ในเลนบน หลินหลี่โจมตีใส่ Thundershock ด้วย [Giant Assault]! ThunderShock ไขว้ขวานทั้งสองด้ามเป็นรูปตัว X บล็อคการโจมตีของหลินหลี่ ตอนนี้ทั้งสองคนต่างมีเลเวล 2 แล้ว และกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด
ThunderShock ประหลาดใจในการควบคุมของหลินหลี่ หลังจากที่ทดลองเล่นนักรบดาบยักษ์ด้วยตัวเองแล้ว เขานั้นรู้ดีว่านักรบดาบยักษ์ตัวนี้มีปัญหามากเพียงใด ตัวละครตัวนี้ควบคุมได้ยากมากๆ! ลูกเตะและหมัดของหลินหลี่ทั้งหมดดูตรงไปตรงมาและเรียบง่ายก็จริง แต่ถ้าเกิดหนึ่งในนั้นตีถูกเขา อาจทำให้เขาเกิดการหยุดชะงักหรือกระเด็นถอยหลังได้ จากนั้นดาบยักษ์ก็จะโจมตีตามเข้ามา เขาต้องระมัดระวังเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีๆ เขาโยกตัวไปด้านข้างเพื่อหลบการสับของหลินหลี่ จากนั้นเขาเหวี่ยงขวานใส่ หลินหลี่บิดไหล่และใช้ดาบยักษ์บล็อคขวานไว้ จากนั้นสวนกลับด้วยการแทงเข่าใส่ ThunderShock หลบไปรอบๆและเหวี่ยงขวานทั้งสองด้ามใส่หลังของหลินหลี่ หลินหลี่แทบไม่ได้ตื่นตระหนกใดๆ เขาหันกลับมาฟาดดาบเข้าปะทะขวานทั้งสองและทำการหมุนตัวเตะสวนกลับไป ThunderShock มองไปที่รองเท้าสเก็ตบอร์ดที่อยู่ข้างหน้าดวงตาของเขาและรีบเอนคอไปด้านหลัง ลูกเตะที่หมุนปั่นเฉี่ยวผ่านจมูกของเขาไปเพียงนิดเดียว หลินหลี่ยังคงหมุนตัวอยู่และใช้ประโยชน์จากโมเมนตัมนี้ คว้าดาบยักษ์ฟาดใส่อย่างเต็มแรง…
ThunderShock บล็อคด้วยสองขวานอีกครั้ง ด้วยแรงปะทะทำให้มือของเขาถึงกับสั่นไม่หยุด การป้องกันของเขาแทบพังทลาย ‘ความแข็งแกร่งแบบไหนกัน?’ เขาถูกส่งกระเด็นถอยหลังมาหลายก้าว
“หน๊อย! คออะไรกันนี่! นายมันเต่าชัดๆ!” หลินหลี่คิดย้อนกลับไป ลูกเตะที่พลาดเป็นเพราะการเคลื่อนไหวแปลกๆของคอ
“หุบปากของนายไป บิดาของนายคนนี้แค่มีคอที่ยืดหยุ่น!” Thundershock ตะโกนใส่
“นายมีคอเต่า! พร้อมกับใส่เกราะแบบนั้นอีก ดูยังไงนายมันก็เต่าชัดๆ!” หลินหลี่พาดดาบยักษ์ไว้บนไหล่ของเขาและเยาะเย้ยใส่
“เชี่ย! นายสวมกางเกงยีนส์ขาสั้นและรองเท้าสเก็ตบอร์ดแบบนั้น ยังจะมีหน้ามาเยาะเย้ยชุดเกราะของฉันนี่นะ!” ThunderShock หัวเราะเยาะ
“ชุดนี่เป็นเพราะพี่สาวโรสทำให้ผม งั้นผมจะแสดงให้นายเห็นร่างที่แท้จริงของผมก็แล้วกัน …” หลินหลี่พูดอย่างจริงจัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายแหลมคม Thundershock กลืนน้ำลายลงคอ แม้กระทั่งผู้ชมก็รู้สึกกระวนกระวายใจ ‘ร่างที่แท้จริง?’
