คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 682
เพียะ! เพียะ! เพียะ!
แดร์ริลรู้สึกหัวสมองตื้อไปหมดจากการตบอย่างไม่หยุดยั้ง รอยเลือดไหลออกมาเปื้อนข้างริมฝีปากของเขา
เมแกนก็เดือดดาลมากขึ้นขณะเธอตะคอกใส่แดร์ริล “ไปลงนรกซะ ไอ้คนทรยศ!”
เธอมีกระบี่เล่มยาวอยู่ในมือและเธอกำลังจะใช้มันแทงหัวใจของแดร์ริล
แกร็ง!
อย่างไรก็ตาม ลูกประคำก็กระทบเข้ากับกระบี่เล่มยาวของเมแกน มันทำให้กระบี่บิ่น
คนที่เข้ามาขวางนั้นคือ มาสเตอร์รี้ด
เมแกนถอยร่นออกไปสองสามเก้า กระบี่เกือบจะหลุดออกจากมือของเธอ เธอมองไปที่มาสเตอร์รี้ดในความประหลาดใจ “ท่านเจ้าสำนัก ท่านจะทำอะไร?”
ทุกคนต่างสับสนงวยงง
แดร์ริลคือคนจัญไร! เขาไม่สมควรตายอย่างนั้นหรือ?
ทำไมมานเตอร์รี้ดถึงช่วยชีวิตเขา?
มาสเตอร์รี้ดพนมมือขึ้นและกล่าว “อมิตาพุทธ”
มาสเตอร์รี้ดมองไปที่ฝูงชนซึ่งกำลังสับสนกันอยู่และอธิบาย “ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะก่ออาชญากรรมร้ายแรง แต่เราก็ยังสามารถใช้เขาให้เป็นประโยชน์ได้เพราะศัตรูผู้รุกรานมาถึงที่นี่แล้ว ในฐานะที่เขาเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพโลกใหม่ เขาก็อาจจะมีประโยชน์กับเรา”
มีประโยชน์
คนอย่างแดร์ริลจะมีประโยชน์ได้อย่างไร?
มาสเตอร์รี้ดมองไปที่แดร์ริลอย่างสขุมและกล่าว “แดร์ริล ไม่ว่านายจะลี้ภัยจากกองทัพโลกใหม่ออกมาไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉันขอแนะนำให้นายช่วยเราจัดการกับศัตรูผู้รุกราน จำเอาไว้ว่าชีวิตพ่อแม่ของนายอยู่ในกำมือของเรา หากนายยังมีจิตสำนึกเพียงเล็กน้อย นายจะช่วยเราจัดการกับศัตรูผู้รุกรานได้ทันท่วงที ฉันให้สัญญาว่าจะปล่อยตัวพ่อแม่ของนายถ้านายยินยอมที่จะทำตาม”
จัดการกับกองทัพโลกใหม่?
แดร์ริลรู้สึกลังเล แต่เขาก็สบสายตาของมาสเตอร์รี้ด “ท่านอยากจะให้ผมทำอะไร?”
