บทที่ 1386 การมาถึงของวูหยง

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

สายลมกรรโชกแรง

 

ด้านล่าง ภูเขาที่อุดมสมบูรณ์เคลื่อนตัวไปข้างหลังอย่างต่อเนื่อง

 

ฟางหยวนและสมาชิกนิกายเงานั่งอยู่บนแผ่นหลังของอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด แต่พวกเขาไม่มีอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินไปกับฉากอันยิ่งใหญ่เหล่านี้

 

พวกเขาอยู่ในสถานการณ์อันตราย

 

ผู้อมตะฝ่ายธรรมะของภาคใต้กำลังไล่ล่าพวกเขา อาจมีผู้อมตะ ปีศาจอมตะ หรือผู้บ่มเพาะสันโดษซุ่มโจมตีพวกเขาเพื่อเก็บเกี่ยวผลประโยชน์

 

พวกเขาไม่สามารถต่อสู้กับฝ่ายธรรมะของภาคใต้ คฤหาสน์วิญญาณอมตะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับพวกเขา

 

อย่างไรก็ตามสิ่งที่น่ากังวลที่สุดคือวังสวรรค์

 

วังสวรรค์จากไปพร้อมกับค่ายกลวิญญาณของภาคใต้

 

แม้ฟางหยวนและคนอื่นๆจะไม่รู้เหตุผลที่ราชันมังกรรีบร้อนจากไป แต่วังสวรรค์ยังต้องการกำจัดฟางหยวนและนิกายเงา

 

การคาดเดาของฟางหยวนได้รับการยอมรับโดยไห่ลั่วหลัน ไป่หนิงปิง และคนอื่นๆ

 

หากวังสวรรค์ตระหนักถึงตำแหน่งที่อยู่ของพวกเขา วังสวรรค์จะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ นอกจากผู้อมตะฝ่ายธรรมะของภาคใต้ วังสวรรค์ยังซ่อนไพ่ตายเอาไว้เพื่อป้องกันความผิดพลาด

 

อย่างไรก็ตามไม่มีผู้ใดรู้ว่าไพ่ที่ซ่อนอยู่คือสิ่งใด

 

สิ่งที่ไม่รู้จักสามารถสร้างแรงกดดันให้กับหัวใจของผู้คนเสมอ

 

ไพ่ที่ซ่อนอยู่ของวังสวรรค์เปรียบเสมือนดาบของเพชฌฆาตที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของพวกเขา ไม่มีผู้ใดรู้ว่ามันจะฟาดลงมาเมื่อใด

 

แม้ฟางหยวนและคนอื่นๆจะสามารถหลบหนีไปยังทะเลทรายตะวันตก ไพ่ใบนี้ก็ยังสามารถติดตามพวกเขา

 

‘เจตจำนงสวรรค์แทรกซึมอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝัน’

 

‘การสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันเป็นการเปิดเผยความลับของข้า ข้าใช้ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยและวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดโดยคิดว่ามันสามารถหลอกเจตจำนงสวรรค์’

 

‘นี่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดของข้าในการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากอาณาจักรแห่งความฝัน’

 

ฟางหยวนยืนอยู่บนแผ่นหลังอินทรีย์และใช้วิธีตรวจสอบทุกชนิดรวมถึงท่าไม้ตายอมตะภาพอนาคตสามลมหายใจ

 

ขณะเดียวกันเขาก็ไตร่ตรองถึงความผิดพลาดที่ผ่านมา

 

ความผิดพลาดเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ กระทั่งผู้อมตะระดับเก้ายังเคยทำเรื่องผิดพลาดมากมายในชีวิต ขอบเขตการมองเห็นของผู้คนมีขีดจำกัด ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่สามารถคาดเดาหรือเหตุผลอื่นๆ ไม่มีผู้ใดสามารถตัดสินใจเลือกทางที่ดีที่สุดได้ตลอดชีวิต

 

ทำผิด สำนึกผิด และแก้ไข นี่คือพฤติกรรมของคนเก่ง

 

หากฟางหยวนรู้ข้อมูลนี้ก่อนหน้า เขาจะไม่สำรวจอาณาจักรแห่งความฝันโดยประมาท

 

