ตอนที่ 849 : เม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชัน
“หลงอคง หลงอวเทียนพวกเจ้าสองพี่น้องช่างใจกว้างนัก!แม้ข้าสังหารบิดาเจ้าไป กระนั้นก็ยังไว้หน้าแก่ข้าโดยมาร่วมงานเลี้ยงฉลองที่ข้าจัดขึ้น!” หลงฉวนอู่เผยเสียงหัวเราะดัง
แม้ว่าหลงอวดังจะเตรียมใจรับเรื่องราวไว้แล้วพบเจอซึ่งหน้าเช่นนี้มันทําเอาใบหน้าของเขาต้องมืดหม่นเป็นเขาปรารถนาตบตีหลงฉวนอู่จนตกตาย
ฉินหยุนจึงกล่าว “ได้ยินมาว่าพี่ฉวนอู่ผู้นี้รวมถึงแม่นางเซียนเกิดขาเตียงหักตอนนี้สัมพันธ์คลํายว่าดีต่อกันแล้วกระมัง!”
หลงอคังจึงร่วมหัวเราะร่วน “พี่ชายฉวนอู่เจ้านี่ก็นะมีคู่หมั้นที่ดีเพียงนี้อยู่แล้ว กระนั้นกลับไปส่าราญอารมณ์ในหอคณิกาตลอดทั้งวีวัน!ไม่แปลกใจที่แม่นางเซียนจะมีโทสะ!”
ผู้คนได้ยินคํากล่าวของสองพี่น้องผู้นี้พวกเขาต่างต้องนึกถึงผู้คนล้วนทราบว่าหลงฉวนอู่จัดงานเลี้ยงฉลองนี้เพื่อเอาชนะใจเซียนหมูจิ้งกลับคืนมาแต่แล้วสองพี่น้องมาเยือนพร้อมนําเรื่องหลงฉวนอู่เที่ยวเตร่ในหอคณิกาเอ่ยถึงใบหน้าหลงฉวนอู่เวลานี้จึงยิ่งน่าเกลียด
“หลจิ้ง ฟังคําข้าข้าไม่เคยไปสถานที่เช่นนั้นมาก่อน!” หลงฉวนคู่หันไปกล่าวต่อเซียนหลจิ้งจากนั้นจึงมองทางหลงอวดังพร้อมเผยเสียงเดือดแค้น“หลงอวดังอย่าได้กล่าววาจาไร้สาระ!พวกเจ้าสองพี่น้องไสหัวกลับไปได้แล้ว!”
“ก็ได้ ไม่ต้อนรับพวกเราก็จะไป!เดิมคิดอยากวางเดิมพันเสียหน่อย! แต่แล้วตอนนี้ถือว่าไม่เคยพูดกล่าวแล้วกัน!”หลงอคังโบกมือ
“รอเดี๋ยว!” เซียนหลจึงตะโกนเรียก“เดิมพันอันใด?”
“ย่อมต้องเป็นเหรียญม่วง!เจ้าชอบเดิมพันงั้นหรือ?” หลงอวดังหัวเราะ
“ย่อมต้องใช่! ย้อนกลับไปครั้งอยู่แดนเซียนอ้างว้างข้าเดิมพันกับผู้อื่นไปมากมาย! จงอย่าเพิ่งไปที่ใดงานเลี้ยงนี้ออกจะน่าเบื่อไปบ้างสมควรต้องมีการเดิมพันสร้างสีสันเสียหน่อย!” ดวงตางดงามของเซียนหมูจิ้งเผยความตื่นเต้นขึ้นมา
หาได้มีผู้ใดคาดคิดไม่ ว่าสตรีดังเช่นเซียนหลจึงกลับเป็นนักพนั้นเสพติดผู้หนึ่ง
หลงฉวนอู่ได้รับฟังจึงกล่าว “หมูจิ้ง เมื่อใดเจ้าเดิมพัน หากพ่ายแพ้ เช่นนั้นข้าจะออกหน้าต่อความพ่ายแพ้นั้นแต่หากเจ้าชนะทั้งหมดล้วนเป็นของเจ้า!”
