บทที่ 933 ความอับอายของครอบครัวไม่ควรเปิดเผยสู่สาธารณะ
“เรื่องนี้…” เยี่ยมู่ฝานมีสีหน้าลำบากใจ “อาจารย์จ้าน พวกเราคุยกันเป็นส่วนตัวดีกว่าไหมครับ”
ถ้านเจิ้นซินยิ้มเย็น “ในเมื่อคุณหลีกเลี่ยงปัญหาตั้งแต่ต้นจนจบ ผมก็ได้แต่ขอให้ประธานกรรมการเยี่ยเรียกความยุติธรรมให้ผมแล้ว”
เยี่ยหงเหวยเพิ่งมองหลานชายคนนี้เปลี่ยนไป เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นอย่างนี้ เขาก็มีสีหน้าซับซ้อน “มู่ฝาน มีเรื่องเข้าใจผิดอะไรก็พูดออกมาตามตรงเถอะ”
เขาก็หวังว่านี่จะเป็นเรื่องเข้าใจผิดเช่นกัน แต่ถ้าไม่ใช่ เยี่ยมู่ฝานทำผิดพลาดแล้วอย่างมีท่าทีหลีกหนีแบบนี้ นั่นก็ทำเขาผิดหวังจริงๆ แล้ว…
เยี่ยมู่ฝ่านขอร้องกับผู้อาวุโส “คุณปู่ คุณย่า ขอให้คุณปู่คุณย่าเชื่อใจผมสักครั้ง ยอมให้จัดการเรื่องนี้อย่างส่วนตัว ยังไง…เรื่องน่าอับอายของครอบครัวก็ไม่ควรเปิดเผยสู่สาธารณะ ทำเป็นเรื่องใหญ่ไม่ค่อยน่าดูจริงๆ…”
ไม่รอใให้ผู้อาวุโสพูด เหลียงเหม่ยซวนก็แค่นเสียงเหยียดหยามเบาๆ ทันที “ที่แท้เธอก็รู้ว่าเรื่องน่าอับอายของครอบครัวก็ไม่ควรเปิดเผยสู่สาธารณะ ในเมื่อรู้ แล้วทำไมยังตัดสินใจจะทำเรื่องน่าอายอย่างนั้น
“เธอไม่รู้เหรอว่าทำแบบนี้แล้ว สุดท้ายคนที่ขายหน้าคือใคร คนที่ขายหน้าคือหน้าทั้งหทดของตระกูลเยี่ย หน้าของคุณปู่คุณย่า!
“วันนี้มีสื่อตั้งมากมายมิตรสหายตั้งมากมายขนาดนี้ ถ้าคุณปู่คุณย่าเธอปล่อยเธอหลอกลวงผ่านไป แล้วเธอจะให้ หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ของพวกเราต่อจากนี้อธิบายกับสาธารณะยังไง คนอื่นจะมองบริษัทของพวกเรายังไงอีก แก้ต่างแทนคนผิด ปกป้องคนผิดเหรอ”
เยี่ยเส่าอันก็เสริมด้วยน้ำเสียงยุติธรรมถูกต้อง “คุณพ่อ คุณแม่ครับ ในฐานะซีอีโอ ผมคิดว่าเรื่องตอนนี้ในเมื่อเกิดออกมาแล้ว เพื่อภาพลักษณ์ของบริษัท งั้นก็ต้องอธิบายต่อหน้าทุกคน นี่ไม่ใช่เรื่องครอบครัวของพวกเรา แต่เป็นเรื่องของบริษัทนะครับ! บริษัทย่อมควรดำเนินการ ไม่ว่าใคร ก็ห้ามให้อภิสิทธิ์!”
ฟังคำพูดของถานเจิ้นซินกับเยี่ยเส่าอัน เยี่ยมู่ฝานก็ยกยิ้มมุมปากอย่างยากสังเกตเห็น
จิ๊ น้องสาวเขาฉลาดเกินไปแล้ว คนพวกนี้เป็นอย่างที่เธอคาดคิดไว้จริงๆ ตัวเองกระโดดลงหลุมที่ขุดไว้อย่างทนไม่ไหว เขาปกป้องคนด้วยความหวังดีขนาดนี้ แต่กลายเป็นว่าขวางไว้ก็ขวางไม่อยู่…
เหตุผลที่หวันหวั่นให้เขาจงใจขัดขวาง ย่อมต้องเพราะทำให้คุณปู่คุณย่าดู เขาอุตส่าห์คำนึงถึงหน้าตาตระกูลเยี่ย แต่จนใจเพราะมีคนไม่เอาหน้า
สุดท้ายเยี่ยมู่ฝานก็ถูก ‘บีบ’ ตกที่นั่งลำบาก ได้แต่แสร้งเอ่ยปากอย่างจนใจ “ก็ได้ ผมจำเป็นต้องยืมใช้อุปกรณ์สถานที่…”
“ตามสบาย” เยี่ยเส่าอันมองเขาอย่างใจเย็น
เยี่ยมู่ฝานเดินตรงไปบนเวที
เห็นเยี่ยมู่ฝานถูกบีบออกไป เยี่ยอีอียังระวังตัว เอ่ยถามหนึ่งประโยค “อาจารย์ถานคะ คุณแน่ใจนะว่าฝั่งสวีหลินไม่มีหลักฐานอะไร”
ถานเจิ้นซินมีสีหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจ “วางใจได้ครับ นอกเสียจากว่าก่อนหน้าผมมีคนเขียนผลงานที่เหมือนกันเป๊ะออกมาแล้ว ไม่งั้นต่อให้เยี่ยมู่ฝานฝีปากแพรวพราวยังไงก็เปล่าประโยชน์!”
