แค่เพียงเสี้ยววิ ลำแสงก็ถูกยิงออกจากหมัดของเย่ฉาง ชราลั่วหัวเราะอย่างใจเย็น มือทั้งสองข้างของเขาวาดกลางอากาศดูเหมือนจะสร้างระลอกคลื่นออกมา “เจ้าสารเลวน้อย โจมตีได้ไม่เลว!!”
เย่ฉางพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็วเหมือนลำแสง และโจมตีใส่ดุจสายฟ้าฟาด ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเส้นเลือดที่ปูนขึ้น ขณะที่เขาคำราม “หมัดมังกรผงาดโรซัน”
“ฉันจะไม่เอาเปรียบเด็กน้อยอย่างนาย ฉันจะใช้พลังเพียง 40% ในการสู้กับนายก็แล้วกัน! กำแพงน้ำ!” ชราลั่วยิ้ม เขาโบกมือเป็นวงกลมและปรากฏระลอกน้ำรอบๆตัวเขา เย่ฉางยังคงเก็บงำฝีมือเอาไว้ แต่ทันใดนั้น มือของเขาก็ระเบิดพลังหนาวเย็นออกมา “ไดมอนด์ดัสต์”
‘เขาสามารถเปลี่ยนพลังงานซี่ให้เป็นพลังงานธาตุได้ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา’ เมื่อเย่ฉางเห็นการโจมตีของเขาเมือนกระทบกับกำแพงน้ำ จากนั้นกำแพงน้ำรอบๆตัวชราลั่วก็เริ่มแสดงสัญญาณการแข็งตัวและแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ ชราลั่วโบกมืออีกสองครั้ง และปล่อยน้ำออกมามากขึ้น ฝ่ามือน้ำแข็งของเย่ฉางเปลี่ยนไปเป็นสายฟ้าอย่างฉับพลัน สายฟ้าค่อยๆระเบิดทำลายกำแพงน้ำทีล่ะนิดๆ ชราลั่วรู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติ ‘พลังงานภายในของเด็กคนนี้ไม่ใช่พลังซี่! พลังซี่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงไปมาได้เช่นนี้! มันคือพลังงานอะไรกัน?!’ เขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเย่ฉางไม่มีพลังซี่เลย แต่มันเป็นพลังงานที่มีความแข็งแกร่ง, คุณสมบัติ, วิธีการใช้งาน และทุกๆอย่างเหมือนที่พลังซี่มี แต่การใช้งานของมันมีขอบเขตที่กว้างมากกว่า และมีความบริสุทธิ์ที่สูงกว่า จึงทำให้มันมีประสิทธิภาพมากยิ่งกว่าพลังซี่
ชราลั่วสลายกำแพงน้ำออกทันที โดยวางแผนที่จะยับยั้งหมัดสายฟ้าของเย่ฉาง ในขณะที่เขาแตะต้องหมัดสายฟ้า เย่ฉางแสยะยิ้มขึ้น จู่ๆหมัดของเขาคลายออกกลายเป็นฝ่ามือสับลงไป ชราลั่วรีบหักล้างมันด้วยระลอกคลื่นบนมือของเขา แต่ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกจุกแน่นที่หน้าท้องของเขา
“สตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์!” นิ้วหัวแม่มืออีกข้างของเย่ฉางแทงที่ท้องของเขา ชราลั่วตกอยู่ในความเจ็บปวดอย่างรุนแรง จนใบหน้าของเขากลายเป็นสีเขียวคล้ำ ‘ไอเด็กร้ายกาจ บ้าเอ้ย! ขนาดฉันใช้พลังตั้ง 40% แล้วน่ะ! แต่การโจมตีของเด็กคนนี้ ถ้าขืนเราใช้พลังน้อยกว่า 60% มันเป็นเพียงการรนหาที่ตายเท่านั้น ช่างเป็นเด็กที่ทรงพลังจริงๆ เขามีทั้งทักษะและกลยุทธที่สุดยอดในขณะที่อายุยังน้อย การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเหล่านี้ โดยการใช้สายฟ้าเพื่อหลีกเลี่ยงน้ำทั้งหมดนี้ เป็นเพียงเพื่อสร้างความสับสนให้กับฉัน ทำให้ฉันเผลอคิดว่าการโจมตีหลักของเขาจะมาจากมือข้างนั้น จนทำให้ฉันละเลยมืออีกข้างหนึ่งของเขาไป บ้าเอ้ย! ช่างเป็นสตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์ที่ร้ายกาจอะไรเช่นนี้ มันเป็นเหมือนสายฟ้าที่โจมตีออกมาในพริบตา อุ๊ย! กระเพาะของฉัน เด็กที่ดี …’
เย่ฉางรีบถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็วนับสิบเมตร “อาวุโสลั่วช่างเป็นคนไร้ที่ติจริงๆ เอ่อ แต่ตอนนี้มันก็สายแล้ว ผู้น้อยคนนี้ขอตัวก่อน”
พอเขาพูดจบ เขาก็หนีออกไปอย่างรวดเร็ว
ชราลั่วต้องการจะเอื้อมมือออกไปเพื่อหยุดยั้งเขาไว้ แต่ทำได้เพียงคว้าภาพเงาของเขาเท่านั้น เขากอดท้องแน่นและหายใจเข้าลึกๆ ‘ไม่ใช่ว่าตาเฒ่าซุนชอบทำตัวว่า ตัวเองแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่งั้นหรือ? เอาล่ะ! ในครั้งต่อไป ฉันจะหลอกเขาให้ได้ลิ้มรสสตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์ของเด็กน้อยคนนี้ ฮ่าๆๆ’
หลังจากการเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว MistyVeil ไม่สามารถอธิบายด้วยความงดงามเพียงอย่างเดียวได้ เธอเดินออกจากบ้านและเดินผ่านทะเลสาบ “คุณปู่สามเกิดอะไรขึ้นคะ!?”
