GMC ตอนที่ 688 ก้าวข้ามได้ง่ายๆ
วานเซิงเทียบได้กับเอสเปอร์โดเมนระดับสาม…
ซูฮ่าวคิดเรื่องนี้ซักพัก แต่ในใจเขาตื่นเต้นอย่างมาก
การที่วานเซิงไม่สามารถทำได้นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาทำไม่ได้!
เขาต้องการพลังงานอย่างเร่งด่วน แต่พลังงานภายในห้องบ่มเพาะนั้นแตกต่างจากพลังงานที่ได้รับจากยา ปริมาณการที่ได้รับและแปลงมากเกินกว่าที่จะจัดการได้ เป็นไปไม่ได้ที่ซูฮ่าวจะแปลงพลังงานเป็นโมเดลถาวร อย่างไรก็ตามถ้าเขาเปิดใช้พลังงานเพื่อให้ผู้ที่อยู่ในอาณาจักรสวรรค์สามารถบ่มเพาะได้
ดวงตาของซูฮ่าวส่องประกาย
“ บางที… ฉันควรลองดู”
ซูฮ่าวตัดสินใจถาม “การใช้ห้องบ่มเพาะระดับหนึ่งต้องใช้คะแนนเท่าไร”
การแสดงออกทางสีหน้าของวานเชงแปลกไปเล็กน้อย “คะแนนที่ต้องใช้สำหรับห้องบ่มเพาะระดับหนึ่งนั้นเท่าห้องระดับเก้า”
“ อะไรนะ” ซูฮ่าวตกตะลึงหลายวินาที “มันไม่ถูกต้อง ฉันคิดว่าห้องพักระดับแปดนั้นใช้คะแนนเป็นสองเท่าของห้องระดับเก้าซะอีก แต่นี่ห้องระดับหนึ่งเป็นไปได้อย่างไร…”
“ มันเป็นอย่างนี้”
วานเฉิงเริ่มอธิบาย “ จากระดับเก้าจนถึงระดับห้าคะแนนที่ใช้จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่หลังจากระดับห้าแล้วคะแนนก็จะเริ่มลดลงอีกครั้ง มันจะอยู่ในอัตราเดียวกัน 1,9 2,8 3,7 4,6 ดังนั้นห้องพักระดับห้าจึงใช้คะแนนมากที่สุด “
“นี่…”
ซูฮ่าวพูดไม่ออก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอกับการแจกแจงที่แปลกประหลาดเช่นนี้ “ถ้าอย่างนั้นโรงเรียนจะไม่ประสบความสูญเสียครั้งใหญ่หรอ”
“ ไม่อย่างแน่นอน” วานเฉิงพูดต่อ “อย่าลืมจุดประสงค์ของโรงเรียน”
“จุดประสงค์…”
หัวใจของซูฮ่าวเต้นแรง
ใช่แล้ว!
เป้าหมายของโรงเรียนคือการฝึกฝนอัจฉริยะ!
คะแนนภารกิจทำหน้าที่เป็นตัวบ่งชี้ เมื่อเกินระดับห้านั่นหมายความว่านักเรียนคนนั้นทรงพลัง! แม้แต่หวานเฉิงก็สามารถบ่มเพาะได้ในห้องระดับสามเท่านั้น แล้วระดับที่สองล่ะ
และระดับหนึ่ง
สำหรับอัจฉริยะดังกล่าวโรงเรียนยินดีมากที่จะลงทุนและฝึกฝนพวกเขา สำหรับปัญหาเรื่องการใช้พลังงานโรงเรียนจะจัดการเอง
“ แบบนี้เอง!” ซูฮ่าวเข้าใจภาพรวมของระบบคะแนนทันที “ดังนั้นเกณฑ์ห้าระดับคืออะไร”
“อืม” วานเฉิงพยักหน้า “นอกจากนั้นเป็นการประเมินมาตรฐานภายในศาลเทียหลง วันนี้คุณจะลองระดับไหน”
ซูฮ่าวส่ายหัวโดยไตร่ตรองสักพักก่อนตอบ “ระดับที่หนึ่ง!”
“ฮ่าๆ”
วานเฉิงตบไหล่ของเขาโดยไม่แสดงความประหลาดใจ “ฉันรู้ อัจฉริยะคนทุกจะมีความปรารถนาที่จะลองห้องระดับหนึ่ง! อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถอยู่ได้นานนัก หากไม่ได้เข้าไปสัมผัสด้วยตนเองไม่มีทางที่คุณจะรู้ได้ว่าพลังงานนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน!”
