ชัยชนะเริ่มเอนเอียงไปทางทีมที่น่ารังเกียจอย่าง Happy Firmaments จนท้ายที่สุด จุดเกิดของทีม League of Tyrants ก็ถูกแคมป์ปิ้ง ภายใต้คำเทศนาของเย่ฉาง การล้อเลียนของหลินหลี่ และการยั่วยุของจางเจิ้งเฉียง ThunderShock ทำได้เพียงกัดฟันของตัวเอง และสาบานว่าจะแก้แค้นพวกเขาในการแข่งขันครั้งต่อไปเท่านั้น “ครั้งต่อไป! ครั้งต่อไป! ฉันจะฆ่าพวกแกสามพี่น้อง! เหอะ มันจะดีกว่าถ้าพวกแกจะอธิษฐานไม่ให้พบเจอกับทีมของฉันอีกครั้ง!!”

“ฮ่าฮ่า ผู้แพ้ยังคงพูดมาก แถมยังพูดจาใหญ่โตอีกด้วย!” หลินหลี่พูดพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนเขา เย่ฉางยิ้มแล้วส่งสัญญาณออกมา ทำให้ทั้งหกคนยืนเรียงกันเป็นรูปแบบและเริ่มเต้นแท็ป

ClearMoon และคนอื่นๆตกอยู่ในอารมณ์โกรธแค้น ในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูกลุ่มของเย่ฉางทั้งหกคนเต้นแท็ปกันอย่างพร้อมเพียงด้วยความอัปยศ!!

“อืม เราได้เริ่มต้นสงครามหลั่งเลือดกับทีม League of Tyrants ไปซะแล้ว…” FrozenBlood พึมพำ

ThornyRose ยกมือก่ายหน้าผาก เธอมองไปยังสมาชิกของทีม League of Tyrants ที่กำลังเดินออกจากสนาม พวกเขากำลังกัดฟันของตัวเอง ในขณะที่จ้องมองอย่างเคียดแค้นไปยังกลุ่มสามพี่น้อง สำหรับหลินหลี่นั้น เขาแคะขี้มูกโดยไม่ใส่ใจเลยสักนิด ‘ทั้งสามคนนี้ มันจะทำให้พวกเขาตายให้ได้งั้นหรือ ถ้าไม่ทำอะไรที่โหดร้ายขนาดนี้? เฮ้อ! ถึงแม้ว่าความฝันของฉันคือการเข้าไปแข่งขันในสงครามคริสต์มาสครั้งยิ่งใหญ่! แต่อย่างไรก็ตาม! ถ้าเรายังทำแบบนี้ต่อไป พวกเราก็เหมือนกับพวกเหล่าร้ายดีๆนี่เอง! โชคยังดีที่ทีม League of Tyrants ไม่ได้อยู่ในเมืองแบล็กร็อค ดังนั้นก็ปล่อยให้มันเป็นปัญหาในอนาคตก็แล้วกัน ตอนนี้ฉันจะได้ไม่ต้องมากังวลกับเรื่องนี้มากนัก’

หลินหลี่เดินตรงไปยังทีมที่กำลังกัดฟันแน่น และพูดออกมาอย่างจริงจัง “มันเป็นเพียงวิธีที่จะชนะ อย่าใส่ใจมากเกินไปนัก…”

ThunderShock และ ClearMoon ลองคิดทบทวนดู และมันก็เป็นความจริงอย่างที่เขาพูด เมื่อพูดถึงการชนะ พวกเขาจะต้องฝึกความอดทนทางสมองของ BracesGirl ให้เพิ่มมากขึ้น เธอไม่ควรที่จะโกรธง่ายๆขนาดนี้ พวกเขาถอนหายใจ และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่การแสดงออกอย่างจริงจังของหลินหลี่ก็หายวับไปกับตา “คุณคิดว่าผมจะพูดอย่างนั้นจริงๆงั้นหรือ? ช่างไร้เดียงสาเกินไปแล้ว… ก็แค่พวกกลุ่มเด็กที่พ่ายแพ้สุมหัวกัน…ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

