ได้ยินคำพูดที่แสดงถึงความรังเกียจของเธอ เปปเปอร์ก็ชะงักอยู่กับที่ไม่ขยับ
มายมิ้นท์จับที่ศีรษะตัวเอง อารมณ์สับสนว้าวุ่นมาก
คือเปปเปอร์นี่เอง!
คนในคืนนั้น ก็คือเปปเปอร์นี่เอง!
ไม่ มันจะเป็นไปได้อย่างไร!
คืนนั้นคนที่ตื่นขึ้นมาเห็น เห็นชัดว่าเป็นผู้ชายอีกคน ไม่ใช่เปปเปอร์!
มายมิ้นท์ยังไม่ยอมเชื่อคำพูดของเปปเปอร์ เธอมองซ้ายทีขวาที มองไปที่โทรศัพท์มือถือของตัวเองบนหัวเตียง ราวกับกำลังหาตัวช่วยชีวิตอย่างนั้น ยื่นมือไปคว้ามา จากนั้นก็เปิดวีแชท กดหาชื่อZ-Hนี้จนเจอ กดโทรออกไปทันที
ไม่นาน เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงของเปปเปอร์ก็ดังขึ้น เสียงเรียกเข้าเป็นเสียงพิเศษโดยเฉพาะ
วินาทีนั้น มายมิ้นท์รู้สึกว่าโลกของตัวเองพังทลายลง โทรศัพท์ในมือร่วงหล่น กระแทกลงกับบนผ้าห่ม
คือเขา เป็นเขาจริงๆ!
มายมิ้นท์ไม่อาจหลอกตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว ว่าผู้ชายในคืนนั้นไม่ใช่เปปเปอร์
เธอจับผ้าห่มเอาไว้แน่น ตาสองข้างแดงก่ำมองไปยังเปปเปอร์ เสียงเต็มไปด้วยความโกรธ “ทำไมต้องหลอกฉัน หลอกฉันมันสนุกมากเหรอ”
“ผมไม่ได้……”
มายมิ้นท์ตัดบทเปปเปอร์ด้วยอารมณ์คุกรุ่น “คุณจะบอกว่าคุณไม่ได้ตั้งใจเหรอ หึ!”
เธอหัวเราะเยาะออกมา “คืนนั้นฉันเมาเหล้า คุณไม่ได้เมาสินะ คุณรู้ว่าคนในคืนนั้นคือฉัน แต่กลับไม่บอกฉัน ในทางกลับกันก็ใช้ไอดีที่ชื่อว่าZ-Hอะไรนี่มาติดต่อฉัน ทุกครั้งที่ฉันขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ลับหลังคุณคงหัวเราะเยาะฉันอยู่สินะ หัวเราะเยาะในความโง่เขลาของฉัน ที่ไม่รู้ว่าZ-Hก็คือคุณเปปเปอร์!”
เปปเปอร์ขมวดคิ้วแน่น “ผมยอมรับว่าผิดปกปิดตัวตนตอนที่ติดต่อกับคุณ แต่ผมไม่เคยโกหกคุณเลยนะ ยิ่งไม่เคยหัวเราะเยาะคุณ Z-Hก็คือชื่อของผม คุณเองก็รู้ อีกชื่อหนึ่งของผมชื่อว่าก้องกวิน!”
ดังนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ เขาก็ใช้ชื่อนี้ติดต่อกับเธอมาตลอด
แค่เพียงตัวเธอจำไม่ได้เท่านั้น
มายมิ้นท์โกรธจนหัวเราะออกมา “ตัวอักษรตัวหน้าสองตัว ใครจะไปเดาได้ว่าเป็นก้องกวินกันเล่า”
ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็รู้ว่าเขาคือข้าวก้อง จึงรู้ว่าอีกชื่อหนึ่งของเขาชื่อว่าก้องกวิน
ดังนั้นต่อให้ตอนแรกเธอเดาได้ว่าZ-Hคือก้องกวิน ก็ไม่รู้ว่าก้องกวินคือเปปเปอร์
เปปเปอร์สำลักไปชั่วขณะ ทันใดนั้นก็นิ่งเงียบ
ก็ใช่ แค่เพียงตัวอักษรสองตัว ก็ยากที่จะเดาได้จริงๆ
ด้านข้าง การันต์ที่ดูละครอยู่อย่างเงียบๆมาโดยตลอดมองไปยังเปปเปอร์ที่ไม่มีเหตุผลพอ แล้วก็หันไปมองมายมิ้นท์ที่โกรธเคือง ดันแว่นตาเบาๆ
เอาละซิ ประโยคเดียวที่ว่าพ่อแท้ๆของเด็กคนนี้คือเปปเปอร์ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาแล้ว