“ มาฉันจะพาคุณไปที่นั่นเอง”
วานเฉิงเดินนำซูฮ่าวหลังจากพูดจบ
ศาลเทียหลงล้อมรอบด้วยสภาพแวดล้อมที่สวยงาม สำหรับห้องบ่มเพาะมันอยู่ในลักษณะที่เข้มข้น ห้องพักทุกห้องตั้งอยู่ในอาคารพิเศษที่ใจกลางของศาลเทียหลงตั้งแต่หนึ่งถึงเก้า ทุกชั้นไล่ตามระดับ ชายทั้งสองคนนี้ขึ้นลิฟต์และไปจุดสูงสุดในไม่ช้า อย่างไรก็ตามทันทีที่พวกเขามาถึงซูฮ่าวก็ตกตะลึงกับขนาดของฝูงชน
“ผู้คนจำนวนมาก…”
ซูฮ่าวเช็ดเหงื่อ ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสามารถยืนยันอยู่ในห้องระดับหนึ่งได้ไม่ใช่หรือไง
“ ไปที่นั่นแล้วนายจะรู้”
วานเฉิงนำซูฮ่าวเข้าไป
ที่ด้านหน้าของห้องบ่มเพาะระดับหนึ่ง ห้องทั้งหมดสิบห้องแต่ละห้องที่ด้านหน้ามีคนเรียงแถวรอ หลังจากจ่ายคะแนนแล้วก็มีคนเข้ามาไปห้องผ่านไปสองวินาทีพวกเขาก็จะถูกเตะออกมา อย่างแย่ที่สุดมีบางคนที่ไม่สามารถอยู่ได้ถึงวินาทีเลยด้วย
ถึงกระนั้นหลายคนก็ยังมาที่นี่เพื่อลองเสี่ยงโชค
“ อะไรกัน…”
ซูฮ่าวถอนหายใจ คนโง่เขลาเหล่านี้…
เมื่อพวกเขาทั้งคู่มาถึงมันก็ดึงดูดความสนใจจากฝูงชน เพราะที่สุดแล้วความแข็งแกร่งของวานเฉิงนั้นก็อยู่ในอันดับต้นๆของห้องบ่มเพาะระดับหนึ่งและเป็นที่รู้จักกันดี
“ไง ศิษย์พี่วานเฉิง คุณมาที่นี่เพื่อลองอีกครั้งงั้นหรอ?” เจ้าอ้วนรอยยิ้ม “ครั้งที่แล้วคุณสามารถอยู่ได้สามวินาที ครั้งนี้คุณจะเอาสี่วินาทีหรือไม่?”
“ ใช่แล้วศิษย์พี่วานเฉิงคือชายแท้”
ทุกคนหัวเราะ
“ หลีกไป คุณพูดราวกับว่าพวกคุณไม่ได้ถูกเตะออกมาโดยเร็วงั้นแหละ” วานเฉิงยิ้มก่อนจะชี้ไปที่ซูฮ่าว “ฉันพาเพื่อนมาที่นี่เพื่อลอง”
“โอ้? นี่คือ…”
“ ซูฮ่าว” วานเฉิงพูดอย่างเฉยเมย
“อะไร?”
ทุกคนตกตะลึง
ซูฮ่าว!
มันคือเขา!
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นซูฮ่าวตัวจริงมาก่อน แต่ชื่อของเขาก็เหมือนเสียงสายฟ้าฟาด นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองเกาหยวนเมื่อสองวันก่อนซูฮ่าวฆ่าปิงหยางวึ่งคว้าคะแนนมหาศาลไป เขาทำให้คนอื่นๆอิจฉาสุดๆ! พวกเขาจะโชคดีเช่นนี้ได้ที่ไหน?
เป็นความแข็งแกร่งจริงๆของเขา
ไม่ค่อยมีใครมีความคิดเช่นนี้
จากสายตาของพวกเขาซูฮ่าวคว้าโอกาสหลังจากที่วานเฉิงทำให้ปิงหยางหมดพลัง
ใช่เขารู้จักคว้าโอกาส
อย่างน้อยคนส่วนใหญ่ก็คิดเช่นนั้น
ถ้าฉันอยู่ที่นั่นในเวลานั้นละก่อ…
นักเรียนเหล่านั้นอิจฉาจนตาของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง วานเฉิงเป็นไอดอลของหลายๆคน เพื่อให้สามารถติดตามเขาไปทำภารกิจถือเป็นพรอันล้ำค่า
“ โอ้เป็นซูฮ่าวเอง เพื่อที่สามารถจัดการกับปิงหยางได้ห้องระดับหนึ่งไม่น่าจะมีปัญหาสำหรับเขา” นักเรียนคนหนึ่งพูดถากถาง
“ ใช่ ฉันคิดว่าซูฮ่าวคงทำได้เช่นกัน”
“ เห็นด้วยมานี่ ผู้ที่อยู่ข้างหน้าคุณจะหลบให้ ให้เราได้เป็นสักขีพยานว่าฮีโร่ซูจะอยู่ได้นานแค่ไหน”
มันฟังดูตลก
อย่างไรก็ตามมีบางคนที่ก้าวไปข้างหน้า นักเรียนหน้ากลมๆบังคับนักเรียนที่อยู่ข้างหน้าแล้วมองไปที่ซูฮ่าวพร้อมกับยิ้ม “ฮีโร่ซู ผู้ช่วยเมืองเกาหยวนสมควรได้รับการดูแลเช่นนี้ ยินดีต้อนรับ~”
“ โอ้” ซูฮ่าวยิ้ม
คิ้วของวานเฉิงเหี่ยวย่น เมื่อเขากำลังจะออกไปพูดบางอย่างซูฮ่าวก็หยุดเขาอย่างเงียบๆ จากนั้นซูฮ่าวก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างเมินเฉย “ฉันสมควรได้รับการดูแลแบบนี้?”
