ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 242 หยกจักรพรรดิ
SPH: บทที่ 242 หยกจักรพรรดิ
“สีของหินเปลี่ยนไป!”
ปรมาจารย์การผ่าหิน จับหินที่มีขนาดเท่ากําปั้น และหลังจากที่ชั้นของหินถูกเฉือนออก เขาก็อุทานออกมาทันที
ที่ด้านข้าง ผู้จัดการหวังเห็นว่าสีหน้าของปรมาจารย์การตัดหินเปลี่ยนไป เขาจึงรีบไปถามว่า ”อาจารย์จ้าว เผลอเฉือนอัญมณีไปหรือ?
ผู้คนโดยรอบทุกคนเหยียดคอ และมองดูแร่ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งโจวไคว่จี เขาตื่นเต้นมาก
เป็นไปได้ไหม ที่มีอัญมณีในแร่นี้จริงๆ?
หัวใจของโจวไคว่จีเริ่มเต้นเร็วขึ้น และเขาก็ขยับเข้าใกล้กับแร่มากขึ้น
ตระกูลจ้าวเป็นเจ้านายเก่าแก่ที่เคยทํางานที่ ศูนย์กลางการประมูลหินหยก ในช่วงปีใหม่ และมีฝีมือในการตัดแร่
ในขณะนี้เขาสังเกตเห็นว่า สีของแร่แปลกไปเล็กน้อย เขาหยุดการตัดลง และนําไฟฉายแสงที่แข็งแกร่ง ออกมาจากกล่องเครื่องมือ
เปรี้ยะ!
ลําแสงที่เปล่งประกาย ส่องผ่านไฟฉายไปยังผิวของแร่
“อืมม สะท้อนแสงสีอําพันจริงเหรอเนี่ย!”
อาจารย์จ้าว พิมพ์ด้วยเสียงต่ํา แล้วนําไฟฉายออกไป
แม้ว่าเสียงของอาจารย์จ้าวจะเบาบาง ผู้คนรอบข้างที่รอฟังคําพูดของเขาได้ยินชัดเจน และเริ่มพูดคุยกันเอง
“ ว้าว มันมีสมบัติจริงๆ!
“ช่างยากเหลือเกิน ฉันสงสัยว่าอัญมณีชนิดใดจะปรากฏ
“ไม่ว่าจะเป็นอัญมณีชนิดใด มันก็ไม่เสียดายที่จะซื้อแร่นี้!”
“ คุณลืมไปแล้วเหรอ พวกเดิมพันว่าใครก็ตามที่แพ้ จะมอบแร่ให้อีกฝ่าย โดยไม่มีเงื่อนไข!”
ฉีเมิ่งซึ่งยืนเคียงข้างเย่หยู สังเกตว่ามีอัญมณีอยู่ในแร่ เธอกระโดดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น และดึงเย่หยูไปตามที่เขาพูดว่า “เย่หยู มีอัญมณีอยู่ในแร่นี้จริงๆ!”
การได้เห็นฉีเมิ่งมีความสุขมาก หัวใจของโจวไคว่จีก็เต็มไปด้วยความอิจฉา เขาตะคอกอย่างเย็นชา ” มันไม่ใช่สมบัติ!” มีอะไรที่น่าภาคภูมิใจกัน! ”
เมื่อคิดถึงสิ่งที่อาจารย์จ้าวเพิ่งพูดไป อารมณ์หงุดหงิดของโจวไคว่จีก็ผ่อนคลายอีกครั้ง เขาพูดด้วยน้ําเสียงที่ผ่อนคลายเล็กน้อย “คุณต้องรู้ว่าแร่สีเขียวมันสามารถกลายเป็นหยกได้ มันก็จะมีค่ามากกว่าแร่อื่นสองเท่า
ถ้าสะท้อนแสงสีเหลือง และส่วนใหญ่มันจะเป็นอําพันไม่คุ้มค่ามากมายนัก! ”
หวูด!
อาจารย์จ้าวตัดหินอีกชั้นหนึ่งออก
ในเสี้ยววินาทีแสงสีเหลืองอ่อนปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
อาจารย์จ้าวสังเกตเห็น และมองไปที่โจวไคว่จีร้องอุทานด้วยความชื่นชม “ ชายหนุ่มโจวคนนี้เป็นคนที่มีความรู้ มีอําพันอยู่ในแร่จริงๆ!”