“ฉันแค่ถูกยุงกัด มันเจ็บเล็กน้อยเอง หลานไปเถอะ มันไม่เป็นอะไรมากหรอก …” ชราลั่วยังคงลูบท้องและนั่งตกปลาต่อ
“……” MistyVeil สับสน ‘โดนยุงกัด? ด้วยความแข็งแกร่งของปู่สาม ยุงชนิดไหนที่กัดจนเจ็บขนาดนี้ได้?’ เมื่อเธอกลับไปที่ห้องนั่งเล่น ทั้งจางเจิ้งเฉียงและชิเซียวตัวแข็งค้างเมื่อจ้องมาที่เธอ ขนคิ้วที่เหมือนดวงจันทร์เสี้ยว และดวงตาที่เหมือนดวงดาว พร้อมด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอด้วยชุดสีดำ ทำให้เธอดูสง่างามมาก ผิวดั่งหยกของเธอและหน้าอกที่เหมือนสองยอดเขาที่สูงตระหง่าน สามารถทำให้ผู้ชายทุกคนเพ้อฝันได้เลย เย่ฉางจ้องมองเธออย่างรวดเร็ว เขาเพียงแต่จ้องคัพ F ของเธอราวกับว่าสังเกตุเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ “หลินหลี่ เธอยัดมาใช่ไหม?…”
“อืมๆ ก่อนหน้านั้นเป็นแค่คัพ E แต่ตอนนี้เป็นคัพ F เลย เห็นได้ชัดว่ามันเป็นของปลอม” หลินหลี่พูดอย่างเป็นผู้เชี่ยวชาญ ทำให้ MistyVeil รู้สึกอาย
ตระกูลฉิน
ในห้องจัดเลี้ยง ฉินซานได้เห็นว่า กลุ่มของเย่ฉางมาพร้อมกับลูกสาวคนโตของตระกูลลั่ว เขายกคิ้วขึ้น “พวกเธอรู้จักกันหรือ?”
เย่ฉางพยักหน้า และเอาแขนไปโอบไหล่ชิเซียวที่ทำหน้าไร้เดียงสา “เราเจอกันผ่านคนๆนี้ …”
ฉินซานมองไปยังชิเซียวที่ดูเหมือนว่าเขากำลังหวาดกลัวกลุ่มของเย่ฉาง ‘ทั้งสามคนนี้ต้องทำอะไรบางอย่างกับเขาอย่างแน่นอน วันนี้ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่า ชิเซียวถูกจับเปลื่อยอีกครั้งบนรถไฟ อย่างไรก็ตาม เด็กคนนี้ถูกรังแกมาตั้งแต่เด็ก ในตระกูลฉิน เขามักถูกรังแกโดย CloudDragon และลูกเซียง ที่ตระกูลซูเขาก็ถูกรังแกโดยปิงหยู’ จากนั้นเขามองไปที่ MistyVeil ที่มีความงามระดับประเทศ
“สวัสดีค่ะลุงฉิน” MistyVeil ยิ้ม
“อืม เอาล่ะ! ไหนๆเธอก็มาแล้ว เธอก็ถือว่าเป็นแขกรับเชิญของเรา เชิญตามสบายนะ…” ฉินซานพยักหน้าให้เธอ
“คุณลุงกำลังพูดถึงอะไร เราไม่ใช่คนแปลกหน้ากันซะหน่อย…” MistyVeil พูดไม่ทันจบ ก็ถูกคุณนายฉินดึงออกไปพร้อมกับ FrozenCloud
จางเจิ้งเฉียงจ้องมองที่ด้านหลังของ MistyVeil และพูดพึมพำว่า “ช่างเป็นก้นที่งดงามอะไรเช่นนี้”
“ของจริงทั้งหมด …” หลินหลี่พูดอย่างไร้เดียงสา
ฉินซานพยักหน้าช้าๆ “รสนิยมดี”
“ฉันก็คิดอย่างนั้น นับตั้งแต่ที่ฉัน …” ชิเซียวยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกฉินซานตบหัว “เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของนายนะ! นายมีความคิดสกปรกแบบนี้ได้อย่างไรกัน! ไปและนั่งลงเงียบๆซะ!”