เซียนหมูจิ้งย่อมไม่มากมารยาทต่อหลงฉวนอู่ นางพยักหน้ารับกล่าวค่า “ตามนั้น!”
หลงฉวนอู่จึงสั่งกลุ่มคนนําโต๊ะขนาดใหญ่ออกมา
“เดิมพันอย่างไรดี?” หลงอคงหัวเราะร่วน “แม่นางเซียนมาจากแดนเซียนอ้างว้าง ที่แห่งนั้นเล่นพนันอันใดกันบ้าง?”
“ที่แดนเซียนอ้างว้าง ข้าละเล่นหลากหลายนัก จนกระทั่งว่าเบื่อหน่ายแล้ว ให้พวกเจ้าตัดสินใจก็แล้วกัน!”เซียนหลจึงกล่าว
“อย่างนั้นเป็นการทอยเต๋! หนึ่ง สอง และสามถือเป็นแต้มต่ํา สี่ ห้า และหกถือเป็นแต้มสูง พวกเราเล่นกันสองคน!” ฉินหยุนกล่าว “วิธีการเล่นง่ายดาย ทั้งยังรู้ผลแพ้ชนะโดยเร็ว!”
ตอนนี้เอง ชายหนุ่มตระกูลหลงข้างกายหลงฉวนอู ผู้นี้คือหลงเถา เขานําเอาถ้วยและลูกเต๋ออกมาวางบนโต๊ะ
หลงเถาเอ่ยคํา “ให้ข้าเป็นผู้ทําหน้าที่เขย่าลูกเต๋ นี่ก็เพื่อจะได้ไม่มีการโกงเกิดขึ้น! ก่อนที่ข้าจะเริ่มเขย่าต้องเลือกมาว่าจะแทงสูงหรือต่ํา!”
“เชิญแม่นางเซียนก่อนแล้ว!” ฉินหยุนกล่าว
“ข้าแทงต่ํา! หากข้าชนะ มอบให้ข้าหนึ่งพันล้าน หากเจ้าชนะ ข้าให้เจ้าหนึ่งพันล้าน! จํานวนเท่านี้เจ้ากล้ารับหรือไม่?” เซียนหลจิ้งเผยยิ้ม นางเวลานี้ท่าตัวประหนึ่งผู้มีชัยชนะแล้ว
“หนึ่งพันล้านงั้นหรือ? ต้องห้าพันล้าน!” ฉินหยุนหัวเราะรับ
“ได้ ตรงไปตรงมาดี!” เซียนหมูจิ้งรับค่า “เริ่มเขย่าได้แล้ว!”
