GMC ตอนที่ 653 เครื่องบินตก
บูม!
บูม!
เครื่องบินสั่น
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว เครื่องบินได้รับการติดตั้งแผงป้องกันพลังงานไว้และมันสามารถบ่มเพาะที่นี่ได้ แม้แต่เอสเปอร์โดเมนก็สามารถฝึกฝนได้เช่นกัน ความแข็งแกร่งแบบไหนกันที่สามารถส่งผลกระทบต่อบรรยากาศในระดับนี้
ในขณะนี้ไม่มีใครจะคิดเกี่ยวกับมันเพราะตอนนี้เครื่องบินกำลังจะถล่ม!
แสงสลัวเหล่านั้นที่ปรากฏขึ้นรอบๆซูฮ่าวทำให้ทุกคนมองไม่เห็นอะไร พวกมันสว่างเกินไป! โดยไม่ต้องคิดเหล่านักเรียนสรุปโดยอัตโนมัติว่าแสงเหล่านั้นจะต้องเป็นสิ่งที่รบกวนเครื่องบิน
“หยุดเขา!”
ทุกคนตัดสินใจในไม่ช้า
โดยการขัดจังหวะซูฮ่าวเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขามีความหวังไม่งั้นทุกคนจะตาย!
เพราะพวกเขาอยู่ห่างจากพื้นดินไม่รู้ว่ากี่กิโลเมตร!
“ไป!”
นักเรียนหลายคนโจมตีซูฮ่าวทันที
ในขณะนี้ซูฮ่าวลืมตา แสงสีทองสองจุดสว่างวาบในดวงตาของเขา ลำแสงที่เปล่งประกายเหล่านั้นดูเหมือนว่ามันถูกปล่อยออกมาจากดวงตาของซูฮ่าว
พลังนี้ …
“ ช่วยฉันหยุดมัน ฉันเป็นหนี้บุญคุณคุณ!”
ซูฮ่าวยังคงนั่งไขว่ห้างต่อไปและไม่แสดงอาการใดๆอีก
เนื่องจากการรู้แจ้งได้มาถึงจุดสำคัญเขาจึงไม่สามารถวอกแวกได้จึงหันไปขอความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะเป็นเช่นนั้นสิ่งที่เขาแสดงออกมาก็ยังคงทรงพลังและมีความมั่นใจมาก!
สิ่งนี้มาจากความมั่นใจที่แข็งแกร่ง!
เขาเชื่อมั่นว่าคนที่แข็งแกร่งพอๆกับเขาจะเข้าใจความรู้สึกของเขา
ตามที่ซูฮ่าวคิด เมื่อเขาพูดจบหลี่ดชวไม่ลังเลเลยที่จะก้าวออกมาข้างหน้าซูฮ่าวและปิดกั้นการโจมตีที่เข้ามา
พวกเขาอยู่ในการสนทนาก่อนที่จะเกิดสิ่งนี้ขึ้น โดยธรรมชาติเขาจึงรู้ดีที่สุดว่าซูฮ่าวได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด ลืมเกี่ยวกับการก้าวกระโดดอย่างย่าเหลือเชื่อของการพัฒนาของซูฮ่าวในหนึ่งปี เขาไม่คิดว่าในเวลาเช่นนี้ซูฮ่าวจะเข้าสู่สภาวะแห่งการตรัสรู้ด้วยคำพูดบางส่วนของเขา
ความเข้าใจระดับนี้คืออะไร?
เขามีพรสวรรค์ระดับไหน?
หลี่โชวเป็นคนที่เด็ดขาดและเขาตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
บูม!
ไฟที่ไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏขึ้น
แสงสีม่วงส่องประกายจากมือขวาของหลี่โชวและมันดูน่าหวาดกลัวอย่างมาก เมื่อแขนของเขาเต็มไปด้วยไฟ ความรุนแรงในการลุกไหม้ก็เพิ่มขึ้นเมื่อแขนของเขาขยับไปข้างหน้า กลืนโจมตีทั้งหมดที่เข้ามาของนักเรียนคนอื่นๆ
บูม!
