มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 564

และในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะพูดบางอย่าง เขาถูกคนอื่นพูดแทรกเสียงดังขึ้นมาอย่างทันท่วงที เป็นเชสนั่นเอง

“ว้าว! วันนี้มีเพื่อนร่วมชั้นของพวกเรามากมายหลายคนอยู่ที่นี่! พวกเธอทุกคนเห็นแก่หน้าฉันมากเลยจริง ๆ สำหรับการเข้าร่วมนี้! วันนี้ฉันได้เตรียมการที่จำเป็นทั้งหมดไว้แล้วดังนั้นทำไมไม่เข้ามากันก่อนที่จะพูดคุยกันต่อล่ะ?”

ขณะที่เขามองผ่านฝูงชน เขาก็เห็นคุณเวอิสและคริสเตน ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาเดินไปหาพวกเขาทั้งคู่ก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณเวอิส! คุณยาห์น! ยินดีต้อนรับครับ เข้าไปข้างในและนั่งกันก่อนเถอะครับ! เอ๋? นายก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอเจอรัลด์? อืมเอาล่ะถ้างั้น! เข้าไปข้างในด้วยกันเถอะ!”

เชสประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นเจอรัลด์ดังนั้นเขาจึงกล่าวทักทายเขาอย่างลวก ๆ ไป

“เฮ้ เชอร์รี่ มานี่สิ เธอไม่เห็นเหรอว่าครูประจำชั้นของเราอยู่ที่นี่แล้ว?” เชสตะโกนเรียกขึ้นมาเมื่อเขาเห็นเธอ

ทันทีที่เธอมายืนข้างเขา เชสจึงประสานนิ้วกันกับเธอทันที

เพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่ของพวกเขาถึงกับตะลึงงันไปเมื่อพวกเขาเห็นแบบนี้ และนี่รวมถึงเจอรัลด์ด้วย

เห็นได้ชัดว่าเชอร์รี่คบกันกับเชสอยู่!

เจอรัลด์รู้ได้ทันทีว่ามันจะยิ่งน่าอึดอัดมากยิ่งขึ้นเท่านั้นถ้าเขาอยู่ที่การรวมตัวกันนานไปกว่านี้

แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สามารถแค่จากไปได้ในตอนนี้เพราะคุณเวอิสยังคงจับมือของเขาเอาไว้อยู่

‘ฉันสามารถบอกคุณเวอิสได้ถ้างั้น’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

เมื่อทุกคนเข้ามาในห้องกัน เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลายก็พูดคุยกันในหมู่กันเองต่อไป

หัวข้อทั่วไปที่สนทนากันส่วนใหญ่ ก็เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ปัจจุบันของเพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย

เชสตามปกติแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นคนที่ทำได้ดีที่สุด

ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เริ่มทำงานแล้วตั้งแต่ก่อนที่เขาจะเรียนจบมัธยมปลายด้วยซ้ำ เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับรายละเอียดของรถบรรทุกขนาดใหญ่มาจากลุงของเขา

เชสใช้ทรัพย์สินของครอบครัวซื้อรถบรรทุกขนาดใหญ่สองคันให้ตัวเอง ตอนนี้ เขาก็เริ่มบริษัทโลจิสติกส์ขนาดเล็กของตัวเองแล้ว

เมื่อเทียบกับเพื่อนของเขาที่เหลือในมณฑล แน่นอนเขาทำได้ดีเป็นอย่างมาก จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเชอร์รี่ถึงเลือกที่จะคบกันกับเชส

“ฮ่ะ ช่างโชคดีอะไรอย่างงี้สำหรับเชอร์รี่ที่สามารถคบกันกับเชสได้ในตอนนี้ เธอต้องสนุกกับการใช้ชีวิตเป็นเจ้านายสาวแล้วตอนนี้! ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ใช่ไหมล่ะ? เธอสวยมาก ฉันเดาว่านั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงโชคดีขนาดนี้ไงล่ะ!”

เพื่อนร่วมชั้นหลายคนต่างก็กำลังพูดถึงเธออย่างอิจฉากัน

“เออจริงสิ เจอรัลด์ ตอนนี้นายทำอะไรอยู่เหรอ?” จู่ ๆ เชสก็ถามขึ้นมา

แม้ทั้งเชสและเจอรัลด์ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันที่น่าจดจำมากมายในตอนที่อยู่มัธยมต้น แต่เชสก็ทราบเป็นอย่างดีถึงอดีตของเจอรัลด์และเชอร์รี่

มันเป็นเรื่องปกติสำหรับแฟนหนุ่มที่จะแสดงความเกลียดต่อแฟนเก่าของแฟนสาวของเขา และนี่คือสิ่งที่เชสกำลังรู้สึกอยู่ในขณะนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็แต่งตัวดีกว่าเขาเสียอีก! เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์แต่งตัวดีแค่ไหนจึงทำให้เชสถามคำถามที่ลังเลออกไป

คุณเวอิสก็มองไปที่เจอรัลด์เช่นกัน

“ฉันแค่ทำธุรกิจของตัวเอง!” เจอรัลด์ตอบ

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ให้ตายเถอะนะ จริง ๆ แล้วเจอรัลด์เริ่มทำธุรกิจของตัวเองเหรอเนี่ย?”