ในเมื่อนางเลือกแทงต่ํา ฉินหยุนก็ได้แต่ต้องแทงสูง เขาจึงควบคุมให้ผลลัพธ์ของการทอยเต๋ออกตามใจชอบการกระทําของเขากล่าวได้ว่าจะไม่มีผู้ใดพบเห็น
เซียนหมูจิ้งเล่นเพียงนึกสนุก นางหาได้สนไม่ว่าชนะหรือพ่ายแพ้ นางเพียงเล่นเพื่อหาทางแก้เบื่อและนางพ่ายแพ้ก็ไม่ได้สูญเสียสิ่งใด
หลงเถาเขย่าเรียบร้อย จึงวางถ้วยคว่าลงกับพื้น ก่อนจะเผยลูกเต๋ที่ภายใน ปรากฏออกมาเป็นเลขห้า
“ห้า เท่ากับสูง! ข้าชนะแล้ว ส่งมอบเหรียญม่วงให้แก่ข้า!” ฉินหยุนนําเอาบัตรผลึกม่วงออกมาตระเตรียมรับเงิน
ผู้คนต่างนิ่งค้างยามพบเห็นเซียนหมูจิ้งพ่ายแพ้ นางเห็นได้ชัดว่าต้องมีดีใต้แขนเสื้อ หลงฉวนอู่เองยังคิดว่าเซียนหมูจิ้งสมควรมีกลวิธีเพื่อเอาชนะหาได้มีผู้ใดคาดคิดว่านางจะพ่ายแพ้แต่แรกเช่นนี้
หลงฉวนอู่เป็นผู้ที่มาจากแดนเซียนอ้างว้าง ดังนั้นเขาจึงไม่มีเหรียญม่วงมากมายเพียงนั้นทําให้เขาต้องได้แต่ต้องหยิบยืมจากคนของตระกูลหลงจ่ายแทน
หลงฉวนอู่และคณะเที่ยวเตร่ในหอคณิกาก็ใช่ แม้นําเงินมาด้วยไม่ใช่น้อย ทว่าก็ใช้กับที่แห่งนั้นไปมหาศาลบรรดาน้องชายของเขาต่างต้องกัดฟันนํากันออกมาคนละหนึ่งพันล้านส่งมอบรวมทั้งสิ้นห้าพันล้านแก่ฉินหยุนหลงอว์คิงไม่คาดคิดว่าฉินหยุนจะสามารถหาเงินห้าพันล้านได้รวดเร็วเพียงนี้
“ต่อหรือไม่?” ฉินหยุนหัวเราะร่วน
“ย่อมต้องต่อ เล่นเพียงครั้งเดียวเพียงพอได้อย่างไรกัน?” เซียนหมูจิ้งกล่าวคํา จากนั้นจึงหันมองทางหลงฉวนอู่พร้อมถาม“ยังมีเหรียญม่วงอยู่อีกใช่หรือไม่? หากเจ้าไม่มี ข้าก็ไม่อาจเล่น!”
“พวกเราจึงไม่… แม่นางเซียน หนึ่งพันล้านเมื่อครู่กล่าวได้ว่ามหาศาลนัก!” หลงเถากล่าวออกด้วยสีหน้าราวกับครอบครัวตกตายเพราะหากเซียนหมูจิ้งพ่ายแพ้อีกครั้งหนึ่งเท่ากับพวกเขาต้องนําเหรียญม่วงออกมาเพิ่ม
หลงอวดังจึงหัวเราะ “พี่ชายฉวนอู่ผู้นี้ ถึงกับไม่อาจสร้างความสําราญแก่คู่หมั้น ไม่แปลกใจที่นางจะไม่ยอมรับตัวตน!”
ได้รับฟัง หลงฉวนอู่ยิ่งมีโทสะ
“ข้าไม่มีเหรียญม่วง ทว่าข้ามเม็ดยาราชั้นชั้นเลิศ! เม็ดยาราชันที่นี้มีมูลค่าเท่าใดกัน?” หลงฉวนอู่กล่าวถาม
“ย่อมต้องหนึ่งพันล้าน ทว่านั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าเป็นเม็ดยาราชันอะไร!” หลงเถากล่าว
“เม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชัน!” หลงฉวนอกล่าวตอบ “มันมีค่าเท่าใด? คงไม่ใช่แค่หนึ่งพันล้านกระมัง?”
“ห้าพันล้าน!” หลงเถาร้องออกเสียงเบา “พี่ใหญ่หลง นี่อย่าได้นุ่มบ่าม! เม็ดยาเช่นนี้หาได้ยากยิ่งในแดนวิญญาณอ้างว้างแม้มีห้าพันล้านก็ไม่อาจซื้อหา เพราะวัตถุดิบจัดทําเม็ดยานี้ขึ้นหาได้ยากยิ่ง!”
หลงฉวนอู่จึงกล่าวอย่างภาคภูมิ “ข้าย่อมมีนับสิบเม็ด! เหตุใดจึงต้องกลัว เดิมพันกันเป็นไร!”
