หัวหน้าแปดคน ส่วนมากก็เป็นสุนัขรับใช้ของพี่หลง คนที่พวกเขาส่งลงมาแน่นอนว่าต้องช่วยพี่หลง และกำจัดกับพวกนอกคอก การมีส่วนร่วมนี้หวังว่าเมื่อถึงเวลา พี่หลงคงจะมอบความสุขให้แก่พวกเขาทีละคน

โม่จิ่นยิ้มพลางกล่าวว่า “สวะอย่างพวกเจ้า ก็คิดจะฆ่าข้างั้นรึ!”

เปลวไฟที่งดงามนั้นได้ห่อหุ้มร่างทั้งร่างของโม่จิ่นไว้ เห็นได้ชัดว่าจอมภูตพลังธาตุได้เปรียบในการต่อสู้เห็น อีกทั้งยังสามารถต่อสู้ข้ามขั้นได้!

เปลวไฟที่งดงามนั้นช่างทำให้คนตื่นเต้นจริง ๆ และมู่เฉียนซีก็จ้องมองไปที่เปลวไฟนั้น

จอมภูตพลังธาตุอัคคีกับนักปรุงยานั้นเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบที่สุด มีพลังธาตุอัคคีช่วยสนับสนุนการปรุงยา สามารถช่วยให้นักปรุงยาเติบโตไปได้อย่างรวดเร็ว

นางจำได้ จวินโม่ซีเคยบอกเอาไว้ว่าหม้อเทพนิรันดร์นั้นมีเปลวไฟที่ดำรงอยู่ด้วยกัน แต่นางก็ไม่เคยเห็นมัน สมองของเจ้านิรันดร์นั่นไม่ค่อยจะสมบูรณ์สักเท่าไหร่ ก่อนจะหลับใหลไปก็ไม่ได้บอกให้อะไรให้นางได้รู้แจ้ง

เป็นเพราะนางได้ครอบครองมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพนิรันดร์อย่างแหวนมังกรเทพวารี นางถึงได้มีพลังธาตุวารี เว้นเสียแต่ว่านางจะหามหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพนิรันดร์ของพลังธาตุอัคคีเจอ นางถึงจะมีพลังธาตุอัคคี

พลังธาตุอัคคีของกระบี่มังกรเพลิงใช้ได้ในการต่อสู้เท่านั้น หากต้องการใช้ประโยชน์ในการปรุงยานั้นทำไม่ได้

ทว่า มหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์เทพนิรันดร์ใช่ว่าจะธรรมดาที่ไหนกัน นางมีพันธสัญญาสี่อย่างแล้ว คิดจะได้อย่างอื่นอีกนั้นเกรงว่าจะมิใช่เรื่องง่าย รอให้อาถิงตื่นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยถาม

ในฐานะที่เป็นนักปรุงยาผู้หนึ่ง หากมีพลังธาตุอัคคี นางก็คงจะฝึกฝนจนกลายเป็นนักปรุงยาระดับสูงกว่านี้ได้เร็วขึ้น

พวกสวะเหล่านั้นมิอาจแตะต้องโม่จิ่นได้ หัวหน้ากู่กลับมีความกล้าหาญเป็นอย่างมากที่จะเผชิญหน้ากับพี่หลง

ตูม!

หัวหน้ากู่คิดว่าตนเองนั้นเอาลูกน้องมามากพอ พี่หลงคนเดียวทำไมจะจัดการไม่ได้!

ตูม ตูม ตูม!

พรวด!

แต่ทันทีที่ต่อสู้ เขากลับพบว่าตัวเองนั้นดูถูกอุบายของพี่หลงเกินไป เลือดสีแดงสดได้กระอักออกมา ใบหน้าของเขาก็ซีดเผือดลงทันใด

“รนหาที่ตาย!” การโจมตีอย่างรุนแรงของพี่หลงตกลงมา เขาไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธใด เพียงกำหมัดเดียวของเขาก็สามารถคร่าชีวิตคนได้แล้ว!

ปัง ปัง ปัง! คนของหัวหน้ากู่นั้นได้ล้มตายไปไม่น้อยเลย

หัวหน้ากู่หล่าวว่า “พี่หลง ข้ายอมจำนนต่อพี่แล้ว! ข้าสามารถจัดการโม่จิ่นให้พี่ได้ ได้โปรดพี่ยั้งมือต่อข้าด้วยเถอะ!”

พี่หลงกล่าว “นับว่าเจ้าเป็นคนที่ฉลาดมาก ในเมื่อเจ้ายินดีที่จะจัดการโม่จิ่นให้ข้า แล้วทำไมถึงยังไม่ลงมืออีก!”

