SPH: บทที่ 215 ความเกรี้ยวโกรธของทะเลเพลิง
“เบลล่า เป็นอะไรหรือไม่?”
เย่หยูเห็นว่าท่าทีการแสดงออกของเบลล่าเปลี่ยนไป เขาถอนพลังของเทวทูตออกไปอย่างเร่งรีบ วิญญาณเทวทูตหายไป
และรีบเข้าไปดูเบลล่าอย่างเร่งด่วน
“หืม…”
เบลล่า เห็นว่าเขาถอนพลังศักดิ์สิทธิ์ออกไปแล้ว ความเจ็บปวดในใจของเธอ มันก็หายไปในทันที เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว
” แรงกดดันของพลังของเทวทูตสวรรค์ ที่ส่งผลต่อสตริโกยนั้นรุนแรงเกินไป! มันยังดีที่พลังแห่งสายเลือดของฉันยังไม่ได้ตื่นขึ้นมา มิฉะนั้น ฉันจะยิ่งอ่อนแอ!”
เบลล่า สวอนน์มองดูเย่หยูด้วยความกลัวที่ยังไม่จางไป และพูดด้วยน้ําเสียงไร้พลัง
เย่หยูเลิกคิ้วขึ้น และถามอย่างสงสัยว่า “จะไปได้หรือไม่ระดับของสตริโกยยิ่งสูง ความเจ็บปวดจากแรงกดดันจากพลังของเทวทูตสวรรค์จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ?”
เบลล่าพยักหน้า “ถูกต้อง!
ดวงตาสีเทาเข้มของเบลล่า มองไปที่เย่หยู และพูดด้วยน้ําเสียงต่ําว่า “ฉันไม่ได้คาดคิดเลยว่าคุณจะมีพลังที่แข็งแกร่งของเทวทูต ไม่แปลกใจว่าทําไมคุณถึงไม่กลัวสตริโกย
เย่หยูไม่ได้อธิบายอะไร และแรงดันกดของพลังเทวทูตที่มีต่อสตริโกย ถือได้ว่าเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจ
“ปิ๊บ” ” ขอแสดงความยินดี กับเจ้าของร่างที่ได้รับรางวัล สามารถจับรางวัลได้หนึ่งครั้ง!”
ทันใดนั้นเสียงของระบบก็ปรากฏอยู่ในใจของเย่หยู ทําให้เขาตกตะลึงเล็กน้อย
เขาสามารถจับสลากได้!
หัวใจของเย่หยูนั้นเต็มไปด้วยความสุข แต่ตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาใด ที่จะจับสลาก หลังจากกวาดตามองผู้คนยังคุกเข่าอยู่บนพื้น เย่หยูจับมือเบลล่าและจากไปอย่างรวดเร็ว
ท่ามกลางฝูงชน ออกัสตุสบิดร่างของเขา เงยหน้าขึ้น และจ้องมองเย่หยูจากไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคิดที่ชั่วร้าย
” คนจีนสารเลว กล้าที่จะท้าทายฉัน!” ฮึ การดํารงอยู่ของวิญญาณเทวทูตนั้นน่าสนใจอย่างยิ่งต่อโบสถ์! “ฮ่าๆๆๆ …”
มองไปที่ด้านหลังของเย่หยู ออกัสตุสยิ้มอย่างเย็นชา
“เย่หยู, เกี่ยวกับเลือดของบรรพบุรุษคุณ, … “
เบลล่าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง กัดริมฝีปากของเธอ แล้วถามเย่หยู
มุมปากของเย่หยูเผยรอยยิ้ม แล้วเขาก็อ้าปากถามว่า “คุณคิดอย่างไร?”
“ฉัน … “ เบลล่าส่ายหัว และพูดด้วยท่าทางที่หายไป “ฉันไม่รู้ สายเลือดของบรรพบุรุษ เลือดมีความสําคัญอย่างยิ่งต่อสายเลือดของเรา
แต่ตอนนี้คุณมีวิธีที่จะต่อสู้กับมัน ฉันไม่รู้ว่า คุณยังคงจะให้เลือดบรรพบุรุษกับฉันอยู่มั้ย!”
ดวงตาของเย่หยูส่องประกาย หลังจากไตร่ตรองสักครู่ เขาก็พูดว่า “เลือดบรรพบุรุษมาจากตระกูลของคุณ ไม่ต้องกังวล มันควรจะเป็นของคุณ!”
เบลล่าเงยหน้าขึ้น ตาสีเขียวเข้มของเธอเต็มไปด้วยท่าทีที่ดูไม่อาจหยั่งรู้ได้
” เย่หยู…ฉันจะพบคุณอีกครั้งภายใต้เทพีเสรีภาพในวันพรุ่งนี้!”
หลังจากเบลล่าพูดเสร็จ เธอก็ยื่นแขนออกไปจากมือของเย่หยู และใบหน้าสีขาวเย็นชาของเธอ ก็มีรอยแดงบนใบหน้าโดยไม่คาด
“เอาล่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะ!”