เรื่องราวกลับกลายบรรดาคนหนุ่มที่นี้ต่างต้องร้องออก พวกเขาเกิดริษยาต่อหลงฉวนอู่เป็นล้นพ้นที่ถึงขั้นได้สามารถถือครองเม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชันหลายสิบเม็ด
“เม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชัน มันมีประโยชน์อย่างมหาศาลต่อการฝึกฝนขอบเขตราชันยุทธ์ได้ยินมาว่ากินเพียงไม่กี่เม็ดก็มากพอทําให้ผู้คนเลื่อนระดับได้แล้ว!”
“เม็ดยาเช่นนี้หาได้ยากในแดนวิญญาณอ้างว้าง ทว่าแดนเซียนอ้างว่างไม่ต่างอะไรกับเม็ดยาที่พบได้ตามท้องถนน!”
“หลงฉวนอู่มีหลายสิบเม็ด ไม่ใช่เก็บไว้เพื่อให้ตนเองใช้งานหรือไร? ตามที่ทราบมา พวกมันเอาไว้ใช้ฟื้นฟูพลังงานได้ดีเยี่ยม!”
พบเห็นกลุ่มคนเผยสายตาริษยาจับจ้อง หลงฉวนอู่จึงยึดอกหัวเราะกล่าว “เม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชันที่แดนเซียนอ้างว้างไม่อาจกล่าวได้ว่าหายาก กระนั้นก็ยังมีค่าในตัวของมันเอง!”
“อย่าได้พูดกล่าววาจาไร้สาระแล้ว เริ่มเดิมพันกันต่อ!” ฉินหยุนลอบตื่นเต้นยินดี
“ข้าแทงสูง!” เซียนหลจึงตะโกนตอบ
หลงเถาจึงรับหน้าที่เขย่าถ้วย ผลออกมาเป็นต่ํา ฉินหยุนชนะได้รับเม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชัน
“สูง!” เซียนหมูจิ้งขมวดคิ้ว “นี่แปลกเกินไปแล้ว!”
รอบถัดมา ผลลัพธ์ก็ยังคงเป็นต่ํา! เซียนหมูจิ้งพ่ายแพ้สามรอบติด! ฉินหยุนรู้สึกได้ว่าหากตนเองยังชนะต่อเนื่องเช่นนี้มันจะกลายเป็นการกระตุ้นความสงสัยผู้คน ดังนั้นจึงตัดสินใจยอมจงใจให้ตนเองแพ้
ถัดจากที่เขาจงใจแพ้หนึ่งรอบ ก็เป็นการชนะติดกันสามรอบ หมายความถึงเขาไม่ได้สูญเสียอันใดทั้งสิ้นหากพ่ายแพ้ก็แค่ส่งสิ่งที่ตนได้รับมากลับคืนต่ออีกฝ่าย
การเดิมพันเช่นนี้ดําเนินต่อเนื่องอีกหลายสิบรอบชนะมาได้เป็นเม็ดยาสิบเม็ด รวมก่อนหน้านี้ด้วยหลงฉวนอู่เท่ากับสูญเสียเม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชันทั้งสิ้นสิบห้าเม็ด
ในเมื่อหลงฉวนอู่กล่าวก่อนหน้า ว่าเซียนหลจึงสามารถเก็บเอาสิ่งที่ชนะไปเป็นของนางทําให้เซียนหมูจิ้งเวลานี้ได้รับเม็ดยาจํานวนหนึ่งจากการที่ฉินหยุนยอมแสร้งแพ้
