คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 702
ในขณะเดียวกัน กองทัพโลกใหม่นับไม่ถ้วนได้ฉวยโอกาสนั้นเพื่อเข้าโจมตีเซปไฟร์ด้วยดาบยาวในมือของพวกเขา
สวบ! สวบ!
ปากของเซปไฟร์เต็มไปด้วยเลือด! ร่างกายของเขาถูกแทงหลายครั้งดูราวกับรังผึ้ง!
ฟึบ!
จากนั้น เซปไฟร์ก็รวบรวมกำลังภายในของเขา เขากลั้นหายใจและดึงหอกยาวออกมา ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นแล้วเหวี่ยงคู่ต่อสู้ขึ้นไปในอากาศ!
“อ๊าก!” เซปไฟร์คำรามด้วยเสียงอันดังในขณะที่เขายืนนิ่ง แม้ว่าใบหน้าของเขาจะซีดเซียว แต่เขาก็ไม่เคยเกรงกลัวที่จะเผชิญหน้ากับกองทัพโลกใหม่ที่อยู่ตรงหน้าของเขา!
“พวกแกมีอะไรที่เด็ดกว่านี้อีกไหม? มา เข้ามาเลย!” ดวงตาของเซปไฟร์แดงก่ำในขณะที่เขาตะโกนสุดกำลัง!
กองทัพโลกใหม่มองหน้ากัน พวกเขากำลังเป็นกังวล
ไอ้นี่ไม่กลัวความตายหรือยังไง?
เขายังคงลุกขึ้นสู้ในขณะที่เขาบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ได้ยังไง?
เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตา มาสเตอร์ลีโอนาร์ดและนิกายคนอื่น ๆ ได้เห็นฉากนี้ พวกเขาก็ต้องตกตะลึง
นี่คือสำนักประตูสุราลัย! พวกเขายอมสละชีวิตเพื่อปกป้องเมืองตงไห่แม้ว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม!
“ขุนพลเซปไฟร์!”
“ท่านเซปไฟร์!”
เลวินและพี่น้องคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึงเมื่อเห็นร่างกายของเซปไฟร์เต็มไปด้วยเลือด!
ในขณะที่พวกเขาตะโกน เลวินกำลังจะวิ่งไปช่วยเซปไฟร์ แต่มีศัตรูที่กำลังขัดขวางเขามากเกินไป พวกเขาจึงไม่สามารถหลุดออกไปเพื่อช่วยเซปไฟร์ได้!
ในขณะนั้น เซปไฟร์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกำลังถูกศัตรูรายล้อมไว้ ดวงตาของเขาเป็นสีเลือดและเขาก็ดูบ้าคลั่งขึ้นทันที เขาตะโกนดังก้องไปทั่วท้องฟ้า “พวกแกจากโลกใหม่จงฟัง! ตราบใดที่สำนักประตูสุราลัยยังอยู่ที่นี่ พวกแกจะไม่มีวันได้ก้าวขาเข้ามาในเมืองตงไห่เด็ดขาด!”
เมื่อเขากล่าวจบ ดาบบนมือของเซไฟร์ก็พุ่งออกไปและทำลายทหารนับสิบคนของกองทัพโลกใหม่จนได้รับบาดเจ็บสาหัส!
เซปไฟร์ใช้กำลังภายในสุดท้ายและลมหายใจของเขายืนหยัดต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้าย
วินาทีถัดมา กองทัพโลกใหม่หลายสิบนายที่มีปืนยาวอยู่ในมือคำรามในขณะที่พวกเขาพุ่งเข้ามาใกล้
เซปไฟร์สูญเสียพลังงานไปหมดแล้ว เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป ดาบยาวแทงทะลุเข้าที่ร่างของเซปไฟร์ทันที
เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เลือดกำลังหลั่งไหลออกมาจากร่างกายของเขา!
“ขุนพลเซปไฟร์!”
“ท่านเซปไฟร์!”
ทุกคนต่างก็ตะลึง ดวงตาของพี่น้องดิกสักแดงก่ำในขณะที่เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาของพวกเขาหลั่งไหลอย่างต่อเนื่องจนไม่สามารถควบคุมได้!
เซปไฟร์ได้ใช้พลังงานทั้งหมดของเขาไปแล้ว เขาเช็ดเลือดที่ปากของเขาและยิ้มอย่างอ่อนโยน “พี่น้องที่รัก ฉันคงช่วยพวกเราไม่ได้แล้ว พวกนายที่เหลือจะต้องปกป้องเมืองตงไห่และชาวประชา อย่าทำให้บราเธอร์แดร์ริลและสำนักประตูสุราลัยต้องอับอาย!”
หลังจากที่พูดจบ เซปไฟร์ก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและตะโกนสุดกำลัง “ปกป้องโลกของเรา ฉันเซปไฟร์ ไม่เสียใจที่จะต้องตายในสนามรบ!”
เสียงคำรามดังก้อง!
วิญญาณอันสูงส่งคำรามไปยังก้อนเมฆที่ลอยบนท้องฟ้า!
“ฉันไม่ให้นายตาย!”
ทันใดนั้นเอง เสียงที่ฟังดูสดใสก็ดังขึ้น การปรากฏตัวของนกอินทรีสีขาวดั่งหิมะบนท้องฟ้า
ตามมาด้วยเงาของใครบางคนที่กำลังยืนอย่างสง่าและหยิ่งผยองอยู่บนหลังของนกอินทรีตัวนั้น
ดวงตาที่ส่องประกายด้วยน้ำตาของเขา
เขาคือแดร์ริล
“บราเธอร์ดาร์ริล!”
“บราเธอร์ดาร์ริลมาแล้ว!”
สองขุนพลสายฟ้าและคนอื่น ๆ ต่างก็พากันตะโกนดังก้อง!
อย่างไรก็ตาม เหล่าผู้นำนิกายหลักและคนอื่น ๆ ต่างก็ขมวดคิ้ว
“แดร์ริล แกมันทรยศ! แกกล้าดียังไงมาปรากฏตัวที่นี่!” แม่ชีแห่งโชคชะตาตะโกนขึ้นในขณะที่เธอชี้ไปที่แดร์ริล “แกคงจะมีความสุขมากสินะที่เห็นเมืองตงไห่กำลังจะพ่ายแพ้! ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันจะฆ่าแกด้วยมือของฉันอย่างแน่นอน ไอ้สารเลว!”
แดร์ริล ไอ้คนทรยศผู้นั้น! เขากล้าดียังไงถึงมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่! หกนิกายหลักกัดฟันแน่น พวกเขายังคงคิดว่าแดร์ริลเป็นคนทรยศที่ได้แปรพักต์ไปยังโลกใหม่
บทที่ 701
บทที่ 703