จากนั้นเขาก็ยักไหล่และเดินหนีไป

“ระยำเอ๊ย! ให้ตายเหอะ! ฉันจะฆ่าแก!!” ThunderShock ระเบิดอารมณ์ออกมา และพาทุกคนพุ่งเข้าไปใส่พวกเย่ฉาง และวางแผนที่จะบดขยี้พวกเขาทั้งหมด!! เย่ฉางเอื้อมมือออกไป และชี้ไปที่กลุ่มคนที่กำลังโกรธเกรี้ยว แต่ถูกยับยั้งโดยจางเจิ้งเฉียง “ผู้ตัดสิน นั่นคือการเทคนิเคิลฟาวล์”

“เฮ้ พวกนายเป็นคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดในการโดนเทคนิเคิลฟาวล์แล้ว…” ทุกคนคิดกับตัวเองด้วยความอัปยศ ThornyRose เช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ ‘คนเหล่านี้…’ เธอไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรในตอนนี้ มันก็จะเป็นเพียงราดน้ำมันลงบนกองไฟเท่านั้น

ในท้ายที่สุด ระบบต้องบังคับทั้งสองทีมให้ถอยห่างออกจากกัน หลินหลี่ชี้ไปที่ BracesGirl ในขณะที่อีกมือหนึ่งของเขากุมไปที่เป้ากางเกง เขาตะโกนไปหาเธอด้วยความโศกเศร้า “หญิงชั่ว! เธอจับอวัยวะเพศของผม! หน้าด้าน! ไร้ยางอาย!”

“ฉะ ฉะ ฉันไม่ได้…” BracesGirl โห่ร้อง

หลินหลี่ตะโกนออกไปอีกครั้ง “เธอไม่สามารถพูดมันได้อย่างชัดเจน! แต่เธอมีปัญญาที่จะโต้เถียงงั้นหรือ!”

เย่ฉางยื่นมือออกมาอีกครั้ง และชี้ไปที่ BraceGirl “ผู้ตัดสิน เธอจับอวัยวะเพศของน้องชายคนเล็กของฉัน นี่ควรจะเป็นเทคนิเคิลฟาวล์…”

“แม่มันเถอะ! นายจับหน้าอก BracesGirl ของพวกเรา! ผู้ตัดสิน ไอผมขาวคนนี้มันเป็นสัตว์ร้าย! นี่เป็นเทคนิเคิลฟาวล์ชัดๆ!!” ThunderShock ตะโกนออกมา

“ฉันสามารถเป็นพยานได้!” ClearMoon ยกมือของเธอขึ้น

BracesGirl พูดด้วยใบหน้าสีแดง “มันเป็นเขา เขาจับ…”

“จะ จะ จะ จับอะไร! คัพ A- ของเธอหรือ!? ใครมันอยากจะไปจับกัน! ถ้าฉันอยากจะจับหน้าอกจริงๆล่ะก็ มันจะต้องเป็นหน้าอกของคุณป้าคนนั้น ไม่ใช่ของเธอ! พี่ใหญ่ขาวไม่ได้เป็นคนมีรสนิยมชมชอบหน้าอกแบนราบหรอกนะ! แต่เธอกับจับความเป็นลูกผู้ชายของฉัน!” หลินหลี่โกรธมาก

“ทั้งหมดที่หลินหลี่พูดมาเป็นเรื่องจริง ฉันสามารถเป็นพยานได้…” เย่ฉางยกมือของเขาขึ้น

“อย่ามาเรียกฉันว่าป้า!!” ClearMoon คำราม

“นายมีสมองบ้างรึเปล่า นายบอกว่านายต้องการจับหน้าอกของบอสหญิงเรางั้นหรือ! แม้แต่ฉันยังทำได้แค่เพียงอยากจะจับมันอยู่ภายในใจเท่านั้น! นายเหนื่อยที่จะมีชีวิ…” StrongBlondy ตะโกนออกมา แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ ทั้ง ClearMoon และ ThunderShock ตบไปที่หัวของเขาซะก่อน “ไอระยำเอ๊ย หุบปากเน่าๆของแกไปเลยไป๊!”