การโจมตีของทุกคนถูกปิดกั้นไปอย่างสมบูรณ์!
ด้วยหมัดเดียว!
เขาทำลายการโจมตีทั้งหมดในทีเดียว!
ทุกคนตกตะลึง ช่างเป็นมือขวาที่ทรงพลังและแข็งแกร่ง! เปลวไฟที่บ้าคลั่งเป็นเพียงความสามารถเกรด A ธรรมดา แต่ภายใต้การใช้งานของหลี่โชวมันช่างน่าทึ่ง ความจริงที่น่าสนใจที่สุดคือหลี่โชวคนนี้ไม่ได้เป็นตัวละครที่โด่งดังในวิทยาลัยจานเจียงเพราะเขาไม่เป็นที่รู้จัก
“ ช่างเป็นมือที่ดีที่ลุกเป็นไฟ! อย่างไรก็ตามคุณต้องการที่จะฆ่าทุกคน? หากเครื่องบินลำนี้ประสบอุบัติเหตุไม่มีใครสามารถหลบหนีไปจากความตายได้ คุณจะได้อะไรจากการช่วยเหลือเขา” มีคนตะโกนด้วยความโกรธ
หลี่โชวมองไปที่ซูฮ่าวอย่างใจเย็น
ซูฮ่าวไม่สามารถอ้าปากพูด ด้วยความคิดที่โผล่ขึ้นมาในใจเขาจัดการคลื่นเสียงรอบข้างเพื่อจำลองเสียง “ ฉันมีวิธีการของตัวเองที่จะทำให้ทุกคนปลอดภัย”
“ การสั่นของคลื่นเสียง?” นักเรียนคนหนึ่งอุทาน
สิ่งนี้ไม่ได้จัดอยู่ในทักาะต้นกำเนิด แต่ความสามารถในการคุมพลังงาน!
เพื่อให้สามารถจัดการพลังงานเพื่อเลียนแบบเสียงได้ อย่างน้อยก็หมายความว่าซูฮ่าวได้ฝึกฝนด้านพลังงานไปถึงจุดสูงสุดแล้ว!
“ แค่ความสำเร็จเล็กๆ” นักเรียนคนหนึ่งไม่พอใจกับสิ่งนั้น “ ฉันไม่สนใจว่าคุณจะควบคุมการสั่นสะเทือนแบบไหน คุณบอกว่าคุณมีวิธีของคุณและเราควรจะเชื่อคุณงั้นหรอ? เครื่องบินลำนี้สั่นอย่างรุนแรงขณะที่เราพูด หากเราไม่หยุดคุณตอนนี้เราจะทำอย่างไรกับอันตรายที่เข้ามา?”
“ หยุดพูดเรื่องไร้สาระใดๆกับเขา! ฉันไม่เชื่อว่าด้วยหลี่โชวคนเดียวเขาจะสามารถหยุดพวกเราทุกคนได้!”
บูม!
หลังจากที่พวกเขาระบายความโกรธเสร็จพวกเขาก็ก้าวถอยหลังเพื่อสร้างระยะห่างก่อนที่จะเริ่มการโจมตีอีกรอบ
หลี่โชวป้องกันอีกครั้ง แต่คราวนี้ทุกคนใช้สิ่งที่ดีที่สุด แม้ว่าความแข็งแกร่งของหลี่โชวจะสูงกว่าคนอื่นๆแต่มันก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเขาจะบล็อกพวกมันในครั้งนี้ได้อย่างไร
ในไม่ช้าการป้องกันของหลี่โชวก็พังลงและการโจมตีจากกลุ่มนักเรียนมุ่งตรงไปที่ซูฮ่าว
ในขณะนี้ซูฮ่าวยังคงนั่งไขว่ห้างต่อไปโดยไม่แสดงอาการเคลื่อนไหวใดๆ
บูม!
