ตอนที่ 1686 ฆ่าไม่เหลือ
คลื่นพลังสีแดงเก่าสายพุ่งผ่านความว่างเปล่าเหมือนสายฟ้า เร็วกว่าคลื่นพลังที่เก้าอสรพิษปลดปล่อยหลายเท่าตัว
หลินฮวงลอบเสริมผนึกเตีสองผนึกเข้ากับการสะท้อนพลังรอบนี้
คลื่นพลังสีแดงเลือดพลันพุ่งผ่านความว่างเปล่า ก่อนเก้าอสรพิษจะได้ตอบสนอง พวกมันก็กระแทกเข้ากับเงาเหนือหัวเขาแล้ว
วินาทีต่อมา หัวทั้งเก้าของงูยักษ์เก้าหัวระเบิดแทบจะพร้อมกัน ทันทีทันใด เงาสลายตัวอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนเป็นจุดแสงสีดํานับไม่ถ้วนและจางหายไป
ด้านล่าง เก้าอสรพิษกระอักเลือดคําโต
แม้หลินฮวงจะไม่โจมตีเก้าอสรพิษโดยตรง แต่เขาก็ยังบาดเจ็บจากผลพวง
วิชาของเก้าอสรพิษได้รับพลังโดยวิญญาณเทพกับพลังเทวะ พลังสวรรค์และพลังผนึกดํา
เนื่องจากวิชานี้โดนทําลายอย่างรุนแรง โดยธรรมชาติ วิญญาณเทพของเขาจึงได้รับผลกระทบ
โชคดี เขาสามารถถอนพลังเทวะได้ทัน เขาจึงงได้รับผลสะท้อนกลับ
แต่ทว่า ด้วยความที่งยักษ์เก่หัวได้รับการโจมตีของหลินฮวงไเขาจึงเสียพลังเทวะกับพลังสวรรค์ในตัวไปมาก
พลังเทวะกับพลังสวรรค์เกือบหนึ่งในสามภายในตัวของเขาหายไปกับการโจมตีนี้
เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะพอถึงเวลาที่เขาได้สติ คลื่นพลังเก่าสายก็ได้มาถึงหน้าเขาแล้ว ไม่มีทางที่เขาจะหลบพวกมันได้หมด เขาเลยถูกบังคับให้ต้องรับการโจมตีซึ่งๆหน้า
ถ้าเขาไม่ทําแบบนั้น วิญญาณเทพของเขาคงโดนค่าจัด
เก้าอสรพิษคิดว่าหลินฮวงต้องมองเห็นทะลุผ่านวิชานี้ ซึ่งทําให้เขาไม่โจมตีเก้าอสรพิษ แต่กลับโจมตีใส่งูยักษ์เก้าหัวเหนือหัวเขาแทน
แต่ทว่า ความจริงคือหลินฮวงนั้นไม่ได้ศึกษาวิชาของเก้าอสรพิษเลย
มุมสะท้อนของกระจกสามารถปรับได้ตามความจําเป็นเพื่อโจมตีเป้าหมายที่เขาต้องการ แต่ทว่าเขาขี้เกียจปรับ
งูยักษ์เก้าหัวตัวใหญ่และเห็นได้ชัดว่าเล็งง่ายกว่า
ยิ่งไปกว่านั้น การบดขยี่สิ่งมีชีวิตพลังงานเช่นนี้จะต้องผลาญพลังเทวะกับพลังสวรรค์ของศัตรูอย่างมาก นี่คือสิ่งที่ใครก็รู้โดยไม่จําเป็นต้องศึกษา
การปะทะแรกระหว่างทั้งคู่เริ่มและจบลงอย่างว่องไว
จิ้งจอกแดงกับคนอื่นตะลึงงัน
ในฐานะจ้าวเทวะขั้นสูง จิ้งจอกแดงกับซิลเวอร์สามารถสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายของงูยักษ์เก้าหัวนั้นเกือบจะทรงพลังเท่ากับจําาวเทวะขั้นสูงสุดแล้ว
แค่การโจมตีของสักหัวก็มากพอจะฆ่าใครก็ตามที่นี้ได้สบาย นับประสาอะไรกับถ้าหัวทั้งเก้าโจมตีพร้อมกัน
