บทที่164
ผู้แปล : N.
ลูชินได้เริ่มทำงานทันที ฮันเจี๋ยก็ได้ประกาศคำสั่งของลูชินต่อเจ้าหน้าที่ทั้งหมดของแผนกโครงการทันทีเช่นกัน เจ้าหน้าที่ได้ยินการประกาศแบบนั้นก็แสดงอาการไม่เข้าใจออกมา
“ พระเจ้า งานของเรากำลังอยู่ในช่วงสำคัญนะ! ทำไมเราต้องมาหยุดตอนนี้ด้วย” โปรแกรมเมอร์อาวุโสในแผนกได้แสดงอาการไม่พอใจออกมาและพูดต่อว่า “ไม่ ฉันต้องไปถามประธานให้รู้เรื่อง! “”
พนักงานที่อยู่ด้านข้างได้รั้งเขาไว้และรีบพูดว่า “นายต้องใจเย็นๆ เราสามารถส่งคำร้องของเราผ่านไปที่หัวหน้าฮันได้ เรายังต้องการนายนะ! “
” เอาล่ะ ฉันจะไปพูดกับหัวหน้าฮัน “ชายคนนั้นพยักหน้าก่อนที่เขาจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม
แม้ว่าพนักงานคนอื่นจะมีความคิดเห็นแบบเดี่ยวกับเขา แต่พวกเขาก็รู้ว่าเรื่องนี้มันไม่ใช้เรื่องง่ายที่จะทำการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นพวกเขาส่วนใหญ่บ่นเพียงไม่กี่คำก่อนที่จะกลับไปทำงานตามปกติ
“พระเจ้า โครงการของเราอยู่ระหว่างการพัฒนามาครึ่งปีแล้ว และตอนนี้ประธานต้องการให้เขาหยุดทำมัน!” ใครบางคนได้บ่นขึ้นมาหลังจากที่พวกเขาได้ยินคำสั่งใหม่
“ การทำงานล่วงเวลาของพวกเราอาจจะต้องสูญเปล่า แล้วแบบนี้หัวหน้าจะจ่ายโบนัสให้พวกเราไหม?”
มีคนที่ไม่พอใจกับสถานการณ์นี้ก็ต้องมีคนที่พอใจกับเรื่องนี้เช่นกัน
“ฉันได้ยินมาว่า ประธานจากสำนักงานใหญ่มาถึงที่นี้เพื่อที่เขาจะได้แก้ปัญหานี้ด้วยตัวเอง ฉันคิดว่าเรื่องนี้ต้องทำให้โครงการของเราไปไกลอย่างแน่นอน?”
“แน่นอน ถึงขั้นที่ประธานลูมาเอง มันต้องสำเร็จ!” พนักงานเก่าได้พูดต่อว่า “ฉันกล้าบอกตรงนี้เลยว่า ตราบใดที่ปัญหามันเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ เราก็ไม่ต้องกลัวว่าประธานจะแก้ไขมันไม่ได้!”
พนักงานเก่าพูดจบ เขาก็ได้รับสายตาไม่เชื่อจากพวกเพื่อนๆที่อยู่ด้านข้างทันที และมีคนหนึ่งพูดว่า:“ พี่ชาย!นายโม้ไปไหม? ฉันจะเชื่อถ้านายบอกว่าประธานเราเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศตอนนี้ แต่นี้นายกับมาบอกว่าประธานเราเป็นผู้เชี่ยวชาญเนี่ยนะ! “
“ฉันไม่ได้โกหก! พวกนายคิดว่าธุรกิจนี้เกิดขึ้นมาได้เพราะใครกัน ถ้าไม่ใช้เพราะประธานลู!” พนักงานเก่าอธิบายต่อ แต่เพื่อนๆของเขาก็ยังไม่เชื่อสิ่งที่เขาพูดมา
เพราะในมุมมองของพวกเขา ประธานลูนั้นเป็นเพียงชายที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อยเท่านั้น?
“พวกนายไม่เชื่อ? อย่างงันเรามาพนันกัน ฉันขอพูดว่าด้วยการนำของประธานลู โครงการของเราจะก้าวหน้าอย่างแน่นอน ถ้าฉันแพ้ฉันจะเลี้ยงอาหารเช้าพวกนายหนึ่งเดือน!”