ผู้สูญเสียหนักหนาที่สุดอย่างไรก็เป็นหลงฉวนอู่ นี่จึงเป็นสิ่งที่ฉินหยุนและหลงอวดังชื่นชอบได้พบเห็น
“โชคข้ากําลังดีขึ้นแล้ว! หลายรอบที่ผ่านมาก็เอาชนะมาได้!” เซียนหลุจิ้งเผยใบหน้ายิ้มแย้ม
หลายผู้คนต่างอดไม่ได้ที่จะมองเป็นอื่นอยู่ภายใน นางกล่าวเช่นนี้ได้ก็เพราะไม่สูญเสียใด แต่หากชนะจึงได้รับยินดีถือเป็นเรื่องธรรมดา
หลงฉวนอู่พบเห็นเซียนหลจิ้งเผยยิ้มได้ เขาจึงถอนหายใจโล่งอกที่ความสูญเสียหนักหนาของตนไม่สูญเปล่า
“หลงฉวนอู่ เจ้าไม่คล้ายมีเม็ดยาต้นก่าเนิดพลังงานราชันใช้เดิมพันแล้วกระมัง! ยังมีอื่นใดนําเสนอเป็นเดิมพันอีกหรือไม่?” หลงอวดังกล่าวถาม
ตอนนี้เองที่หลงเถาเอ่ยค่าเสียงเบา “พี่ใหญ่ อย่าได้เล่นต่อแล้ว! เจ้าหัวล้านผู้นั้นแปลกประหลาดเกินไป!ข้าเคยเล่นพนันมาเป็นเวลานาน ชนะหลายครั้งเช่นนี้อย่างไรมันก็แปลก!”
ฉินหยุนจึงตะโกนยามได้ยิน “เจ้า อย่าได้กล่าวหาข้า! ทั้งหมดนี้เพราะโชคของข้า! หากคดโกงจริงเช่นนั้นข้าก็ชนะรวดหมดสิ้นแล้ว!”
หลงเถาจึงกล่าว “การเดิมพันเช่นนี้ไร้ความหมาย! เพราะมันอาศัยเพียงแต่โชค!”
“การเดิมพันย่อมต้องใช้โชค! หากเจ้าไม่คิดใช้โชค อย่างนั้นแล้วเจ้าคิดพึ่งพาอันใด?” ฉันหยุนแค่นเสียง
หลงฉวนอู่กล่าวคําขึ้น “หากเดิมพันโดยใช้กําลัง เช่นนั้นขาจึงเล่นด้วย!”
หลงอคงพลันหัวเราะ “อย่างนั้นงัดข้อเป็นไร?”
ได้ยินคํากล่าว สีหน้าหลงฉวนอู่ถึงกับแปรเปลี่ยน ผู้คนล้วนทราบ ว่าหลงฉวนอู่พ่ายแพ้การงัดข้อมาก่อนทั้งยังโดนผู้อื่นตบใบหน้าจนสิ้นสติ ความเจ็บปวดมันยังค้างคาในใจหลงฉวนอ่อยู่ด้วยซ้ํา
“หลงอคง ตัวบัดซบลูกน้องเจ้ามันได้ตายที่ภายในถ้ํามังกรโลหิตมารไปแล้ว! ขณะนี้หาได้มีผู้ใดสามารถเอาชนะข้าได้ไม่!” หลงฉวนอู่แค่นเสียง
เซียนหลจิ้งเวลานี้เอ่ยคําขึ้น “งัดข้อหรือ? ให้ข้าได้เล่น เดิมพันเป็นเม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชันห้าเม็ด!”
ฉินหยุนรับค่า “ได้!”
ผู้คนล้วนทราบ เซียนหลลิ้งคือราชันยุทธ์ระดับสูง นางสามารถเอาชนะราชันยุทธ์ระดับสูงสุดได้ด้วยซ้ําหากนางคิดงัดข้อกับราชันยุทธ์ผู้อื่น ไม่ว่าผู้ใดล้วนต้องพ่ายแพ้แก่นาง!