ขณะนั้น เพื่อนร่วมชั้นหญิงสองสามคนก็ระเบิดหัวเราะกันออกมาทันที

“ธุรกิจประเภทไหนที่นายดำเนินการอยู่ล่ะ? นายขายถุงเท้าที่ตลอดกลางคืนใช่ไหม?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! จริง ๆ นะตอนนี้ นายเพิ่งเริ่มทำธุรกิจเพราะคนอื่น ๆ กำลังทำแบบเดียวกันนี้หรือเปล่า? เจอรัลด์ มันไม่เหมือนกับว่าพวกเราพยายามจะทำให้นายเสียใจนะ แต่นายควรจะรู้จักตนเองให้มากกว่านี้นะ! มันจะไม่ง่ายกว่าเหรอสำหรับใครบางคนสำหรับนายที่จะแค่มองหางานทำที่ไหนสักที่น่ะ?”

คริสเตนเป็นคนที่ถามคำถามนั้นขึ้นมา จากนั้นเธอก็ยิ้มเยาะก่อนจะกล่าวเพิ่มเติม “ฉันไม่ได้พยายามที่จะสะสางเรื่องกันกับนายหรือเซโน่หรอกนะ แต่แม้ว่าพวกนายทั้งคู่จะมีผลการเรียนที่ดีกันมากจริง ๆ พวกนายทั้งสองคนก็อยู่ชั้นล่างสุดของสังคม! นายรู้ไหมว่าทำไม? เป็นเพราะพวกนายทั้งคู่ไม่มีเส้นสายไงล่ะ นายยังขาดภูมิหลังครอบครัวที่เหมาะสมอีกด้วยซ้ำ! ฉันได้ยินมาว่าเซโน่ซ่อนรถให้ผู้คนในตอนนี้ ใช่ไหม? ทำอะไรแบบนั้นจะไปมีอนาคตอะไรกัน?!”

เธอจบประโยคขณะที่เธอยิ้มอย่างดูถูก

“นั่นไม่ถูกต้องนะ คุณยาห์น ในทางกลับกัน เซโน่กำลังทำได้ดีมากเลยในตอนนี้ เขาเปิดบริษัทซื้อขายรถยนต์ขนาดใหญ่ของตัวเอง หรืออย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินมา!”

“ใช่ ฉันได้ยินเรื่องเดียวกันนี้มาเหมือนกัน เขาโชคดีมากจริง ๆ เพราะดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ปตัดสินใจที่จะลงทุนในบริษัทของเขา!”

เมื่อคริสเตนได้ยินเช่นนี้ เธอจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“แล้วไงล่ะ? มันจะไม่นานหรอกก่อนที่คนเหล่านั้นจะตัดสินใจถอนเงินทุนและการลุงทุนของพวกเขาไป! เมื่อเวลานั้นมาถึง เซโน่ก็จะต้องกลับไปซ่อมรถอยู่ดี!”

“เอาล่ะ เอาล่ะ พอได้แล้ว พูดแล้วก็ เชส เธอไม่ได้แจ้งให้เซโน่ทราบเกี่ยวกับการรวมตัวกันในวันนี้หรอกเหรอ?” คุณเวอิสถามขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว เมื่อรู้สึกได้ถึงความอึดอัดในบรรยากาศ

“โอ้! ไม่ครับ ผมไม่ได้บอกเขา! ผมไม่ได้ติดต่อกับเขาเลยจริง ๆ” เชสตอบขณะที่เขาวางถ้วยน้ำชาของเขาลงก่อนจะพูดเยาะเย้ย

“จริง ๆ แล้วฉันได้ติดต่อเขาไป! อีกอย่าง ในขณะที่นายสนใจที่จะฟังฉันในตอนนี้ เชส! จริง ๆ แล้วนายไม่ใช่คนเดียวที่กำลังฉลองวันเกิดของนายในวันนี้! นายยังร่วมวันเกิดวันเดียวกันกับเพื่อนร่วมชั้นของเราอีกคน!” จู่ ๆ ผู้หญิงคนหนึ่งก็กล่าวขึ้นมา