มายมิ้นท์บีบมือ มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะตัวเอง “มิน่าเล่าส้มเปรี้ยวถึงอยากจะเอาลูกในห้องฉันออก ที่แท้เธอก็รู้แต่แรกแล้วว่าเป็นลูกของคุณ”
สีหน้าเปปเปอร์หม่นหมองลง “ส้มเปรี้ยวรู้ว่าเป็นลูกของผมเหรอ”
นี่จะเป็นไปได้อย่างไร
ส้มเปรี้ยวจะรู้ได้อย่างไร
เรื่องกับมายมิ้นท์คืนนั้น เขาไม่ได้บอกส้มเปรี้ยว ดังนั้นส้มเปรี้ยวจะรู้ได้อย่างไน
“ที่มายมิ้นท์พูดก็ถูก ส้มเปรี้ยวรู้จริงๆ ข้อนี้ผมพิสูจน์ได้ อีกอย่างผมเองก็รู้นานแล้ว ส้มเปรี้ยวเป็นคนบอกผม” การันต์หยิบมีดผ่าตัดออกมาจากกระเป๋าเสื้อกาวน์สีขาว พูดพลางเล่นมีดไปพลาง
“แล้วก็ทามทอย” ความเยาะเย้ยดูถูกบนใบหน้าของมายมิ้นท์ยิ่งเพิ่มมากขึ้น “คุณใช้Z-Hชื่อนี้มาติดต่อกับฉันบอกว่าคุณคือเพื่อนของทามทอย ดังนั้นต่อมาฉันจึงถามทามทอยว่ารู้จักคุณหรือเปล่า ทามทอยกลับบอกว่าไม่ได้สนิทกับคุณ แน่นอนว่าฉันก็เชื่อไปโดยไม่ได้คิดอะไรมาก ตอนนี้ฉันจึงพบว่า ฉันเป็นคนที่โง่ที่สุดในโลกจริงๆ ถูกคนต้มเสียจนเปื่อย ทุกคนต่างก็รู้ว่าเด็กในท้องฉันเป็นลูกของคุณ มีแค่ฉันคนเดียวที่ไม่รู้ น่าหัวเราะแค่ไหน!”
มายมิ้นท์หัวเราะเยาะจนน้ำตาไหลร่วงลงมา ในใจเจ็บปวด
หลังจากคืนวันนั้น เธอก็ขอให้ทามทอยช่วยตรวจสอบกล้องวงจรปิดของคลับเฮาส์ แต่ทามทอยบอกเธอว่า กล้องวงจรปิดไม่ได้มีปัญหาอะไร
ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ไม่ใช่ว่าไม่มีปัญหา แต่ทามทอยจงใจพูดแบบนั้นกับเธอ จุดประสงค์ก็คือช่วยเปปเปอร์ปกปิด ไม่อยากให้เธอรู้ว่าคนในคืนนั้นคือเปปเปอร์
ช่างน่าหัวเราะเยาะจริง!
เธอเห็นทามทอยเป็นเพื่อน แต่ถึงเวลา ทามทอยกลับทำกับเธอแบบนี้!
เห็นมายมิ้นท์อยู่ในสภาพใจสลาย ในใจเปปเปอร์เองก็เจ็บปวดมาก
เขายื่นมือออกไป อยากจะเช็ดน้ำตาให้เธอ แต่กลับถูกมายมิ้นท์ปัดออกอย่างเย็นชา
เปปเปอร์มองดูมือที่ถูกตีจนแดงของตัวเอง แววตาก็หม่นหมองลง “มายมิ้นท์ ที่พวกเราไม่บอกคุณ ก็เพราะว่า……”
“เพราะกลัวว่าหลังจากที่ฉันรู้แล้ว ฉันก็จะใช้โอกาสนี้จับคุณไม่ปล่อย” มายมิ้นท์มองเขาอย่างเย็นชา “แล้วก็จะส่งผลต่อความสัมพันธ์ รวมถึงการแต่งงานของคุณกับส้มเปรี้ยว”
เปปเปอร์สีหน้าตกใจเล็กน้อย พูดไม่ออกไปชั่วขณะ
เพราะที่เธอพูดคือความจริง
เขาในตอนนั้น ยังไม่หลุดจากอำนาจการสะกดจิต จิตใจยังคงหลงใหลอยู่กับส้มเปรี้ยว ดังนั้นจึงคิดเช่นนี้
มายมิ้นท์หัวเราะออกมา น้ำตาก็ไหลตามออกมาด้วย “เปปเปอร์คุณรู้มั้ย ฉันไม่เกลียดZ-H ฉันไม่ได้เกลียดเขาจริงๆ เพราะคืนวันนั้น ไม่ได้เป็นความผิดของZ-Hเพียงคนเดียว ฉันเองก็ผิด อีกอย่างสำหรับฉันแล้ว เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง ทำก็ทำไปแล้ว ก็ถือเสียว่าถูกหมากัด แต่ตอนนี้ไม่หมือนกันแล้ว”