เซียนหมูจิ้งมั่นใจในกําลังตนเอง นางยื่นแขนออกรอคอยให้ฉินหยุนรับคําท้า เป็นเช่นนี้ ฉินหยุนจึงต้องยื่นแขนออกไปคว้ามือขาวนวลของเซียนหลจิ้ง
ฉินหยุนและเซียนหมูจิ้งเคยสัมผัสมือกันมาก่อน ทว่าย้อนกลับไปตอนนั้น มือของฉินหยุนใหญ่กว่าทว่าครั้งนี้กลายเป็นขนาดต่างกันไม่มาก
“เริ่มได้!” หลงฉวนอู่ตะโกน เซียนหมูจิ้งเผยพลังงานเย็นเยือกเข้าปกคลุมแช่แข็งมือฉินหยุน
“นางคิดบดขยมือเจ้าหัวล้านนั่นหรือ?”
“เป็นพลังงานเย็นที่แข็งแกร่งนัก!”
“น่ากลัว น่ากลัว นี่คือกําลังแท้จริงของเซียนหมูจิ้งหรือนี่?”
“เจ้าหัวล้านนั่นแพ้แน่!”
ใบหน้าเซียนหมูจิ้งเผยออกแต่ความมาดมั่น มือของฉินหยุนถูกสะกดลงทีละน้อย ขณะเซียนหลจึงพบเห็นชัยชนะอยู่เบื้องหน้า มือของฉันหยุนพลันระเบิดเอาพลังแสงสีทองอ่อนจาง
ลําแสงสีทองเมื่อสุกสว่างขึ้น หลงฉวนอู่และคณะชายหนุ่มตระกูลหลงต่างเผยสีหน้าแปรเปลี่ยน
เซียนหมูจิ้งย่อมตกใจไม่ต่างกัน มือขาวนวลของนางเวลานี้พลันต้องประสบความเจ็บปวดราวถูกฉีกกระชาก
“มวลมังกรคุ้มกาย! เจ้าหัวล้านผู้นี้ทราบมวลมังกรคุ้มกายได้อย่างไรกัน?”
“หลงอวดัง น้องชายเจ้าผู้นี้ได้เรียนรู้มวลมังกรคุ้มกายจากที่ใด?”
“นี่เป็นวิชายุทธ์มังกรสวรรค์ น้องชายเจ้าไม่มีสิทธิ์ได้เข้าถึง!”
กลุ่มชายหนุ่มตระกูลหลงเริ่มตะโกนร้องทักท้วง หลงฉวนอู่สามารถใช้มวลมังกรคุ้มกายได้ตั้งแต่เยาว์วัยนับว่าสร้างความตื่นตะลึงแก่ผู้คนหมู่มากได้แล้ว
ทว่าเวลานี้ น้องชายของหลงอวี่ทั้งผู้ซึ่งเพิ่งปรากฏตัวกลับสามารถใช้งาน เซียนหลจึงต้องกัดฟันแน่นต้านรับความเจ็บปวดมวลมังกรคุ้มกายเผยออกอย่างกะทันหันเกินไป เป็นนางไม่ทันตั้งรับเรื่องราวเพียงไม่นานสถานการณ์จึงพลิกกลับ มือของนางเป็นฝ่ายต้องถูกสะกดลงไปแทน
“ข้าชนะแล้ว!” ฉินหยุนกระแทกมือของเซียนหมูจิ้งกับโต๊ะเสียงดัง
“สารเลวนัก เบามือกว่านี้!” หลงฉวนอู่ตะโกนดัง เวลานี้เขาร้อนใจยิ่ง เพราะมีคนหนุ่มผู้อื่นที่สามารถใช้มวลมังกรคุมกายปรากฏตัวต่อหน้าอย่างกะทันหันจนเกินไป
เซียนหมูจิ้งพ่ายแพ้นางไม่คิดยอมรับ กระนั้นก็ได้แต่ต้องส่งมอบเม็ดยาต้นกําเนิดพลังงานราชันห้าเม็ดออกไป
“ให้ข้าลงเล่นเอง!” หลงฉวนอู่เผยค่ากล่าว “หลจิ้งรอข้าล้างแค้นให้ ข้าจะทวงทุกสิ่งอย่างที่เสียไปกลับนมาในคราวเดียว!”