ตอนที่ 757 ยาประหลาด
เสียงซุบซิบจอแจดังขึ้น
การปรากฏตัวของสิ่งของชิ้นนี้ สามารถตอบคำถามเรื่องที่เหตุใดหมอหลวงจึงตรวจเจอชีพจรผู้ชาย ในตอนที่ตรวจชีพจรนางก่อนนี้
“คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีของเช่นนี้!” หลิ่วเหอได้ยินเช่นนั้น เขามองซูหลีอย่างอดไม่ได้
แต่กลับเห็นใบหน้าอีกฝ่ายราบเรียบไร้ร่องรอยอารมณ์ใดๆ มีเพียงดวงตาที่นิ่งลึกล้ำราวมหาสมุทร
“ฝ่าบาทสามารถให้บรรดาหมอหลวงมาตรวจสอบยาตัวนี้ ว่าเป็นดังที่หม่อมฉันกราบทูลหรือไม่” หลี่ซื่อเห็นเรื่องราวทั้งหมดเป็นไปตามที่คาดหวัง จุดเปลี่ยนเมื่อครู่ได้ผ่านไปแล้ว นางจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
แต่ซูหลีมองดูยาที่ถูกค้นจากตัวเอง ยิ้มแห้งๆ
นี่เป็นสิ่งสำคัญของการพรางตัวของนาง เพียงแต่ไม่รู้ว่าคนพวกนี้ไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน?
ของชิ้นนี้ช่วยนางเอาไว้มาก แต่ตอนนี้ของชิ้นนี้กลับทำให้เกิดปัญหา จะพ่ายแพ้หรือชนะขึ้นอยู่กับของชิ้นเดียวจริงๆ เมื่อฝ่ายตรงข้ามมาไม้นี้นั่นย่อมแปลว่าต้องการจะทำลายนางแน่แล้ว
ช่างเถอะ…
ซูหลีกำหมัดแน่นและตัดสินใจ
“เรียกหาหมอหลวง” เสียงเย็นชาของฉินเย่หานดังลอยเข้าในหู แต่ในโสตประสาทนางนั้นเหมือนว่าดังลอดเข้าหูนางจากที่ไกลแสนไกล
“พ่ะย่ะค่ะ!” หวงเผยซานถอนหายใจ รับคำและสั่งคนให้ไปเรียกหมอหลวงมาเข้าเฝ้า
สำนักหมอหลวงอยู่ไม่ไกลจากที่นักมากนัก ดังนั้นหมอหลวงจางจึงนำหมอหลวงอีกสองคนมาที่ตำหนักนี้อย่างรวดเร็ว
“กระหม่อมถวายบังคมฝ่าบาท” ทันทีที่หมอหลวงจางมาถึงก็คุกเข่าความบังคมทันที ช่วงนี้ทรงเรียกหาเขาบ่อยจริงๆ ถึงแม้สำนักหมอหลวงจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับราชการ แต่ก็ค่อนข้างจะรู้เรื่องราวในราชสำนักเป็นอย่างดี
ตลอดทางที่เดินมา หมอหลวงจางก็ได้ยินเรื่องพวกนี้มาแล้ว
ในตอนแรกเขาค่อนข้างตกใจ คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีของเช่นนี้อยู่ในโลก!
“ส่งยาให้เขา” พระสุรเสียงเย็นชาดังขึ้น คนที่ถือขวดยาหยกนั้นก็ส่งยาไปให้หมอหลวงจาง
หมอหลวงจางชะงักก่อนจะรับขวดยามา เขาเทยาเม็ดหนึ่งออกจากขวดหยก ก่อนจะตรวจสอบอย่างละเอียด
หมอหลวงอีกสองคนที่ติดตามเข้า ต่างถือยากันคนละเม็ดบางคนเพ่งพินิจยาในมือ บางคนบี้ยาจนแตกละเอียด และชิมเสี้ยวที่แหลกละเอียดนั้น
รอบบริเวณตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนต่างพากันกลั้นหายใจ รอหมอหลวงเปิดปากพูด
แต่ซูหลีที่หลับตาลงอยู่นาน กลับลืมตาขึ้นในตอนนี้
เพียงแต่ครั้งนี้ นางไม่ได้มองไปที่ผู้ใด ใบหน้าสงบนิ่งขึ้นมาก
หวงเผยซานสังเกตอากัปกิริยาของฉินเย่หานอยู่ตลอด เมื่อเห็นฉินเย่หานขมวดคิ้ว ก็อุทานในใจ แย่แล้ว!