เธอเอามือไปแตะที่หน้าอกของเปปเปอร์ “คุณเป็นอดีตสามีของฉัน แต่งงานกันมาหกปีคุณไม่เคยแตะต้องฉันเลย ยังไม่ทันจะหย่า คุณก็ทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงกับส้มเปรี้ยว ทำลายเหยียบย่ำเกียรติศักดิ์ศรีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างฉันนี่ ในเมื่อพวกคุณรักกันมากขนาดนั้น ฉันก็เลยหย่าเพื่อให้พวกคุณสมหวัง แต่คิดไม่ถึงเลยว่า หลังจากหย่ากันคุณก็ยังจะทำให้ฉันกลายเป็นชู้รักของคุณ ดังนั้นเปปเปอร์ ฉันขยะแขยงคุณจริงๆ”
คืนนั้นเธอดื่มจนเมามาย แต่เปปเปอร์ไม่ได้เมา เขาไม่มีทางจำเธอไม่ได้ แต่เขาก็ยังทำแบบนี้กับเธอ
นี่หมายความว่าอะไร หมายความว่าเขาจงใจ
เธอคิดมาตลอดเลยว่าคนในคืนนั้นเป็นคนที่เธอไม่รู้จักจริงๆ ดังนั้นภายใต้การช่วยเหลือหลายต่อหลายครั้งของZ-H เธอจึงปล่อยวางความโกรธแค้นที่มีต่อZ-Hลง ทั้งยังรู้สึกขอบคุณที่เขาช่วยเหลือหลายต่อหลายครั้งจนเธอผ่านอุปสรรคไปได้
แต่ไม่เคยคิดเลยว่า Z-Hก็คือเปปเปอร์ พวกเขาคือคนเดียวกัน!
“ผมขอโทษ” เปปเปอร์หลุบตาเอ่ยคำขอโทษ
นอกจากขอโทษแล้ว เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
เพราะตอนนั้น เขายังถูกสะกดจิต สิ่งที่เขาทำทั้งหมดถือว่าต่ำช้าจริงๆ ดังนั้นไม่ว่าจะพูดอะไร ก็ฟังไม่ขึ้น
มายมิ้นท์ไม่ได้สนใจในคำขอโทษของเปปเปอร์ เธอสูดลมหายใจลึกๆมองไปยังการันต์ “ช่วยฉันทำการผ่าตัดทันที ฉันจะเอาเด็กคนนี้ออกเดี๋ยวนี้”
การันต์ขมวดคิ้ว จากนั้นก็พยักหน้า “ได้แน่นอนครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
“ขอบคุณค่ะ” มายมิ้นท์โค้งคำนับให้เขา
เปปเปอร์ขมวดคิ้วมองเธอ “มายมิ้นท์……”
“ทำไม คิดจะขัดขวางเหรอ” มายมิ้นท์กระตุกมุมปากอย่างเยือกเย็น” น่าเสียดายที่ไม่ทันเสียแล้ว เด็กคนนี้เสียไปแล้ว ต่อให้ยังไม่ตาย ฉันก็ไม่เอาเขาไว้ ให้เขากลายเป็นลูกนอกสมรสที่ต้องหลบๆซ่อนๆ แม่ไม่รัก พ่อไม่ยอมรับ”
“เขาไม่ใช่ลูกนอกสมรส ไม่ใช่ว่าผมไม่ยอมรับเขา” เปปเปอร์แก้ไขคำพูดเธออย่างไม่พอใจ
มายมิ้นท์ส่งเสียงฮึ่มอย่างเย็นชา “ไม่ใช่เหรอ ตอนที่คุณยังเป็นZ-H ฉันเคยถามคุณว่านมีความคิดอย่างไรกับเด็กคนนี้ คุณบอกฉันว่าถ้าฉันเลือกที่จะเก็บเด็กเอาไว้ คุณจะช่วยฉันจ่ายค่าเลี้ยงดู แอบช่วยฉันเลี้ยงอย่างลับๆ ลับๆสองคำนี้แสดงความหมายชัดเจนมาก ว่าคุณไม่ยอมรับเด็กคนนี้ และก็ไม่คิดที่จะรับเด็กคนนนี้กลับไปด้วยไม่ใช่เหรอ”
หัวใจเปปเปอร์หดตัวลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามีมือข้างหนึ่ง กำลังบีบเค้นอย่างแรง
ลูกกระเดือกเขาขยับ ตอบด้วยน้ำเสียงที่เค้นออกมาอย่างยากลำบาก “ตอนนั้นผมคิดแบบนี้จริงๆ เพราะผมไม่รู้ตัวว่าคนที่ผมรักคือคุณ รอจนตอนที่ผมรู้ตัว ผมก็ไม่เคยคิดแบบนี้เลยผมอยากบอกคุณมาตลอดว่า ผมคือพ่อของลูก ผมยอมรับเขา จะรักเขาให้มากๆ แต่ผมก็ไม่มีโอกาสเลย”
“แล้วยังไง ลูกของคุณ ก็จะไม่มีแล้ว!” มายมิ้นท์หัวเราะเยาะเขา