ตอนที่ 276 การคุมคามอย่างอ่อนแอ
แต่ไม่นาน วันนั้นซูเสี่ยวก็ปวดท้อง เธอรีบร้อนพาซูเสี่ยวไปโรงพยาบาล แต่สิ่งที่รอคอยเธออยู่คือซูเสี่ยวคลอดลูกสาวได้อย่างราบรื่นแต่หลังจากนั้นซูเสี่ยวก็ตกเลือดอย่างหนัก
สุดท้ายซูเสี่ยวจึงจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย เธอทำได้แค่ตั้งชื่อลูกและฝากฝังลูกกับซูอวิ๋นเสี่ยว จากนั้นก็จากโลกนี้ไป
ซูอวิ๋นเสี่ยวจัดการเรื่องของซูเสี่ยวเสร็จก็พาเด็กน้อยกลับไปที่ห้องพัก กลางวันเธอก็พาเด็กไปฝากกับเจ้าของห้องแล้วตัวเองก็ออกไปทำงาน อาหารและเสื้อผ้าดีๆ ล้วนยกให้เด็กน้อยทั้งหมด
“อวิ๋นเสี่ยว อวิ๋นเสี่ยว เธอกำลังคิดอะไรอยู่น่ะ” ถังโจวโจวเห็นซูอวิ๋นเสี่ยวไม่ขยับอยู่นานก็โบกมือไปมาตรงหน้าเธอ
“ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพียงแต่รู้สึกว่าตอนนี้ชีวิตดีมาก” ซูอวิ๋นเสี่ยวถูกขัดจังหวะรำลึกความหลังของตัวเอง
“ทำไม คิดถึงเรื่องเมื่อก่อนเหรอ” ถังโจวโจวเชิญซูอวิ๋นเสี่ยวให้เข้าไปนอนในห้องของตัวเอง ลั่วอิงก็อยู่ในห้องรับแขกกับคุณพ่อลั่วคุณแม่ลั่ว
ถังโจวโจวกลัวว่าซูอวิ๋นเสี่ยวจะรับมือกับความกระตือรือร้นของพ่อแม่ไม่ไหว เมื่อซูอวิ๋นเสี่ยวได้ยินคำถามของถังโจวโจวก็พยักหน้าตอบ “ใช่ เทียบกับตอนนี้เมื่อก่อนเหนื่อยมาก ตอนนี้มีให้กินให้ใช้”
ซูอวิ๋นเสี่ยวเองก็ไม่อยากดึงความทรงจำนั้นกลับมา เธอไม่ได้รู้สึกว่าตอนนั้นจะลำบากอะไร ตอนนั้นเธอมีสิ่งที่ยึดมั่น รู้ว่าเพื่อเป้าหมายนั้นตนต้องขยันขันแข็ง ดังนั้นหลังจากซูเสี่ยวจากไป อารมณ์ของเธอก็ไม่ค่อยจะมั่นคงนัก
แต่เธอดีใจมากที่มีคนข้างกายที่เธอต้องการที่สุด ซูอวิ๋นเสี่ยวไม่เสียใจเลย แม้ว่าเธอจะมีเงินมากเท่าไหร่ สิ่งที่สูญเสียไปแล้วก็ไม่อาจหวนกลับมาได้
“ตอนนี้ลั่วอิงยังไม่คุ้นเคยกับเธอ ต่อไปพวกเธอสนิทกันมากกว่านี้เธอก็คงจะไม่แข็งกร้าวมากขนาดนี้แล้ว จะไม่บอกเรื่องนี้กับเซ่าเชินจริงๆ เหรอ”
“จะบอกเขาทำไม คนสารเลวคนนั้น ตอนนั้นเขาแย่งลั่วอิงไปจากมือฉัน ตอนนี้ฉันยังจำความร้ายกาจของเขาได้อยู่เลย” เมื่อพูดถึงลั่วเซ่าเชิน ซูอวิ๋นเสี่ยวก็โมโหขึ้นมา ถังโจวโจวจึงไม่กล้าพูดอีก
“แต่ถ้าสักวันเซ่าเชินรู้” ไม่สามารถปกปิดได้ตลอดไปอยู่แล้ว ถังโจวโจวรู้สึกว่าซูอวิ๋นเสี่ยวเพียง ต้องการจะลืมการคงอยู่ของลั่วเซ่าเชินไปเท่านั้น
