บทที่ 32 เรื่องหลอกลวงกลายเป็นความจริง
ระหว่างการพูดคุยกับผู้ชมในห้องถ่ายทอดสด ฉันเริ่มการแสดงไล่ผี
เมื่อก้าวไปข้างหน้านักแสดงหมายเลข ฉันวางมือบนหน้าผากของเขาและเริ่มท่องบทสวดไล่ผี
ระหว่างที่ฉันกําลังท่องนักแสดงหมายเลข 2 ให้การร่วมมืออย่างมาก เขาแสดงสีหน้าเจ็บปวดและลืมตาเพื่อเผยให้เห็นรูม่านตาสีแดงที่สวมคอนแทคเลนส์และระหว่างปากที่เปิดอยู่มีหมอกสีดําพ่นออกมาจากปากของเขา
ในเวลานี้ นักแสดงหมายเลข 1 ซึ่งไม่อยู่ในกล้องแล้ว กดสวิตช์ระยะไกล แล้วไฟในห้องก็กะพริบริบหรี่และบรรยากาศแปลกประหลาดก็เข้ามาทันที
เมื่อมองดูการถ่ายทอดสด ผู้ชมต่างพูดคุยกันอย่างที่ฉันคิด
เพื่อให้การถ่ายทอดสดนี้น่าสนใจยิ่งขึ้น ฉันได้เตรียมสเปเชียลเอฟเฟกต์ไว้ที่บ้านล่วงหน้าทั้งหมดนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นและสิ่งที่น่าตื่นเต้นกว่านั้นยังมาไม่ถึง
ต่อจากนั้น นักแสดงหมายเลข 2 เริ่มดิ้นรนและโซ่ที่มัดมือของเขาสั่นอย่างรุนแรง ในเวลานี้เขาอ้าปากอีกครั้งและปล่อยเสียงคํารามแหบแห้ง
ต้องบอกว่าฝีมือการแสดงของหมายเลข 2 ไร้ที่ติจริงๆ ค่าตัวเพียงแค่ 500 หยวน(2572.3บาท)
จากนั้นฉันก็หยิบดาบไม้มะฮอกกานีออกมา เริ่มร่ายรําดาบและบางครั้งฉันก็ชี้ดาบไม้ไปที่นักแสดงหมายเลข 2
นักแสดงหมายเลข 2 ให้การร่วมมืออย่างดี เขาส่งเสียงกรี๊ดที่จุดสําคัญของบทสวดทุกครั้งด้วยสีหน้าเจ็บปวดและควันดําออกจากผ้าปูที่นอนเป็นระยะๆ
ทุกอย่างดําเนินไปอย่างมีระเบียบตามสคริปต์
อย่างไรก็ตาม การถ่ายทอดสดตามธรรมชาติไม่สามารถจบได้เร็วขนาดนี้ เพื่อให้ได้เอฟเฟกต์การถ่ายทอดสด จู่ๆ ฉันก็หยุดรําดาบ แล้วมองที่กล้องอย่างจริงจังและพูดว่า
“สัตว์ประหลาดที่ชั่วร้ายในครั้งนี้มีมนต์ขลังที่แข็งแกร่งมากและไม่สามารถจัดการได้ด้วยวิธีการธรรมดาต่อไป ฉันจะใช้ไพ่ตายของฉัน!”
เมื่อฉันพูด ฉันมาที่กระเป๋าเครื่องมือ หยิบยันต์จากด้านในออกมา แล้ววาดคําว่า “การให้อภัย” ด้วยชาด ฉันยกมือขึ้นถและยันต์ก็ติดไฟขึ้นเอง
นี่ไม่ใช่คาถาที่แท้จริง แต่ในขณะที่วาดตัวอักษรสีชาด ฉันใช้น้ําฟอสฟอรัสสีเหลืองบนยันต์
ในเวลานี้ ฉันเขวี่ยงยันต์ขึ้น เหวี่ยงดาบไม้ แทงยันต์แล้วชี้ไปที่นักแสดงหมายเลข 2
“เจ้าปีศาจร้าย ออกมาซ่ะ!”