ด้วยเสียงดังโครมทุกคนตกตะลึงและมองไปข้างหน้า
ด้านหน้าของซูฮ่าวพลังงานในรูปของไม้บรรทัดสะบัดสลายการโจมตีที่เข้ามาทุกอย่าง ที่ตรงกลางมีวงกลมหมุนคอยดูดซับพลังงานทั้งหมดก่อนที่จะปล่อยกลับไปในทิศทางตรงกันข้าม
“นี่คือ…”
“ แผนที่แปด ไตรแกรม!” มีนักเรียนจำได้
เมื่อพวกเขามองมันชัดๆ โดยเน้นพลังงานทั้งหมดไปที่ดวงตาของพวกเขา สิ่งที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาคงไม่ใช่แผนที่แปดไตรแกรมขนาดใหญ่หรอกใช่ไหม ซูฮ่าวเรียนรู้การโจมตีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อใด
“ ไม่มันไม่ใช่ซูฮ่าว!”
“ มันล็อค!”
“ นี่คือแปดไตรแกรมล็อค! ทักษะต้นกำเนิดที่มีชื่อเสียงของหวังซู่ เขาเข้ามาแทรกแซงเรา!”
ทุกคนเปลี่ยนความสนใจไปที่มุมหนึ่งของเครื่องบิน
ในขณะนี้หวังซู่ยืนขึ้นอย่างเฉยชาและมือขวาของเขาชี้ไปข้างหน้าเพื่อควบคุมแปดไตรแกรมล็อคซึ่งอยู่กลางอากาศ กลิ่นอายอันเงียบสงบลอยอยู่รอบตัวเขา แต่ทุกคนก็ตื่นกลัว
หวังซู่!
เขานั่นเอง!
“ แมร่*เอ้ย!”
การแสดงออกทางสีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป
ลืมเรื่องหลี่โชว ตอนนี้ด้วยการที่มีหวังซู่เพิ่มเข้ามาไม่ต้องพูดถึงความสำเร็จ พลังของพวกเขามัน่ากลัวมาก ดีที่พวกเขาทำเพียงปกป้องซูฮ่าวไม่ได้ลงมือโจมตี
เครื่องบินยังคงส่ายไปมากลางอากาศ
ตราบใดที่มีทั้งสองคอยปกป้องพื้นที่รัศมีสิบตารางเมตรนี้ ใครจะผ่านเข้าไปได้
“ พ่อคนนี้ไม่เชื่อ!”
“อีกครั้ง”
เหล่านักเรียนพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งด้วยความโกรธ
เพียงแค่ครั้งนี้ด้วยการปรากฏตัวของเปลวไฟที่บ้าคลั่งและแปดไตรแกรมล็อค เมื่อทั้งสองทำงานร่วมกันการโจมตีที่เข้ามาทั้งหมดกลายเป็นอ่อนแอและไม่มีใครสามารถผ่านโซนนี้เข้าไปได้
บูม!
บูม!
เครื่องบินสั่นสะเทือนมากยิ่งขึ้น
ตอนนี้ราวกับว่ามันทนไม่ไหวแล้วเริ่มเคลื่อนที่ไปซ้ายทีขวาทีมั่วยิ่งขึ้น ทุกคนในเครื่องบินมีสีหน้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก
ในขณะนี้ซูฮ่าวยังคงนั่งไขว่ห้างต่อไปโดยไม่มีอาการเคลื่อนไหวใด ๆ
ฉวัดเฉวียน ~
รอยแตกรอบตัวเขามองเห็นได้อย่างลางๆ แสงสีทองที่เปล่งออกมาจากภายในค่อยๆจางลง
ทันใดนั้นฉากก็กลับสู่ปกติ
จิตใจของซูฮ่าวยังคงท่วมท้น อย่างไรก็ตามในเวลานี้ท้องฟ้าในใจของเขาไม่มีหมอกควันบดบังอีกต่อไป สิ่งที่เหลืออยู่คือท้องฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
“ ช่างน่าเสียดายจริงๆ…”
ซูฮ่าวเสียใจ
เมื่อมีความเชื่อมั่นในตัวเอง เขาก็เข้าใจมัน!
อย่างไรก็ตามโอกาสในการพัฒนาที่หาได้ยากนั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา แสงสีทองกำลังจะปรากฏขึ้นในความเป็นจริง! มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดแต่แล้วมันกลับไปซึ่งทำให้ซูฮ่าวเสียใจ
ความแข็งแกร่งของเขาเองก็ยังห่างไกลจากสิ่งนั้น
การพยายามทะลวงอย่างกะทันหัน…
มันเป็นรูปธรรม!
