กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 730
ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อย
หลังจากนั้นพ่อตาก็ไปสูบบุหรี่ ชาร์ลีจึงนั่งอยู่ในรถขณะรับสาย
หลังจากเชื่อมต่อสายแล้ว ไอแซคก็รีบพูดว่า “คุณเวด ผมได้ยินมาว่าคุณมีความขัดแย้งกับบอดี้การ์ดจากตระกูลเว็บบ์หรือครับ?”
ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ข้อมูลของคุณค่อนข้างถูกต้อง!”
ไอแซครีบตอบว่า “คุณเวด คือชายทั้งห้ากำลังก่อเหตุและสร้างปัญหาที่แชงกรีลา ผมเพิ่งรู้เรื่องนี้หลังจากส่งคนไปตรวจสอบแล้ว”
หลังจากนั้น ไอแซคอธิบายอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อจอห์นนี่และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ที่มาถึงแชงกรีลา
หลังจากฟังคำพูดของไอแซค ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “สุนัขห้าตัวนั้น ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะไม่ได้เรียนรู้บทเรียน ผมคิดว่า เมื่อพวกเขาได้บทเรียนแล้วพวกเขาจะได้พยายามทำตัวธรรมดามากขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะใช้ขาสร้างปัญหาแทน หลังจากที่สูญเสียแขนไปแล้ว!”
ไอแซครีบพูดว่า “คุณเวดครับ ทั้งพ่อและลูกชายจากตระกูลเว็บบ์กำลังพักอยู่ที่แชงกรีลา คุณต้องการให้ผมทำอะไรกับพวกเขาไหม? คุณต้องการให้ทำอะไรเพียงแค่สั่งผมมา ผมจะทำมันให้เสร็จทันที!”
ชาร์ลีฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น สิ่งแรกที่ผมต้องการให้คุณทำคือไปที่ห้องของพวกเขาและหักขาของบอดี้การ์ดทั้งห้า! ผมสงสัยว่าพวกเขาจะยังคงสามารถสร้างปัญหาอะไรได้อีกไหม หลังจากที่แขนและขาของพวกเขาหักไปหมดแล้ว”
ไอแซคโพล่งออกมา “ได้ครับ นายน้อย ให้ผมทำอะไรอีกไหมครับ?”
ชาร์ลีตอบว่า “เราจะต้องจัดการกับโดนัลด์และฌอนด้วย อย่างไรก็ตาม ผมไม่ได้วางแผนที่จะฆ่าพวกเขาในตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้น เราไม่ควรปล่อยพวกเขาไว้ ช่วยหักขาของพวกเขาคนละข้างก่อนที่พวกเขาจะออกจากโอลรัส ฮิลล์!”
“ได้ครับ!” ไอแซคพูดทันทีว่า “คุณเวด ไม่ต้องห่วง ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อคุณครับ!”
หลังจากนั้นไอแซคถามอีกครั้งว่า “แล้ว คุณเวดครับ ผมควรอธิบายทุกอย่างให้พวกมันฟังอย่างชัดเจนไหม? พวกมันจะได้รู้ว่ากำลังยั่วยุใครอยู่?”
“ไม่หรอก คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น” ชาร์ลีตอบ “หากพวกเขารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของผม พวกเขาจะยอมแพ้และหยุดพยายามแก้แค้นผมอย่างแน่นอน มันจะน่าเบื่อเกินไปหน่อยน่ะ”
หลังจากนั้น ชาร์ลีพูดต่อ “จำไว้ว่าเหตุผลที่คุณไปคุยกับพวกเขาและสอนบทเรียนให้ในครั้งนี้เป็นเพราะบอดี้การ์ดของพวกเขาได้ก่อเรื่องที่แชงกรีลาและทำลายชื่อเสียงหน้าตาของตระกูลเวด ”
ไอแซคตอบอย่างรวดเร็วว่า “ผมเข้าใจแล้วครับ คุณเวด!”
“โอเค งั้นไปทำงานต่อได้เลย”
…
ในเวลานี้ ในห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีท โดนัลด์มีใบหน้าอึมครึมเมื่อเขามองดูเหล่าสุนัขทั้งห้าคุกเข่าต่อหน้าเขา!