จากนั้นนักแสดงหมายเลข 2 กลับไม่ได้ทําตามสคริปต์ที่ตกลงกันไว้ ฉันคิดกับตัวเอง
พอเสียงของฉันลดลง นักแสดงหมายเลข 2 ซึ่งพร้อมแสดง ก็คายเลือดสีดําออกมาและสัมผัสแห่งความเจ็บปวดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่น่าสะพรึงกลัวของเขา
แสงไฟกะพริบอีกครั้ง เครื่องฉายภาพเริ่มทํางาน เงาสีดําปรากฏขึ้นบนผนังด้านหลังนักแสดงหมายเลข 2แล้วจู่ๆ ก็หายไป
เหลือบดูความคิดเห็นสดอีกครั้ง หน้าจอถูกแทนที่ด้วยความคิดเห็นของผู้ชมอย่างสมบูรณ์
ฉันก็เลยตีเหล็กขณะที่มันร้อนและชี้ดาบไปที่นักแสดงหมายเลข 2 พร้อมตะโกนเสียงดัง
“เทพนารีแห่งเสียงฟ้าร้อง ขอความศักดิ์สิทธิ์ลงมาเพื่อกําจัดความชั่วร้าย เพี้ยง เลี้ยง เลี้ยงเพี้ยง!”
หลังจากที่ฉันท่องคาถาห้าฟ้าร้องของลัทธิเต๋ หน้าต่างก็กะพริบ แล้วก็มีเสียงดังของฟ้าผ่าขึ้นในตอนกลางคืนและมันก็ทําให้หูหนวก
ฝนตกกระทบหน้าต่าง ฟ้าร้องและฟ้าผ่านอกบ้าน
ทีมงานสเปเชียลเอฟเฟคที่เตรียมไว้นอกบ้านแล้วก็เริ่มลงมือ
หันศีรษะและมองไปที่หน้าจออีกครั้ง ช่องความคิดเห็นได้ระเบิดไปแล้ว
“บ้าจริง ทําไมจู่ๆ ฟ้าร้องและฝนก็ตก? ปรมาจารย์เตมีความสามารถจริงๆ เก่งมาก ทุบจรวดได้!”
“ลัทธิเต๋สุนัข มันเหมือนจริงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ สเปเชียลเอฟเฟกต์เหล่านี้ทําให้คุณเสียเงินจํานวนมากไหม (หน้ายิ้ม.jpg)”
“ฮ่าฮ่า ยังไงก็จะคอยติดตามดู แม้ว่ามันจะของปลอม แต่ก็สนุกดี”
“ฉันเชื่อในเทพสวรรค์ ในช่องแสดงความคิดเห็น กลุ่มคนที่ไม่เคยเห็นโลกไม่รู้ว่าพวกเขาคืออะไรและพวกเขาต้องสงสัยทุกอย่าง!”
“หลังหลังมองดูความคิดเห็นต่างๆ ทําให้เข้าใจว่าการศึกษาภาคบังคับเก้าปีนั้นไร้ประโยชน์”
“ไม่ว่าจริงหรือปลอม สิ่งที่ปรมจารย์สวรรค์ทองจริงๆ ก็คือ คาถาลัทธิเต๋ห้าฟ้าร้อง หากคุณมีหัวใจเอฟเฟกต์สามารถพูดเกินจริงได้ สเปเชียลเอฟเฟกต์ให้คะแนนเต็ม มันสนุกมากเหมือนกําลังดูภาพยนตร์ (หัวเราะ.jpg)”
แม้ว่าความคิดเห็นส่วนใหญ่จะตั้งคําถามถึงความถูกต้องของเนื้อหา แต่ผลที่ฉันต้องการก็สําคัญ
ในเวลานี้ หน้าจอเต็มไปด้วยไลค์และของขวัญ ความนิยมของห้องถ่ายทอดสดยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและจํานวนผู้ติดตามก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ขณะรู้สึกตื่นเต้น ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ และเริ่มการไล่ผีครั้งต่อไป
ฉันก้มศีรษะลงและหยิบขวดเลือดหมาสีดําออกจากกระเป๋าเป้ของฉัน คลายเกลียวฝาแล้วจู่มด้วยมือของฉันสองครั้ง ฉันเดินไปที่เตียงและในขณะที่สวดมนต์ ฉันก็สะบัดลงใบหน้าของนักแสดงหมายเลข 2
ด้วยสเปเชียลเอฟเฟกต์ของเครื่องฉายภาพ 3 มิติที่ซื้อมาในราคาสูง เลือดของหมาดําก็เบ่งบานในอากาศราวกับดอกไม้ หยดลงบนหน้านักแสดงหมายเลข 2
หมอกสีดําพวยพุ่งออกมาจากข้างเตียงในทันที และนักแสดงหมายเลข 2 ก็ให้การร่วมมือเป็นอย่างดี เขาเริ่มตัวสั่นเกิดฟองที่ปากพร้อมกับไฟห้องกระพริบฟ้าแลบและฟ้าร้องนอกบ้านบรรยากาศดมืดมนและแปลกประหลาดอย่างยิ่ง