เหล่าผู้ชมทั้งหมดหลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา ทำไมเรื่องราวทั้งหมดถึงกลายเป็นการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง? พี่ใหญ่เฉาและพี่ใหญ่จงหัวเราะอย่างหนักจนน้ำตาไหล พวกเขาตะโกนออกมา “เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว เราไปแข่งขันกันในโหมดบันเทิงกันเลยดีกว่า”

ทั้งสองทีมจ้องมองกันและกัน จากนั้นทุกคนก็ส่งเสียงฮึดฮัดกันในจมูก

ThornyRose และ FrozenBlood ทั้งคู่หัวเราะราวกับว่ามันไม่เกี่ยวกับตัวเอง ClearMoon มองไปยัง ThornyRose “เรื่องนี้มันยังไม่จบ เธออย่าเข้ามาเกี่ยวข้องจะดีกว่า…”

ThornyRose ทำได้แค่เพียงยิ้มออกมาอย่างขมขื่นด้วยความรู้สึกผิด เธอมองไปที่โหมดการแข่งขันความบันเทิงแบบสุ่ม: การยิง

“ElegantFragrance และไอคนชั้นต่ำ ใครจะขึ้นไปบนเวที?” ThornyRose คิดว่ามันคงดีกว่า ถ้าปล่อยให้ผู้เชี่ยวชาญอาวุธระยะไกลเป็นคนลงไปทำการแข่งขัน

“ผมเอง ผมเอง!” หลินหลี่ขึ้นไปบนเวทีอีกครั้งหนึ่ง ThornyRose สายเกินไปที่จะหยุดยั้งเขา ดังนั้นเธอเพียงแค่ลดมือที่ยื่นออกไปลง ‘เอาที่สบายใจเลยแล้วกัน…’

ในฝั่งของทีม League of Tyrants เดิมที ClearMoon กังวลอยู่เล็กน้อย หากอีกฝ่ายส่ง ElegantFragrance ลงมา พวกเธอจะแพ้อย่างแน่นอน แต่เมื่อเธอเห็นหลินหลี่เดินขึ้นไปบนเวที เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย “BracesGirl เธอขึ้นไป นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้แก้แค้นแล้ว ไม่ต้องไปพูดอะไร และอย่าไปสนใจในสิ่งที่เขาพูด เข้าใจไหม…”

BracesGirl พยักหน้า แล้วก็เดินขึ้นไปบนเวทีเผชิญหน้ากับหลินหลี่ เป้าหมายทั้งสองเป้าของพวกเขาอยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตรจากตรงหน้า พวกเขาทั้งสองรีโหลดปืนของพวกเขา, เล็ง และยิง! ภาพในสายตาของ BracesGirl กลายเป็นสีดำ และเธอพบว่าตัวเองถูกส่งกลับมาที่ด้านนอก

ทุกคนตกตะลึง โดยปกติแล้ว หนึ่งคนจะเล็งไปที่เป้าหมายของตัวเอง เช่น BracesGirl ที่กำลังเล็งเป้าหมายของตัวเองอย่างระมัดระวัง แต่สำหรับหลินหลี่ เขาแสร้งทำเป็นเล็งไปที่เป้าหมายข้างหน้า จากนั้นเขาก็หันมาและยิง BracesGirl ที่อยู่ใกล้ๆทันที เขายิงเป่าหัวของเธอ และทำให้ทั่วทั้งพื้นที่กระจายไปด้วยเลือดและสมองอย่างยุ่งเหยิง เขาทำทุกอย่างในขณะที่เขายิ้มอย่างไร้เดียงสา

[เนื่องจากผู้เล่น BracesGirl เสียชีวิต ผู้เล่น HappyAndCheerful จึงชนะโดยอัตโนมัติ…]

