ตอนที่ 1650 ตายซะ
หลินฮวงเก็บศพของภูเขาดําและสายไป และหันไปมองสนามรบอื่น
การต่อสู้ระหว่างสามไรเดอร์ หมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว
สองในสามไรเดอร์บาดเจ็บสาหัส
หญิงสาวสายสนับสนุนนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้บ่มเพาะที่เดินบนวิถีจิตเทวะกับวิญญาณเทพเป็นหลัก
นางใช้มีดบินพลังจิตเพื่อก่อกวนหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานาน ไม่ใช่แค่นั้น นางยังใช้การโจมตีทางมิติอีกด้วย
หลินฮวงพลันคาดเดาถึงตัวตนของอีกฝ่ายได้ทันที นางน่าจะเป็นพูดพล่าม คนที่บุกเคียวแห่งความตายและฆ่าซุนจ้าน
ในบรรดาคนที่ภูเขาดําพามาครั้งนี้ มีแค่นางที่บ่มเพาะวิญญาณเทพเป็นหลัก
ราวกับว่านางสัมผัสได้ว่าการต่อสู้ทางนี้จบลงแล้ว พูดพล่ามจึงเหลือบมองสนามรบทางหลินฮวงและเห็นเขามองนาง ไม่ใช่แค่นั้น ภูเขาดํา สายลับกลับไม่พบให้เห็นแล้ว
เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนแผ่นหลังนางทันที และก็ตัดสินใจทิ้งเพื่อนทั้งสองโดยไม่ลังเล พยายามหลบหนีออกจากสนามรบ
วินาทีนั้น มุมปากของหลินฮวงขดขึ้นเป็นรอยยิ้ม
ถ้าอีกฝ่ายไม่พยายามหนี มันคงไม่เหมาะที่เขาจะไปแทรกแซง เหนือสิ่งอื่นใด นางคือศัตรูของหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานาน
แต่ทว่า ตอนนี้ที่นางหนี มันจึงมอบข้ออ้างในการโจมตีให้เขา
มันไม่ใช่เพื่อปล้นนิ้วทองคําเพิ่ม แต่เพราะนางฆ่าคนในศูนย์ใหญ่เคียวแห่งความตาย หลินฮวงรู้สึกว่าการนําศพนางกลับไปเคียวแห่งความตายจะเหมาะกว่า
ถ้านางไม่หนีและลงเอยด้วยการโดนหมัดเหล็กหรือผู้เล่นในตํานานฆ่า มันคงน่าอึดอัดที่จะขอศพ
พูดพล่ามหนีสุดชาติเกิด นางแค่อยากหนีให้พ้นสนามรบก่อนคนอื่นจะรู้ตัว และจากนั้นก็เรียก ประตูมิติ
แต่ทว่า ก่อนนางจะได้ถอยไปไกลเกินพันกิโลเมตร เสียงก็ดังข้างหูนาง
“เจ้าจะไปไหน?”
ทันทีที่สิ้นเสียง แมวดําก็ปรากฏขึ้นตรงหน้านาง ขวางทางนางไว้
หางทั้งเก้าของมันสะบัดเหมือนมีชีวิต
ในเวลาเดียวกัน พูดพล่ามก็รู้สึกว่าตัวนางหยุดชะงักอย่างกะทันหัน ตัวนางเหมือนจะโดนยับยั้งไว้ด้วยพลังที่มองไม่เห็น
มันเหมือนกับตอนพวกนางเพิ่งเข้าเขตดาวนักล่าปีศาจมาไม่ผิด
“บ่วงมิติ?!”