เมื่อได้ยินดังนี้ โจวไคว่จีรู้สึกยินดีอย่างยิ่งในทันที เขาภูมิใจที่ได้มองดูเย่หยู และพูดว่า “ดูสิ!” ฉันพูดถูกไหม? นี่เป็นอําพันชิ้นหนึ่ง! คุณคิดว่าคุณสามารถเอาชนะฉันได้ด้วยสิ่งนี้? “ไร้เดียงสา
หลังจากยืนยันว่ามีอัญมณีในแร่แล้ว มือของอาจารย์จ้าวก็เฉือนหินต่อไปรอบๆ แล้วก็ทําการตัดและบดแร่ ในเวลาเพียงครู่เดียว
อําพันขนาดเท่ากําปั้นปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา
อําพันเป็นสีเหลืองสดใส และภายใต้การส่องสว่างของหลอดไฟ มันดูใสแจ๋ว ไม่มีสิ่งเจือปนแม้เพียงเล็กน้อย ภายในทําให้ดูบริสุทธิ์มาก!
ในใจกลางของอําพัน เป็นวัตถุขนาดเท่าผลแอปริคอท!
แมลงบินที่แปลกอยู่ในอําพัน!
แมลงที่บินได้นั้น คล้ายกับจักจั่นที่อยู่ในปัจจุบัน แต่พวกมันดุร้ายกว่ากันมาก!
มันมีปีกที่คมมาก เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด มีฟันแหลมคมอยู่ในปากของจักจั่นนั้น
สิ่งที่แปลกประหลาดยิ่งไปกว่านั้น คือจักจั่นตัวนี้มีปีกสามคู่อยู่ข้างหลัง!
ทุกคนในปัจจุบันเห็นจักจั่นในอําพัน พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง พวกเขาไม่เคยจินตนาการว่าอําพันนั้นจะมีสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด
แมลงอะไรอยู่ในอําพัน? จักจั่น? ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น! “
“อําพันในแร่นี้ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ตั้งแต่สมัยโบราณสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในนั้น อาจเป็นบรรพบุรุษโบราณของจักจั่นปัจจุบัน!”
“ อืม…มันสมเหตุสมผลแล้ว จักจั่นปัจจุบันควรจะพัฒนาจากสิ่ง
เมื่อโจวไคว่จีเห็นสิ่งที่อยู่ใอําพัน เขาก็ตกใจครู่หนึ่งก่อนที่จะผ่อนคลาย
หัวเราะเบาๆ โจวไคว่จีโอบแขนของเขาแล้วเยาะเย้ย “มันไม่ใช่แค่ข้อผิดพลาด! มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย แร่ที่ฉันเลือกจะต้องมีค่ามากกว่านี้!”
ศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนหินต้นกําเนิด
นักประมูลหินสิบคนหรือมากกว่านั้นก่อตัวเป็นวงกลม และทุกคนก็ดูชิ้นส่วนของแร่ที่เพิ่งถูกเปิดออก
มันเป็นข้อผิดพลาดเหรอ
ผู้จัดการหวังมองดูฝูงชนที่แออัด และโบกมืออย่างอดทน ” ทุกคน ทุกคน!”
เมื่อเห็นว่าทุกคนกําลังมองเขาอยู่ผู้จัดการหวัง ตะโกนว่า “ทุกคนถอยออกไป!” การเดิมพันนั้น ผ่านไปครึ่งทางเท่านั้น และยังมีส่วนของแร่ที่ยังไม่ถูกตัด ท้ายที่สุด ชัยชนะหรือความพ่ายแพ้จะยังคงขึ้นอยู่กับอัญมณีที่หนุ่มโจวเลือกออกมา”
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้ทุกคน ก็แยกย้ายเพื่อหาที่ว่างเปล่า
“นี่เป็นตาฉัน! แร่นี้สามารถผลิตอัญมณีคุณภาพสูงได้อย่างแน่นอน”
โจวไคว่จีเคลื่อนแร่ไปที่หน้าเครื่องตัด พลางมองที่เย่หยู และพูดอย่างมั่นใจ
เย่หยูยักไหล่และหัวเราะเบาๆ” แล้วฉันจะรอดู!”
“อาจารย์จ้าว ตัดมันต่อเลย!”
ผู้จัดการหวังส่งสัญญาณให้อาจารย์จ้าว เพื่อเริ่มต้นตัดแร่ของโจวไคว่จี
เอี้ยดอ๊าด …
เครื่องตัดเริ่มขึ้น และวงล้อที่หมุนเร็วก็สัมผัสกับแร่หิน ทําให้เกิดเสียงแหลมที่แสบแก้วหู
ปัง!
ก้อนหินก้อนใหญ่ หล่นลงมาที่พื้น พร้อมกับเสียงที่อๆ
ขณะที่อาจารย์จ้าว กําลังจะตัดต่อเขาก็หยุดทันที ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่แร่
“อาจารย์จ้าว ผ่าต่อไป!”