“ฉันไม่สน ถ้าเธอทรยศฉันล่ะก็ หึหึ ถึงตอนนั้นเธอก็จะรู้ว่าผลมันจะเป็นยังไง ฉันจะบอกให้นะ ฉันเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นมากทีเดียวเชียวล่ะ” ถังโจวโจวอ้าปากค้างมองซูอวิ๋นเสี่ยว เธอไม่คิดว่าซูอวิ๋นเสี่ยวจะคุกคามเธอถึงขนาดนี้
“ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ เมื่อก่อนฉันก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรอยู่แล้ว ใครใช้ให้เธอมารู้จักฉัน เรือลำนี้ยังไงเธอก็ลงไม่ได้แล้ว” ซูอวิ๋นเสี่ยวอาจคิดว่าตนโกรธมาก แต่ถังโจวโจวกลับรู้สึกขำ
“โธ่ ไม่คิดว่าเธอจะร้ายกาจอย่างนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะไปล่วงเกินคนใหญ่คนโตเข้าแล้วสินะเนี่ย”
“รู้แล้วก็ดี ดังนั้นเธอห้ามบอกลั่วเซ่าเชินเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นละน่าดู” ซูอวิ๋นเสี่ยวพูดอย่างจริงจัง มองถังโจวโจวท่าทางหนักแน่น จู่ๆ ก็รู้สึกว่าถังโจวโจวช่างหลอกง่ายเสียจริง
เสียงป๊อกดังขึ้นบนศีรษะของซูอวิ๋นเสี่ยว “นี่ ถังโจวโจว เธออยากตายเหรอถึงกล้ามาตีฉันเนี่ย” ซูอวิ๋นเสี่ยวถูกถังโจวโจวเคาะหน้าผาก ทำท่าอยากจะโต้กลับ แต่ผู้หญิงตรงหน้าตอนนี้น่ากลัวมากจริงๆ เธอไม่กล้า ทำยังไงดี ฮือๆ
ตอนที่ 277 ความตั้งใจ
“กล้าว่าฉันเลยเหรอ นับวันยิ่งใจกล้านะเธอน่ะ” ถังโจวโจวไม่เชื่อคำพูดเหลวไหลของซูอวิ๋นเสี่ยวเมื่อครู่นี้เลยสักนิด กล้าหัวเราะเยาะเธอหรือ ตนไม่ใช่คนอ่อนแอ ไม่ว่าเธอจะเป็นใครก็จะตีลงไปแบบนี้นี่แหละ
ซูอวิ๋นเสี่ยวรู้ว่าถังโจวโจวไม่ใช่คนที่จะให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ จึงทำได้เพียงยอมถังโจวโจว ปากก็บ่น “ก็แค่ล้อเล่น โจวโจวก็จริงจังเกินไปนะ”
ดวงตาของซูอวิ๋นเสี่ยวกลอกไปมา ล้อเล่นเหรอ ถังโจวโจวไม่เชื่อว่าเธอแค่ล้อเล่น “ล้อเล่นเหรอ ได้ งั้นฉันก็ล้อเล่นกับเธอ ต่อไปฉันก็จะไม่ช่วยเธอเรื่องลั่วอิงอีก”
“หา ไม่ได้พูดจริงใช่ไหม” นี่ล้อเล่นหนักเกินไปแล้วนะ ต้องรู้ว่าในใจซูอวิ๋นเสี่ยว ลั่วอิงสำคัญที่สุด ถ้าเธอไม่สามารถมาเจอลั่วอิงได้อีกให้เธอตายเสียยังจะดีกว่า
“ทำไมห้าปีมานี้เธอไม่มาหาลั่วอิงเลยล่ะ” จู่ๆ ถังโจวโจวก็ถามขึ้น คำถามนี้ทำให้ซูอวิ๋นเสี่ยวร้อนรน
“ฉัน…ฉัน…” ซูอวิ๋นเสี่ยวก้มหน้า เห็นได้ชัดว่ากังวล ถังโจวโจวเห็นว่าเธอไม่พูดก็ไม่อยากให้เธอลำบากใจอีก “ในเมื่อเธอไม่อยากพูดก็ช่างเถอะ ฉันจะไม่ถามอีก”