พูดพล่ามรู้สึกหนาวสั่น รูม่านตานางพลันเปลี่ยนเป็นสีดําสนิท
วินาทีต่อมา ตัวของแมวปาเก้าหางก็สั่นงก และบ่วงมิติก็ลบหายไปทั้งอย่างนั้น
“น่าสนใจ!” หลินฮวงเลิกคิ้ว
นางได้ควบคุมแมวปาเก้าหางโดยใช้วิชาลับวิญญารเทพ ต้องรู้ว่าพลังของวิญญาณเทพของแมวป่าเก้าหางในตอนนี้คือจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นต่ําแล้ว
ในแง่ระดับผนึกเต๋า แมวป่าเก้าหางมีถึงสิบ ส่วนพูดพล่ามน่าจะมีผนึกเต๋าแค่เจ็ดหรือแปดเท่านั้น
หลังเป็นอิสระจากบ่วงมิติ พูดพล่ามก็ไม่กล้าหยุด เหตุผลคือ นางรู้ว่าหลินฮวงมีมอนสเตอร์”มากกว่าหนึ่ง ไม่ใช่แค่นั้น ภูเขาดํากลับยังโดน มอนสเตอร์ “กลุ่มนี้ฆ่าตาย
นางไม่มีความมั่นใจพอจะปะทะกับศัตรูที่แม้แต่จ้าวเทวะขั้นกลางสองคนยังล้มไม่ได้
แต่ทว่า นางไม่มีความเร็วของภูเขาดํา นางจึงหนีไปไม่ได้ไกลก่อนพบการโจมตีผสานจากวิญญาณเทพ
แมวป่าเก้าหางที่โดนควบคุมก่อนหน้าโจมตีด้วยความโกรธเคือง กรงเล็บแหลมมันตวัดออกไปส่งคมดาบมิตินับไม่ถ้วนใส่พูดพล่ามเหมือนตาข่าย
แทบจะทันที ผีเสื้อมรณะก็โจมตีด้วย ปีกมันกระพือเล็กน้อยและคลื่นความตายที่มองไม่เห็นก็กระจายไปทั่วหมู่ดาว
นี่ตามมาด้วยการโจมตีจากแมมมอธจอมทําลายและวิญญาณเทพอื่น
รูม่านตาของพูดพล่ามเปลี่ยนเป็นสีดําสนิทอีกครั้ง และเลือดดําก็เริ่มไหลออกจากตานาง
นางปลดปล่อยการโจมตีวิญญาณเทพอีกครั้งที่กระเพื่อมไปทั่วหมู่ดาวเหมือนคลื่นน้ํา
การโจมตีทําให้วิญญาณเทพทั้งหมดมีนงง
แต่ทว่า ตอนการคลื่นพลังวิญญาณเทพไปถึงตัวสมเสร็จฝันร้าย สมเสร็จฝันร้ายก็ส่งเสียงคู่ร้องออกมา
พูดพล่ามกระอักเลือดคําโต และในเวลาเดียวกัน วิญญาณต่อสู้ที่เหลือก็ได้สติ
หลินฮวงสัมผัสได้ชัดถึงการปะทะในครั้งนี้
สมเสร็จฝันร้ายได้ครอบครองระดับพลังของจ้าวเทวะขั้นต่ํา และพลังวิญญาณเทพมันก็คือจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นต่ําแล้ว แต่ทว่า มันถนัดพลังวิญญาณเทพเป็นพิเศษและสามารถใช้การโจมตีด้านวิญญาณเทพได้เทียบเท่าจ้าวเทวะขั้นกลาง
ในความเป็นจริง สมเสร็จฝันร้ายกับพูดพล่ามถือได้ว่าสูสีกันในการปะทะระหว่างวิญญาณเทพ
อย่างไรก็ตาม พูดพล่ามมีหลายเป้าหมายเกินไป ดังนั้นพลังโจมตีของนางจึงลดลง นางจึงบาดเจ็บจากการโต้กลับของสมเสร็จฝันร้าย
ถ้าสู้กันตัวต่อตัว หลินฮวงรู้สึกว่าโอกาสที่สมเสร็จฝันร้ายจะล้มพูดพล่ามได้นั้นคือ 50-50
ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะเป็นแค่จ้าวเทวะขั้นต่ํา ความสามารถโดยรวมของนางก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าสายนัก
หลินฮวงโจมตีอย่างไร้ปราณี ในเวลาเดียวกัน เขาก็พบว่ามันค่อนข้างน่าขันที่ได้เห็นวิญญาณต่อสู้ของเขาโมโหซ้ําแล้วซ้ําเล่า
สายฟ้าสีแดงเลือดนับสิบพลันพุ่งออกจากแขนเสื้อของเขา
พอสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามนี้ พูดพล่ามกลับไม่หลบ นางกลับใช้วิชาเดิม หันหัวไปมองหลินฮวง
รูม่านตาดําของนางมีเลือดไหลซึมออกไม่หยุดขณะที่คลื่นพลังวิญญาณเทพของนางพุ่งใส่หลินฮวง
ความคิดของนางเรียบง่าย ในเมื่อนางไม่อาจหลบหนีจากวงล้อมของ “มอนสเตอร์” งั้นนางก็จะโจมตีนายพวกมัน ต่อให้นางฆ่าหลินฮวงไม่ได้ การทําให้เขาบาดเจ็บก็จะเพิ่มโอกาสรอดให้นาง
แต่ทว่า พูดพล่ามก็ต้องกรีดร้องลั่นออกมาหลังนางปลดปล่อยวิญญาณเทพออกไป
ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของนางก็ระเบิดทันที เบ้าตานางกลายเป็นรูเลือดสองรู
คลื่นพลังวิญญาณเทพของนางได้ย้อนกลับมา