หลังจากสบัดเลือดหมาดําในขวดสิบครั้ง ฉันก็ยกดาบไม้มะฮอกกานีขึ้นอีกครั้ง เหยียบดาวทั้งเจ็ด และแทงตรงกลางคิ้วของนักแสดงหมายเลข 2 ด้วยดาบไม้
ขณะนี้มีเสียงคร่ําครวญดังขึ้น เงาดําของสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวหลังนักแสดงหมายเลข 2 ปรากฏขึ้นอีกครั้งและทันใดนั้นก็แยกออกจากกันและนักแสดงหมายเลข 2 ก็ ” หมดสติ”เช่นกันในความร่วมมือในครั้งนี้
พิธีไล่ผีสิ้นสุดลง ลมและฝนหยุดกระทันหันและนอกบ้านไม่มีฟ้าผ่าและฟ้าร้องอีกต่อไป
ในตอนนี้ ฉันหันกลับไปมองนักแสดงหมายเลข 1 ที่ยืนอยู่ข้างประตู
“วิญญาณชั่วร้ายหายไปแล้วและลูกชายของคุณปลอดภัยแล้ว! ”
ผู้ช่วยที่รับผิดชอบในการถือกล้องเล็งกล้องไปที่นักแสดงหมายเลข 1 ในขณะนั้น เพื่อให้นักแสดงสามารถลบเครื่องแต่งหน้าและถอดคอนแทคเลนส์ได้อย่างรวดเร็ว
“ขอบคุณท่านปรมาจารย์เต๋ ขอบคุณมาก!”
ฉันเดินไปที่เตียง ในเวลานี้ นักแสดงหมายเลข 2 ลบเครื่องสําอางออกและคอนแทคเลนส์ก็ถูกถอดออกด้วย
ดูเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ฉันตบไหล่ของนักแสดงหมายเลข 2 และเขามองมาที่ฉันด้วยสีหน้าสับสน
“ผะ.ผมเป็นอะไร”
“ไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้นายแค่โดน…”
ก่อนที่เสียงของฉันจะจบลง เส้นเลือดสีฟ้าบนใบหน้าของนักแสดงหมายเลข 2 ก็ระเบิดออกและดวงตาสีดําและขาวก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มในชั่วพริบตาและฟันเขี้ยวก็เติบโตอย่างรวดเร็วด้วยตาเปล่า
พร้อมกับเสียงคําราม นักแสดงหมายเลข 2 เปลี่ยนไปอย่างมากและดวงตาสีแดงค่ําก็เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
เมื่อเห็นการพลิกกลับของฉากนี้ ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดที่คิดว่าพิธีไล่ผีจบลงในทันใดก็ร้องอุทานซ้ําแล้วซ้ําเล่าและหน้าจอก็เต็มไปด้วยความคิดเห็น
“บัดซบ ปรมาจารย์เต่วันนี้มาแปลก พล็อตเรื่องเยี่ยมมาก!”
“มันน่าสนใจกว่าการถ่ายทอดสดครั้งก่อนมาก ฉันดูการถ่ายทอดสดของคุณนานมาก นี่เป็นพล็อตน่าสนใจ!”
“ทั้งที่รู้ว่าเป็นของปลอม แต่สคริปต์การถ่ายทอดสดวันนี้ฉันให้คะแนนสูงสุด! โดยเฉพาะกลุ่มนักแสดงรับเชิญในครั้งนี้ ทักษะการแสดงพุ่งปรี้ดเลย!”
“ปรมจารย์เต๋เจียง ฉันทุบจรวดให้คุณสามลูก รีบไปทําลายพวกมันซะ!”
“เป็นเพียงปีศาจกล้าที่จะอาละวาดต่อหน้าปรมาจารย์เต๋เจียง จากนั้นให้ปรมาจารย์เต๋ทําลายคุณอีกครั้งทุบจรวดอีกลูก!”
ในเวลานี้ ห้องถ่ายทอดสดเต็มไปด้วยความคิดเห็นและของขวัญ
แต่ฉันไม่มีความสุขเลย
เพราะไม่มีเรื่องดังกล่าวนี้ในสคริปต์
การเปลี่ยนแปลงของนักแสดงหมายเลข 2 ไม่ใช่การแต่งหน้าชั่วคราว แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันภายใต้จมูกของฉัน
ฉันตระหนักว่าการพัฒนาต่างๆ อยู่เหนือการควบคุมของฉัน
นักแสดงหลุดจากโซ่ตรวนและตบหน้าอกของฉันด้วยมือ
กลิ่นเลือดซึมเข้าปาก
เมื่อก้มศีรษะลง ฉันเห็นรูเลือดที่หน้าอก
ภาพตรงหน้าเริ่มเลือนลางและดูเหมือนว่าฉันกําลังจะตาย..