“นี่!” ใบหน้าหมอหลวงจางตื่นตระหนก ขณะมองยาในมือ ถึงขนาดพูดไม่ออก
“เป็นอย่างไร?” หลิ่วเหออย่างถามอย่างร้อนรน
“คิดไม่ถึงว่าบนโลกจะมียาเช่นนี้!” หมอหลวงจงเรือนผมขาวโพลน บ่งบอกว่าอายุอานามก็ไม่น้อยแล้ว ตอนนี้เหมือนเด็กหนุ่มที่ตื่นเต้น ใบหน้าแดงก่ำ
“ฝ่าบาท ยานี้มีสรรพคุณที่อัศจรรย์นัก หากบุรุษกินมันจะไม่มีอะไร แต่สตรีกินยานี้แล้ว จะสามารถเปลี่ยนเสียงได้ อีกทั้ง…ยังสามารถทำให้ลูกกระเดือกโผล่ออกมา จนเหมือนของบุรุษ อัศจรรย์แท้ อัศจรรย์แท้!”
หมอหลวงจางสาธยายสรรพคุณยาด้วยใบหน้าตื่นเต้น แต่พอเขาเอ่ยจบ เขาก็พบว่าบรรยากาศรอบตัวก็เปลี่ยนไป
ทันใดนั้นเองหมอหลวงจางถึงได้เข้าใจแจ่มแจ้ง
ยานี้อัศจรรย์ก็อัศจรรย์อยู่ แต่ว่า…
หากเป็นเช่นนี้ไม่เท่ากับเป็นการยืนยันว่าซูหลีเป็นผู้หญิงหรอกหรือ!?
ตอนที่ 758 ไม่ต้องแล้ว!
“ใต้เท้าพูดถูกต้องแล้ว!”
“ยานี้ช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ!” หมออีกสองคนก็ยืนยันตามคำพูดของเขา
ในดวงตาเต็มไปด้วยประกายแวววับ เหมือนว่าพวกเขาตกตะลึงในยาชนิดนี้อย่างมาก
แต่ทว่าคนอื่นๆ นั้น ต่างจากเหล่าหมอหลวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลี่ซื่อ ที่ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวยเกรงว่านางคงอดรนทนไม่ไหวที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาแล้ว!
“ฝ่าบาท ขวดยานี้หม่อมฉันเจอบนตัวซูหลี บรรดาใต้เท้าที่ไปต้อนรับซูหลีก่อนหน้านี้ต่างเห็นกันหมด ซูหลีใช้ของชิ้นนี้มาหลอกลวงทุกคน ถึงกระทั่งสามารถหลบเลี่ยงหมอหลวงได้” หลี่ซื่อที่อยู่ข้างๆสำทับ
“หมอหลวงดูให้ละเอียดเถอะ หม่อมฉันได้ยินพวกคนรับใช้คุยกันว่ายาสองเม็ดนี้ สามารถทำให้ชีพจรวุ่นวายได้!”
หมอหลวงจางได้ยินเช่นนั้นก็นิ่งไป จากนั้นจึงเทเม็ดยาออกมา รวมเอายาสองเม็ดไว้ด้วยกัน และพินิจดูอย่างละเอียด
“ถูกต้อง!” ใบหน้าหมอหลวงจางเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก คิดไม่ถึงว่าจะมีของประหลาดเช่นนี้ในโลก
เดิมทีเขาไม่ได้คิดอะไรกับซูหลี แต่ตอนนี้พอมองในแววตาซูหลีกลับเต็มไปด้วยความตกตะลึง
“ใต้เท้าซู ท่านเอายานี้มาจากไหน?” เขาคิดว่าซูหลีหาคนทำของพวกนี้ให้
“ใต้เท้าจางอาจจะไม่รู้ ยาชนิดนี้ซูหลีทำเอง คนใช้ของนางมักจะไปโถงเหรินจี้ เพื่อไปซื้อวัตถุดิบปรุงยาเหล่านี้ เสี่ยวเอ้อร์ของโถงเหรินจี้เป็นพยานได้!” หลี่ซื่อคิดว่าหมอหลวงจางต้องการจะหาคนปรุงยา จึงรีบอธิบาย
คิดไม่ถึงว่าการอธิบายนี้ของนางจะทำให้แววตาที่หมอหลวงจางมองซูหลีจะเปลี่ยนไป
กลายเป็น…
จะพูดอย่างไรดี เหมือนเห็นสมบัติล้ำค่าที่ประหลาดอย่างนั้น!