ได้ยินคำพูดนี้ เยี่ยอีอีจึงวางใจลงในที่สุด
เป็นแบบนี้ก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว
บนเวที หลังขึ้นไปเยี่ยมู่ฝานก็เริ่มสั่งการให้เจ้าหน้าที่ปรับเลนส์กล้อง เสียงและหน้าจอใหญ่
ถึงแม้เยี่ยอีอีไม่พอใจ แต่เธอก็ได้แต่ให้เจ้าหน้าที่ร่วมมือ
หลังเตรียมการทั้งหมดพร้อม ในที่สุดเยี่ยมู่ฝานก็กล่าว—
“แขกที่เคารพทุกท่าน สหายสื่อทุกท่าน สวัสดีครับ ก่อนอื่น ให้ผมแนะนำตัวเองก่อน ผมคือหยึ่งในผู้ก่อตั้งของจูเสินสือไต้เยี่มมู่ฝาน จูเสินสือไต้เอนเตอร์เทนเมนต์ก่อตั้งขึ้น…ดาราในสังกัดตอนนี้มีหานเซียนอวี่ ลั่วเฉิน กงซวี่… “ถัดมา งานหลักของเราตอนนี้คือการเตรียมตัวถ่ายหนังเรื่องหนึ่ง ชื่อเรื่องว่า ‘เป็นหรือตาย’ ตัวเอกของหนังเรื่องนี้…เล่าถึง…”
——————————————————————–
บทที่ 934 กระบวนท่าที่ยาวที่สุด
เยี่ยอีอียิ่งฟังยิ่งรู้สึกถึงความผิดปกติ
นี่เยี่ยมู่ฝานกำลังทำอะไร
เหลียงเหม่ยซวนสองแขนกอดอก หัวเราะเยาะเสียงเบา “เจ้าเด็กนั่น ปากไหลลื่นจริงๆ! ถึงตอนนี้เรายังจะเปลี่ยนประเด็นอีก! ฉันจะดูว่าเขาจะถ่วงเวลาได้นานเท่าไร…”
เยี่ยเส่าอันเอ่ยกับเยี่ยหงเหวยที่มีสีหน้าหนักอึ้งอยู่ด้านข้าง “คุณพ่อ มู่ฝานนั่นเหมือนกับพ่อเขาไม่มีผิด ทำร้ายผลประโยชน์ของบริษัทกับ”ตระกูลเก่งนัก ครั้งก่อนเขาขโมยความลับของบริษัท คุณพ่อไม่เชื่อ ครั้งนี้เขายังจะขโมยบทละครของบริษัทอีก ครั้งนี้พวกคุณพ่อก็คงเชื่อแล้วสินะครับ”
เหลียงเหม่ยซวนก้เอ่ย “คุณพ่อคะ คุณแม่คะ เรื่องนี้หยาบช้าเกินไปแล้ว พวกคุณพ่อคุณแม่ห้ามใจอ่อนแล้วนะคะ ต้องจัดการอย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นคนนอกจะมองพวกเราตระกูลเยี่ยยังไง”
เยี่ยหวงเหวยกับภรรยาที่ด้านข้างสบตากัน ดวงตาเผยแววผิดหวังอย่างยากปกปิด…
หรือว่าหลานชายตระกูลเยี่ยของพวกเขา จะเกินเยียวยาแล้วจริงๆ เหรอ…
ภายใต้ระบบเสียงชั้นยอด แสงสีรวทถึงทัพสื่อสุดหรูหรา เยี่ยมู่ฝานโฆษณาบริษัทของตัวเองทุกด้านทุกมุมหนึ่งรอบ สุดท้ายก็ทำหน้าที่เป็นนักโปรโมต แนะนำหนังที่กำลังจะถ่ายทำอีกหนึ่งรอบ แล้วก็ยังประกาศข่าวที่ว่าจะเปิดกองพรุ่งนี้ด้วย…
นักข่าวที่เยี่ยอีอีติดสินบนไว้ล่วงหน้าเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว
“คุณเยี่ยมู่ฝาน หวังว่าคุณจะพูดจุดสำคัญ ไม่ใช่เบี่ยงประเด็นครับ”
“คือพวกเราแค่อยากรู้ว่าบริษัทคุณละเมิดลิขสิทธิ์หรือเปล่า อีกอย่างคือทั้งที่รู้ว่าละเมิดลิขสิทธิ์ คุณก็ยังละเมิดผลประโยชน์คนอื่นต่อ! เรื่องนี้คุณเตรียมจะจัดการยังไงครับ!”