หัวหน้าทั้งแปดของเกาะวิญญาณมรณะ โม่จิ่นผู้ที่มีพลังธาตุอัคคีนี้ทำให้เขาหวาดกลัวเป็นที่สุด

ตูม! ทันทีที่หัวหน้ากู่ลงมือ การโจมตีของศัตรูทั้งหน้าและหลังทำให้เขาได้รับบาดเจ็บขึ้น ลูกน้องของโม่จิ่นตอนนี้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ดวงตาแดงก่ำกำลังจะพรวดไป แต่มู่เฉียนซีห้ามเอาไว้ก่อน

“พวกเจ้าเข้าไปก็เท่ากับไปตาย! ไม่ต้องไปหรอก!”

ทันทีที่กล่าวจบ เงาร่างสีม่วงก็เคลื่อนไหวลัดเลาะไปกลางอากาศอย่างงดงาม และได้จรดปลายเท้าลงบนลานประลองเบา ๆ

“พระเจ้า! สาวสวยเข้าไปบนลานประลองแล้ว!”

“ฝั่งของหัวหน้าโม่ไม่มีจักรพรรดิวิญญาณแล้วรึไงถึงได้ให้สาวงามลงไปตายเช่นนี้ ? ”

“มันก็ไม่แน่หรอกนะ! การต่อสู้ขั้นราชา สาวงามเพียงแค่ขยับไม้ขยับมือเล็กน้อยก็จัดการกับกลุ่มสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างราบคาบ”

“นั่นก็แค่ใช้ยาพิษเท่านั้น แต่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ใช้ว่าจะใช้พิษแล้วจะจัดการได้!”

โม่จิ่นที่กำลังต่อสู้อยู่อย่างเคร่งเครียดในตอนนี้ เมื่อเห็นมู่เฉียนซีปรากฏตัวขึ้นบนลานประลองก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันใด ในที่สุดนางก็ลงมือจนได้ ชีวิตนี้ของเขายังได้รับการช่วยชีวิตแล้ว!

หัวหน้ากู่หัวเราะก่อนจะกล่าวขึ้น “เหอะ เหอะ เหอะ! นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าสาวงามจะขึ้นมาบนลานประลอง สาวงามมาเช่นนี้ เช่นนั้นพวกข้าก็คงต้องดูแลเป็นอย่างดีสักหน่อย”

เห็นได้ชัดว่าหัวหน้ากู่และพวกมีเจตนาที่ไม่ดี ตอนนี้นางเป็นเพียงแค่ราชาแห่งภูตระดับเจ็ด กลับต้องมาเผชิญหน้ากับเหล่ายอดฝีมือขั้นจักรพรรดิระดับสูงสุด ไม่มีทางที่นางจะเอาชนะได้!

“อู๋ตี้ ออกมาเล่นกับคนพวกนี้สักหน่อยซิ!”

“อู๋ตี้ผู้คงกระพันหนึ่งเดียวในใต้หล้า!”

แสงประกายสีขาวกะพริบขึ้น อู๋ตี้แปลงร่างขนาดใหญ่ ต่อให้เป็นพี่หลงผู้ยิ่งใหญ่ ก็ต้องกลายเป็นมดปลวกต่อหน้าอูตี้อยู่ดี

ทุกคนต่างอุทานขึ้นด้วยความตกใจ “สัตว์ศักดิ์สิทธิ์! เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ ด้วย!”

“นึกไม่ถึงเลยว่าสาวงามผู้นี้จะมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เป็นพันธสัญญาตัวหนึ่ง พระเจ้า! ด้วยคุณสมบัตินี้นางสามารถเป็นหัวหน้าของเกาะวิญญาณมรณะได้เลย”

สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามเทียบเท่ากับความแข็งแกร่งขั้นจักรพรรดิระดับสูงสุด พลังการต่อสู้ของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์นั้นแข็งแกร่งกว่ามนุษย์มาก มู่เฉียนซีผู้มีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามเป็นพันธสัญญาเช่นนี้ ทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้อย่างแน่นอน

พี่หลงก็ตกใจสะดุ้งเล็กน้อย เขากล่าวว่า “โม่จิ่นก็มีไม้เด็ดเหมือนกันหนิ นึกไม่ถึงเลยว่าจะหาผู้ช่วยเช่นนี้ได้!”

“พวกเจ้าทุกคนไปจัดการกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์และหญิงสาวผู้นั้น โม่จิ่น ข้าจัดการเอง!”

“ไม่ใช่เจ้าผู้เดียว ที่มีสัตว์พันธสัญญา!”

พี่หลงได้เรียกสัตว์พันธสัญญาของเขาออกมา นั่นก็คือปลาหมึกขาเดียว ซึ่งถูกเรียกว่าหมึกมังกร

หางของหมึกมังกรกวัดแกว่งไปมาเกือบจะดึงโม่จิ่นให้กระเด็นลอยไป ทันใดนั้นหัวหน้าโม่ก็ตะโกนขึ้นว่า “แม่นางมู่ ช่วยข้าด้วย! หากเจ้ายังไม่จริงจังมีหวังข้าต้องถูกฆ่าตายแน่!”