“ทำได้ยอดเยี่ยมมากหลินหลี่…” เย่ฉางปรบมือ

“ตามที่ฉันคิดเอาไว้เลย หลินหลี่จบได้อย่างสวยงามมาก…” จางเจิ้งเฉียงฉีกยิ้มกว้าง

“ปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งมักจะได้รับชัยชนะอย่างไม่คาดคิด และทำให้พวกเราประหลาดใจอยู่เสมอๆ…” พี่ใหญ่เฉาพูดด้วยสีหน้าที่แปลกประหลาด พวกเขาเป็นบุคคลที่ไม่สามารถใช้สามัญสำนึกมาคาดคะเนได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งและพี่ใหญ่วีรบุรุษ

“เฮ้ มันควรจะต้องยิงไปที่เป้าสิ!” เหล่าผู้ชมเริ่มเอะอะโวยวาย

“งี่เง่าจริงๆ สำหรับปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งแล้ว สมองของ BracesGirl คือเป้าหมายของเขา…” กลุ่มแฟนคลับสามพี่น้องอธิบายออกมา

“ถูกต้องแล้ว! มันเป็นความผิดของเธอที่กล้าไปจับวัตถุของพระเจ้าของพวกเรา!” กลุ่มแฟนคลับที่สันโดษ และผิดเพศพูดขึ้นมา

“……”

ThornyRose ทำได้แค่เพียงฝืนยิ้มอย่างแข็งกระด้างออกมาเท่านั้น ในขณะที่เธอเฝ้าดูหลินหลี่ทำมือเป็นรูปปืน และเล็งไปที่ BracesGirl จากนั้นเขาเป่าที่ปลายนิ้ว ความไม่พอใจนี้กำลังทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ…

“ทำได้สวยงามมาก…” เย่ฉางและจางเจิ้งเฉียงเอื้อมมือออกไปทำท่าไฮไฟว์กับหลินหลี่

“เราจะจำความพ่ายแพ้ในวันนี้เอาไว้ โลกมันเล็ก… พวกนายรอไว้ได้เลย…” ThunderShock หันมา และพาทุกคนออกไป

หลินหลี่ทำหน้าล้อเลียนพวกเขา ในขณะที่เย่ฉางโบกมือลาอย่างสุภาพ “ดูแลตัวเองด้วยนะ เดินทางโดยสวัสดิภาพล่ะ บายย…”

ThornyRose ถอนหายใจ เธอเดินมาถึงกลุ่มของเย่ฉาง และวางแผนจะพูดอะไรบางอย่าง ‘พวกนายควรระวังตัวเอาไว้นะ อย่าทำให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นศัตรูจะดีกว่า’ แต่เธอก็ไม่ทันได้พูดมันออกไป ก่อนที่เย่ฉางจะเอามือวางไว้บนไหล่ของเธอ และพูดออกมาอย่างไม่แยแส “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอก มันเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นเอซ … เพียงแค่อย่าลืมเพิ่มโบนัสของฉันเป็นสองเท่าก็พอแล้ว ตกลงนะ พวกเรา Happy Firmaments ไปกันเถอะ…”

เย่ฉางงอนิ้วมือของเขา จากนั้นทุกคนก็ยืนเป็นวงกลมหันหลังให้แก่กัน และออกจากระบบไปพร้อมกัน

ThornyRose ถูกทิ้งไว้ที่นั่นอย่างเลื่อนลอย ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน

“รอบต่อไปจะเป็นรอบ 8 ทีมสุดท้ายแล้ว ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาคือทีม Misty Rain House… ตอนนี้ Thorns and Rose และ Happy Firmaments จะมีปฏิกิริยากันยังไงบ้างนะ…” พี่ใหญ่เฉาพูด พร้อมกับมองดูการแข่งขันอีกที่แห่งหนึ่งที่สิ้นสุดลงแล้วเหมือนกัน

“ฉันต้องขอตัวล่วงหน้าไปก่อน…” พี่ใหญ่จงพยักหน้า และใช้มือของเขาเซ้ทไปที่ผมสีทอง จากนั้นเขาก็ยืนขึ้น และพูดออกมา