ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 587
“จริงเหรอ?” ชอว์นและภรรยาของเขาต่างต่างรู้สึกสะเทือนใจ “เธอรู้แล้วเหรอว่าใครเป็นคนฆ่าวิลเลียมของเรา?”
พวกเขาอดทนกับช่วงเวลาที่ยากลำบากมาตลอดสามปีที่ผ่านมาด้วยความหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะสามารถล้างแค้นให้ลูกชายผู้ล่วงลับของพวกเขาได้
เมื่อความทุกข์ทรมานของพวกเขาใกล้จะสิ้นสุดลง ก็เกิดความหวังสำหรับการแก้แค้น
ถ้าก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์พูดแบบนี้ พวกเขาอาจจะไม่เชื่อเขา
แต่เหตุการณ์เมื่อกี้ทำให้พวกเขามีความมั่นใจในตัวฮาร์วีย์
“คุณลุง คุณป้า ลุกขึ้นสู้นะครับ จากนี้ไป ผมจะดูแลคุณลุงคุณป้าให้เหมือนกันพ่อแม่ของผม”
“ไปกันเถอะ เราจะย้ายออกไปคืนนี้ และไปอยู่ที่อื่นกัน”
ไม่นานหลังจากนั้น ฮาร์วีย์ออกจากสลัมไปพร้อมกับชอว์นและภรรยาของเขา
เมื่อพวกเขาเดินออกจากกระท่อม ตรอกซอกซอยก็ดูสะอาดมาก ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ใด ๆ
ไทสันและคนอื่น ๆ หายตัวไปแล้ว ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก
เมื่อฮาร์วีย์และคู่สามีภรรยาสูงวัยมาถึงกลางหมู่บ้าน ประตูไม้ของบ้านอีกหลังก็เปิดออก ผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยและแต่งหน้าหนาเดินออกมา เธอคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์และหมอบกราบสามครั้ง
เธอเริ่มเป็นคนแรก หลังจากนั้นประตูบานอื่น ๆ เปิดออกพร้อมกัน และผู้คนจำนวนมากรีบออกจากบ้านเพื่อโค้งคำนับฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์ตกใจมาก ภรรยาของชอว์นก้าวไปข้างหน้าเพื่อประคองหญิงสาวที่แต่งหน้าหนาเตอะให้ลุกขึ้น จากนั้นเธอก็กระซิบกับฮาร์วีย์ว่า “นี่คือลิซ สามีของเธอติดหนี้การพนัน และเธอถูกบังคับให้ขายตัวที่นี่ เธอจ่ายมันไปหมดแล้วนานแล้ว แต่…”
“เธอตกไปอยู่ในเงื้อมมือของลีรอย เธอไม่หนทางให้หลบหนี…”
ชอว์นและภรรยาของเขาถอนหายใจอย่างเศร้าโศก
การทำงานหนักของคนที่อยู่ในจุดต่ำสุดของสังคมไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะจินตนาการได้
คนพวกนี้ไม่ใช่คำนับฮาร์วีย์เพื่อขอบคุณเขา แต่เพื่ออ้อนวอน
พวกเขารู้ว่ามีเพียงฮาร์วีย์เท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขาได้ อย่างน้อยเขาก็สามารถปกป้องพวกเขาจากการถูกบีบบังคับของลีรอยได้
ฮาร์วีย์ถอนหายใจเมื่อต้องทนมองดูต่อหน้าเขา “บอกไทสันว่าต่อไปนี้ที่แห่งนี้จะเป็นพื้นที่ในความรับผิดชอบของเขา เขาเป็นคนฉลาด เขารู้ว่าต้องทำยังไง”
“ค่ะท่าน” อีวอนน์ตอบรับ
ชาวบ้านที่ยังคงยืนคำนับเขาทรุดเข่าลงคุกเข่าขอบคุณ
มันอาจจะเป็นแค่ประโยคธรรมดา ๆ สำหรับฮาร์วีย์ แต่สำหรับพวกเขา มันเท่ากับการเปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขา
อย่างน้อยพวกเขาจะไม่ถูกคุกคามและสามารถอยู่ได้อย่างมีศักดิ์ศรีมากขึ้น
คืนนั้นฮาร์วีย์จัดเตรียมที่พักให้คู่สามีภรรยาสูงวัยพักในโรงแรมระดับห้าดาว
เขาเตรียมจะซื้อบ้านพักตากอากาศและเปิดบัญชีธนาคารให้พวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่มีอะไรต้องกังวลไปตลอดชีวิต
***
วันถัดมา
ฮาร์วีย์โทรหาทาร่าเพราะเขาต้องการให้เธอช่วยเขาซื้อวิลล่าโดยเร็วที่สุด
ในสาย ทาร่าพูดเหมือนกำลังยุ่งอยู่ และไม่สามารถพูดคุยโทรศัพท์ได้
“บอกตำแหน่งของคุณมา” ฮาร์วีย์เป็นคนใจร้อน “ผมจะไปหาคุณเอง”
เขาต้องการจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยภายในห้าวัน เขาไม่ต้องการเสียเวลากับเรื่องไร้สาระมากเกินไป
ทาร่ารู้สึกว่าฮาร์วีย์ค่อนข้างโกรธ เธอไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระและบอกตำแหน่งของเธอทันที “ฉันอยู่ที่ร้านอาหารตะวันตกริมน้ำใจกลางเมืองบัควู้ด”
ฮาร์วีย์สั่งให้อีวอนน์ส่งรถมาให้เขา จากนั้นเขาก็ตรงไปยังใจกลางเมืองบัควู้ดตรงตำแหน่งที่ทาร่าอยู่ ณ ตอนนี้
ระหว่างนั้นทาร่าก็นั่งอยู่ในร้านอาหาร
คู่สามีภรรยาที่ดูมีอายุประมาณห้าสิบถึงหกสิบปีนั่งข้าง ๆ เธอ พวกเขาคือพ่อแม่ของเธอ
วันนี้พวกเขานัดบอดให้เธอ
แม้ว่าทาร่าจะยังเด็กและอายุเพียงยี่สิบเท่านั้น แต่พ่อแม่ของเธอหวังให้เธอแต่งงานเร็ว ๆ แทนที่จะมานั่งทำงานอยู่แบบนี้