ตอนที่ 679 เธอเป็นผู้หญิงของฉัน

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น

นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 679 เธอเป็นผู้หญิงของฉัน
เนื่องจากฮ่อหยุนเฉิงมีความคิดบางอย่างแล้ว หวางปินปินจึงไม่ถามอะไรต่อ

ในไม่ช้าหวางปินปินก็กลับมาหลังจากอธิบายเรื่องนี้ โดยปล่อยให้ฮ่อหยุนเฉิงอยู่คนเดียว

เนื่องจากความมืดใช่ไม่ได้แล้ว งั้นเขาก็จะมาใช้ทางสว่าง คราวนี้เงินของเฟิงไป่โจวที่ถูกส่งไปยังหวางปินปิน ทำให้เขาตระหนักได้ และยังรู้อีกว่าเฟิงไป่โจวเหลือเงินทุนอีกเท่าไหร่

เงินทุนเหล่านี้เป็นเพียงส่วนน้อยในถังของบริษัท แต่เนื่องจากเฟิงไป่โจวตื่นตัวก่อน เห็นขอบเขตของเขาได้อย่างชัดเจน

เพราะมันคือสิ่งสำคัญที่สุด ซึ่งนั้นนั่นหมายความว่า เฟิงไป่โจวเหลือเงินทุนไม่มากแล้ว

จากเหตุนี้ ฮ่อหยุนเฉิงจึงสรุปว่าจำนวนเงินคงเหลือในบริษัทของเฟิงไป่โจว

และเมื่อเป็นเช่นนี้ มันก็จะสะดวกสำหรับขึ้นอีกในการค้นหารายละเอียดของเฟิงไป่โจว

เขายิ้ม และก่อนที่เฟิงไป่โจวจะรู้ตัว เขาก็จัดประชุมเจ้าหน้าที่ หลังจากจบการประชุม ตระกูลฮ่อกรุ๊ปก็โจมตีบริษัทเฟิงกรุ๊ปอย่างรอบด้าน

เดิมทีบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์โจมตีบริษัทเฟิงกรุ๊ปค่อนข้างมาก เมื่อก่อนเฟิงไป่โจวและบริษัทเฉินกรุ๊ปร่วมกันโจมตีบริษัทฮ่อกรุ๊ป ตอนนี้บริษัทเฟิงกรุ๊ปเปลี่ยนไปและเฟิงไป่โจวกลายเป็นผู้ที่ถูกโจมตีบ้าง

โปรแกรมเมอร์ของตระกูลฮ่อกรุ๊ปโจมตีไฟร์วอลล์ของบริษัทเฟิงกรุ๊ปอย่างรุนแรง และราคาหุ้นของบริษัทเฟิงกรุ๊ปก็ลดลงอย่างรวดเร็ว บริษัทเฟิงกรุ๊ปไม่สามารถต้านทานได้แล้วในเวลานี้

ตระกูลฮ่อกรุ๊ปโจมตีอย่างหนัก ในขณะที่บริษัทเฟิงกรุ๊ปถูกกดทีละด้านๆและชีวิตก็น่าสังเวชขึ้นมาทันที

ไม่กี่วันต่อมา ฮ่อหยุนเฉิงก็ผ่อนคลายการโจมตีบริษัทเฟิงกรุ๊ปลงบ้าง

เพียงเพราะว่าวันนี้มีสิ่งสำคัญกว่าที่ต้องทำ

ในบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ เมื่อซูฉิงเข้ามาในบริษัท เธอก็พบว่าบรรยากาศของบริษัทแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก

มีลูกโป่งหลายลูกห้อยอยู่บนผนังที่มีคำว่า “สุขสันต์วันเกิด”ติดอยู่

และมีลูกโป่งสีชมพูอยู่ทุกหนทุกแห่ง ซึ่งทำให้ซูฉิงงงเล็กน้อย

ซูฉิงเป็นคนที่จริงจังกับงานของเธอ เธอไม่มีวันยอมให้พนักงานทำสิ่งเหล่านี้ในวันธรรมดา แต่วันนี้พวกเขากลับทำอย่างโจ่งแจ้ง

เธอถอนลมอย่างเย็นชา ขณะที่เธอกำลังจะไปหาพนักงานหลายๆคน เมื่อเธอกำลังจะวิพากษ์วิจารณ์พวกเขา ใครจะคิดว่าพวกเขาจะมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มแสดงฟันแปดซี่ออกมา ทำให้ซูฉิงอายที่จะวิพากษ์วิจารณ์พวกเขา

“พวกเธอทำทั้งหมดนี้เพื่ออะไรกัน?”

