ตอนที่ 2247 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (11)
“เจ้าตั้งใจจะกลับไปที่พระราชวังหรืออยู่ที่นี่กับข้า” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงยกริมฝีปากขึ้นเป็นรอยยิ้มบางขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
“ท่านพี่เนี่ยนเฟิง เหตุใดท่านไม่ตามข้าเข้าไปในพระราชวังล่ะเจ้าคะ ข้าสยบคนพวกนั้นแล้วและพวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดแล้วเจ้าคะ” ยิ่งไปกว่านั้นนางยังอยากสร้างปัญหาให้โอวหยางเยว่มากกว่านี้
“เข้าใจแล้ว” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงยืนขึ้นและคลุมเสื้อคลุมบางๆ บนไหล่ของนาง แก้มของนางคล้ายลูกท้อที่ดูนุ่มและเรียบเนียน
ทันทีที่พวกเขากำลังจะออกไปก็มีคนเดินมาชนพวกเขา อวิ๋นเนี่ยนเฟิงขมวดคิ้วแล้วดึงอวิ๋นชูเทียนไปด้านหนึ่ง เด็กสาวที่เดินมาโดยไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงไปที่พื้น
“คุณหนูเจ้าคะ!” บ่าวที่ยืนอยู่ด้านหลังหวาดกลัวฉากตรงหน้าและรีบเดินมาพยุงเด็กสาวพร้อมถามอย่างกังวล “คุณหนู เป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ”
“ข้าไม่เป็นอะไร” สตรีในชุดสีเหลืองส่ายหน้าแล้วมองอวิ๋นเนี่ยนเฟิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาย “คุณชายน้อย ข้าขอโทษต่อการกระทำก่อนหน้านี้ของข้าด้วย ข้าเหม่อและเกือบจะชนท่านแล้ว”
อวิ๋นเนี่ยนเฟิงขมวดคิ้วแน่น ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขารู้สึกไม่ชอบนางเลย
“ในอนาคตเวลาเดินก็มีสติด้วย เจ้าชนข้าไม่เป็นไร แต่ถ้าเจ้าบังเอิญทำให้เทียนเอ๋อร์ของข้าบาดเจ็บ ข้าเกรงว่าเรื่องนี้จะไม่จบลงง่ายๆ”
อวิ๋นชูเทียนหัวเราะอย่างน่าเอ็นดู “ท่านพี่เนี่ยนเฟิง ท่านพี่พูดอะไร ข้าจะบาดเจ็บง่ายๆ ได้อย่างไร”
“เจ้ามีร่างกายผอมบางและอ่อนแอแบบนี้ แต่นางอ้วนขนาดนั้น ถ้าชนเข้ายังไงเจ้าก็บาดเจ็บ” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงมองเด็กสาวในชุดสีเหลืองและดวงตาของเขาก็ฉายแววรังเกียจ เขาเคยเห็นสีหน้าแบบนี้บ่อยครั้ง และรู้ว่าสตรีผู้นี้ตั้งใจมาสร้างปัญหาโดยไม่คิด
สีหน้าของสตรีในชุดสีเหลืองก็ซีดเผือดเพราะคำพูดของอวิ๋นเนี่ยนเฟิง นางกำหมัดแน่นแล้วฝืนยิ้มบนใบหน้า “คุณชายน้อยพูดถูกแล้ว ในอนาคตเสวี่ยเหลียนจะไม่ทำผิดอีกเจ้าค่ะ”
นางก็แค่ตัวอวบและในโลกนี้นางก็นับได้ว่าค่อนข้างงดงาม เรื่องนี้พิสูจน์ได้จากเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์และหล่อเหลาที่มายังจวนเจ้าเมือง แต่ว่าเขากลับพูดว่านางเป็นคนอ้วนงั้นหรือ
“เจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว เทียนเอ๋อร์ พวกเราไปกันเถอะ” อวิ๋นเนี่ยนเฟิงดึงมือเล็กๆ ของอวิ๋นชูเทียนและจากไปโดยไม่หันกลับมา
เด็กสาวในชุดสีเหลืองจิกเล็บเข้าไปในฝ่ามือแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ “เสี่ยวหลิน ในอนาคตข้าจะกินมังสวิรัติ และตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเจ้าห้ามเตรียมเนื้อและปลาให้ข้าอีก”
ในเมื่อเขาชอบสตรีผอมบางถ้าอย่างนั้นนางก็จะลดน้ำหนักเพื่อเขา ไม่ว่าอย่างไรสุดท้ายเขาก็ต้องมาเป็นผู้ชายของนาง!