นักข่าวร่างท้วมหนึ่งในนั้นเอ่ยเสียงขึงขัง “คุณเยี่ยมู่ฝาน ได้โปรดอย่าปัดความรับผิดชอบ ในเมื่อทำแล้ว งั้นก็ขอโทษต่อสาธารณะชน จ่ายค่าชดเชย หยุดถ่ายทำทันทีเถอะ พักงานคนที่เกี่ยวข้องทำการตรวจสอบ ผมคิดกระทั่งว่า บริษัทที่ไม่มีความรับผิดชอบอย่างนี้ ไม่มีความจำเป็นต้องมีตัวตนต่อไปอีกสักนิด ไม่งั้นจะทำให้บรรยากาศทั่วทั้งอุตสาหกรรมบันเทิงเสียไปดด้วย เป็นเนื้อร้ายของวงการบันเทิง!”
…
เยี่ยมู่ฝานพยักหน้า “คุณนักข่าวท่านนี้ ผมเห็นด้วยกับคุณอย่างยิ่ง”
เยี่ยมู่ฝานกวาดสายตาทั่วงาน สายตาเขาเปลี่ยนไปเย็นชาเล็กน้อย ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ในที่สุดเยี่ยมู่ฝานก็เอ่ยปาก “เมื่อครู่นี้ที่ผมพูดมากมายขนาดนั้น แค่อยากจะพิสูจน์หนึ่งอย่าง บริษัทนี้เป็นเลือดเนื้อของผมกับเพื่อนทุกคน พวกเรารักชื่อเสียงตัวเองมากกว่าใครๆ ไม่มีทางที่จะทำเรื่องผิดกฎอุตสากรรมอย่างนั้นเด็ดขาด!
“อาจารย์ถานเจิ้นซินหวังให้ผมอธิบายเรื่องนี้ตลอด งั้นตอนนี้ ผมก็หวังว่า อาจารย์ถารจะให้คำอธิบายกับผมได้!”
ถานเจิ้นซินยิ้มเอ่ยอย่างมีคนถือหาง “โฮ่ คุณชายเยี่ยหวังอยากให้ผมอธิบายอะไร เชิญถามได้ตามสบาย”
เยี่ยมู่ฝานเอ่ยเสียงเบา “อาจารย์ถานเจิ้นซิน คุณบอกว่าช่วงเวลาที่เขียน ‘ยุคแห่งรัก’ เสร็จคือสามเดือนก่อนเหรอ”
ถานเจิ้นซินตอบ “ถูกต้อง”
เยี่ยมู่ฝานถามย้ำ “คุณแน่ใจ มีใครพิสูจน์ได้?”
ถานเจิ้นซินยิ้มเย็น “เวลาบันทึกไฟล์ อีเมล สมัครของผมล้วนแล้วแต่พิสูจน์ได้ ตอนนั้นผมยังหารือเรื่องบทกับคุณหนูหวันหวั่นด้วย คุณหนูหวันหวั่นเป็นพยานได้”
เพื่อพิสูจน์คำพูดของตัวเอง ถานเจิ้นซินยังดึงเยี่ยอีอีมาร่วมด้วย
เยี่ยมู่ฝานขุดหลุมเสร็จ รับประกันว่าไม่ฉุดลงน้ำแค่คนเดียวแล้ว ก็พอใจในที่สุด และเอ่ยต่อ “ตกลง คุณย้ำว่าผลงานนี้เป็นต้นฉบับของคุณ แล้วก็สร้างเสร็จเมื่อสามเดือนก่อน งั้น ผมขอถามว่า…
“บนจอใหญ่ด้านหลังผม ผลงานนี้ที่มีเนื้อหาเหมือนกับเรื่อง ‘ยุคแห่งรัก’ ที่คุณเขียนทุกตัวอักษร อีกทั้งยังเขียนเสร็จเมื่อครึ่งปีก่อน…มันหมายความว่ายังไงกัน
………………