พวกเขาได้เห็นการแสดงออกของเพื่อนแล้วก็ไม่รู้จะพูดโน้มน้าวยังไง “ดี! ถือว่านายทำตัวเอง ถ้าพวกฉันแพ้ ฉันก็จะเลี้ยงอาหารเช้านายหนึ่งเดือนเช่นกัน!”
…
ตอนนี้ความสามารถในการคิดของลูชินที่ได้รับการพัฒนาขึ้นจากเซรั่มH1ได้แสดงความสามารถออกมา ภายในครึ่งวัน เขาสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับเนื้อหาของโครงการและทิศทางของงานวิจัยในส่วนต่างๆ ของโครงการตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน
หลังจากนั้นเขาก็ได้เริ่มแบ่งงานทันที ด้วยที่เขาจะรับหน้าที่พัฒนากระบวนการตัดสินใจขั้นพื้นฐานทั้งหมดและการประมวลผลต่างๆด้วยตัวเองทั้งหมด!
เมื่อพวกฮันเจี๋ยได้ยินคำสั่งแบบนี้ก็แสดงความแปลกใจออกมา เพราะการทำงานที่เกี่ยวข้องกับปัญญาประดิษฐ์นั้นมันเป็นงานที่ต้องใช้คนหลายคนเพื่อทำมันด้วยกัน มันไม่ใช้งานที่สามารถทำคนเดี่ยวได้
ปัญญาประดิษฐ์เป็นเพียงคำเรียกเท่านั้น ที่จริงแล้วมันคือการรวมอัลกอริทึมที่หลากหลายเข้าด้วยกันจนเกิดเป็นขั้นตอนการปฏิบัติงานขึ้นมา และขั้นตอนการปฏิบัติงานนั้นก็จะแตกต่างกันไปตามบทบาทที่อัลกอริทึมได้ออกแบบไว้ ตัวอย่างเช่นการมุ่งเน้นไปที่การดูแลทางการแพทย์บางอย่าง มุ่งเน้นไปที่ข้อมูลทางการเงินหรือระบบการขับขี่อัจฉริยะ ระบบการจัดการการจราจรในเมือง และอื่น ๆ
ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นความฉลาดของปัญญาประดิษฐ์
และการที่จะสร้างอัลกอริทึมขึ้นมาได้แต่ละอย่างนั้น ต้องใช้ทั้งเวลาและความพยายามอย่างมาก มันจะเป็นไปไม่ได้ที่ลูชินจะทำให้เสร็จได้ด้วยตัวคนเดียว
แต่ลูชินไม่ได้คิดแบบนั้น เพราะตอนนี้ฟังก์ชั่นพื้นฐานบางอย่างได้สำเร็จไปแล้ว เช่นการจดจำเสียงพูด การแปลงข้อมูลจากเสียงเป็นข้อความ และระบบประมวลผลข้อมูลอัจฉริยะของเรทคลาวด์ ดังนั้นสิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือการสร้างกรอบการทำงานของอัลกอริทึมที่จะสามารถรวมพวกนั้นเข้าด้วยกันและกลายเป็นสิ่งใหม่ขึ้นมา
ด้วยเหตุนี้ลูชินจึงได้ขอวิธีสร้างและการออกแบบจากกลุ่มแชทเทคโนโลยีสีดำ ด้วยการปรึกษาสมาชิกในกลุ่มเช่นราชินีแดงและโทนี่โดยเฉพาะ พวกเขายังให้ประสบการณ์และข้อมูลที่มีค่าแก่ลูชินจำนวนมาก
ลูชินได้นำข้อมูลที่ได้รับจากกลุ่มมาดำเนินงานทันที ด้วยที่เขามีราชินีแดงคอยเป็นที่ปรึกษาอยู่ด้านข้าง มันจะมีอะไรดีไปกว่าการมีซูเปอร์คอมพิวเตอร์เป็นคนให้คำปรึกษากัน
พนักงานจากตอนแรกที่มีข้อสงสัยมากมายเกี่ยวกับความสามารถของลูชิน แต่เมื่อพวกเขาได้ทำงานด้วยแล้วข้อสงสัยเหล่านั้นได้หายไปทันที เพราะไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรลูชินก็สามารถแก้ไขมันได้อย่างสมบูรณ์