“ไม่ใช่ฉันไม่อยากพูดนะ แต่รู้สึกว่ายากที่จะพูดเท่านั้น” เห็นซูอวิ๋นเสี่ยวหน้าแดง ถังโจวโจวแปลกใจทันที เรื่องอะไรกันแน่ที่ทำให้ซูอวิ๋นเสี่ยวเขินอายอย่างนี้
“เอ่อ เธอไม่อยากพูดก็ช่างเถอะ ยังไงตอนนี้เธอก็ได้เจอลั่วอิงแล้ว ได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ต่อไปควรทำอะไรก็ทำเถอะ”
“โจวโจว เธอหมายความว่าอะไรน่ะ ไม่ใช่ว่าจะไม่สนใจฉันแล้วนะ” ซูอวิ๋นเสี่ยวเห็นท่าทางถังโจวโจวก็รีบจับเสื้อเธอไม่ยอมปล่อย
“เธอจะทำอะไร รีบปล่อยเร็ว ฉันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยเล่า เธออยากเจอลั่วอิง ตอนนี้ก็ได้เจอแล้ว ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้แล้ว” เห็นถังโจวโจวคิดจะถอยออกไปซูอวิ๋นเสี่ยวก็กลัวมาก รู้ว่าถังโจวโจวไม่เคยยอมหยุดจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย
“เธออย่าทำแบบนี้สิ เธออยากรู้ฉันก็จะบอกเธอ”
ซูอวิ๋นเสี่ยวรู้สึกว่ายากที่จะพูด ไม่ใช่อะไรหรอก ก็แค่ตอนนั้นเธอถูกยั่วยวนโดยผู้ชายคนนั้น ตอนแรกโลกของทั้งสองคนสว่างสดใส ลั่วอิงมีลั่วเซ่าเชินดูแลชีวิตย่อมต้องดีแน่ๆ และตอนนั้นสถานการณ์ด้านการเงินของเธอก็ไม่ค่อยดีนักก็เลยยอมปล่อยลั่วอิงไป
หลังจากนั้นเธอและผู้ชายคนนั้นแยกทางกัน เธอจึงนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องของลั่วอิง ดังนั้นจึงมาตามหา ที่จริงแล้วก็ไม่นานนักเพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าลั่วเซ่าเชินเป็นใคร ทำไมจะหาไม่เจอ
เพียงแต่เธอหลบซ่อนอยู่ตลอด พอเห็นว่าลั่วอิงมีความสุขดี ในใจเธอก็พอใจ หลังจากนั้นก็รู้ว่ามีถังโจวโจวอยู่จึงอยากดึงเธอเข้ามา อยากบอกเรื่องของลั่วอิง และก็อยากรู้ว่าถังโจวโจวจะตอบรับยังไง
ซูอวิ๋นเสี่ยวและถังโจวโจวพูดคุยกัน ตอนนั้นถ้าถูกถังโจวโจวรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นแค่การทดสอบไม่รู้เธอจะโกรธไหม
ถังโจวโจวฟังเรื่องของซูอวิ๋นเสี่ยวจบก็นึกสงสัยขึ้นมา “เธอนี่ก็ใจกว้างนะ หลงรักแบบหัวปักหัวปำเลย” ที่แท้ก็เพราะผู้ชายคนนั้น เธอถึงลืมไปว่าลั่วอิงยังต้องการเธออยู่
แม้ว่าลั่วอิงจะได้รับการดูแลอย่างดีจากลั่วเซ่าเชิน แต่ซูอวิ๋นเสี่ยวก็ใจกว้างเกินไปแล้ว นี่ทำให้ถังโจวโจวรู้สึกสงสัยในความตั้งใจเดิมของเธอขึ้นมา