“ แน่นอน” นักเรียนหน้ากลมแสร้งทำเป็นเคารพทำให้นักเรียนโดยรอบหัวเราะออกมา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนพยายามที่จะหัวเราะและเยาะเย้ยซูฮ่าว อย่างไรก็ตามในเวลานี้ซูฮ่าวก้เดินต่อไป
“ ไม่เลวเลย” ซูฮ่าวลูบใหน้ากลมๆเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ทำงาหนักเพื่อเจ้านายเบาๆ ”ตอนนี้ฉันเพิ่งนึกได้ หลังจากมีชื่อเสียงฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไป ที่แท้มันคือสุนัขส่วนตัวของฉัน เมื่อคุณทำงานหนักแล้วผู้ชายผู้มีเกียรติคนนี้จะกล้าดูหมิ่นได้อย่างไร?”
“ ห้องหนึ่งชั้นเป็นเรื่องยากมากงั้นหรอ” ซูฮ่าวยิ้มเยาะ
มันฟังดูตลก
ต่อหน้าพวกเขาซูฮ่าวก้าวเข้าไปในห้องอย่างเร็วรวดทิ้งนักเรียนที่ด้านหลังกระพริบตาอย่างมึนงง
WTF!
เขาเข้าไปแล้วจริงๆ?
การเสียดสีของพวกเขาชัดเจนมาก คุณไม่เห็นหรือว่าตั้งใจ ทุกคนหันมามองนักเรียนที่อยู่รอบตัวอย่างมึนๆ
การถูกว่าเรียกสุนัขของซูฮ่าวเขาไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา!
“ไอ้โคตรแมร่*ซูฮ่าว…” นักเรียนคนนั้นกัดฟัน “คุณไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณ มาดูกันว่าคุณจะอยู่ได้นานแค่ไหน!”
“ ซูฮ่าวคนนี้หยิ่งเกินไปแล้ว”
“ ใช่ เขาจะไม่จองมากไปหน่อยหรอ? หรือเขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งจริงๆ?”
“ เขาเพียงใช้ประโยชน์จากศิษย์วานเฉิง”
ทุกคนต่างก็ร่วมกับเยาะเย้ยซูฮ่าว
วานเฉิงไม่สนใจพวกเขา เขามองไปที่ตัวแสดงของห้องแทน เมื่อตัวแสดงด้านบนสว่างขึ้นนั่นจะหมายถึงจุดเริ่มต้นของการฝึกฝนของใครบางคน
“ ใกล้จะเริ่มแล้ว!”
ดิ้ง~
เวลาเริ่มนับ!
ในเวลาเดียวกันภายในห้องบ่าเพาะซูฮ่าวสูดหายใจลึกๆและแจ้งให้ผู้ที่อยู่ในอาณาจักรสวรรค์เตรียมพร้อม หลังจากที่ทุกคนนั่งไขว่ห้างและพร้อมแล้วซูฮ่าวก็เลือกที่จะเริ่ม
บูม!
กระแสพลังที่ทรงพลังและรุนแรงในห้องเพาะเลี้ยงปะทะเข้าทันทีและเริ่มส่งกดดันอันทรงพลังต่อซูฮ่าว
“ พัฟ ~” หน้าอกของซูฮ่าวรู้สึกถึงแรงกระแทก
เพียงครึ่งวินาที!
เขาได้รับบาดเจ็บ!
ซูฮ่าวตกใจกับสิ่งนี้มาก มันน่ากลัวจริงๆ! ทั้งร่างกายของเขารู้สึกเหมือนอยู่ในเครื่องอัดและถูกบีบอย่างหนัก
เขาไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินต่อไปได้อีกต่อไป
มิฉะนั้นเขาจะอยู่ได้เพียงชั่ววินาทีหรือสองเป็นอย่างมาก!
