ไนโตะ ก็ยิ้มและนั่งลงตรงเก้าอี้ที่ ซาร่า นั่งอยู่
แต่รอยยิ้มของเขาก็กระจายความสยองขวัญที่ทุกคนเคยรู้สึกมาก่อน ราชินียืนอย่างมั่นคงและสั่งคณะรัฐมนตรีและเหล่าองครักษ์
“ทุกคนออกไปก่อน”
“แต่…”
คณะรัฐมนตรีและองครักษ์มองไปที่ ไนโตะ ด้วยความหวาดกลัวและลังเลที่จะทำตามคำสั่งของราชินี
แต่เมื่อนึกถึงพลังที่เขาเพิ่งแสดงให้พวกเขาเห็น แม้ว่าเขาจะต้องการทำร้ายราชินิ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหยุดยั้งมันได้ ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่ถอยหนีด้วยความวิตกกังวล
เมื่อคณะรัฐมนตรีออกจากห้องโถงไป ทหารยาม 2 คนก็วิ่งสวนเข้าไปในห้อง
พวกเขาคือทหารยาม 2 คนที่พบกับ ไนโตะ บนถนน พวกเขารีบเข้าไปในวังด้วยสีหน้าหวาดกลัวเพื่อรายงานเหตุการณ์แปลกประหลาดนี้ให้ราชินีทราบ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็คือภาพที่พวกเขาเห็นเมื่อพวกเขาก้าวเข้ามาในห้องโถงครั้งแรก
ในพระราชวัง ชายที่สวมเสื้อคลุมสีขาวแปลก ๆ ที่หายตัวไปบนถนนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ของ เจ้าหญิงซาร่า ในขณะที่เจ้าหญิง ซ่อนตัวอยู่หลังราชินีที่ดูหวาดกลัว
“คนแปลกหน้า…ฝ่าบาท เขา…”
ทั้ง 2 คนมองอย่างตกตะลึง
ไนโตะ ยิ้มและพูดว่า “พวกเขาพยายามหยุดฉันที่ถนนตอนที่ฉันมาถึงที่นี่ ดูเหมือนว่าฉันจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่แล้วสินะ”
“ไม่เป็นไร”
ราชินี นั่งที่นั่นอย่างเคร่งขรึม เธอยิ้มเล็กน้อยให้กับ ไนโตะ จากนั้นก็หันไปหาทหารยามทั้ง 2 แล้วพูดว่า “ฉันรู้แล้วพวกเธอออกไปได้แล้ว”
“แต่ว่า….”
ทหารยามทั้ง 2 มองไปที่ ไนโตะ ด้วยความระมัดระวังและประเมินว่าชายคนนี้อันตรายแค่ไหนกับราชินี
และก่อนที่พวกเขาจะได้พูดอะไรออกไป ราชินีก็ทำท่าโบกมือของเธอเพื่อให้ทหารออกไป
“ขอรับ ฝ่าบาท”
เมื่อเห็นแบบนี้ ทหารยามทั้ง 2 ก็ได้แต่มองหน้ากันอย่างหมดหนทาง แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็เหลือบมอง ไนโตะ อีกครั้ง ด้วยความระแวดระวังก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาพร้อมที่จะพุ่งเข้ามาทันทีเมื่อเห็นว่า ไนโตะ มีท่าทางคุกคามราชินีของพวกเขา
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการพิสูจน์ว่าพวกเขาภักดีต่อราชินีมากขนาดไหน แต่ลึก ๆ แล้วพวกเขากลัว เพราะชายคนนี้เพิ่งจากหายตัวไปต่อหน้าต่อตาพวกเขากลางวันแสก ๆ
แม้ว่าพวกเขาจะมีดาบที่มี สายแร่มังกร ไม่เหมือนใคร แต่พวกเขาก็ไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะสามารถฟันผีได้
ไนโตะ ไม่สนใจสายตาขององทหารยามทั้ง 2 และหันไปหาราชินีพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า ราชินีดูสงบนิ่งและฟังคำอธิบายของ ไนโตะ และฟังความต้องการของเขา
“นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ”
“ใช่ แต่…”
ราชินีดูไม่แน่ใจเพราะการก่อตั้งและการพัฒนาของทั้งเมืองนี้อาศัยความแข็งแกร่งของ สายแร่มังกร หากเธอมอบพลังนั้นให้กับ ไนโตะ เมืองนี้ก็อาจจะล้มสลายอยู่กลางทะเลทรายนี้!
แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงพลังที่ ไนโตะ ครอบครอง วินาทีแรกที่เขาก้าวเข้ามาในวังของเธอ เขาก็แสดงความตั้งใจและจุดประสงค์ทั้งหมดของเขาให้เธอเห็น และในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกอ่อนแอเล็กน้อย
ราชินีตกใจกับพลังของ ไนโตะ เล็กน้อย แม้ว่าการมอบ สายแร่มังกร ให้กับ ไนโตะ อาจนำไปสู่ความหายนะของเมืองนี้ แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะเธอรู้ดีว่าเธอจะทำให้เขาผิดหวังไม้ได้
เมื่อเขามาที่นี่ครั้งแรกเขาได้ทำให้ชุดเกราะและอาวุธขององครักษ์ของเธอแตกเป็นผงซึ่งทำให้ราชินีเข้าใจว่าเมืองนี้ไม่สามารถหยุดยั้ง ไนโตะ ได้
“เจ้าคนเลว…แกต้องการทำลายหมู่บ้านของท่านแม่ ฉันไม่ยอมให้แกทำได้เด็ดขาด!”
เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าแม่ของเธอดูทำอะไรไม่ถูก เจ้าหญิงซาร่า ที่ยืนอยู่ข้างหลังแม่ของเธอก็ตะโกนอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
เด็กผู้หญิงคนนี้ดูเหมือน คุชินะ เล็กน้อยด้วยผมสีแดงสดของเธอ แต่ถึงเธอจะตะโกนใส่ ไนโตะ แต่เธอก็ยังซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแม่ของเธอ
เธอคือ ซาร่า ลูกสาวของราชินีแห่งโรแรน
ถ้าไม่ใช่เพราะการมีอยู่ของ ไนโตะ ในโลกนี้ บางที มูคาเดะ อาจมาจากอนาคตแล้วและฆ่าแม่ของเธอทำให้เธอกลายเป็นหุ่นเชิดราชินี
เมื่อเห็นว่า ซาร่า กลัวแค่ไหน แต่ด้วยท่าทางที่แน่วแน่ ไนโตะ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า “เธอคิดว่าถ้าที่นี่ไม่มี สายแร่มังกร ที่นี่จะล่มสลายงั้นเหรอ?”
“ก็ใช่นะสิ!”
ซาร่า พยักหน้าอย่างแรงให้ ไนโตะ แล้วพูดว่า “เมือนี้ตั้งอยู่ได้ก็เพราะ สายแร่มังกร หากไม่มีมัน ผู้คนในเมืองนี้จะต้องตายในทะเลทรายไม่ช้าก็เร็วแน่นอน”
แม้ว่า ซาร่า จะไม่ได้เป็นราชินี แต่เธอก็อยู่กับแม่ของเธอมาตลอด เธอเข้าใจชัดเจนมากว่าสิ่งต่าง ๆ ในเมืองโรแรนกำลังดำเนินไปอย่างไร ท้ายที่สุดแล้วเธอก็เป็นทายาทที่ชอบธรรมของเมืองนี้
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของซาร่า ไนโตะ ก็อดไม่ได้ที่จะแซวเธอมากขึ้นโดยพูดว่า “แต่ถ้าฉันบอกเธอว่า ฉันจะขอรีบ สายแรกมังกร ไปจากเมืองนี้ล่ะ?”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าเป็นไปไม่ได้!”
ซาร่า มองไปที่ ไนโตะ อย่างแน่วแน่ในขณะนั้นเธอไม่ได้กลัว ไนโตะ และเธอก็พูดว่า “ถ้าไม่มี สายแร่มังกร ที่ช่วยป้องกันพายุทรายไม่ให้เข้ามาทำลายเมืองเรา เมืองเราก็คงจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่ ลำพังกำลังของเราคงจะไม่สามารถหยุดภัยเหล่านั้นได้ และเราคงไม่สามารถหาแหล่งน้ำได้เพียงพอ เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะอยู่รอดได้…”
ซาร่า มอง ไนโตะ ด้วยสีหน้าไม่เชื่อโดยสิ้นเชิง ในความคิดของเธอมันคงเป็นไปไม่ได้ที่ โรรัน จะอยู่ในทะเลทรายต่อไปได้โดยไม่ได้รับการป้องกันจาก สายแร่มังกร
นอกจากนี้ เมืองโรรัน ก็จะถูกพายุทรายฝังหากไม่มีพลังจาก สายแร่มังกร