“มันจะเป็นยังไง?” พี่ใหญ่เฉาลูบคางและเต็มไปด้วยความอยากรู้
หลินหลี่เอื้อมมือออกไปคว้าที่ชุดของเขา ThornyRose ขมวดคิ้ว ‘ร่างที่แท้จริง กำลังจะถูกเปิดเผยแล้ว…’
พริบตานั้น หลินหลี่ฉีกกระชากเสื้อผ้าของเขาทั้งหมดในทันที ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยภาพโมเสค เขาเอามือเท้าเอวแล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แล้วพูดด้วยความกล้าหาญอย่างชายชาตรี “ฮ่าๆๆ จงหวาดกลัวกันเข้าไป! นี่คือร่างที่แท้จริงของนักรบดาบยักษ์!”
Thundershock งุนงง ‘เขาเปลือยเปล่า! เขาตัวล่อนจ้อนจริงๆ … นี่ฉันต้องลดตัวลง จนต้องมาสู้กับเด็กอายุ 9 ขวบหรือไงกัน และยังปล่อยให้เขาปั่นหัวฉันอยู่แบบนี้?’
“สโมสรของเราก้าวพ้นระดับไร้ยางอายไปแล้ว และตอนนี้กำลังก้ามเข้าสู่ระดับความชั่วร้าย ชื่อเล่นใหม่ของสโมสรเราคือ ผู้ป่วยจิตเวช” FrozenBlood พูดอย่างมีความสุข
“แค๊ก แค๊ก นั่นไม่ใช่เรื่องที่จะน่าดีใจ …” ThornyRose พูดอย่างหมดอารมณ์
“ช่างเป็นร่างกายที่กำยำอะไรเช่นนี้ น่าร๊ากก น่ารักมากจริงๆเลย มันเป็นการรวมกันที่สมบูรณ์แบบของสัตว์ร้ายและลูกแมว อ่า มันน่ารักมากเกินไป …” หญิงสาวนับไม่ถ้วนต่างกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ เมื่อมองไปยังร่างที่แท้จริงของนักรบดาบยักษ์ของหลินหลี่
แม้ว่าตอนนี้พวกเขาถูกเรียกว่าผู้ป่วยจิตเวช ผลความนิยมของหลินหลี่ก็ยังไม่ตกลง ในความเป็นจริงแล้ว มันกลับตรงข้ามเลยด้วยซ้ำ เขากลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้น แฟนคลับของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แม้แต่ ThunderShock ก็ยังได้รับชื่อเล่นใหม่ว่า คอยืดหยุ่นหรือคอเต่า ThornyRose และคนอื่นๆกลายเป็นโง่งม ‘เชี่ย! เขาเพิ่งเปลื่อยเปล่าล่อนจ้อนไป แต่ยังมีแฟนคลับเพิ่มขึ้นเป็น 2 ล้านคน!?’
หลินหลี่เห็นร่าง ThunderShock กำลังสั่นสะท้านอยู่ เขาจึงเชิดคางขึ้นและหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ “ฮ่าๆๆ ตอนนี้นายกำลังกลัวอยู่ล่ะสิ งั้นผมจะไม่รังแกนาย ผมจะออมมือให้นายแล้วกัน ผมจะไม่สู้กับนายในร่างที่แข็งแกร่งแบบนี้!”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็สวมชุดกางเกงยีนส์อีกชุดหนึ่ง ซึ่งตามด้วยการถอนหายใจอย่างผิดหวังของพวกผู้หญิงนับไม่ถ้วน
ThunderShock ไม่ต้องการที่จะโต้เถียงกับหลินหลี่อีกต่อไป ‘ร่างที่แข็งแกร่งที่สุดของนายในสภาพเปลือยเปล่านี่น่ะ!’