สําหรับจ้าวเทวะขั้นกลาง แม้พวกเขาจะไม่รับรู้ถึงวิชาของเก้าอสรพิษแน่ชัด พวกเขาก็ยังสัมผัสได้ว่ามันน่ากลัวแค่ไหนตอนงูยักษ์เก้าหัวปล่อยคลื่นพลังออกมา แค่ผลกระทบอย่างเดียวก็มากพอทําให้ทั้งหกใจสั่น
เดิมที เกือบทุกคนที่นต่างคิดว่ามีโอกาส 90% ที่หลินฮวงจะตายทันที
เหนือสิ่งอื่นใด การโจมตีนั้นทรงพลังพอๆกับจ้าวเทวะขั้นสูงสุด
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คิดว่าสถานการณ์จริงจะเป็นด้านตรงข้าม
ไม่เพียงหลินฮวงจะไม่บาดเจ็บ แต่เขายังสะท้อนการโจมตีของเก้าอสรพิษได้ทันที
เดิมทีไรเดอร์ที่เหลือต่างคิดว่าพวกเขาอาจมีโอกาสได้เอาศพหลินฮวงมาเป็นถ้วยรางวัล ถ้าการโจมตีของเก้าอสรพิษฆ่าเขาไม่ได้
แต่ทว่า หลังเห็นสิ่งที่เกิด ทั้งแปดก็รู้สึกหนาวสั่น
แม้กระทั่งซิลเวอร์ ผู้ไร้อารมณ์ก็ยังแสดงความกลัว
ร่างกายสีเงินของเขาพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
สภาพร่างกายนี้คือปฏิกิริยาที่จะกระตุ้นเองเมื่อใดก็ตามที่ซิลเวอร์สัมผัสได้ถึงอันตรายต่อชีวิต มันจะช่วยเพิ่มสภาพร่างกายของเขาขึ้นไปอีกระดับ
ภายใต้สถานการณ์ปกติ จิ้งจอกแดงต้องไม่สามารถระงับตัวเองจากการถามคําถามได้ถ้าเขาเห็นซิลเวอร์เปลี่ยนสีเช่นนี้
แต่ทว่า ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะไปถาม
เขาเริ่มวางแผนหลบหนีอย่างรวดเร็ว
ทั้งหมดต้องตายแน่ถ้าสู้กับคนที่แม้แต่เก้าอสรพิษก็ยังแพ้ ทางรอดเดียวของพวกเขาคือหาโอกาสหลบหนี
หลินฮวงยังไม่คิดจะชายตาแลมองพวกจิ้งจอกแดงด้วยซ้ํา
ตอนนี้ ท่ามกลางทั้งเก้า ความสามารถของเก้าอสรพิษเป็นอย่างเดียวที่จะดึงความสนใจเขาได้
ส่าหรับที่เหลือ เขาไม่จําเป็นต้องใช้มีดบินถึงสองครั้งเพื่อฆ่าคนเหล่านั้นเลย
“ถ้าเจ้าไม่ใช้กระบวนท่านั้นแต่แรก บางทีเจ้าคงยื้อได้นานกว่านี้หน่อย”หลินฮวงยิ้มให้เก้าอสรพิษ
เก้าอสรพิษไม่พูดอะไร แต่ใบหน้าของเขาแสดงอารมณ์ออกมาหมด
เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องราวจะกลับกลายเป็นแบบนี้
“ในเมื่อเจ้าโจมตีไปแล้ว งั้นก็ถึงตาของข้าบ้าง” ทันทีที่หลินฮวงพูดจบ สายฟ้าสีแดงเลือดนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกจากแขนเสื้อเขา ปกคลุมทั้งท้องฟ้าสุดหูสุดลูกตา
รูม่านตาของเก่าอสรพิษหดลงพอเห็นแบบนี้
แต่ทว่า สายฟ้าสีแดงเลือดพลันหายไป
วินาทีต่อมา เก้าอสรพิษก็เห็นสายฟ้าสีแดงเลือดปกคลุมทั้งพื้นที่ไว้แน่นหนา ปกคลุมทั้ง 360 องศาไว้โดยไม่มีช่องโหว่สักจุด….