“เชี่ยเวลา” ซูฮ่าวสูดลมหายใจลึก ๆ
“ โลกวงกลม!”
“เปิด!”
บูม!
ภายในร่างกายของซูฮ่าวมีปฏิกิริยาพลังงานลึกลับมีซูฮ่าวเป็นศูนย์กลางในการก่อหลุมดำ พลังงานทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
แรงกดดันที่เขารู้สึกเริ่มลดลง
ในเวลาเดียวกันภายในอาณาจักรสวรรค์พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวที่เข้าสู่โลกวงกลมและพลังงานอันอุดมสมบูรณ์นี้ก็ถูกดูดซับโดยทุกคน!
“ พลังงาน!” ชิหมิงซวนแทบไม่สามารถควบคุมตนเองได้
พระเจ้ารู้ดีว่าเขาอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนและไม่สามารถฝึกฝนได้ดีนัก! เขารู้ว่าความปรารถนาพลังงานของเขานั้นเป็นไปไม่ได้
บูม!
บูม!
ในที่สุดพลังงานก็มาถึงแล้ว!
ในไม่ช้ามันก็เต็มไปทั่วทั้งอาณาจักรสวรรค์ ทุกคนเริ่มฝึกฝน ก่อนที่พลังงานรุนแรงนี้จะได้กดดัน ทุกคนในอาณาจักรสวรรค์ก็ดูดซับมันไปแล้ว!
เพราะที่นี่คือสถานที่ที่ผู้คนมากกว่าสองร้อยคนฝึกฝนในเวลาเดียวกัน!
ห้องบ่มเพาะระดับหนึ่งเพียงพอสำหรับพวกเขาและยังมีว่างอีกมากมาย!
พลังงานที่รุนแรงซึ่งเป็นแรงกดดันที่เป็นอันตรายสำหรับคนอื่นๆในอาณาจักรสวรรค์มันถูกปฏิบัติเหมือนเม็ดฝน ทุกคนดูดซึมมันอย่างบ้าคลั่งราวกับกลัวว่ามันจะสูญหายไป หลังจากลดแรงกดดันบนร่างกายไปได้ซูฮ่าวก็เริ่มฝึกฝนภายในห้อง
ในความเป็นจริงเขาไม่นึกถึงเวลา
ในขณะเดียวกันที่นอกห้องทุกคนตกตะลึง
เมื่อซูห่าวเข้าไปหลายคนต่างก็กัดฟัน อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาก็หน้าซีดและไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไป
หนึ่งวินาที!
สองวินาที!
นักเรียนบางคนมีสีหน้าเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
สามวินาที!
มือของนักเรียนหน้ากลมสั่นเทา
สี่วินาที!
ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก แม้แต่วานเฉิงก็มองด้วยความไม่เชื่อ จำเป็นต้องทราบว่า ก่อนหน้านี้เมื่อเขาเข้าไปเขาสามารถทำเวลาได้เพียงสามวินาที! จากนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดแค่เขาไม่ต้องการเสียเวลาที่นี่ แม้ว่าเขาจะเข้าไปตอนนี้เขาน่าจะมีอยู่ได้ประมาณห้าวินาที!
และตอนนี้…
ห้าวินาที!
แล้วยังสามารถเพิ่มขึ้นได้อีก!
ซูฮ่าวข้ามเขาไปได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้วานเฉิงตกใจเพราะตัวเลขนี้แซงได้ง่าย!
แต่นี่…
หกวินาที!
แปดวินาที!
สิบวินาที!
นักเรียนทั้งหมดในปัจจุบันตกอยู่ในความมึนงง
“ ฉันตาฝาดไปหรือเปล่า”
“ เขาอยู่ได้นานแบบนั้นได้อย่างไร” นักเรียนหน้ากลมนั้นหน้าซีดมาก
“ มันผ่านไปสิบวินาทีแล้ว เขาจะยังยืนหยัดต่อไปได้อย่างไร”
ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันเวลาก็ผ่านไปอย่างเงียบๆ และยังไม่มีวี่แววที่ซูฮ่าวจะออกมาจากห้อง ในเวลานี้ผู้ที่เข้าแถวหน้าห้องอื่นๆก็ตกใจและเข้ามามีส่วนร่วม เมื่อมองฉากที่ไม่น่าเชื่อนี้เสียงอุทานดังสะท้อนไปทั่วพื้นที่
เวลายังคงเดิน
ทุกคนจ้องมองด้วยความหวาดกลัว จากความตกใจในตอนแรกก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นไร้สาระและในที่สุดก็กลายเป็นความชินชา
เพราะตอนนี้…
สิบนาทีผ่านไปแล้ว!