แดร์ริลไม่เคยลี้ภัยจากกองทัพโลกใหม่ อย่างไรก็ตาม เขาจะเห็นด้วยกับแผนการของพวกเขาตราบเท่าที่เป็นคำขอที่สมเหตุสมผลและเขาสามารถปลดปล่อยตัวพ่อแม่ของเขาได้
มาสเตอร์รี้ดไม่ได้ตอบคำถามเขา เขากลับส่งสายตาไปยังมาสเตอร์ลีโอนาร์ดผู้ซึ่งยืนอยู่เคียงข้างเขา
มาสเตอร์ลีโอนาร์ดก้าวเท้าออกมาด้านหน้า เขามองแดร์ริลอย่างเย็นชาขณะที่เขาลั่นวาจา “ฉันมีโอสถปีติสานติ์อยู่ขวดหนึ่ง ไปที่ค่ายพักแรมของกองทัพโลกใหม่และวางยาในน้ำดื่มของพวกมัน แล้วภารกิจของนายก็จะเสร็จสิ้น”
มาสเตอร์ลีโอนาร์ดโยดขวดหยกใบหนึ่งให้กับแดร์ริล
เมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะกักตัวพ่อแม่ของแดร์ริลไว้ มาสเตอร์ลีโอนาร์ดก็ไตร่ตรองถึงแผนการต่อไปอย่างระมัดระวังมากขึ้น เขารู้สึกว่าพวกเขาไม่ควรสังหารแดร์ริล มันคงจะดีกว่าที่จะให้แดร์ริลแอบไปวางยาพิษกองทัพโลกใหม่
ทุกคนในที่นั้นต่างเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี และพวกเขาก็ยังชื่มชมกับไหวพริบของมาสเตอร์ลีโอนาร์ด
“ท่านเจ้าสำนักลีโอนาร์ด ปราดเปรื่องมากที่มองการณ์ไกลได้ขนาดนี้”
“ใช่แล้ว การที่ขอให้คนอับปรีย์อย่างเขาไปวางยากองทัพโลกใหม่เป็นวิธีเดียวที่จะแสดงให้เห็นว่าเขามีค่า”
แดร์ริลถึงกับถอนหายใจเมื่อรู้เจตตนาที่แท้จริงของพวกเขา เขาโกรธเคืองมาก! เขาอยากจะระดมพลบรรดาพี่น้องสมาชิกสำนักประตูสุราลัยมาต่อกรกับสำนักพวกนี้!
ในเมื่อกองทัพโลกใหม่ตั้งรกรากอยู่นอกเมือง ศัตรูผู้รุกรานที่มีร่วมกันของพวกเขาจะกลายเป็นผู้ชนะในทันที ถ้าหากสำนักประตูสุราลัยและสำนักหลักต่าง ๆ หันมารบราฆ่าฟันกันเอง
แดร์ริลกัดฟันกรอด เขาเงียบไปสักพักจากนั้นพวกเขาจึงได้ยินเสียงแดร์ริลเปล่งเสียงแข็ง “ได้ ฉันจะทำเอง”
แดร์ริลตัวสั่นสะท้าน ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่ามีศัตรูร่วมกัน เขาคงจะเรียกสาวกสำนักประตูสุราลัยมาถล่มสังหารพวกเขาทั้งหมดทิ้งไปไม่ให้เหลือซาก!
อย่างไรก็ตาม เขาต้องกล้ำกลืนยินยอมกับข้อตกลงนี้ เขาไม่สามารถจะเฉไฉเชือนแชได้ในเมื่อศัตรูผู้รุกรานอยู่ห่างออกไปไกล แดร์ริลสามารถช่วยชีวิตพ่อแม่ของเขาได้ก็ต่อเมื่อเขายินยอมที่จะวางยาพิษในน้ำของกองทัพโลกใหม่
มาสเตอร์ลีโอนาร์ดยิ้มรับและพยักหน้า “โอเค ปล่อยตัวเขาได้”
สาวกหลายคนเดินเข้าไปหาแดร์ริลและแก้เชือกที่มัดตัวเขาไว้
ในเวลาเดียวกัน มาสเตอร์ลีโอนาร์ดฉีกยิ้มและกล่าว “นายมีเวลาสามวัน ถ้านายล้มเหลวในการวางยาพิษกับศัตรูภายในสามวันนี้ นายอย่ามาโทษพวกเราสำหรับผลที่จะตามมา”
ทุกสายตาจับจ้องมาที่แดร์ริล พวกเขาต่างเย้ยหยันแดร์ริล
สำหรับพวกเขา แดร์ริลเป็นแค่เพียงเครื่องมือในการจัดการกับกองทัพโลกใหม่
คนจัญไรอย่างเขาไม่สมควรได้รับการปฏิบัติเหมือนกับมนุษย์
“แกไม่ควรจะทำให้พวกเราผิดหวัง” เมแกนเตือนเขาด้วยใบหน้าที่เยือกเย็น เธอดูไร้ความรู้สึก
ถ้าหากแดร์ริลไม่มีประโยชน์ เธอคงจะสังหารเขาตายคาที่
แดร์ริลไม่แม้กระทั้งจะสบสายตาเมแกน เขาก้มลงหยิบขวดหยกและกล่าวอย่างแน่วแน่กับเดรก “พ่อ ได้โปรดดูแลแม่ด้วย ผมจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับทั้งพ่อและแม่”
บทที่ 681
บทที่ 683