ซูฉิงชี้ไปที่บอลลูนลมร้อนรอบตัวเธอ เช่นเดียวกับไข่อีสเตอร์ที่อยู่ในมือของพนักงานแต่ละคน

“อิอิ”

เมื่อเห็นว่าพนักงานยังคงหัวเราะคิกคัก ซูฉิงก็รู้สึกสับสนมากขึ้น และวินาทีต่อมา เสียงเปิดประตูก็ดังมาจากด้านหลัง

“พี่เสี่ยวฉิง สุขสันต์วันเกิด!”

เธอเห็นเย่ซีเหลือบมองผู้คนรอบๆ แล้วมาที่ซูฉิงพร้อมกับแก้วในมือ “พี่เสี่ยวฉิงนี่เป็นของขวัญวันเกิด ฉันให้คุณ!”

พนักงานที่อยู่รอบๆ ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้ม ถือของขวัญในมือให้ซูฉิง “พี่เสี่ยวฉิง ฉันขอให้คุณมีความสุขมากๆนะคะ”

เย่ซีเปิดปากของเขาและมองดูวัน ดูเหมือนว่าวันนี้จะเป็นวันเกิดของเธอจริงๆ

เธอไม่ได้ฉลองวันเกิดนานมากแล้วตั้งแต่ทำงานมาหลายปี

คิดไม่ถึงว่าพนักงาน

จะบันทึกชีวิตของเขาเองในไดอารี่อย่างเงียบ ๆ สิ่งนี้ทำให้ซูฉิงประหลาดใจมาก

“ขอบคุณนะ…..”

ซูฉิงยิ้ม “พวกเธอรู้ได้อย่างไรว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน?”

เมื่อถูกถามเช่นนี้ พนักงานหลายคนก็ปิดปากและหัวเราะคิกคัก “แน่นอน ก็เพราะว่าคุณมีสามีที่รักคุณมากยังไงล่ะ”

ทันทีที่เสียงหายไป ก็มีเสียงดังตามมาข้างหลังเธอ ฮ่อหยุนเฉิงก็ปรากฏตัวขึ้นในควัน ถือช่อกุหลาบไว้ในมือ และมีพนักงานหลายคนรอบตัวเขาตามมา

และในตอนท้ายหลิวเสี่ยวหนิงได้นำเค้กก้อนใหญ่มาให้ซูฉิง

ดวงตาของซูฉิงหรี่ลง มองทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าเธอ ทุกคนยิ้มและเฉลิมฉลองให้กับเธอ

“ภรรยาที่รักของฉัน สุขสันต์วันเกิดครับ”

เมื่อเห็นฮ่อหยุนเฉิงยื่นดอกไม้ให้ซูฉิง ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ซูฉิงหน้าแดงด้วยความเขิลอาย เมื่อได้ยินฮ่อหยุนเฉิงเรียกว่าภรรยา เธอก็ทุบหน้าอกของฮ่อหยุนเฉิง “นายกำลังพูดอะไรน่ะ มีคนมากมายไม่เห็นรึไง”

“เขิลเหรอ”

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่ขี้อายของซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงก็ยิ้ม แล้วหลิวเสี่ยวหนิงก็นำเค้กยกขึ้นมา

เมื่อทุกคนเตรียมที่จะแบ่งปันเค้ก ในชั่วพริบตา ซูฉิงและฮ่อหยุนเฉิงก็หายตัวไป

ในอีกด้านหนึ่งซูฉิงถูกฮ่อหยุนเฉิงดึงออกไป ผ่านไปครึ่งทางฮ่อหยุนเฉิงก็จำอะไรบางอย่างได้ เขาหยุด ก้มตัว และจับซูฉิงมาที่เอว

ซูฉิงถูกจับโดยการกระทำของฮ่อหยุนเฉิง และโอบรอบคอของเขาทันที เธอหน้าแดง “มีคนตั้งเยอะ นายกำลังจะทำอะไรน่ะ?”