ทุกวันนี้คนในแผนกยุ่งเป็นอย่างมาก ลูชินได้ส่งงานที่สำเร็จเรียบร้อยแล้วออกมาอย่างต่อเนื่องและได้ขอให้พวกเขาทำการทดสอบโดยเร็วที่สุด
“กรอบการเรียนรู้ สมบูรณ์แบบ … ” ตอนนี้พวกเขาได้ฟังก์ชั่นการทำงานต่างๆ ที่ได้รับการปรับปรุงและโปรแกรมที่จะใช้เพื่อประสานพวกมันเข้าด้วยกันเรียบร้อยแล้ว
ต้นแบบของผู้ช่วยอัจฉริยะกำลังก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ
ในวันที่ 28 ของการวิจัยอย่างเป็นทางการของลูชิน เขาได้เริ่มทำการตรวจสอบลายละเอียดปลีกย่อย เพื่อป้องกันข้อผิดพลาดที่เขาอาจจะพลาดไป
ปลายเดือนนี้ผู้ช่วยอัจฉริยะซึ่งได้รับการออกแบบโดยลชินเป็นการส่วนตัวก็เสร็จสมบรูณ์อย่างเป็นทางการ
มันเป็นส่วนหนึ่งของ “ระบบ Red Letter Cloud System ” และสามารถเรียกได้ว่าเรทคลาวด์ อย่างไรก็ตามนี้คือเรทคลาวด์ที่ออกแบบโดยลูชิน มันจึงแตกต่างจากเวอร์ชั่นดั้งเดิมอย่างมาก
“ เราจะทำการสาธิตกันภายในวันนี้เลยไหม?” พวกงานที่ได้ร่วมโครงการนี้มาตั้งแต่เริ่ม นั้นไม่สามารถทำใจยอมรับได้ว่าโครงงานที่พวกเขาทำมาตลอดครึ่งปีจะไม่สามารถสู้การทำงานของคนเดี่ยวได้ มันจะมีความคืบหน้าเร็วเกินไปไหม
“เร็วขนาดนี้เลย นี่เป็นผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จที่ประธานเราไปซื้อมาใช้ไหม?” ได้มีพนักงานบางคนสงสัยการกระทำของลูชิน
“ไป! อีกเดี่ยวเราก็จะได้รู้ว่านี้ใช้ผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จไหม”
พนักงานได้ไปรวมตัวกันที่ห้องปฏิบัติการทันที ตอนนี้พวกเขาอยากรู้ว่าผู้ช่วยอัจฉริยะที่ถูกพัฒนาโดยประธานจะเป็นอย่างไร
ในห้องปฏิบัติการได้มีพนักงาน วิศวกรอาวุโส และนักออกแบบที่สำคัญจำนวนมากมาดูการสาธิตในครั้งนี้ของลูชิน เหลียงซ่ง ฮันเจี๋ย ซู่หยูและอื่น ๆ
เมื่อผู้คนมาถึง ลูชินยืนอยู่บนเวทีและประกาศดังๆว่า : “วันนี้ผู้ช่วยอัจฉริยะที่พัฒนาโดยบริษัทเทคโนโลยีในเคลือของบริษัทลู่เทคโนโลยีของเราประสบความสำเร็จในขั้นต้นเรียบร้อย มันจะเป็นระบบประมวลผลข้อมูลอัจฉริยะตัวแรกที่มีฟังก์ชั่นเต็มรูปแบบ!”
“ ในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ฉันต้องขอขอบคุณในความพยายามอย่างต่อเนื่องของเพื่อนร่วมงานทุกท่าน และตอนนี้ได้ถึงเวลาที่เราจะทดสอบแล้วว่าการทำงานหนักของเราไม่ได้สูญเปล่า!”
รายการถัดไปดำเนินการโดยฮันเจี๋ยด้วยที่เขาพูดว่า “พูดตามตรงผมไม่ได้คิดเลยว่าเราจะสามารถพัฒนามันได้เร็วแบบนี้ ดังนั้นผมต้องชื่นชมความอัจฉริยะของประธานลูจริงๆ… “
“…และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เราจะเริ่มทดสอบการทำงานของของระบบเรทคลาวด์เวอร์ชั่นใหม่นี้กันแล้ว โดยเริ่มจากฟังก์ชั่นพื้นฐาน”