หลังจากนั้นเป็นเวลานานซูฮ่าวก็สัมผัสกับรูปธรรมอีกครั้ง แต่เนื่องจากเขาขาดความเข้าใจในความสามารถของเขาเอง เขาจึงล้มเหลว
“ มันช่วยไม่ได้ ครั้งต่อไปย่อมมีอยู่เสมอ”
จิตใจของซูฮ่าวเต็มไปด้วยความสุข
คราวนี้มันดีกว่าครั้งก่อนมาก ตราบใดที่เขายังคงพยายามอย่างหนัก เกณฑ์นี้จะลดลงและลดลงจนกว่าเขาจะก้าวข้ามมัน!
จากการรับรู้นี้ซูฮ่าวได้รับความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก
การแก้ไขโดยไม่สั่นไหวและความมั่นใจในตัวเอง!
บูม!
เครื่องบินสั่นไหวหนักกว่าที่เดิท
ตอนนี้ทุกคนเห็นสถานการณ์จากหน้าต่างได้อย่างชัดเจน พวกเขากำลังตกลงไปกระแทกภูเขาที่อยู่ไม่ไกล พวกเขาเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับเมืองที่ล้อมรอบด้วยภูเขา
เมืองเกาหยวน!
พวกเขามาถึงปลายทางแล้ว!
เพียงแต่วิธีที่พวกเขามานั้นมันไม่เหมือนใคร!
“มันจบแล้ว!”
“ ความสูงเหนือพื้นดินกว่า 10,000 เมตร!”
“แมร่*เอ้ยไอ้ซูฮ่าว…”
ทุกคนสบถเพือแสดงความไม่พอใจ
ด้วยระดับความสูงของเครื่องบินในปัจจุบันแม้แต่ผู้ที่มีหนึ่งร้อยชีวิตก็ไม่รอดไปจากความตายในการพุ่งชนภูเขาด้วยความสูงในปัจจุบัน พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ตายก่อนที่ภารกิจจะเริ่มซะอีก
การตายอย่างนี้ช่างเป็นจุดจบที่ไร้สาระ!
“ ฮ่าๆ” ซูฮ่าวยิ้มอย่างไม่สนใจ
การวิเคราะห์แบบจำลอง!
เปิดใช้งาน!
วูป!
ความผันผวนของพลังงานอันทรงพลังแพร่กระจายไปยังโดยล้อมทันที รายละเอียดของหญ้าและต้นไม้โดยรอบในภูเขาล้วนถูกสร้างขึ้นในโลกฏมเดลของซูฮ่าว ในขณะเดียวกันซูฮ่าวใช้ความสามารถในการแฮ็กของเขาเพื่อแฮกเข้าระบบควบคุมของเครื่องบินและเริ่มควบคุมการลงจอดให้ดิ่งลง
เครื่องบินยังคงดิ่งลง!
ในตอนแรกคนขับพร้อมที่จะเปิดใช้งานโหมดหลบหนีเพื่อที่เขาจะได้ให้โอกาสมีชีวิตรอดแก่ทุกคน แต่ทันใดนั้นเขาก็พบว่าคำสั่งทั้งหมดของเขาไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไป เครื่องบินลำนั้นพุ่งไปที่ภูเขาโดยตรงและเขาทำได้เพียงดูอย่างทำอะไรไม่ได้
บูม!
บูม!