เย่หยูมองที่หลังของเบลล่า สวอนน์ ในขณะที่มันค่อยๆหายไปจากระยะไกล และพูดเบาๆสองสามคํา เสียงของเธอล่องลอยไปตามสายลม…
” เมื่อผนึกที่อยู่ในเลือดบรรพบุรุษเปิดใช้งาน ผู้ใช้จะเชื่อฟังฉัน เมื่อเทียบกับเลือดของบรรพบุรุษ หยดเลือดทั้งเผ่ามีความสําคัญยิ่งสาหรับฉัน!”
“ระบบเริ่มจับสลาก!”
หลังจากที่ได้รับรางวัลจากการจับสลาก เย่หยูก็อดใจรอไม่ไหวที่จะเริ่มจับรางวัลไม่ได้
ล้อหมุนอย่างรวดเร็วในใจของเขา
“หยุด!”
หวีด!
แสงสีเหลืองอ่อนๆปรากฏบนฝ่ามือของเยี่หยู
“ปั๊บ” “ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่างที่ได้รับสูตรการสกัดยาเพิ่มพลังเลือดและพลังปราณ!”
อันที่จริงมันเป็นสูตรสําหรับยาเพิ่มพลังปราณ!
เย่หยูประหลาดใจ ยาเพิ่มพลังปราณนี้ เป็นยาระดับสูงเพื่อเติมพลังปราณ และเลือดของเขา เขายังมียาเพิ่มระดับพลังปราณอีกสี่เม็ดที่เขายังไม่ได้กิน
ตอนนี้เขาได้รับสูตรยาสําหรับยาเพิ่มพลังปราณ สิ่งเดียวที่น่าเสียใจ ก็คือเขาไม่สามารถปรุงยาได้ในขณะนี้
เย่หยูนําสูตรยาออกไป และกลับไปที่โรงแรมของเขา
ในเวลาเดียวกันในโบสถ์ที่สูง พระคาร์ดินัล ถือโทรศัพท์ในมือของเขา พูดว่า “ในกรณีนี้ ขอบคุณมาก ผู้ตรวจการ เอ็ดมันด์!”
ผัวะ!
หลังจากวางโทรศัพท์ พระคาร์ดินัล หันไปมองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วพูดพึมพําว่า “วิญญาณเทวทูต! มันต้องตกเป็นของคริสตจักรแห่งแสง!”
ซึ่ง! * * * *
คลื่นความผันผวนที่ไม่สามารถตรวจจับได้นั้น พุ่งเข้ามาในห้องของเย่หยู
กระจกของอุโมงค์กาลเวลา ลอยอยู่หน้าเย่หยู
เปลวไฟ!
นอกจากประกายไฟ แล้วยังมีไฟอีกด้วย!
นี่คือโลกแห่งเปลวเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
เย่หยู จัดการมุมของกระจก ไม่ว่ามันจะขยับขึ้นลง เลื่อนขึ้นลง หรือลดมุม สิ่งที่ปรากฏบนกระจก ก็ยังคงเป็นเปลวไฟที่ไม่มีที่สิ้ นสุด!
เปลวไฟที่ลุกโชติช่วง อยู่ที่นั่นในอากาศ เหมือนดอกบัวเพลิงกํา ลังบานช้าๆ!
นี่อาจเป็นโลกแห่งเปลวไฟไหม?
ร่องรอยของความสงสัย ส่องประกายผ่านดวงตาของเย่หยู เขาควบคุมพื้นผิวกระจกของอุโมงค์กาลเวลา และตรวจสอบอย่างระมัดระวัง
หืม?
หลังจากการเคลื่อนไหวของกระจก เย่หยูค้นพบลวดลาย
โลกนี้เป็นเหมือนทรงกลมยักษ์ที่เต็มไปด้วยเปลวไฟทุกพื้นที่
อย่างไรก็ตามเปลวไฟเหล่านี้ไม่คงที่ แต่ละที่จะมีจุดแข็งและจุดอ่อนของพวกมันแตกต่างกัน และอุณหภูมิของพวกมันก็แตกต่างกันไปจากสูงไปต่ํา
ด้านนอกของทรงกลม แม้ว่าอุณหภูมิของเปลวไฟนั้น ช่างน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง แต่ก็ยังคงอยู่ในขั้นที่เย่หยูทนได้
อย่างไรก็ตาม ยิ่งพวกเขาเข้าใกล้จุดศูนย์กลางของทรงกลมมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีเปลวไฟ และความน่าสะพรึงกลัวยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือความร้อน
ของพวกมัน เปลวไฟนั้นเกินความคาดหมายของเย่หยู!
