“ไปกันเถอะ…” เย่ฉางพาทุกคนไปที่ด้านข้าง และกระโดดลงไปตามทางลาดชัน เจ้าฟ้าน้อยส่งเสียงร้องออกมาอีกครั้ง

เย่ฉางได้ตรวจสอบตำแหน่ง และนำพำทุกคนเดินทางไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาเดินทางมาถึงด้านบนของอีกฝั่งหนึ่งของหุบเขา และเริ่มวิ่งผ่านทุ่งหญ้าจนมาถึงพื้นที่ที่แห้งแล้ง จู่ๆเย่ฉางก็หยุดนิ่งและยกมือขึ้นมา เจ้าฟ้าน้อยก็บินกลับมาเกาะที่แขนของเย่ฉาง จากนั้นมันก็เดินไต่ไปที่ไหล่ของเขา และเริ่มทำความสะอาดขนนกของมันอย่างเนิบนาบ

เย่ฉางเอื้อมมือออกไปสัมผัสต้นไม้สีดำที่แห้งเหี่ยว เมื่อเขาสัมผัสกับต้นไม้ ต้นไม้ก็ได้กระจัดกระจายกลายเป็นกองขี้เถ้าโดยทันที เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่นะ?

เย่เทียนยังคงก้มหน้าลงและตรวจสอบ “นี่มันคล้ายกับต้นไม้ที่หมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะ มันแห้งเหี่ยวเพราะถูกพลังกัดกร่อน หนูคิดว่าพลังอำนาจธรรมชาติของที่นี่ได้ไหลย้อนกลับ จึงทำให้ต้นไม้เหล่านี้เป็นแบบนี้…”

SpyingBlade เช็ดขี้เถ้าสีดำออกจากมือ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน และมองไปยังสิ่งก่อสร้างที่ถูกทำลายใกล้ๆกับหน้าผา “ไปที่นั่นเดี๋ยวเราก็รู้เอง…”

เมื่อพวกเขาเดินผ่านกองขี้เถ้าที่ร่วงโรยจากดอกไม้ที่ดำคล้ำ ทุกคนก็รู้สึกถึงความเศร้าโศกของดินแดนแห่งนี้ได้ ทำให้พวกเขาได้รับผลกระทบจากดีบัฟที่ลดพลังป้องกันลง 25% และอัตราการฮีลกับอัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตตามปกติลดลงถึง 50% ด้วยอัตราการฮีลที่ลดลง นี้ ทำให้เย่เทียนถึงกับขมวดคิ้ว คำสาปในดินแดนแห่งนี้มีมากเกินไป มันตัดการฮีลลงไปครึ่งหนึ่ง และยังตัดการฟื้นฟูพลังชีวิตตามปกติของพวกเขาลงไปอีกด้วย ผลกระทบครั้งนี้ มันรวมไปถึงการฟื้นฟูจากอุปกรณ์, สกิล และยาฟื้นฟูต่างๆอีกด้วย หากเกิดการสูญเสียพลังชีวิต พวกเขาจะไม่สามารถฟื้นฟูพลังชีวิตของตนเองได้เลย สิ่งที่น่ารำคาญมากที่สุดก็คืออัตราการฮีลที่ลดลง และยังสูญเสียพลังป้องกันไปถึง 25% อีกด้วย การลดเป็นเปอร์เซ็นต์นี้ ไม่ได้หมายความว่าความเสียหายที่พวกเขาได้รับจะเพิ่มขึ้นมา 25% แต่เป็นการที่พลังป้องกันลดลงไป 25% นั่นหมายถึงความเสียหายที่พวกเขาได้รับ จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นตามความรุนแรงของการโจมตี ในการโจมตีบางครั้ง อาจทำให้พวกได้รับความเสียหายมากขึ้น 2 เท่าเลยก็ได้…