แต่จากมุมมองของพวกจิ้งจอกแดง มันไม่ใช่แบบนั้น
พวกเขาเห็นแค่ประกายไฟฟ้าที่พุ่งออกมา และปกคลุมทั้งรัศมีทันที ก่อตัวเป็นทรงกลมสีแดงเลือดรอบเจ้าอสรพิษ ห่อหุ้มเขาไว้อย่างสมบูรณ์…
นี่คือเทคนิคใหม่ที่หลินฮวงค้นพบหลังเห็นแมลงปีกวิเศษใช้ปีกของมัน
เขารวมการเคลื่อนย้ายเข้ากับการใช้มีดบินพลังจิต
วินาทีที่มีดบินพลังจิตนับล้านเล่มพุ่งออกไป หลินฮวงก็ได้เคลื่อนย้ายพวกมันไปล้อมรอบเก้าอสรพิษปกคลุมเขาอย่างสมบูรณ์
ในเวลาไม่ถึงสามลมหายใจ จิ้งจอกแดงกับคนอื่นก็สัมผัสได้ว่าพลังชีวิตของเก่าอสรพิษไม่หลงเหลืออีกแล้ว
จิ้งจอกแดงไม่ต้องเสียเวลาคิดให้มากความ โดยไม่ลังเล เขาหลบหลังซิลเวอร์และอัญเชิญประตูมิติออกมา
แต่ทว่า ทันทีที่เขาเรียกประตูมิติ เขาก็เห็นลําแสงสีแดงพุ่งเข้าสู่สายตา ทันทีทันใด ทุกอย่างรอบตัวของเขาก็มืดสนิท และเขาก็มองอะไรไม่เห็นอีกเลยไปทั้งชีวิต
จากนั้นสายตาของหลินฮวงก็เลื่อนไปจากพื้นที่ที่โดนล้อมด้วยสายฟ้าฟาด จากนั้นก็หันไปมองจุดที่พวกจิ้งจอกแดงอยู่
คนที่เหลือต่างตกใจ พวกเขาเพิ่งตอบสนองได้ตอนจิ้งงจอกแดงเคลื่อนไหว ทั้งหมดเลือกหนีกันทันที
ทั้งหมดที่หลินฮวงทําคือเหลือบมองและประกายไฟฟ้าสีแดงก็ตวัดออกไป เข่นฆ่าทั้งหกทันที
“เอ๊ะ?”
ทันใดนั้นหลินฮวงก็เล็กคิ้ว
ในบรรดาไรเดอร์ที่เหลือ หนึ่งในนั้นกลับไม่ตายในการโจมตีครั้งเดียว
มีดบินพลังจิตของเขาไม่ทะลุตัวอีกฝ่าย มันทิ้งไว้แค่แผล
คนคนนี้คือซิลเวอร์ ผู้ที่ตอนนี้ตัวเป็นสีแดงเข้ม เขาดูเหมือนเหล็กที่ปกคลุมด้วยสนิม
แต่ทว่า ร่างนี้คือร่างที่การป้องกันของเขาสูงสุด
ร่างสูงสุดนี้จะกระตุ้นก็ต่อเมื่อจิตสํานึกของเขาสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามถึงตาย
ร่างกายเดิมของเขาเป็นระดับจาวเทวะขั้นสูงอยู่แล้ว ตอนนี้ที่เขากระตุ้นเต็มที่ ร่างกหายของเขาจึงเทียบได้กับจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นสูงสุด
นั่นทําให้มีดบินพลังจิตของหลินฮวงไม่อาจทําลายการป้องกันของซิลเวอร์ได้
อย่างไรก็ตาม หลินฮวงรู้ว่าร่างนี้คงอยู่ได้ไม่นาน
ด้วยความสนใจ หลินฮวงใช้มีดบินพุ่งไล่ตามซิลเวอร์ที่กําลังหนีไปเป็นครั้งที่สอง สามและสี่
เมื่อมีดบินโจมตีซิลเวอร์เป็นครั้งที่ 11 สุดท้ายมันก็เจาะทะลุตัวเขาได้
มันไม่ใช่ว่าการป้องกันของเขาโดนท่าลาย แต่พลังเทวะกับพลังสวรรค์ในตัวของเขาหมดลงแล้ว เขาจึงไม่มีพลังเหลือจะรักษาร่างนี้อีก
สุดท้าย ไรเดอร์ทั้งเก้าก็โดนกวาดล้างด้วยพลังของหลินฮวง หลังเหลือบมองซิลเวอร์ที่สุดท้ายก็ตกลงพื้น หลินฮวงก็หมุนตัวไปแบบไม่เร่งรีบ มองไปทางสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ด้านหลังเขา เขาวงกตหมื่นแมลง!