เมื่อคิดย้อนกลับไป อาณาจักรแห่งความฝันที่ฟางหยวนพบล้วนถูกจัดการโดยเจตจำนงสวรรค์ ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรแห่งความฝันบนเส้นทางแห่งวารี เส้นทางแห่งค่ายกล และเส้นทางแห่งความมืด

 

ในความเป็นจริงฟางหยวนต้องการยกระดับความสำเร็จบนเส้นทางแห่งกาลเวลาและเส้นทางแห่งข้อมูลมากที่สุด หากความสำเร็จบนเส้นทางแห่งข้อมูลของเขาเพิ่มสูงขึ้น แม้เขาจะไม่มีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูล แต่เขายังสามารถแก้ปัญหาของตนได้ทีละน้อย ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนอยู่ในระดับสามัญ หากมันเพิ่มสูงขึ้นรวมกับมรดกที่แท้จริงของไห่ฟาน พลังการต่อสู้ของเขาจะพุ่งสูงขึ้นอีกมาก

 

แม้จะไม่ใช่เส้นทางแห่งกาลเวลาหรือเส้นทางแห่งข้อมูล กระทั่งเส้นทางแห่งดาบ เส้นทางแห่งโชค หรือเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ พวกมันล้วนเป็นประโยชน์ต่อฟางหยวนทั้งสิ้น

 

โดยเฉพาะเส้นทางแห่งดาบ

 

ปัจจุบันฟางหยวนมีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งดาบหลายดวงและยังมีมรดกที่แท้จริงของโป้ชิง หากเขากลายเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งดาบ พลังการต่อสู้ของเขาจะเพิ่มสูงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

 

น่าเสียดายที่พวกมันไม่ปรากฏขึ้น

 

‘ในช่วงสุดท้ายข้าพบเพียงอาณาจักรแห่งความฝันที่ไร้สาระ’

 

‘นี่เป็นเพราะเจตจำนงสวรรค์แทรกซึมเข้าไปในอาณาจักรแห่งความฝันและควบคุมการเคลื่อนที่ของพวกมัน เจตจำนงสวรรค์ไม่ต้องการให้ข้ามีความก้าวหน้าอีกต่อไป’

 

บางทีนี่อาจเป็นความลับที่ยังไม่เคยมีผู้ใดค้นพบในชีวิตแรกของฟางหยวน

 

‘ข้าสูญเสียวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืด’

 

‘ตอนนี้ข้ากับคนอื่นๆกำลังเผชิญหน้ากับเจตจำนงสวรรค์ โชคดีที่อินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดเร็วมาก เจตจำนงสวรรค์ไม่มีเวลาพอที่จะเตรียมการบางอย่าง’

 

ฝ่ายธรรมะของภาคใต้ วังสวรรค์ และเจตจำนงสวรรค์ ทั้งสามกำลังไล่ล่าฟางหยวน

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนไม่ตื่นตระหนก

 

เขาวางแผนอย่างรอบคอบและเตรียมตัวมาแล้ว

 

เขาเตรียมใจมาอย่างเพียงพอ

 

การถูกเปิดเผยตัวตนในครั้งนี้ยังดีกว่าในอดีตเพราะฟางหยวนมีไพ่หลายใบที่สามารถใช้รับมือสถานการณ์

 

ปัจจุบันเขาใช้วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาเพื่อคิดวิเคราะห์และวางแผนอย่างต่อเนื่อง

 

“คฤหาสน์วิญญาณอมตะกำลังบินมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้!” เป็นเพียงเวลานี้ที่ไป่หนิงปิงแจ้งเตือน

 

นางได้รับมรดกที่แท้จริงไป่เซียงและมีวิธีการตรวจสอบระยะไกล มันเหมาะสมกับสถานการณ์นี้มากกว่าท่าไม้ตายอมตะภาพลวงตาสามลมหายใจของฟางหยวน

 

หลังจากนั้นการแสดงออกของเทพธิาเมี่ยวหยินก็เปลี่ยนไปเช่นกัน “มันคือศาลาทรายเหินของตระกูลลั่ว!”