SpyingBlade ยังคงระมัดระวังตัวกับสถานที่ที่ดูน่าอันตรายเช่นนี้ … เขายังคงคอยเฝ้าระวังอยู่ทุกทิศทาง เขาตรวจสอบตำแหน่งของดวงอาทิตย์ และเห็นว่าตอนนี้มันเป็นเวลาใกล้ค่ำแล้ว ดังนั้นพวกเขาจะออกสำรวจกันในตอนกลางคืน

เย่ฉางมองสำรวจไปรอบๆด้วยสกิล [Eagle Eyes] แต่เขาก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติ อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกที่สัมผัสได้ถึงอันตราย ก็ยังคงทำให้เขาระมัดระวังตัว ดินแดนที่มีแต่กองขี้เถ้าแห่งนี้ มันน่ากลัวมาก …

เมื่อถึงเวลาใกล้ค่ำ แสงสีทองเรืองรางจางๆ ได้ทำให้สถานที่ดูรกร้างแห้งนี้ดูน่าหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น เย่ฉางดึงฮู๊ดลงมา และปล่อยให้เจ้าฟ้าน้อยเล่นไปรอบหัวของเขา ผมสีขาวที่ยุ่งเหยิงของเขาถูกเปิดเผยออกมา เขาลูบไล้ขนที่สวยงามสีฟ้าของเจ้าฟ้าน้อยอย่างแผ่วเบา ด้วยสายลมที่พัดผ่าน ทำให้ฉากนี้ของเย่ฉางดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น เมื่อสายลมได้พัดกองขี้เถ้าก็ปลิวล่องลอย ก็ยิ่งทำให้ผู้คนที่พบเห็นรู้สึกอึดอัดใจมากยิ่งขึ้น FrozenCloud มองไปที่เย่ฉาง ‘หัวหน้าทีมอาจดูเป็นคนเลวร้าย และมักจะไม่ค่อยน่าไว้ใจอยู่เสมอ แถมเขายังมีบุคลิกที่ดูชั่วร้ายเป็นอย่างมาก แต่เขากลับให้ความรู้สึกที่ทำให้ผู้คนอยากจะติดตามเขาอยู่เสมอ…’

เมืองบาล

ThornyRose กำลังตั้งฐานที่มั่นของกิลด์โดยไม่รีบร้อนที่จะใช้ตราสร้างกิลด์ เธอมองไปทาง ElegantFragrance “บ้านประมูลเป็นอย่างไรบ้าง?”

“จากบ้านประมูลทั้งหมด 2 แห่ง เราได้ควบคุมบ้านประมูลของพวกเขาไว้ 1 แห่ง สำหรับสถานที่อื่นๆของหัวหน้าทีม เราไม่มีกำลังคนที่มากพอ ดังนั้นเราจึงปล่อยให้กิลด์ Freedom Alliance เป็นคนจัดการ พรุ่งนี้เราถึงจะสามารถเปิดทำการได้ …” ElegantFragrance รายงาน

“ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณคู่หมั้นได้คาดคิดเอาไว้…” FrozenBlood ถอนหายใจ ThornyRose ต้องการที่จะฉีกหน้าของผู้หญิงคนนี้ ที่มักจะพูดสิ่งที่ไม่ดีต่างๆเกินจริงอยู่เสมอ FrozenBlood เหลือบมองเธอแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา “วันนี้ พี่สาวเซียง…”

ThornyRose ได้แต่เก็บทนความแค้นเคืองเอาไว้ ‘ฉันจะทนแบกรับมันเอาไว้ก่อน พวกเธอเกิดจากแม่คนเดียวกันอย่างแน่นอน แต่ทำไมเธอถึงแตกต่างจากน้องเล็กไดโนที่สามารถยิ้มได้ และทนทุกข์ทรมานอยู่เงียบๆอย่างอดทน… เฮ้อ นี่ไม่ดีเอาซะเลย ฉันดันเกือบที่จะเข้าไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของ FrozenCloud ไปซะแล้ว…’