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ! เข็มยาของมู่เฉียนซีพุ่งออกไป และพิษนานาชนิดนับไม่ถ้วนก็พุ่งตามไปเช่นกัน

สีหน้าของทุกคนพลันเปลี่ยนไปมาก “กระบวนท่านี้อีกแล้ว ป้องกันพิษไว้!”

ปัง ปัง ปัง!

มู่เฉียนซีใช้พิษโดยที่ไม่กลัวว่ามันจะสิ้นเปลืองเลย!

นักพิษคนอื่น สำหรับยาพิษอันล้ำค่าเช่นนี้พวกเขาจะใช้ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ แต่มู่เฉียนซีกลับใช้ยาพิษมากนับคณาจนแทบจะฝังคนให้ตายทั้งเป็นได้เลย

เมื่อเห็นมู่เฉียนซีใช้ยาพิษโจมตีเช่นนี้ คนเหล่านั้นที่ต้องการเข้าโจมตีนางต่างก็ตกใจจนสีหน้าซีดเผือด!

สาวงามต่อให้รูปร่างหน้าตางดงาม แต่กลับเป็นคนมีพิษ หากคิดจะชีวิตอยู่แล้วล่ะก็ ทางที่ดีอย่าแตะต้องเลยจะดีกว่า

พวกเขาได้ป้องกันเอาไว้แล้ว เห็นได้ชัดว่าการโจมตีด้วยยาพิษนั้นอ่อนแอลงไม่น้อยเลย อู๋ตี้ได้กำจัดศัตรูจำนวนมากในคราเดียว จากนั้นฝ่ามือของมู่เฉียนซีก็ตกลงมา!

“ทักซะเทียนซวน!”

ตูม! กระบวนท่านี้ ทำให้ผู้ที่ถูกคุกคามจนสิ้นหวังอย่างโม่จิ่นรอดพ้นมาได้

โม่จิ่นยิ้มพลางกล่าว “หน้าตาข้างดงามปานนี้ คิดอยู่แล้วเชียวว่าเจ้าคงจะเสียดายหากข้าต้องตายไป!”

อู๋ตี้กำลังพัวพันกับคนอื่นอยู่  และผู้ที่เผชิญหน้ากับพี่หลงและสัตว์วิญญาณของเขานั้นมีเพียงแค่มู่เฉียนซีกับโม่จิ่นเท่านั้น

พี่หลงยิ้มพลางกล่าวว่า “แม่สาวน้อย เจ้าเป็นเพียงขั้นราชา ไม่มีสัตว์พันธสัญญาอยู่ด้วยยังคิดจะปกป้องโม่จิ่นอีก ช่างแปลกคนจริง ๆ! เพียงแค่นิ้วนิ้วเดียวของข้า ก็สามารถจัดการกับสาวน้อยอย่างเจ้าได้แล้ว!”

มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่ได้บอกเจ้าหนิ ว่าข้ามีสัตว์พันธสัญญาตัวเดียว!”

“เสี่ยวหง ออกมาเถอะ!”

แสงประกายแดงฉานเปล่งสว่างออกมา เสี่ยวหงกล่าวอย่างเกียจคร้านว่า “ผู้ที่มีตาแต่หามีแววไม่กลุ่มไหนอีกล่ะที่มายั่วโมโหนายท่านข้า แถมยังมารบกวนเวลาข้านอนเช่นนี้อีก!”

หมูตัวน้อยสีแดงเพลิงตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้น น้ำเสียงที่กล่าวออกมานั้นเหย่อหยิ่งเหมือนอู๋ตี้ไม่มีผิด

ทุกคนเห็นเช่นนี้ต่างก็ตกใจจนดวงตาแทบจะถลนออกมา “เชอะ! หมูตัวน้อยตัวแค่นี้ ยังไม่พอยัดรูฟันสัตว์พันธสัญญาของพี่หลงเลย!”

“เนื้อหมู พี่หมึกน่าจะชอบกินสิถึงจะถูก!”

มู่เฉียนซีมีสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามอยู่แล้วตัวหนึ่ง ทุกคนไม่เชื่อแน่นอนว่าหมูน้อยตัวสีแดงท่าทางเกียจคร้านที่ย่างเท้าเดินอย่างช้า ๆ ราวกับง่วงนอนตัวนี้จะเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามด้วย

เสี่ยวหงโกรธเกรี้ยวขึ้นแล้ว “ข้าโกรธจริง ๆ แล้วนะ หมึกย่าง ข้าชอบกินยิ่งนัก!”

“เพลิงเผาสวรรค์!”

พลังอันน่าสะพรึงกลัวของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ถูกพ่นออกมา เปลวไฟอันแดงฉานก็ได้ปกคลุมไปทั่วทั้งลานประลอง

ผู้ที่ดูถูกเสี่ยวหงเมื่อครู่ ตอนนี้ต่างก็ตกตะลึงพรึงเพริดจนต้องเอามือปิดปาก

“สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสาม!”

“พระเจ้า! เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามอีกแล้วรึ!”