ตัดฉากกลับมาที่เลนกลาง
“ยายมีขายหอยยายมอยขายหมี ขนหมีของยายมอยติดอยู่บนหอยของยายมี ถ้าเธอพูดไม่ถูกต้องชัดเจน นั้นก็หมายความว่าเธอไม่ได้ใช้ลิ้นของเธอดีพอ? เวลาเธอพูดต้องให้แน่ใจว่ายืดลิ้นออกอย่างถูกต้อง และกระดกลิ้นให้ถูกจังหวะ จงเรียนรู้และฝึกฝนอย่างจริงจังซะ … เอาล่ะ! แม่คนจัดฟัน ไหนมาลองฝึกพูดอีกครั้งกัน ถ้าเธอไม่ได้ฝึกพูด เธอจะกลายเป็นคนงี่เง่านะ” เย่ฉางสอนและเตือนอย่างจริงจัง ใบหน้าของ BracesGirl เต็มไปด้วยความอับอาย เธอบังเอิญเผลอกัดลิ้นไปและเลือดก็ทะลักเต็มปากของเธอ ในตอนนี้เธอเริ่มสูญเสียเหตุผลในหัวของเธอไปหมดแล้ว เธอชูไม้เท้าขึ้นและพุ่งเข้าหาเขาทันที ทันใดนั้น มีแสงกระพริบขึ้นและเย่ฉางก็แทงดาบใส่หัวใจเธอสามครั้งรวด เขาสะบัดเลือดออกจากดาบและเก็บดาบใส่ฝักอย่างเป็นธรรมชาติ เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและแสดงออกถึงความเศร้าโศก “ขอโทษด้วยนะ ในฐานะที่ฉันเป็นเอซของทีม ฉันต้องฝืนทำใจแข็งเหมือนดั่งเหล็กกล้า ครั้งต่อไป เธอก็จำไว้ด้วยนะว่า อย่าบุ่มบ่ามพุ่งเข้าใส่ศัตรูแบบนี้อีก เข้าใจไหม?”
“ไอเด็กเปรต … แกๆ …” BracesGirl ด่าและชี้ไปที่เขา ขณะที่เธอค่อยๆกลายเป็นศพ
“เฮ้อ ทำไมต้องด่าฉันด้วย ฉันแค่เตือนด้วยความหวังดีนะ…” เย่ฉ่างบ่นพร้อมกับแทงใส่ศพเธออีกสองครั้ง จากนั้นก็อัพเกรดอาวุธของเขา
“ช่างไร้ขีดจำกัดล่างเกินไปแล้ว…” ผู้ชมทุกคนตกตะลึง แต่ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มส่งเสียงเชียร์
“BracesGirl ทำไมเธอถึงทำผิดพลาดขนาดนั้นได้?” ClearMoon ขมวดคิ้ว
“ก็พี่ใหญ่วีรบุรุษสอนให้เธอพูดโดยใช้ลิ้นให้ถูกต้อง เขายังคงแก้ไขการออกเสียงของเธออย่างจริงจัง จากนั้นเธอก็โกรธจนตายไป …” ScarredLi ตอบ
“เจ้าพวกวายร้าย” ClearMoon กัดฟันแน่นและจ้องมองจางเจิ้งเฉียง สามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะโหดร้ายมากๆ
“บุคลิกภาพของพี่ใหญ่วีรบุรุษนั้นมีปัญหาเล็กน้อย …” พี่ใหญ่เฉากล่าวขณะที่เขาเฝ้าดูเย่ฉางที่กำลังเก็บเกี่ยววิญญาณด้วยรอยยิ้มที่ไม่แยแส
ซูหยี่ยี่ทำได้เพียงเห็นด้วยอยู่ภายในใจเท่านั้น เธอกลัวว่าถ้าเธอเผลอแม้แต่พยักหน้า เขาอาจจะเห็นมันได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบทเรียนสอนเต้นรำของเธอกลายเป็นบทเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ …
CloudDragon ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ‘ผู้ชายคนนี้เก่งเรื่องยั่วยุคนอื่นจริงๆ! ความชั่วร้ายของเขาจะมีมากแค่ไหนกัน?’
“ความสามารถในการยั่วยุ – SS การประเมินบุคลิกภาพ – สารเลว, พวกตีสองหน้า…” MistyVeil ยังคงบันทึกข้อมูลของเธอ
FrozenCloud เห็นว่าเย่ฉางได้ฆ่า BracesGirl ไปแล้ว เธอเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก ‘สมกับเป็นหัวหน้าทีม’
“พี่ใหญ่วีรบุรุษโหดร้ายเกินไปแล้ว ถ้าเขายังทำแบบนี้อยู่เรื่อยๆล่ะก็ …”
“คุณไม่เข้าใจอะไรเลย! ที่พี่ใหญ่วีรบุรุษต้องพูดแบบนั้น มันก็เหมือนพวกทหารโบราณที่ต้องทำกันนั่นแหละ! หัวใจดั่งเหล็กกล้า! ชนะทุกสิ่ง!”
