มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 580
“เราได้ติดต่อพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว อย่างไรก็ตาม พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!” แซคตอบ
ไม่ว่าในกรณีใด เจอรัลด์รู้ดีว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกในตอนนี้คือเขาต้องได้พบกับซาเวียเป็นการส่วนตัว เพื่อที่พวกเขาจะได้พูดคุยกันอย่างชัดเจน
“ดูแลพวกเจนให้ดีและคอยดูเพื่อนสองคนของฉันด้วย ฉันจะจัดการส่วนที่เหลือเอง!” เจอรัลด์ตอบ เนื่องจากทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเขา เขาจึงต้องจัดการกับมันเป็นการส่วนตัว
เขาไม่กลัวตระกูลหลงเลย
พูดตามตรง หากเป็นเรื่องเร่งด่วนจริง ๆ เขาก็สามารถระดมคน และใช้อาวุธที่ใหญ่ที่สุดของครอบครัวได้ แม้ว่าตระกูลหลง จากยานเคนจะมีอิทธิพลมาก แต่เจอรัลด์ก็สามารถจัดการพวกเขาได้อย่างไม่เลือกหน้า
และไม่ว่ากรณีจะเป็นเช่นไร เจอรัลด์ได้สรุปไว้แล้วว่า ซาเวีย กลายเป็นคนไร้หัวใจและไร้เมตตา เพราะเขาเคยปฏิบัติกับเธอแบบเดียวกันในอดีต
ไม่มีประโยชน์ที่จะร้องไห้กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพื่อดำเนินการต่อ เขาต้องตามหาเธอก่อน!
เมื่อเจอรัลด์ลงบันได เขาโทรหาฟาลิซิตี้เพื่อขอเบอร์โทรศัพท์ของซาเวีย
“อะไร? ฉันไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของเธอหรอก ทำไมนายถึงขอมันล่ะ? ฉันคิด”
ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค เจอรัลด์ก็วางสายไปแล้ว ถ้าเธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์ มีเพียงคนหนึ่งเท่านั้นที่จะมี
เจอรัลด์จะต้องเผชิญหน้ากับนาตาชา
เขาขับรถกลับไปที่มหาวิทยาลัยทันที หลังจากถามคุณป้าที่ดูแลหอพักหญิงแล้ว เขาก็พบว่าห้องไหนที่นาตาชาพักอยู่ และเขาก็รีบขึ้นไปที่ชั้นสาม
แม้ว่าคุณป้าคิดจะหยุดเขาในตอนแรก แต่เธอก็รู้ว่าเจอรัลด์เป็นคนที่มีประวัติไม่ธรรมดาทันทีที่เธอเห็นรถที่เขาขับ เธอไม่กล้าแม้แต่จะลองหยุดเขาจากการขึ้นบันไดหลังจากนั้น
เมื่อเจอรัลด์เตะประตูหอพักหญิงถูกเปิดออกจนได้ยินเสีงดัง
“อะไรกัน?!”
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงทางเดินกรีดร้อง ขณะที่เพื่อนร่วมห้องของนาตาชาหลายคนทำแบบเดียวกันขณะปิดหน้าอก พวกเขาทั้งหมดหวาดกลัว
“ไอ้บ้าเอ้ย! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้นะ!” หญิงสาวที่หวาดกลัวตะโกน ขณะที่พวกเขารวมตัวกัน
ขณะนั้นนาตาชากำลังสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง และเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์เดินเข้ามาใกล้เธอด้วยความโกรธ เธอเดาได้ถูกต้องว่าทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่
เธอยังคงสูบบุหรี่ต่อไป ขณะที่เธอจ้องไปที่เจอรัลด์
“พี่สาวของเธออยู่ที่ไหน?” เขาถาม
“แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วย”
“ฉันอยากเจอเขาถ้าเขากลับมา!”
“ทำไมเธอถึงอยากเจอนาย? พี่สาวฉันบอกฉันว่าเธอไม่อยากเจอนายเลยด้วยซ้ำ!” นาตาชาตอบ
“งั้นก็หยุดทำให้ฉันไม่มีทางเลือกเสียที! เธอเป็นคนส่งคนพวกนั้นมาทุบตีเพื่อนของฉันใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม ขณะคว้าข้อมือนาตาชา
ความเจ็บปวดอย่างกะทันหันทำให้เธอทำหน้าบูดบึ้งด้วยความเจ็บปวด
“น นายฟังฉันก่อน!” นาตาชาตะโกน ขณะที่เธอพยายามหนีจากเขาอย่างสิ้นหวัง
จากนั้นเธอก็ส่ายหัวก่อนพูดว่า “ฉันรู้ว่าตอนนี้นายคงรู้สึกสับสนมากเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่างในตอนนี้ นายต้องสงสัยอย่างแน่นอน เพราะพี่สาวของฉันและฉันได้รับอิทธิพลและอำนาจมากขนาดนี้ใช่ไหม?”
“เอาล่ะ ในเมื่อนายก็โกรธถึงขนาดรีบเข้ามาในหอพักหญิงแล้ว มีเรื่องหนึ่งที่ฉันจะบอกนายได้ มากับฉันแล้วเราจะไปคุยกันที่ชั้นล่าง!” นาตาชาตอบ
จากนั้นเธอก็พาเขาไปที่สวนสาธารณะเล็ก ๆ ใกล้ ๆ หลังจากไปถึงที่นั่น พวกเขาเพียงแค่หยุดเดินและยืนอยู่ที่นั่น
“งั้นเจอรัลด์ หรือฉันควรเรียกนายว่าคุณคลอฟอร์ดดี? ฉันเพิ่งรู้ตัวตนที่แท้จริงของนายเมื่อวานนี้ มันน่าทึ่งมากที่คิดว่าจริง ๆ แล้วนายเป็น คุณคลอฟอร์ด จากเมืองเมย์เบอร์รี่ จริง ๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนายถึงทำร้ายพี่สาวฉันได้อย่างสุดซึ้ง อย่างไรก็ตาม นายไม่คิดว่านายโหดร้ายกับเธอมากไปเหรอ?เมื่อเทียบกับวิธีที่ฉันปฏิบัติต่อเพื่อนของนายเเล้ว นายอารมณ์เสียอยู่แล้วหลังจากที่เราสอนบทเรียนให้เพื่อนของนาย แต่นายรู้ไหมว่านายทำอะไรกับพี่สาวของฉัน?”
“นายรู้ไหมว่านายเกือบฆ่าเธอ? และทิ้งให้ฉันเป็นน้องสาวผู้น่าสงสาร”
“ฉัน? ฉันเกือบจะฆ่าเธอแล้วเหรอ?” เจอรัลด์ตอบซึ่งทั้งตกตะลึง และไม่เชื่อในคำพูดของเธอ