ดวงตาของนางเป็นประกายเย็นชาขณะที่หวังเสวี่ยเหลียนถามต่อ “ยิ่งไปกว่านั้นสตรีที่อยู่ข้างเขาเป็นใครกัน”
“คุณหนูเจ้าคะ ก่อนหน้านี้ทางพระราชวังได้แพร่ข่าวออกมาว่าองค์หญิงเจ็ดกลับมาแล้ว แต่ว่านางพาตัวนายน้อยที่อยู่ในงานสมรสออกไปด้วย เมื่อสักครู่บ่าวไปถามรอบๆ โรงเตี๊ยมมาแล้วเจ้าคะ สตรีผู้นั้นคือองค์หญิงเจ็ด”
“ท่านพี่ออกมากับนางงั้นหรือ” หวังเสวี่ยเหลียนยิ้มเยาะและดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม “สตรีที่จิตใจโลเลจะเป็นคนดีได้อย่างไร เขาต้องตาบอดเพราะถูกสตรีผู้นั้นหลอกแน่! แต่ว่าท่านพี่ของข้าทิ้งองค์หญิงรองเพื่อนาง เขาต้องถูกนางสุนัขจิ้งจอกนี่จูงจมูกแน่!”
ในเมื่ออวิ๋นเนี่ยนเฟิงอยู่ที่นี่ก็หมายความว่าลูกพี่ลูกน้องของนางอย่างอวิ๋นลั่วเฟิงก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วยใช่หรือไม่
โชคดีที่นางไม่ได้เป็นเด็กผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ในหวาเซี่ยและมีบิดามารดาควบคุมแล้ว ตอนนี้นางกลายเป็นคุณหนูใหญ่แห่งจวนเจ้าเมืองและถ้านางรู้ที่อยู่ของอวิ๋นลั่วเฟิง อวิ๋นลั่วเฟิงก็ต้องถูกฝังอยู่ที่นี่อย่างไม่ต้องสงสัย! แน่นอนว่าถ้าเนี่ยนเฟิงยินดีรับนางเป็นภรรยา นางก็จะยกโทษให้สตรีผู้นั้น!
ตอนที่ 2248 การกลับมาของอวิ๋นชูเทียน (12)
ไม่นานหลังจากที่นึกถึงความทรงจำในอดีต หวังเสวี่ยเหลียนก็ไปที่จวนของเจ้าเมือง นางได้ยินเสียงของบิดากับหวังเฮ่าเทียนทะเลาะกันจากไกลๆ
“ท่านพ่อ ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่อยากแต่งงานกับองค์หญิงรอง!” หวังเฮ่าเทียนเป็นคนมุ่งมั่นมากและเขาก็ไม่ขยับไปไหน
หวังอวี่ตบเขาอย่างแรงด้วยความโกรธและพูดอย่างเดือดดาลว่า “สามหาว! เจ้าทิ้งองค์หญิงรองในวันสมรสของนางและทำให้ราชวงศ์เสียหน้า ถ้าฝ่าบาทไม่ได้ให้ความสำคัญกับเจ้ามาก เจ้าคิดว่าตัวเองจะยังรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้หรือ ยิ่งไปกว่านั้นไม่ช้าก็เร็วอวิ๋นชูเทียนก็จะพบจุดจบของนาง และการติดตามนางก็มีแต่เป็นภาระของเจ้าเท่านั้น!”
หวังเฮ่าเทียนเลียเลือดที่มุมปากแล้วพูดว่า “ข้าไม่สนใจ ในอดีตข้าไม่รู้ความและทำตามที่ท่านบอกทุกอย่าง ในที่สุดตอนนี้ข้าก็เข้าใจแล้วว่าคนคนหนึ่งไม่สามารถยอมได้ตลอด และข้าก็อยากสู้เพื่อความสุขของตัวเอง!”
“หุบปาก! เจ้าต้องแต่งงานกับองค์หญิงรอง ไม่อย่างนั้นฝ่าบาทไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่!” หวังอวี่ดุด่าอย่างขมขื่น
ข้าอยากรู้นักว่าอวิ๋นชูเทียนคนนั้นพูดอะไรมาล้างสมองบุตรชายข้า จนทำให้เขากล้าต่อต้านคำสั่งของข้าและถึงขั้นไม่เคารพต่อราชวงศ์ สถานการณ์แบบนี้ห้ามเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด!