ชิเซียวเดินไปด้วยความรู้สึกขมขื่น ‘เธอก็เป็นหลานสาวของคุณนะ’ ฉินซานมองเขาอย่างไม่พอใจ ‘เด็กคนนี้จะเป็นผู้เป็นคนได้ ต้องมีคนคอยตีสั่งสอน’
ฉินซานตบไหล่จางเจิ้งเฉียงและหลินหลี่ “อาเฉียง หลินหลี่ สมแล้วที่เป็นลูกศิษย์ของฉินซานคนนี้! ช่างมีจิตใจและความคิดดีเหมือนกันเลย…”
เย่ฉางมองผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันทั้งสามคนและยิ้ม ฉินซานมองเย่ฉางจากด้านข้าง แต่จู่ๆเขาก็รู้สึกประหลาดใจ เมื่อมองเห็นแขกที่กำลังเดินเข้ามา “วันนี้มันเป็นวันพิเศษอะไรกันนี่? แม้กระทั่งแขกคนพิเศษเช่นนี้ก็ยังมา”
ความงามล่มเมืองสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา ใบหน้าของแขกคนนั้นราวกับรูปปั้นแกะสลัก ผมเงาดำแวววับ, จมูกโด่ง, ตาเหมือนไข่มุกสีดำ และมีไฝ่รูปหยดน้ำใต้ดวงตาทำให้ยิ่งดูสง่างามมาก ความงดงามนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่า MistyVeil เลย บางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เขาสวมเสื้อผ้าสไตล์ตะวันตก คนๆนี้คือ NalanPureSoul เขายิ้มอย่างเห็นได้ชัด เมื่อมองไปที่หลังของเย่ฉาง
เย่ฉางรู้สึกว่าผู้คนมองมาทางเขาอย่างแปลกๆ ดังนั้นเขาจึงหันมาและเห็นการมาของแขกผู้มาใหม่ “ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูคุ้นๆจัง …”
“……” ฉินซานหลั่งเหงื่อเย็นออกมา ‘ผู้หญิงอกแบนสิไม่ว่า! นี่เป็นชื่อฉายาของคนๆนี้ เป็นเรื่องดีที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เพราะเป็นที่รู้กันดีว่าตระกูลนาลานเกลียดการถูกเรียกว่า ‘ตุ๊ด’ ที่สุด’
NalanPureSoul มองไปที่ผมขาวและดวงตาสีชมพูของเย่ฉาง เขาไม่ได้รู้สึกผิดหวังมากนัก แต่หัวใจเขากลับเต้นเร็วขึ้น เขารู้สึกว่ามันเป็นเอกลักษณ์มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งขนตาสีขาวที่งอนยาว “Palesnow ไม่สิ! พี่ชายเย่ฉาง…”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น เย่ฉางตกตะลึงและเริ่มหลั่งเหงื่อเย็นออกมา เขาคิดว่ารูปลักษณ์ที่คลุมเครือทางเพศเป็นเพียงแค่ภายในเกมเท่านั้น แต่เขาก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นในโลกความเป็นจริง เมื่อเห็นมือที่ละเอียดอ่อนของ NalanPureSoul ที่ได้ยื่นมาตรงหน้าเขา เขาก็รีบจับมือทักทายทันที “น้องชาย PureSoul …”
ทั้งสองคนเริ่มจ้องมองกันอีกครั้ง โดยไม่มีคำพูดใดๆเปล่งออกมา หนึ่งคนที่ไม่แยแสและหนึ่งคนที่สง่างามต่างยืนจ้องกัน จนเวลาผ่านไป 10 นาที ฉินซานได้แต่ตะโกนอยู่ในใจว่า ‘ลูกสาวรีบมาได้แล้ว และรีบเอาแฟนของลูกออกไปซะ! มิฉะนั้นเมื่อลูกเลิกเป็นเลสเบียนแล้ว เขาจะกลายเป็นเกย์! แต่ฝ่ายตรงข้ามเป็นคนยั่วยวนก่อนอย่างเห็นได้ชัด ลูกเซียงของเราจะสามารถแข่งกับเขาได้หรือไม่? เธอจะสามารถมัดใจลูกเขยของเราได้หรือไม่?’
MistyVeil หันไปเห็นทั้งสองคน ที่ยืนจ้องมองตากันตลอด 10 นาที ‘พวกเขากำลังคิดอะไรกันอยู่?’ คุณนายฉินตื่นตกใจ เธอรีบตะโกนเรียกให้ ThornyRose ออกมา “เร็วๆเข้า! มิฉะนั้นลูกจะโสดไปชั่วชีวิตนะ!”
ร่างของ ThornyRose สั่นสะท้าน เธอมองไปที่แม่ของเธอ และเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่หยิบเด็กทารกออกมาจากถังขยะในหัวของเธอ …