 

นางมีความรู้เกี่ยวกับภาคใต้เป็นอย่างดีและสามารถจดจำคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้ได้ทันที

 

เทพธิดาเมี่ยวหยินกล่าวต่อด้วยความตกใจ “มันเร็วมาก!”

 

ศาลาทรายเหินเป็นหนึ่งในคฤหาสน์วิญญาณอมตะของภาคใต้ที่รวดเร็วที่สุด มันกระทั่งเร็วกว่าอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด

 

หากฟางหยวนและคนอื่นๆพึ่งพาเพียงอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด ศาลาทรายเหินจะตามพวกเขาทันในไม่ช้า

 

อย่างไรก็ตามสถานการณ์นี้อยู่ในความคาดหมายของฟางหยวน ด้วยเหตุนี้เขาจึงใช้เวลาฝึกฝนค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศมาก่อนหน้านี้ แม้มันจะถูกรบกวนโดยค่ายกลวิญญาณของจื่อชิวหยู แต่มันก็ส่งผลกระทบไม่มาก ตอนนี้พวกเขากำลังจะใช้ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศอีกครั้ง

 

ศาลาทรายเหินบินอยู่ใกล้กับทิวเขา มันสามารถใช้พลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปฐพีเพื่อลดการพึ่งพาพลังงานอมตะและเพิ่มความเร็ว

 

ภาคใต้เต็มไปด้วยภูเขา ดังนั้นศาลาทรายเหินจึงเหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำ

 

ขณะที่มันเคลื่อนที่ ทรายสีน้ำตาลจะลอยอยู่รอบตัวมันตลอดเวลา ภายในคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้ นอกจากผู้อมตะตระกูลฮั่วยังมีผู้อมตะระดับแปดเฉิงอู๋เจีย

 

ตระกูลเฉิงเป็นหนึ่งในกองกำลังใหญ่ของภาคใต้ แน่นอนว่าพวกเขามีผู้อมตะระดับแปด

 

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของตระกูลเฉิง เฉิงอู๋เจีย วางตัวเป็นกลางมาโดยตลอด พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกกองกำลังของภาคใต้

 

หากเป็นตระกูลอื่น ตระกูลฮั่วจะไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าสู่ศาลาทรายเหิน

 

“หือ?” การแสดงออกของเฉิงอู๋เจียเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อฟางหยวนและคนอื่นๆหายตัวไปจากการรับรู้ของเขา

 

“พวกเขาใช้ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศงั้นหรือ?” หัวใจของเฉิงอู๋เจียสั่นสะท้านขึ้น จากนั้นแผนที่ของภาคใต้ก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา

 

หลังจากรวมข้อมูลต่างๆเข้าด้วยกัน ในไม่ช้าเฉิงอู๋เจียก็สามารถอนุมานจุดหมายหลายแห่งที่ฟางหยวนอาจปรากฏตัวขึ้น

 

และพื้นที่เหล่านั้นล้วนมีผู้อมตะฝ่ายธรรมะของภาคใต้รออยู่ทั้งสิ้น

 

“แผนการของวูหยงไม่เลว” เฉิงอู๋เจียกล่าวเบาๆแต่หลังจากนั้นเขากลับขมวดคิ้ว

 

เขาตระหนักว่าด้วยวิธีนี้ฟางหยวนและคนอื่นๆจะถูกไล่ต้อนไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือของภาคใต้

 

และที่นั่นวูหยงกำลังรออยู่

 

บ้านไม้ไผ่สายลมอาจเป็นคฤหาสน์วิญญาณอมตะอันดับหนึ่งของภาคใต้

 

อย่างไรก็ตามวูหยงกลับใช้คฤหาสน์วิญญาณอมตะหอคอยไฟของตระกูลไท่เพื่อเดินทางไปที่นั่น

 

คฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้มีความสามารถในการตรวจสอบ ดังนั้นผู้อมตะฝ่ายธรรมะของภาคใต้จึงได้รับข้อมูลเกี่ยวกับฟางหยวนอย่างรวดเร็ว

 

กล่าวได้ว่าฟางหยวนและคนอื่นๆเหมือนปลาที่ติดอยู่ในตาข่าย

 

ท่ามกลางท้องฟ้าที่สดใส ผู้อมตะสี่คนปรากฏตัวขึ้น

 

พวกเขาก็คือกลุ่มของฟางหยวน

 

“นี่เป็นครั้งที่ห้าแล้ว”

 

“ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของข้าถูกใช้ไปมากมาก”

 

“สถานการณ์ค่อนข้างเลวร้าย ศัตรูรู้ตำแหน่งของเรา พวกเขาสามารถไล่ล่าและซุ่มโจมตีพวกเรา เราควรเปลี่ยนทิศทางและหลบหนีจากการตรวจสอบของพวกเขาหรือไม่?”