“ท่านพ่อเจ้าคะ” เสียงหวานดังขึ้นจากด้านหลัง
หวังอวี่หันศีรษะไปก็เห็นหวังเสวี่ยเหลียนเดินเข้ามา แล้วน้ำเสียงของเขาก็อ่อนลง “เหลียนเอ๋อร์ มีอะไรหรือ”
“ท่านพ่อ ข้ามีบางอย่างอยากจะพูดกับท่านพี่เจ้าค่ะ”
หวังเสวี่ยเหลียนยิ้มอย่างอ่อนโยนแต่รอยยิ้มของนางไปไม่ถึงดวงตา สายตาของที่มองหวังเฮ่าเทียนไม่ได้มีความเคารพแต่กลับเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
ข้าสงสัยจริงๆ ว่าบุตรสาวเจ้าของร่างของเจ้าเมืองจะมีจุดจบอย่างไรเมื่อมีพี่ชายแบบนี้ ถ้าเขาแต่งงานกับองค์หญิงรอง จวนเจ้าเมืองก็จะก้าวหน้าขึ้นไปด้วย แต่ในทางกลับกันถ้าเขาปฏิเสธที่จะแต่งงานกับนาง ก็จะส่งผลกระทบต่อนางด้วย
“เจ้าตามหาข้าทำไม” หวังเฮ่าเทียนตอบอย่างโกรธเคือง
เขาไม่รู้ว่าเขาเข้าใจผิดไปเองหรือไม่แต่เขารู้สึกว่าตั้งแต่ที่น้องสาวของเขาฟื้นจากอาการเจ็บป่วย นิสัยของนางก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ในอดีตหวังเสวี่ยเหลียนจะใส่ใจเขาทุกอย่างแต่ตอนนี้ นางทำให้เขารู้สึก…ว่านางเห็นแก่ตัว! ใช่แล้ว เห็นแก่ตัว! ดูเหมือนว่านางจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง!
“ได้ ข้าจะปล่อยให้พวกเจ้าคุยกัน” หวังอวี่ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติและยิ้มขณะที่ลูบศีรษะของหวังเสวี่ยเหลียนก่อนจะออกไป
หวังเสวี่ยเหลียนยกยิ้มแล้วพูดว่า “ท่านพี่ ข้ารู้ว่าท่านชื่นชอบองค์หญิงเจ็ด”
หวังเฮ่าเทียนเหม่อแล้วขมวดคิ้ว “นางบอกว่านางลืมตัวตนในอดีตไปแล้ว ตอนนี้นางชื่ออวิ๋นชูเทียนและเจ้าก็ไม่ควรเรียกนางว่าองค์หญิงเจ็ด”
“ท่านพี่” หวังเสวี่ยเหลียนยิ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าเจอองค์…อวิ๋นชูเทียน และเห็นบุรุษคนหนึ่งอยู่ข้างตัวนาง บังเอิญว่าข้ารู้จักบุรุษผู้นั้น”
ดวงตาของหวังเฮ่าเทียนฉายแววสงสัย “เจ้ารู้จักคู่หมั้นของอวิ๋นชูเทียนได้อย่างไร”
“คู่หมั้น?” คำนี้ทำให้หัวใจของนางบีบรัดแน่นและนางก็หลุบตาเพื่อปกปิดความเกลียดชังที่อยู่ภายใน “เขาเป็นคู่หมั้นของนางจริงๆ …”
ต้องเป็นสตรีชั่วร้ายอย่างอวิ๋นลั่วเฟิงแน่ที่บังคับให้เขาแต่งงานกับอวิ๋นชูเทียน และเขาก็ต้องไม่ยินดีแน่นอน! สตรีชั่วร้ายคนนั้นสามารถทำได้ทุกอย่างนั่นแหละ!
“ท่านพี่” หวังเสวี่ยเหลียนเงยหน้าแล้วยิ้มขณะที่มองใบหน้าหล่อเหลาของหวังเฮ่าเทียน “ท่านรู้ตัวตนของเด็กหนุ่มคนนั้นหรือไม่”
“แล้วเขาเป็นใคร”
“ข้าก็ไม่รู้รายละเอียดแต่ข้ารู้มาว่าเขามีมารดาที่ชั่วร้ายมาก” ดวงตาของหวังเสวี่ยเหลียนเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ก่อนหน้านี้ข้ารู้จักสหายคนหนึ่งที่บิดามารดาของนางถูกใส่ร้ายจนนำไปสู่ความตายของพวกเขาในตอนที่นางยังเด็กมาก และตัวการก็คืออวิ๋นลั่วเฟิง! นางต้องการขโมยทรัพย์สมบัติของพวกเขานางจึงทำแบบนั้น!”