เวลากลางคืน

เย่ฉางหยุดเดิน ความรู้สึกถึงอันตรายของเขากำลังร้องเตือนขึ้นมา เขาขมวดคิ้วและพูดออกมา “ทุกคนระวังตัวด้วย! ขี้เถ้าโดยรอบๆกำลังเริ่มหมุนไปมา…”

SpyingBlade ก็สังเกตเห็นด้วยเช่นกันว่า นับตั้งแต่ถึงตอนกลางคืน ดินแดนแห่งนี้มันมีบางสิ่งบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้น

เย่เทียนกำลังคิดถึงความเป็นไปได้ทุกอย่างอยู่ภายในหัว แต่เธอก็ไม่สามารถรับรู้ได้ ข้อมูลที่เธอมีอยู่น้อยเกินไป เธอเริ่มตื่นตัวและขึ้นขี่เจ้าอาหารฉุกเฉิน

ในยามค่ำคืน ด้วยวิสัยทัศน์ที่จำกัด ทำให้พวกเขาได้แต่มองเห็นความมืดมิดที่ไร้สิ้นสุดได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น … สำหรับเย่ฉางที่มีวิสัยทัศน์ในการมองเห็นตอนกลางคืนแล้ว เขามองเห็นว่าขี้เถ้าที่ร่วงหล่นปลดปล่อยควันสีดำออกมา ซึ่งกลายเป็นพลังงานเงาสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุดออกมา เขารีบระบุตัวตน

Withered Shade (Uncommon – Rare): พวกเขาอาศัยอยู่ในดินแดนรกร้าง ด้วยกาลเวลาที่ยาวนาน ที่มาพร้อมกับความเกลียดชังรวมตัวกันจนสร้างรูปแบบที่ดุร้ายขึ้นมา สิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักและซับซ้อนชนิดนี้ เกิดขึ้นจากการผสมผสานของพลังงานจากขี้เถ้าที่ร่วงโรยและดวงวิญญาณต่างๆ โดยปกติมักจะปรากฏตัวเป็นกลุ่ม พวกมันมีเวทมนตร์ความมืดระดับต่ำ ในขณะที่ตัวตนของพวกมันที่มีระดับสูงกว่านี้ จะน่าสะพรึงกลัวมากยิ่งขึ้น เมื่อมันตาย มันสามารถนำมาใช้เป็นส่วนผสมของการทำยา, อาหาร, ตีเหล็ก และเป็นส่วนประกอบเสริมของเวทมนตร์ และอื่นๆอีกมากมาย ถึงแม้ว่าวัตถุจากศพของพวกมันจะสามารถใช้งานได้หลากหลายประเภท แต่พวกมันก็เป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตประเภทเงาที่หายากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกที่ได้รับการจัดอันดับสูง

ทุกคนหันไปมองที่ปีศาจเงา และทำให้หัวใจของพวกเขาหนาวสั่น ด้วยจำนวนมากมายขนาดนี้ แค่การต่อสู้แบบสิบต่อหนึ่ง ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะสู้ไหวหรือไม่ แม้กระทั้งร้อยต่อหนึ่ง พวกเขาก็ยังไม่แน่ใจว่าจะจัดการได้เลยรึเปล่า เย่เทียนเริ่มคิดคำนวณอย่างรวดเร็ว มอนเตอร์พวกนี้เป็นปัญหาอย่างมาก มอนเตอร์ประเภทนี้มักมีความต้านทานต่อการโจมตีทางกายภาพที่สูงมาก แต่มีความต้านทานต่อเวทมนตร์ที่ต่ำมากเช่นกัน นอกเหนือจากเวทมนตร์ธาตุมืดที่ไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับมันได้เลย เย่ฉางเลิกคิ้วขึ้น ถ้าเขาต้องการที่จะผ่านเส้นทางนี้ไป วิธีปกติคงจะไม่ได้ผล ตอนนี้มีเพียงทางเดียวเท่านั้น! เขามองไปยังกลุ่มของเขาที่ยืนอยู่ท่ามกลางขี้เถ้า มีเหล่าปีศาจเงาจำนวนไม่เยอะที่เฝ้าอยู่ทางทิศใต้ มือทั้งสองข้างของเขาเริ่มเรืองแสงด้วยสกิล [Light Strike Array] “อาเฉียง! เย่เทียน! พาทุกคนไปทางทิศใต้ ฉันจะเป็นคนเปิดทางให้เอง! ปล่อยตรงนี้ให้ฉันเป็นคนจัดการ! ออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ และหาสถานที่ที่สามารถใช้ป้องกันตัวเอาไว้ด้วยนะ!”