หลี่ซื่อขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ นางรู้สึกว่าคนเหล่านี้แปลกๆ บอกไม่ถูก
เพียงแต่ตอนนี้นางไม่อาจสนใจเรื่องพวกนี้ จึงรีบหมุนตัวมาค้อมศีรษะลงและเอ่ย “ฝ่าบาทสิ่งที่ซูหลีทำ หม่อมฉันและนายท่านไม่รู้เรื่องแม้แต่น้อย นางทำเองแต่เพียงผู้เดียว ตอนนี้หลักฐานแน่นหนา นางยังไม่ยอมรับ หม่อมฉันขอฝ่าบาท ทรงรับสั่งให้แม่นมในวังตรวจนาง”
“รอจนตรวจร่างกายเสร็จแล้ว ก็จะทรงรู้ว่าหม่อมฉันพูดจริงหรือโกหก!”
หลี่ซื่อผู้นี้ตอบโต้อย่างรวดเร็ว นางอยากจะเหยียบซูหลีให้จมดิน
“ไทเฮาเสด็จ!” แต่ทว่ากลับมีเสียงดังจอแจลอยออกมาจากด้านนอกในทันที คิดไม่ถึงว่าองค์ไทเฮาจะเสด็จมา!
“ขอไทเฮาทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นๆ ปี!” บรรดาขุนนางนิ่งไปก่อนจะรีบคุกเข่าถวายบังคม
“ลุกขึ้น!” รอบตัวไทเฮามีคนรุมล้อม ทันทีที่เดินเข้ามาก็โบกพระหัตถ์ โดยมีป๋ายถานเดินอยู่ข้างพระวรกาย
“เราได้ยินมาว่ามีเรื่องน่ารังเกียจเกิดขึ้น ในใจกระวนกระวาย เมื่อครู่อยู่ด้านนอกเหมือนเราได้ยินมาว่าต้องการแม่นมตรวจร่างกาย พอดีเลยให้แม่นมของเราตรวจให้แล้วกัน!”
ซูหลีเห็นท่าทางเช่นนั้นขององค์ไทเฮา จึงหลุดหัวเราะออกมาเสียงเบา แต่ละคนต่างต้องการจัดการเอานางให้ตายจริงๆ!
“ขอบพระทัยองค์ไทเฮา เอาเช่นนี้…” ใบหน้าหลี่ซื่อยินดีอย่างยิ่ง รีบรับคำในทันที ยอมให้คนสนิทขององค์ไทเฮาตรวจร่างกายซูหลี
หากเป็นเช่นนั้นแล้วก็จะไม่มีใครคลางแคลงใจอีก
นี่คือองค์ไทเฮาเชียวนะ!
ใบหน้านางลิงโลด ไทเฮาทรงทอดพระเนตรมองซูหลีที่ยืนนิ่งไม่ยอมทำความเคารพ ใบหน้าเย็นชา โบกมือสั่งให้แม่นมข้างพระวรกายเดินออกไปทำความเคารพทุกคน
“แม่นมซ่งตรวจร่างกายซูหลีสิ!”
“เพคะ!”
แม่นมซ่งได้ยินเช่นนั้นก็เดินไปข้างกายซูหลี
“ไม่จำเป็น!” และในเวลานี้เอง ซูหลีที่นิ่งเงียบไม่ปริปากอยู่นานก็เอ่ยเสียงเย็น
“ข้าเป็นผู้หญิง!”