เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 458
ด้านบนนี้ ทั้งหมดล้วนบันทึกถึงหลักฐานการทำผิดของเขา
แต่ละฉบับ แต่ละเรื่อง
ล้วนเป็นหลันฮ๋าวที่สารภาพออกมา
พยานบุคคล พยานวัตถุล้วนมีอยู่ทั้งสิ้น!
“หยางเฟิง……ไม่สิ! คุณหยาง คุณได้โปรดยกโทษให้ฉันเถอะนะ!”
“เรื่องเหล่านี้ ล้วนเป็นตระกูลหลันที่บีบบังคับให้ฉันทำ…..”
“ฉันถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยง! ฮือๆๆ……”
โจวห้าวคุกเข่าลงกับพื้น แล้วร้องไห้อย่างเศร้าเสียใจ
ถ้าหากหยางเฟิงส่งเขาไปลงโทษตามกฎหมาย
ด้วยพยานหลักฐานเหล่านี้ ก็เพียงพอที่จะถูกยิ่งเป้านับสิบครั้ง!”
อีกอย่าง——
เป็นไปได้อย่างมากที่ตนเอง จะทำให้ตระกูลโจวได้รับการเกี่ยวข้องไปด้วย
ถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงๆ
ตนเองก็คงรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง!
ในเวลาเดียวกัน
ภายในใจโจวห้าวก็รู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม
เรื่องเหล่านี้ เขาเป็นคนทำจริงๆ
แต่ส่วนมากแล้ว ล้วนเป็นตระกูลหลันที่บีบบังคับเขา
ถ้าหากเขาไม่ทำละก็
สองพ่อลูกคงจะไม่ปล่อยเขาเอาไว้แน่!
ซึ่งตนเองก็ไร้กำลังที่จะต่อต้านโดยสิ้นเชิง!
ทันใดนั้น
หยางเฟิงก็รู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย
รู้มาก่อนแล้วว่าโจวห้าวเป็นคนอ่อนแอไร้ความสามารถเช่นนี้
ทำไมจะต้องออกหน้าไปเองล่ะ?
เพียงแค่หนิวต้าลี่ น้องเล็กเพียงคนเดียว ก็เพียงพอแล้ว!
หยางเฟิงกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: “ฉันสามารถไว้ชีวิตคุณได้ เพียงแค่คุณจะต้องไปทำตามที่ฉันสั่งอย่างเชื่อฟัง!”
ได้ยินคำพูดนี้
โจวห้าวก็ไม่ได้คิด และกล่าวทันทีว่า: “ได้! คุณหยาง ตกลงคุณจะให้ฉันทำอะไรเหรอ?”
เวลานี้
โจวห้าวก็ไม่กล้าที่จะเรียกชื่อหยางเฟิงตรงๆ
สำหรับหยางเฟิง
เขาเป็นคนที่น่ากลัวอย่างมาก
อีกทั้งยังเป็นความกลัวที่ฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณอีกด้วย
หยางเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าที่ไร้ซึ่งอารมณ์ว่า: “ง่ายมาก! ฉันต้องการให้คุณกลายเป็นสายลับที่แทรกซึมอยู่ในตระกูลหลัน เพื่อช่วยเหลือฉัน หาหลักฐานการกระทำความผิดทั้งหมดของตระกูลหลัน นอกจากนี้ก็ช่วยฉันหา ความลับเบื้องหลังตระกูลหลันด้วย!”
“นี่…….”
โจวห้าวลังเลใจขึ้นมา
ความโหดเหี้ยมของสองพ่อลูก เขาก็เคยได้พบเห็นแล้ว
ถ้าหากเขาทรยศตระกูลหลัน แล้วถูกสองพ่อลูกรู้เข้า ก็คงจะไม่ให้อภัยเขาเป็นแน่
เมื่อเห็นว่าโจวห้าวลังเลใจ
หยางเฟิงจึงกล่าวด้วยเสียงที่เย็นชาว่า: “คุณคงจะต้องคิดให้ดีๆ นะ เพราะนี่คือโอกาสครั้งสุดท้ายของคุณ! ถ้าหากคุณละทิ้ง เช่นนั้นวันนี้ของปีหน้า ก็คือวันครบรอบวันตายของคุณ!
ได้ยินคำพูดนี้แล้ว
ดวงตาของโจวห้าวก็แดงก่ำ!
ตอนนี้ เขาสนใจเพียงแค่ความเป็นความตายของตนเอง ไหนเลยจะสนใจอุทกภัยของตระกูลหลัน
โจวห้าวจึงรีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า: “คุณหยาง ฉันยินดีที่จะเป็นคนสืบข่าวภายในให้คุณ! ฉันยินดีที่จะนำทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันรู้ สารภาพออกมาทั้งหมด!”
“อืม!”
หยางเฟิงพยักหน้า
ทันทีหลังจากนั้น
โจวห้าวก็นำทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนเองรู้เล่าออกมา
ความเคียดแค้นอันมหาศาลที่เขามีต่อตระกูลหลัน!
เดิมทีโจวห้าวเป็นคุณชายของตระกูลโจว ผู้ที่สูงส่ง
แต่ในช่วงเวลานี้
ถูกหลันเฟิงและหลันจื่อสองคนนี้ตำหนิดุด่า
นี่จะทำให้ภายในใจของเขาไม่มีความอาฆาตแค้นได้อย่างไร?
ตามคำให้การของโจวห้าว
หยางเฟิงก็ยิ่งรับรู้ถึงความชั่วร้ายของตระกูลหลัน
โดยเฉพาะ สองพ่อลูกคู่นั้น
เพื่อเงินทอง จึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา
จนกระทั่ง
ทำร้ายครอบครัวนับไม่ถ้วน จนบ้านแตกสาแหรกขาด!
“น่ารังเกียจ! สมควรตาย!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้
หยางเฟิงเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ!
ความโกรธอันมหาศาลนี้ ก่อให้เกิดเจตนาฆ่าอันรุนแรง ล้อมรอบหยางเฟิงตัวมาอยู่เวลานาน!
โจวห้าวตกใจจนตัวสั่นงันงก
ก้มหน้า ไม่กล้าพูดจาเลยสักคำ
ดวงตาทั้งคู่ของหยางเฟิงราวกับคมมีดที่แหลมคม จ้องเขม็งมองโจวห้าวแล้วกล่าวถามว่า: “โจวห้าว ที่คุณพูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องจริงเหรอ?”
โจวห้าวกัดฟันกล่าว: “คุณหยาง ที่ฉันพูดทุกคำทุกประโยคล้วนเป็นความจริง อีกอย่างฉันยังมีหลักฐานอีกด้วย…….”
พูดจบ
โจวห้าวก็ควักUSBออกมาจากในอก
“USBอันนี้ ได้บันทึกข้อมูลของสองพ่อลูกเอาไว้ ธุรกรรมทางการเงินทุกอย่าง รวมทั้งเรื่องชั่วช้าทั้งหมดที่พวกเขาได้กระทำลงไป!”
ก่อนหน้านี้
โจวห้าวได้เตรียมวิธีดำเนินการทั้งด้านเอาไว้อย่างดี
ในวันหนึ่งเมื่อตระกูลหลันหมดอำนาจลง
บางทีสองพ่อลูกก็อาจจะต้องการฆ่าปิดปากเขา
เขาก็จะนำUSBอันนี้ส่งออกไป