เครื่องบินชนกับยอดเขาแล้วหันไปอีกด้านทำให้ด้านนั้นถูกทำลายโดยตรง เกิดการระเบิดเสียงดังมันทำให้เกิดแรงดนที่รุนแรงพอที่จะให้เครื่องบินเคลื่อนที่ไปอีกด้าน
เนื่องจากแรงผลักทำให้เครื่องบินมุ่งหน้าไปยังภูเขาด้านข้าง
โดยบังเอิญการเคลื่อนที่ของเครื่องบินและระดับการชนของเครื่องบินที่เกิดขึ้นพอดีกับความชันของภูเขา ในขณะที่มันพุ่งเข้าชน ต้นไม้ขนาดใหญ่นับไม่ถ้วนถูกทำลายไปพร้อมกับทำหน้าที่เป็นตัวดูดซับแรงกระแทก สิ่งนี้ทำให้ความเร็วของเครื่องบินลดลงอย่างมากก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด
ในที่สุดเครื่องบินก็ลงจอดได้สำเร็จ
ในเวลานี้วิญญาณของทุกคนกลับเข้าสู่ร่างย เมื่อมองไปรอบๆพวกเขาได้ลงจอดกลางป่า
“ เรารอดชีวิตมาได้หรอ”
“ ฮ่าๆ ฉันมันโชคดีจริงๆ!”
“ มันทำให้ฉันกลัวจนตาย แมร่*ซูฮ่าว”
หลังจากที่รู้สึกประหลาดใจ ทุกคนก็เริ่มฟื้นความสงบ
สำหรับพวกเขาแล้วภัยพิบัติครั้งนี้ไม่ควรเกิดขึ้น!
การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นเพราะพฤติกรรมที่โง่เขลาของซูฮ่าวในการพยายามทะลวงทำให้ทุกคนประสบกับความหวาดกลัวแทบตาย นี่เป็นสิ่งที่ไม่สามารถยอมรับได้ค่!
“ ซูฮ่าว คุณไม่ให้คำอธิบายแก่เราหน่อยหรอ” มีคนพูดด้วยน้ำเสียงมุ่งร้าย
“ ใช่แล้ว เหอะฉันจำได้ว่าคุณพูดก่อนหน้านี้ว่าคุณมีวิธีการที่จะช่วยเรา”
นักเรียนคนอื่นเข้าร่วมด้วยความไม่พอใจ “ วิธีการของคุณอยู่ที่ไหน”
“ปัญญาอ่อน”
ซูฮ่าวเยาะเย้ยพวกเขา “ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณเคลื่อนที่ในเครื่องบิน การบินของเครื่องบินคงจะไม่ลดลงจนถึงสถานะการณ์นี้ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันคุณคิดหรอว่าเครื่องบินจะลงจอดได้อย่างปลอดภัยราวกับบังเอิญเช่นนี้”
ทุกคนพูดไม่ออก
“ ตอนเมื่อเราลงมือปฏิบัติ พวกเราบางส่วนก็ไม่ได้หยุด แต่คุณกับพยายามโยนความผิดมาที่เราคุณไม่ไร้เดียงสาเกินไปหน่อยหรอ” นักเรียนคนหนึ่งยิ้มเยาะ “สำหรับเครื่องบินที่ลงจอดคุณพูดว่า มันเป็นการกระทำของคุณแล้วมีอะไรที่เราจะต้องเชื่อมัน? เป็นฉันฉันก็จะบอกว่าเป็นการกระทำของฉัน!”
“ ไม่ว่าจะเป็นการกระทำของคุณหรือไม่เนื่องจากคุณได้ขัดขวางการทำงานของเครื่องบิน คุณจะต้องตอบแทน!”
“เห็นด้วย!”
นักเรียนเหล่านั้นเข้าข้างกันอย่างรวดเร็ว
ขณะที่อยู่ในเครื่องบินพวกเขาอาจยังมีความกลัวอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เครื่องบินถูกทำลายไปแล้วมีอะไรที่จะต้องกลัว?
ซูฮ่าวและอีกสองคนที่อยู่ข้างเขาไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนพวกเขาจะสามารถแก้ปัญหาเรื่องของจำนวนได้อย่างไร
“ จัดการมัน!”
ทุกคนโจมตีโดยไม่ลังเล
หลี่โชว และ หลังซู่กำลังจะโจมตี แต่ซูฮ่าวโบกมือเพื่อหยุดพวกเขา ริมฝีปากของเขาเผยรอยยิ้มขณะที่มองไปที่กลุ่มนักเรียนที่กำลังเข้ามาและจ้องมองเขาอยู่
“ ให้ฉันจัดการพวกเขาเอง”