 

ไป่หนิงปิงและคนอื่นๆพูดคุย

 

ฟางหยวนส่ายศีรษะ “ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งข้อมูลที่อยู่บนร่างของพวกเราคือสาเหตุที่แท้จริง พวกเขาจะตามพวกเราทันในไม่ช้าตราบเท่าที่พวกเรายังไม่ลบมันทิ้งไป แผนปัจจุบันของเราคือพยายามหลบหนีอกจากภาคใต้และไปยังทะเลทรายตะวันตกอย่างรวดเร็วที่สุด”

 

หากพวกเขาไปยังทะเลทรายตะวันตก วังสวรรค์จะไม่สามารถระดมกำลังรบและไล่ล่พวกเขาที่ทะเลทรายตะวันตกได้อย่างง่ายดาย

 

“ไป!” ฟางหยวนปล่อยอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดออกมาและออกคำสั่งมัน

 

ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศสามารถข้ามผ่านทางอันยาวไกล แต่มันเป็นค่ายกลวิญญาณที่ไม่สมบูรณ์ ดังนั้นระยะการขนส่งของมันจึงไม่มากและสิ่งที่แย่กว่านั้นก็คือมันใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของผู้อมตะ

 

“เศษซากของนิกายเงา พวกเจ้าจะไปที่ใด?” หลังจากบินมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง ฟางหยวนก็ได้ยินเสียงของวูหยง

 

“อา…” ใบหน้าของเทพธิดาเมี่ยวหยินกลายเป็นซีดเผือด

 

“ไม่ต้องกลัว นี่เป็นเพียงวิญญาณอมตะลมกระซิบ” ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้

 

วิญญาณอมตะลมกระซิบสามารถส่งเสียงในวงกว้าง ในทางทฤษฎีมันสามารถส่งเสียงไปทั่วทั้งภาคใต้

 

อย่างไรก็ตามในไม่ช้าบ้านไม้ไผ่สายลมก็ปรากฏขึ้นที่เส้นขอบฟ้า

 

คฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดหลังนี้มีความเร็วที่น่าตกใจ

 

นั่นทำให้ระยะทางระหว่างฟางหยวนและวูหยงลดลงเรื่อยๆ

 

“ใช้ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศ!” ฟางหยวนตระหนักถึงอันตราย

 

การเผชิญหน้ากับผู้อมตะระดับแปดไม่ปลอดภัยแม้จะอยู่ห่างไกลก็ตาม

 

อินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดถูกเก็บขณะที่ผู้อมตะทั้งสี่ใช้ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศและหายตัวไปทันที

 

อย่างไรก็ตามเมื่อกลุ่มของฟางหยวนปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง การแสดงออกของพวกเขากลับไม่น่ามอง

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น? ระยะทางของการเคลื่อนย้ายสถานที่สั้นมาก มันยังไม่ถึงสิบส่วนของก่อนหน้า!”

 

เสียงของวูหยงดังขึ้นอีกครั้ง “พวกเจ้าติดอยู่ในกรงอากาศของข้า ค่ายกลวิญญาณท่องรอบทิศของพวกเขาไม่สามารถใช้งานอีกต่อไป”

 

เมื่อเสียงสายนี้จบลง บ้านไม้ไผ่สายลมก็ปรากฏขึ้นที่เส้นขอบฟ้าอีกครั้ง

 

สมาชิกนิกายเงารู้สึกราวกับถูกกดทับโดยภูเขาหิน

 

สถานการณ์อันตราย

 

ผู้อมตะระดับแปดวูหยงปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดบ้านไม้ไผ่สายลม!