“ฉันต้องการให้พวกเขารู้ว่า เธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฮ่อหยุนเฉิง”

ฮ่อหยุนเฉิงมีใบหน้าที่ครอบงำและจากนั้นก็ขึ้นไปที่เฮลิคอปเตอร์พร้อมกับซูฉิงในอ้อมแขนของเขา

พวกเขาถูกพาตัวไปโดยเฮลิคอปเตอร์และพาไปยังชายหาดที่แต่เดิมเต็มไปด้วยผู้คนในทุกวัน แต่วันนี้มันเงียบมาก

ซูฉิงมองลงมาจากเฮลิคอปเตอร์และเห็นนกนางนวลกลุ่มใหญ่รายล้อมชายหาด และรูปร่างของพวกมันคือภาพเหมือนที่เธอเคยวาด

ซูฉิงตกใจ และมองไปที่ฮ่อหยุนเฉิงข้างๆเขา เธอไม่คิดว่าเขาจะใส่ใจขนาดนี้

“เฮลิคอปเตอร์ลงจอด ฮ่อหยุนเฉิงจับมือซูฉิงและเดินไปตามชายหาด”

ลมทะเลพัดมา ซูฉิงเหยียบทรายนุ่มๆในใจรู้สึกสบายมาก

“ซูฉิง”

เมื่อเธอเพลิดเพลินกับการรับลมทะเล เสียงของฮ่อหยุนเฉิงก็มาจากด้านหลัง

ซูฉิงได้ยินเสียงและหันศีรษะไปมอง เห็นฮ่อหยุนเฉิงคุกเข่าข้างหนึ่ง ถือกล่องแหวนเล็กๆ อยู่ในมือ

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ การที่มีเธออยู่เคียงข้างฉัน เดิมทีฉันต้องการให้เธอมีชีวิตที่มั่นคง คิดไม่ถึงว่าจะผ่านเรื่องราวอะไรมากมายขนาดนี้ และฉันก็ทำผิดต่อเธอมาก”

น้ำตาของซูฉิงเอ่อล้น เมื่อมองดูรูปลักษณ์ที่น่ารักของฮ่อหยุนเฉิง เธอไม่กล้าที่จะขัดจังหวะเขาเลยแม้แต่น้อย

“ฉันดูเหมือนว่าจะยังไม่เคยขอเธอแต่งงานอย่างเป็นทางการเลย”

ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มให้ซูฉิงและยกแหวนในมือขึ้น “คุณหนูซูฉิงที่น่ารัก ในวันเกิดของคุณวันนี้ แต่งงานกับฉันได้ไหม?”

ซูฉิงปิดหน้าและมองไปยังฉากตรงหน้า ดวงตาของเธอเงยหน้าขึ้นมอง ในท้ายที่สุด เธอก็สูดหายใจลึกๆและยื่นมือออกมา “ฉันจะแต่งงานกับนาย”

ทั้งสองกอดกันแน่นริมทะเล และฮ่อหยุนเฉิงก็บอกซูฉิงไม่หยุดว่าเธอสำคัญกับเขาเพียงใด

ในทางกลับกัน เมื่อเฟิงไป่โจวถูกโจมตีอย่างรุนแรง เฉินเจียวก็คอยสนับสนุนเฟิงไป่โจวอยู่เคียงข้างเขาเสมอ

ในเวลานี้เฟิงไป่โจวไม่มีความตั้งใจที่จะจัดการกับเฉินเจียว เมื่อเห็นว่าเฉินเจียวยังคงพัวพันอยู่ข้างเขา เขาจึงไม่รู้จะทำอย่างไร

เขาส่งผู้ช่วยไปใส่ข้อมูลปลอมลงในลิ้นชักในบริษัท จากนั้นจึงพาเฉินเจียวไปที่บริษัท

ทั้งสองคุยกันได้สักพักหนึ่ง เฟิงไป่โจวก็บอกเธอว่าเขาต้องไปประชุมก่อน และให้เฉินเจียวอยู่ในบริษัทสักพัก

เฉินเจียวยินดี และหลังจากรอให้เฟิงไป่โจวออกไป เธอก็ค้นหาตามอะไรตามความต้องการของเธอในห้องทำงานของเขา

สุดท้าย เธอก็พบข้อมูลปลอมที่เฟิงไป่โจวเตรียมไว้ในลิ้นชักของเฟิงไป่โจว เมื่อดูข้อมูลนี้เธอก็แอบดีใจและถ่ายรูปเนื้อหาของข้อมูลทีละภาพๆ

ในไม่ช้า บริษัทเฉินกรุ๊ปก็ได้รับข้อมูลของเฟิงไป่โจว ในเวลานี้บริษัทเฟิงกรุ๊ปถูกปิดล้อม และบริษัทเฉินกรุ๊ปเองก็เข้าร่วมด้วย

สิ่งนี้ยังเป็นจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ระหว่างบริษัทเฟิงกรุ๊ปและบริษัทเฉินกรุ๊ปทั้งสองได้เปลี่ยนจากพันธมิตรเป็นคู่แข่งกันโดยสมบูรณ์