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตรงกลางที่ซึ่งดอกบัวสีทองลุกเป็นไฟลุกโชติช่วง แม้แต่อากาศเอง ก็ยังเต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งความร้อนและว่างเปล่า
เย่หยู ควบคุมกระจกผ่านทางอุโมงค์แห่งกาลเวลา และเคลื่อนที่ต่อไปยังจุดศูนย์กลางของเปลวไฟ เขาต้องการที่จะเห็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใจกลางของโลกเปลวไฟ!
หวีด!
หลังจากผ่านชั้นของ ดอกบัวเพลิงสีทอง, กระจกของอุโมงค์แห่งกาลเวลา ปรากฏขึ้นในพื้นที่ที่ล้อมรอบไปด้วยเปลวไฟ
ซึ่งแตกต่างจากทะเลแห่งเปลวไฟ ด้านนอกพื้นที่นี้ในใจกลางของทรงกลม ไม่ได้มีเปลวไฟแม้เพียงนิดเดียว
สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ คือก้อนอิฐสีเขียวๆที่ลอยอยู่ในใจกลางของทรงกลม!
ใช่แล้วมันเป็นอิฐสีเขียว ที่ดูธรรมดาสุดๆ!
ก้อนนั้นเรียบง่าย และไม่มีการตกแต่ง และเมื่อเย่หยูมองผ่านกระจก เขาก็อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกหนักอึ้งในหัวใจของเขา
ราวกับว่าก้อนอิฐสีเขียวๆนี้ มีประสบการณ์นับพันปีๆสะสมอยู่ในตัวของมัน!
เมื่อเห็นก้อนอิฐสีเขียวๆที่ดูธรรมดาสุดๆนี้ เย่หยูก็ตกอยู่ในความคิดของตัวเอง
แม้ว่าก้อนอิฐสีเขียวๆนี้จะดูธรรมดา แต่ก็อยู่ตรงใจกลางของทะเลเพลิง!
ชั้นของเปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัวด้านนอก ไม่กล้าแม้แต่จะอยู่ใกล้กับก้อนอิฐสีเขียว!
อิฐสีเขียวนี้ เป็นกุญแจสําคัญในการหยุดยั้งทะเลแห่งเปลวเพลิงทั้งหมด!
ทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุดอันเนื่องจากอิฐสีเขียว!
แสงที่ลุกเป็นประกายแวววับในดวงตาของเย่หยู มือขวาของเขาเอื้อมมือไปที่กระจกของอุโมงค์กาลเวลา
เขาจะขโมยสิ่งของดีๆในครั้งนี้แน่นอน!
เย่หยูดูตื่นเต้น
หืม?
เขายกมันขึ้นไม่ได้!
เย่หยูเอื้อมมือเข้าไปในอุโมงค์กาลเวลา และสัมผัสก้อนอิฐสีเขียว แต่สิ่งที่ทําให้เย่หยูประหลาดใจ คือเขาไม่สามารถเขย่าก้อนอิฐสีเขียวได้เลย แม้เพียงเล็กน้อย!
” ทีม … ดูเหมือนว่าฉันจะทําได้ดีที่สุดได้เท่านี้!”
เย่หยูพึมพํา จากนั้นก็ขยับฝ่ามือของเขา เข้าใกล้ชั้นในสุดของดอกบัวเพลิงสีทอง ที่ลุกเป็นไฟ
เย่หยูขยับฝ่ามือของเขาเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ และในทันใดก็รู้สึกถึงอันตรายร้ายแรง จากก้นบึงของจิตใจเขา
ทันใดนั้นการคํานวณขั้นสูงของเขาก็ถูกเปิดการใช้งาน และเย่หยูหยุดมือของเขาที่อยู่ใกล้เปลวไฟทันที
อันตราย!
มันเป็นอันตรายถึงชีวิต!
ผ่านกระจกเย่หยูก็ตื่นตัวอย่างมาก เปลวไฟสีทองที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถแผดให้เป็นจุลได้
แม้จะมีการป้องกันของระบบ ก็สามารถเผาเย่หยูให้เป็นเถ้าถ่านได้ทันที!
“เปลวไฟในพื้นที่ชั้นในสุด น่ากลัวเกินไป! ลองเปลวไฟชั้นนอก
ดู!”
เย่หยูวางแผนในใจของเขา ละเว้นเปลวไฟสีทองในบริเวณชั้นในสุด ต้องการที่จะขโมยเปลวไฟระดับต่ํากว่านี้
เปลวไฟนี้ไม่ดีพอ! ยังมีคําเตือนในหัวใจของเขา!
อันนี้ไม่ได้!
ในทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าเย่หยูจะพยายามกี่ครั้ง ความระมัดระวังในใจของเขา ก็ยังไม่ลดน้อยลง
จนกระทั่งเย่หยู ย้ายฝ่ามือของเขาไปที่มุมด้านนอกสุดของทะเลเพลิง
มีเปลวไฟสลัว เหมือนเปลวเทียนในสายลม