เขาไม่เพียงแค่เกลียดความจริงที่พวกขยะทั้งห้าชิ้นนี้ไม่สามารถจัดการกับชาร์ลีที่อยู่คนเดียวได้ แต่เขายังเกลียดคำที่แกะสลักไว้บนหน้าผากของชายทั้งห้าคนนี้ด้วย
แม่งเอ๊ย นี่เป็นการดูถูกตระกูลเว็บบ์ไปแล้วเรียบร้อย!
โดนัลด์พูดกับจอห์นนี่อย่างเย็นชาว่า “ฉันจะจัดให้หมอศัลยแพทย์ทำศัลยกรรมให้กับพวกแกทั้งห้า ฉันจะให้แพทย์ตัดผิวหนังทั้งหมดบนหน้าผากของพวกแกก่อนที่จะย้ายผิวหนังจากส่วนอื่น ๆ ของร่างกายไปที่หน้าผาก หากเราทำเช่นนั้น เราน่าจะลบคำพวกนั้นออกจากหน้าผากของแกได้อย่างสมบูรณ์!”
จอห์นนี่พยักหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ขอบคุณมากครับ คุณเว็บบ์…”
โดนัลด์เคยมีความเคารพต่อจอห์นนี่อยู่บ้าง แต่ตอนนี้ เขารู้สึกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นตอนหลังนั้น ช่างอุจจาดตาไม่น่าดูเสียเลย
ดังนั้นโดนัลด์จึงพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะจัดการให้บอดี้การ์ดกลุ่มใหม่ ย้ายจากตระกูลเว็บบ์มาที่นี่ หลังจากนั้นพวกแกทั้งห้าก็สามารถแยกย้ายกันได้”
“อยากให้เราแยกย้ายหรือครับ?!” จอห์นนี่โพล่งออกมา “คุณเว็บบ์ คุณหมายถึงว่า คุณจะไล่พวกเราออกอย่างนั้นหรือครับ?”
โดนัลด์ขมวดคิ้วขณะถาม “ไม่เช่นแล้วยังไง? ฉันควรเก็บพวกแกไว้เป็นบอดี้การ์ดของฉันเหรอ? พวกแกยังทำงานเป็นบอดี้การ์ดได้อยู่อีกเหรอ ในเมื่อพวกแกเป็นคนพิการไปแล้วน่ะ ฮะ?!”
จอห์นนี่ตอบว่า “คุณ… เว็บบ์ พวกเราทั้งห้าคนทำงานให้คุณมานานแล้ว! เราไดกำจัดคนไปมากมายเพื่อคุณ นอกจากนี้ เราทุกคนเคยได้รับบาดเจ็บทุกรูปแบบและป้องกันภัยอันตรายมากมายไม่ให้เกิดขึ้นกับตระกูลเว็บบ์ เหตุผลที่ชาร์ลีหักแขนเราวันนี้ก็เพราะคุณเช่นกัน แล้วคุณจะไล่เราออกหรือกำจัดเราง่าย ๆ ได้อย่างไรเพียงเพราะเราแค่มีปัญหา?”
โดนัลด์โต้กลับ “ทำไมล่ะ? นี่แกคาดหวังให้ฉันให้เงินบำนาญทั้งหมดแทนการไล่พวกแกออกอย่างนั้นหรือไง”
จากนั้นโดนัลด์ก็พูดด้วยใบหน้ารังเกียจว่า “หยุดพูดถึงเรื่องไร้สาระ ทั้งหมดนี้มันไม่มีประโยชน์ต่อหน้าฉัน ฉันจะให้เงินห้าแสนดอลลาร์แก่พวกแกแต่ละคนเป็นค่าชดเชย ถ้าพวกแกรู้จักซาบซึ้งกับมัน พวกแกก็ออกไปทันทีที่ได้รับเงิน อย่างไรก็ตาม ถ้าพวกแกไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวพวกแก ฉันก็จะไม่สุภาพกับพวกแกทุกคนอีกต่อไป!”