“มันต้องพูดว่าหัวใจดั่งเหล็กกล้าอยู่เหนือทุกอารมณ์ สามัญสำนึกนายยังเด็กเกินไป เอาล่ะ! เรามาส่งเสียงเชียร์พี่ใหญ่วีรบุรุษกันเถอะ”
“ลืมทุกสิ่งไปก่อน แต่การที่เขาพูดได้อย่างราบรื่นแบบนั้น ฉันยกนิ้วให้เลยจริงๆ”
“สมกับเป็นพี่ใหญ่วีรบุรุษ ไม่เสียแรงที่ฉันเชียร์เลยจริงๆ เขาสามารถฆ่าคนได้ด้วยคำพูดยั่วยุ”
“การฆ่าคนด้วยคำพูด คุณไม่คิดว่ามันไร้ยางอายเกินไปหน่อยหรือ!”
“เฮ้ ทุกความคิดเห็นของพวกคุณทั้งหมด ฉันไม่มีอะไรที่จะโต้แย้ง เพราะทุกคนต่างก็มีเหตุผลของแต่ล่ะคน แต่ฉันต้องรักษาเกียรติของสามพี่น้องไว้ เอาล่ะ! ฉันจะออกไปพักผ่อนล่ะ” หัวหน้ากลุ่มแฟนคลับของสามพี่น้องพูดขึ้นมา
“อย่ากังวลไปเลยหัวหน้า พวกเราจะรักษาชื่อเสียงของสามพี่น้องแทนเอง…”
ThornyRose หัวเราะอย่างขมขื่น ‘ดัชนีจริยธรรมของสโมสรกำลังพุ่งไปทางระดับเลวร้ายและอสูรเข้าไปทุกที ถ้าเขาเพียงแค่ต้องการที่จะกดดันเธอมันก็ดีอยู่หรอก แต่เขายังพูดจาสั่งสอนเธอหลังจากที่ฆ่าเธอไปแล้วอีกด้วย เขาทำแม้กระทั่งโจมตีศพของเธอ เขาเป็นคนสารเลวแค่ไหนกัน?’
เย่ฉางเห็นว่า BracesGirl กลับมาที่เลนกลางและมีสีหน้าท่าทางที่สงบลง เขายิ้มแย้มแจ่มใสและเริ่มพูด “ ข่าวด่วนจากระนองระยองยะลาที่จังหวัด ระนองระยองยะลา ได้มียักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก เพราะยักษ์เล็กจะกินข้าวกับผัดฟักแต่ฟักผัด เป็นของยักษ์ใหญ่ ระนองระยองยะลา จึงได้แต่หวาดวิตกว่ายักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็กจะเข้าทำร้าย ส่งทหารถือปืนไปโบกตึกเพราะปูนโบกตึกที่ทหารถือปืนแบกมานั้น อาเฮียหลีพาอาหลีเฮียไปดูผี และยานัดหมอมีแก้ฝีแก้หิด อย่านัดหมอชิดแก้หิดแก้ฝี จึงกินมันติดเหงือกกินเผือกติดฟัน จึงพาบริษัท กำจัด จำกัดมหาชน ให้มากำจัก โดยวิธีที่จะทำคือ ชามเขียวคว่ำชาวชามขาวคว่ำค่ำ เพื่อเมื่อเช้ากินผัดฟักเย็นกินฟักผัด แล้วจึงบอกให้พ่อบอกกับแม่ว่าให้พี่ซึ่งเป็นน้องของคุณย่าให้หาปู่ที่เป็นทวดของคุณลุงลูกแม่ยายของอาที่อยู่ระนองระยองยะลามาช่วยด่วน”
เย่ฉางพูดอย่างรวดเร็วและราบรื่นชัดถ้อยชัดคำ BracesGirl ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เธอชี้ไปที่เย่ฉาง แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคำว่า ‘ฉัน ฉัน ฉัน’ ที่เหมือนติดอยู่ในลำคอของเธอ ไม่เพียงแต่ BracesGirl เท่านั้นที่ตกตะลึงอยู่ แต่ผู้คนทั้งหมดต่างก็เงียบลงเช่นกัน หลังจากผ่านไปเป็นเวลาเนิ่นนาน ทุกคนก็ปล่อยลมหายใจออกมา “ถ้าครั้งนี้ BracesGirl ไม่ตายอีก ก็ผิดธรรมชาติเกินไปแล้ว”