เหนือสิ่งอื่นใด หลินฮวงครอบครองพลังวิญญาณเทพที่จุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นสูง เขาห่างจากการเป็นจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแค่ก้าวเดียว ไม่ใช่แค่นั้น เขายังมีอาวุธเซียนสายจิตวิญญาณในวิญญาณเทพของเขาด้วย ซึ่งช่วยเพิ่มพลังวิญญาณเทพของเขา
การโจมตีของพูดพล่ามจึงไม่ได้ผลไป แถมยังเป็นผลให้วิญญาณเทพของนางแตกสลาย
ขณะที่พูดพล่ามกําลังร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด คลื่นสายฟ้าสีแดงเลือดก็ตวัดผ่านอากาศ เจาะทะลุหน้าผากนางโดยตรง
วิญญาณต่อสู้ทั้งหลายมองหลินฮวงด้วยอารมณ์ต่างๆนานาบนหน้าพวกมัน
ทั้งสิบได้ล้อมพูดพล่าม และโจมตี แต่ล้มเหลวถึงสองครั้ง แต่ทว่า แค่การโจมตีเดียว หลินฮวงกลับฆ่าผู้บ่มเพาะสายจิตวิญญาณคนนี้ได้ง่ายๆ
หลังใช้จิตเทวะเพื่อนําศพของพูดพล่ามกลับมาเก็บไว้ หลินฮวงก็หันไปมองทางสนามรบอื่น
การต่อสู้ของหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานจบลงแล้ว ด้วยจ้าวเทวะขั้นต่ําสองคนที่โดนฆ่าตายคาที่
การต่อสู้ของพวกเขาดูเหมือนกินเวลานานมาก แต่จริงๆแล้ว มันผ่านไปไม่ถึงสิบนาที
มันรู้สึกนานมากเพราะการต่อสู้ทางฝั่งของหลินฮวงจบเร็วเกินไป
หลังเก็บสินสงคราม หมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานก็เข้ามาหาหลินฮวง ใบหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความซับซ้อน
แม้พวกเขาจะไม่เห็นการต่อสู้ของหลินฮวงแบบเต็มที่ พวกเขาก็ยังแอบสังเกตเป็นระยะ ดังนั้น พวกเขาจึงได้เห็นตอนหลินฮวงฆ่าสองจ้าวเทวะขั้นกลางและพูดพล่าม
พอพบว่าสมาชิกใหม่มีความสามารถน่ากลัวเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกมาดี
แต่ทว่า หลินฮวงกลับเป็นฝ่ายริเริ่มชวนคุยกันตอนเห็นว่าทั้งคู่รู้สึกอึดอัดแค่ไหน
“ขอบใจพวกเจ้ามากที่มาช่วย ถ้ามีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือจากข้าในอนาคต ข้าจะช่วยแน่ถ้าข้าช่วยได้”
“อย่าพูดนั้น เราสองคนแทบไม่ได้ช่วยเลย เราแค่มาเพื่อเก็บเกี่ยวผู้เล่นในตํานานยิ้มแห้ง”
“ด้วยความสามารถของเจ้า เจ้าไม่ต้องการความช่วยเหลือเลย ข้าไม่เข้าใจเลยว่าเจ้าขอให้เราสองคนมาทําไม” หมัดเหล็กดูเหมือนยังไม่ฟื้นคืนสติ
“ข้าไม่รู้ถึงความสามารถจริงของพวกมัน ข้าจึงขอให้พวกเจ้ามาช่วยไว้ก่อน” หลินฮวงเปิดเผยความจริงแค่ส่วนหนึ่ง เขาไม่บอกว่าความสามารถของเขาพุ่งทะยานหลังขอให้พวกเขามาช่วย
แม้คําตอบจะดูไม่ค่อยน่าเชื่อ ทั้งสองก็ยังเลือกเชื่อ
“แล้วแผนเจ้าหลังจากนี้ละ?เจ้าจะไปจักรวาลไหม?” หมัดเหล็กอดถามไม่ได้
“ข้าน่าจะยังไม่ออกจากมหาพิภพ ยังมีหลายอย่างที่ข้าต้องทําที่นี่” หลินฮวงสายหัว
“ซึ่งหมายความว่าเราจะยังติดต่อกันได้?”ผู้เล่นในตํานานพูดด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอนสิ เราคือสหายกัน”หลินฮวงยิ้มและพยักหน้า
“พูดถึงสหาย “สีหน้าของหมัดเหล็กเปลี่ยนไป”ข้าคิดว่ามีโอกาส 80%ที่กระต่ายเจ้าเล่ห์นั่นจะเป็นหนอน!”
“80%อะไรละ มันคือ 100%ต่างหาก!”ผู้เล่นในตํานานพูด”ไม่งั้น พวกไรเดอร์จะรู้ว่าต้องส่งสมาชิกทั้งหมดมาล่าเราได้ไง?!”
ทั้งสองได้รู้จากหลินฮวงว่าเขาส่งข้อความขอความช่วยเหลือไปให้แค่สามคน
กระต่ายเจ้าเล่ห์เป็นคนเดียวที่ไม่ตอบ
ดังนั้น กระต่ายเจ้าเล่ห์จึงต้องเป็นคนที่ปล่อยข้อมูลให้ไรเดอร์
“กระต่ายเจ้าเล่ห์มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งไหม?”หลินฮวงมองทั้งคู่
“ข้ารู้ว่าเขาเคยอยู่เมืองไหน แต่ข้าไม่มั่นใจว่าที่อยู่หลักเขาคือที่ไหน” หมัดเหล็กตอบด้วยรอย
“ข้าคิดว่าเราสามารถไปเยี่ยมเขากันได้” หลินฮวงมองทั้งสองด้วยรอยยิ้ม
“ข้าเองก็คิดงั้น!”
“เยี่ยม!”