อูนาและคนอื่นๆไม่เข้าใจ จางเจิ้งเฉียง และ SpyingBlade รีบเร่งให้ทุกคนมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ แสงและเปลวไฟของ [Light Strike Array] ได้กระหน่ำยิงไปในทิศทางนั้น อูนาและคนอื่นๆเห็นจางเจิ้งเฉียง และ SpyingBlade พุ่งเข้าไปในเปลวไฟโดยไม่มีความลังเลใจใดๆ ตอนที่พวกเขาพุ่งฝ่าเข้ามา ดีบัฟที่ลดอัตราการฮีลและลดพลังป้องกันก็ได้หายไป ในขณะที่พวกเขาถอยกลับไป เย่เทียนคิดว่าเย่ฉางต้องมีไพ่ลับอะไรซ่อนเอาไว้อยู่ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาต้องการให้ทุกคนออกไป เธอเริ่มฮีลฟางชิและหวังที่เหลือเลือดน้อยที่สุด เธอพยายามรักษาชีวิตคนอื่นๆให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่ในเปลวไฟ การฮีลจำนวนมากจะสูญเปล่าไป

พวกปีศาจเงากลัวไฟ ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้ตามเข้ามา พวกมันสามารถติดตามกลุ่มของพวกเขาได้เพียงสายตาเท่านั้น ในขณะที่พวกมันถูกบังคับให้หนีออกจากเปลวไฟที่ปิดล้อม กลุ่มของพวกเขาก็วิ่งไปทางทิศใต้ และมาถึงพื้นที่ทุ่งหญ้าธรรมดา

เย่ฉางหยิบบาลิสต้าออกมา และปลดปล่อยสกิล [Meteor Shot]! ลูกศรพุ่งผ่านออกไป ในขณะที่เขาได้หลบหลีกปีศาจเงาไปด้วย จากนั้นเขาก็เก็บบาลิสต้าและดึงธนูออกมา เขาเล็งธนูไปยังปีศาจเงาที่กำลังพุ่งเข้ามา และปลดปล่อยสกิล [Enchanted Arrow – Fire Arrow] มือซ้ายของเขาจับคันธนูอย่างเหนียวแน่น ในขณะที่มือขวาของเขาปลดปล่อยลูกศรออกไป ลูกศรที่ได้พุ่งออกไป ได้เจาะผ่านสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นหัวของพวกมัน ลูกศรได้พุ่งออกไปเจาะหัวทางด้านขวาของปีศาจเงา ในขณะที่การโจมตีของปีศาจเงากำลังจะมาถึงตัวของเย่ฉาง เขาก็หายตัวไปด้วยสกิล [Shadow Step] จากนั้นเขาดึงหอกออกมา และเหวี่ยงแทงออกไปดุจมังกรทะยาน ผลึกน้ำแข็งและดอกบัวไฟได้เบ่งบานอยู่รอบๆตัวเขา จากนั้นเขาก็รัวสกิลใส่ไม่ยั้ง [Explosive Arrow], [Multishot], [Ice Shards] สกิลของเขาถูกใช้ออกมาอย่างไหลลื่น ทุกคนสามารถมองเห็นการเต้นรำอันงดงามของเย่ฉาง FrozenCloud ได้แต่ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาไม่โดนโจมตีเลยแม้แต่ครั้งเดียว…