เมื่อเห็นว่าอาจารย์จ้าวไม่ได้ขยับมือ ผู้จัดการหวังก็ก้าวไปข้างหน้า และกระตุ้นให้เขาทําเช่นนั้น
“เดี๋ยวก่อน! พบสีของหินแล้ว”
กลุ่มเพื่อนหินทั้งหมดก็ขึ้นไปตรวจสอบ เพียงเพื่อจะพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอื่นๆส่วนของหินที่ถูกตัดแร่
อย่างไรก็ตามใบหน้าของผู้จัดการหวังเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้
ท่านอาจารย์จ้าวคนนี้ทํางานที่นี่มาหลายปีแล้ว และผ่าแร่ได้นับไม่ถ้วน ดวงตาของเขาได้รับการฝึกฝนมาอย่างยาวนานจนถึงจุดที่สมบูรณ์แบบ!
ผู้จัดการหวังเชื่อว่าตั้งแต่อาจารย์จ้าวได้พูดเช่นนั้น แร่จะต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงบางอย่างแน่นอน!
เปรี้ยะ!
แสงที่ส่องประกายระยิบระยับ บนพื้นผิวของแร่ และสะท้อนแสงสีเขียวเล็กน้อย
“ดู!” มีแสงสีเขียว! ”
“จริงๆ! แม้ว่ามันจะมีสีอ่อนๆ แต่ก็มีอัญมณีอยู่ภายในแร่แน่นอน!”
“เขียว ดูเหมือนว่ามันจะเป็นหยกอย่างแน่นอน!”
” ฟู … เด็กดี!” แสงสะท้อนสีเขียวอ่อนๆ ดูเหมือนว่าสิ่งที่อยู่ภายในแร่นี้นั้นไม่ธรรมดา
ในขณะนี้ใบหน้าของโจวไคว่จีนั้นแดงสนิท ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และเขาก็ตะโกนเสียงดัง: ”ฮ่าฮ่า มีสมบัติจริงๆ! และมันก็เป็นสมบัติที่ยอดเยี่ยม!
ในตอนนี้ท่านอาจารย์จ้าว ผู้ควบคุมเครื่องตัดก็ตื่นเต้นเช่นกัน เขายิ้มและพูดว่า “โปรดมั่นใจได้ว่าท่านอาจารย์จ้าวของฉัน มีมือที่มั่นคงแน่นอน!”
อาจารย์จ้าว มองไปที่แร่ในมือของเขาต่อไป “ด้วยประสบการณ์หลายปีของฉัน ชายหนุ่มโจวทํากําไรมหาศาลครั้งนี้ แต่ต้องเป็นของดี!”
” ดี!” ”เอาล่ะ!”
โจวไคว่จีตื่นเต้นมาก จนเขาเสียสติเล็กน้อย เขาหมุนตัวไปรอบๆอย่างตื่นเต้น
เอี้ยด…
อ้าดด …
อาจารย์จ้าว เป็นผู้ควบคุมเครื่องตัดรอบๆหิน ตัดชิ้นบางๆอย่างต่อเนื่อง
เมื่อแร่มีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ สีเขียวบนพื้นผิวแร่ก็หนาขึ้น
ทุกคนเปิดตากว้าง และกลั้นหายใจกลัวว่าจะรบกวนอาจารย์จ้าว
นั่นเป็นเพราะทุกคนสามารถบอกได้ว่าสิ่งของในแร่นั้นตกตะลึงอย่างแน่นอน!
หวีด!
เมื่อชั้นของหินถูกตัดออกโดยเครื่องตัด แสงสีเขียวที่ส่องประกายปรากฏออกมาจากทุกแห่ง ทําให้ผู้คนที่อยู่รอบๆหินสูดลมหายใจเข้า
” เสียงฟู่ … สวรรค์!” เขียว! มันเป็นหยกจักรพรรดิแน่นอน!”
“โอ้พระเจ้า! สามล้านห้าแสนหยวน สําหรับแร่นี้ ชายหนุ่มโจวชนะแล้ว!”
“ไอ้หย๋า! ถ้าฉันรู้ว่าหินนี้เป็นหยกจักรพรรดิ ฉันก็จะซื้อแร่นี้”
“ถุย!” คุณไม่จําเป็นต้องพูดอย่างนั้นหรอก? ถ้าฉันรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ฉันจะต้องขายบ้านของฉัน เพื่อซื้อแร่นี้!“
ในขณะนี้ดวงตาของโจวไคว่จีเบิกกว้างถึงขีดสุด แล้วดวงตาของเขาเกือบจะถลนออกมา!
ตัวสั่นเล็กน้อย โจวไคว่จีเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะระเบิดเสียงหัวเราะ “ฮ่าฮ่า มันเป็นสีเขียวของหยกจักรพรรดิ!” ฉันชนะแล้ว! ฉันรวยแล้ว!”